Ζωή Κωνσταντοπούλου για συνέντευξη πρωθυπουργου για τα Τέμπη (Δευτερολογία στην Ολομέλεια της Βουλής, 29/1/25)

Η δευτερολογία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας: «Κύρωση της από 20.1.2025 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Κοινωφελούς Ιδρύματος με την επωνυμία «Κοινωφελές Ίδρυμα «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σ. ΩΝΑΣΗΣ» (ΑLEXANDER S. ONASSIS PUBLIC BENEFIT FOUNDATION)» και της εταιρείας με την επωνυμία «ΑΡΙΟΝΑ ΕΛΛΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ» για τη λειτουργία των Δημοσίων Ωνασείων Σχολείων».

ΥΓ του blog: .....στην ουσία αφορα την ανάλυση σ΄αυτά που είπε στην συνέντευξη του ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Alpha και στον Σρόϊτερ

Η «κινεζική απειλή» και στην Τεχνητή Νοημοσύνη και οι αφέλειες του Τραμπ

Οι ΗΠΑ μπορεί να μην ηττώνται ακόμα αλλά σίγουρα δεν κερδίζουν στο δικό τους παιχνίδι εξ ου και θέλουν να αλλάξουν τους όρους. Οι ΗΠΑ δείχνουν να έχουν υποστεί σοκ

Θέμης Τζήμας

Οι ΗΠΑ δείχνουν να έχουν υποστεί σοκ. Όπως γράφει ο Γκάρι Μάρκους: «Ο αγώνας για την υπεροχή στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης έχει τελειώσει, τουλάχιστον προς το παρόν, και οι ΗΠΑ δεν κέρδισαν». Τι συνέβη; Η DeepSeek, μια κινεζική startup ενός έτους, παρουσίασε ένα μοντέλο ΤΝ, παρόμοιο με το ChatGPT που ονομάζεται R1, με όλες τις γνωστές ικανότητες των «δυτικών» μοντέλων, το οποίο όμως λειτουργεί με ένα κλάσμα του κόστους των δημοφιλών μοντέλων ΤΝ της OpenAI, της Google ή της Meta. Η εν λόγω εταιρεία έχει δαπανήσει μόλις 5,6 εκατομμύρια δολάρια για το εν λόγω μοντέλο της, σε σύγκριση με τα εκατοντάδες εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανούν οι αμερικανικές εταιρείες. Για την ακρίβεια μιλούμε για το 1/50 του κόστους εκπαίδευσης των «δυτικών» μοντέλων.

Επιπλέον, η ByteDance (μητρική εταιρεία του TikTok) εμφάνισε ένα ακόμα φθηνότερο, νέο μοντέλο. Ενώ οι κινεζικές εταιρείες βρίσκουν τον φτηνό δρόμο προς την τεχνολογική ισχύ, η Meta δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα δαπανήσει πάνω από 65 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος για την ανάπτυξη ΤΝ και δεν είναι η μόνη που επιλέγει τον πανάκριβο δρόμο προς την τεχνολογική υπεροχή. Ο Σαμ Άλτμαν, διευθύνων σύμβουλος της OpenAI, έχει δηλώσει ότι η βιομηχανία της ΤΝ θα χρειαστεί τρισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις για να υποστηρίξει την ανάπτυξη τσιπ σε ζήτηση που απαιτούνται για την τροφοδοσία των κέντρων δεδομένων που διψούν για ηλεκτρική ενέργεια και τρέχουν τα πολύπλοκα μοντέλα του τομέα.
Το επίτευγμα της εν λόγω κινεζικής εταιρείας καθίσταται ακόμα εντυπωσιακότερο με δεδομένο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και χρόνια χρησιμοποιούν εργαλεία γυμνής ισχύος, εν προκειμένω κυρώσεις και άλλους περιορισμούς, εναντίον της προμήθειας τσιπ ΤΝ προς την Κίνα, επικαλούμενες λόγους εθνικής ασφάλειας. Αυτό σημαίνει ότι η DeepSeek κατάφερε να παρακάμψει τις κυρώσεις και να επιτύχει το μοντέλο χαμηλού κόστους με τσιπ ΤΝ χαμηλής ισχύος.
Φυσικά αυτή η εξέλιξη αποτελεί καίριο πλήγμα για το πουλέν των ΗΠΑ, την OpenAI. Από το αδιαμφισβήτητο GPT-4, τα αντίστοιχα οφέλη σε επίπεδο πελατολογίου, χρεώσεων και τον Σαμ Άλτμαν σε ρόλο γκουρού, οι κινεζικές εταιρείες δείχνουν ικανές να «παίξουν» στα ίσια τις αμερικανικές αν όχι να πάρουν το «πάνω χέρι».
Αυτό που είναι εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι ο νόμος CHIPS, ο οποίος σχεδιάστηκε για να επιβραδύνει την Κίνα στην κούρσα της τεχνητής νοημοσύνης, σε συνέχεια των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας αποδεικνύεται ένα ακόμα μπούμερανγκ. Στην πραγματικότητα ο εν λόγω νόμος πιθανότατα ενθάρρυνε την Κίνα να κατασκευάσει τα δικά της τσιπ.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, επιχείρησε να κερδίσει έναν μαραθώνιο με όρους κατοσταριού. Το κόστος είναι πάντα μεγάλο από τέτοιες επιλογές. Την ίδια αφέλεια δείχνει και ο Τραμπ. Είναι σαν να αδυνατούν οι ΗΠΑ να κατανοήσουν το παιχνίδι του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και να επιχειρούν να το παίξουν με όρους παγκόσμιας αυτοκρατορίας, ενώ στην πραγματικότητα μιλούμε για ένα σύστημα παγκόσμιας οικονομίας. Οι κυρώσεις, οι διοικητικοί περιορισμοί μπορούν βραχυπρόθεσμα να επιφέρουν κέρδη αλλά είναι αδύνατον να ελέγξουν και να κατευθύνουν το παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι. Η γυμνή ισχύς μπορεί να μοιάζει εντυπωσιακή αλλά δεν μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα, ούτε να κερδίσει το καπιταλιστικό παιχνίδι. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μια πλήρη εσωτερίκευση των αγορών σε διεθνή κλίμακα και απόλυτη πολιτική κυριαρχία, πράγμα ανέφικτο.
Οι ΗΠΑ μπορεί να μην ηττώνται ακόμα αλλά σίγουρα δεν κερδίζουν στο δικό τους παιχνίδι εξ ου και θέλουν να αλλάξουν τους όρους. Ο καπιταλισμός μάλλον θα αποδειχθεί πολύ ισχυρότερος ακόμα και από τη μητρόπολή του.

kosmodromio.gr

Ήττα Μητσοτάκη, δια χειρός Καρυστιανού

Κωνσταντίνος Αλεξάκος

Η χθεσινή κλήση σε απολογία έβαλε τέλος στο μύθο περί παντοδυναμίας Μητσοτάκη, όσο και στις δικαιολογίες της αντιπολίτευσης πως είναι άτρωτος λόγω της επικοινωνιακής του υπεροπλίας.
Στην έκτακτη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Μητσοτάκης στον απόηχο των συγκεντρώσεων της Κυριακής, επιχείρησε να κάνει reset στην εξαετία του απόλυτου κυρίαρχου στην εξουσία και το πολιτικό πεδίο.
Ο μέχρι την Κυριακή παντοδύναμος πρωθυπουργός που μοίραζε μπλε φακέλους σε απολύτως ελεγχόμενους υπουργούς μετά την ψήφιση του επιτελικού κράτους, της Ελλάδας 2.0, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε άμυνα αντί των συνήθων σφοδρών επιθέσεων στους επικριτές του. Αρκεί να θυμηθούμε τις επιθέσεις του στον απόηχο της μελέτης Τσιόδρα για τις χιλιάδες νεκρών κατά την πανδημία, όταν καμάρωνε πως δεν ήθελαν «ένα πολυτελές ΕΣΥ» στερώντας κρίσιμες ΜΕΘ σε Αθήνα και περιφέρεια.
Στην χθεσινή συνέντευξη σήκωσε τα χέρια του από το τιμόνι και διαμοίρασε τις ευθύνες του σε όλους, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από κάθε ευθύνη. Προσπάθησε να πείσει πως η στάση της ΝΔ στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη, υπό τον κο Μαρκόπουλο, δεν ήταν επιλογή του, όταν γνωρίζουμε πως επιβράβευσε τους μετέχοντες για την αναλγησία που επέδειξαν, αναβαθμίζοντας τους. Χθες τους πέταξε στην πυρά λέγοντας πως η Εξεταστική δεν ήταν η καλύτερη στιγμή για το κοινοβούλιο, σαν Πόντιος Πιλάτος.
Πέταξε στην πυρά και όλους τους άλλους που λειτούργησαν κατόπιν οδηγιών και επιλογών του, αρνούμενος πως κυβερνάει έξι χρόνια με σιδηρά γροθιά, επιχειρώντας να διαγράψει από την μνήμη μας όσα επέλεξε στην διετία από το διπλό έγκλημα των Τεμπών, της προαναγγελθείσας από τους εργαζόμενους στα τρένα σύγκρουσης, αλλά και των ενεργειών συγκάλυψης που πολλές φορές ξεπερνούσαν τα όρια της χυδαιότητας.
Οι ερωτήσεις του δημοσιογράφου μπορεί να έγιναν πιεστικές σε κάποια σημεία, δίνοντας τον αέρα μίας ειλικρινούς προσπάθειας να αναζητηθεί η αλήθεια. Δεν του επισήμανε πουθενά πως από την σύγκρουση των τρένων έχει μεσολαβήσει μία αλαζονική διετία με επιθέσεις στις οικογένειες των θυμάτων και όποιον τόλμαγε να αναζητήσει ευθύνες στις επιλογές του.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως δεν έχουν περάσει 3 εβδομάδες μετά την σύγκρουση, αλλά 2 χρόνια αλαζονικών τοποθετήσεων, μέχρι να βγουν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών σε συμπαράσταση του αγώνα των συγγενών των θυμάτων, υπό την ηγετική καθοδήγηση της κας Καρυστιανού που πλέον είναι η μόνη αντίπαλος που τον κοιτάζει στα ίσια. Κι αυτό λέει πολλά για την αντιπολίτευση, όσο και την ίδια.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών, με συστηματική και επίμονη δουλειά σε Ελλάδα και Ευρώπη, σε έναν αγώνα που έμοιαζε χαμένος από τα αποδυτήρια, και παρά τις αμφισβητήσεις ακόμα και εκ των έσω, ακολούθησε μία σφιχτή στρατηγική με πρωτοφανή ψυχραιμία και αντοχή. Κατάφερε ό,τι δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να πετύχει όλη η αντιπολίτευση με τις αποσπασματικές και εφήμερες παρεμβάσεις της, να φέρει τον πρωθυπουργό προ των ευθυνών του, σε θέση απολογούμενου.
Είναι ενδεικτικό του πριν και του μετά, πως ο πρωθυπουργός δεν ένιωσε την ανάγκη να συμπεριλάβει μία κουβέντα στο κυριακάτικο σημείωμα του για τα Τέμπη, σε ένα κείμενο σχεδόν 3000 λέξεων. Μέχρι την Κυριακή, όποιος στεκόταν δίπλα στην κα Καρυστιανού και τον Σύλλογο των Θυμάτων, χαρακτηριζόταν από ανθέλληνας που δυσφημεί την χώρα στο εξωτερικό, έως μίζερος συνωμοσιολόγος.
Η χθεσινή κλήση σε απολογία έβαλε τέλος στο μύθο περί παντοδυναμίας Μητσοτάκη, όσο και στις δικαιολογίες της αντιπολίτευσης πως είναι άτρωτος λόγω της επικοινωνιακής του υπεροπλίας. Οι πολίτες της Κυριακές μαζεύτηκαν παρότι δεν προωθήθηκαν από τα ΜΜΕ. Το κάλεσμα ήρθε μετά από αδιάκοπη και συστηματική δουλειά πολιτών. Και αυτό είναι ένα μήνυμα και προς την ισχνή αντιπολίτευση, που όταν δεν ξιφουλκεί για τις καρέκλες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτοπεριορίζεται σε συζητήσεις για τα δεκαδικά ψηφία του ΦΠΑ, την ώρα που έχει καρτελοποιηθεί κάθε έκφανση της ζωής στην χώρα ρημάζοντας την ασφάλεια, την υγεία, την παιδεία, τις δουλειές και τα νοικοκυριά των καθημερινών ανθρώπων υπέρ των λίγων.
Ουδείς μπορεί να κάνει ασφαλείς προβλέψεις για την συνέχεια. Το μόνο βέβαιο είναι η πρώτη, όσο και καθολική, νίκη στον πυρήνα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη που μέχρι χθες έμοιαζε κυρίαρχη, δίχως αντίπαλο.

--------------------------------------------------------------------
Ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος είναι αρχιτέκτονας, πολιτικός αναλυτής

newsroom@dnews.gr

www.dnews.gr

Ποιον αντιγράφει ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

Η κοινή πρόταση Μητσοτάκη και Κασσελάκη για τη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι αντιγραμμένη από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο

του Δημήτρη Ψαρρά 

Με την άνεση του ισόβιου αρχηγού του κράτους που θεωρεί ότι έχει εξασφαλίσει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνόδευσε την ανακοίνωση της υποψηφιότητας Τασούλα για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας με μια βαρύγδουπη αλλά και χρονικά άστοχη δήλωση. Ότι δηλαδή η θητεία του Προέδρου πρέπει να είναι μεγαλύτερη (εξαετής αντί πενταετής) και να μην επιτρέπεται επανεκλογή του ίδιου προσώπου:

«Με δεδομένη, μάλιστα, την ενοποιητική αποστολή που έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πιστεύω ότι θα έπρεπε να ψηφίζεται για μία και μόνη 6ετή θητεία. Έτσι, η συζήτηση για ανανέωση της παραμονής του στο αξίωμα δεν θα άνοιγε, κάθε τόσο, τον χορό των αντιπαραθέσεων. Και ο θεσμός θα έμενε μακριά από τις κομματικές σκοπιμότητες. Πρόκειται για θέση που θα εισηγηθούμε στη Βουλή κατά την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση»
(«Μήνυμα του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους πολίτες», 15.1.2025).

Ο μόνος που αντέδρασε ήταν ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος διεκδίκησε την πατρότητα της «καταπληκτικής» ιδέας, με ανάρτηση στο «Instagram», όπου κατήγγειλε τον πρωθυπουργό για «αντιγραφέα»:
«Σήμερα ο πρωθυπουργός μίλησε για πιθανή αναθεώρηση στο μέλλον της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας προτείνοντας μία και εξαετή θητεία.
Πρώτα εμείς, το Κίνημα Δημοκρατίας, αποφύγαμε να μπούμε στη στείρα ονοματολογία και επικεντρωθήκαμε στη θωράκιση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Με έναν Πρόεδρο απελευθερωμένο από την πίεση της επανεκλογής που θα μπορεί να παρεμβαίνει όταν παραβιάζονται συνταγματικά δικαιώματα.
Που δεν θα σιωπά μπροστά στις υποκλοπές, στην καταδίκη του Κράτους Δικαίου από την ΕΕ ή στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών.
Τουλάχιστον ας έχουν την αξιοπρέπεια να παραδεχτούν όταν αντιγράφουν κάτι». (Instagram, 15.1.2025)

Το αστείο είναι ότι προκειμένου να αντικρούσει την κατηγορία Κασσελάκη, η πλευρά Μητσοτάκη έσπευσε να βρει «άλλη πηγή», στην οποία απέδωσε την έμπνευση του πρωθυπουργού. Υποτίθεται ότι ο πρώτος που πρότεινε κάτι παρόμοιο ήταν το «Καινοτόμο Σύνταγμα» που κατάρτισε το 2016 η «Επιτροπή Μάνου».

Μόνο που χτες με άρθρο του στην «Καθημερινή» απέρριψε αυτό το επιχείρημα ο Νίκος Αλιβιζάτος, ένας από τους συντάκτες του «Καινοτόμου Συντάγματος». Και μάλιστα ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου σχολιάζει την ιδέα Μητσοτάκη-Κασσελάκη καυστικά:

«Θητεία “μια κι έξω” προβλέπουν σήμερα μόνον οκτώ Συντάγματα στον κόσμο (επί συνόλου 211), από τα οποία το μόνο ευρωπαϊκό είναι το Σύνταγμα της Μάλτας. Σε αυτά θα προστεθεί και το δικό μας, αν η πρόταση του κ. Μητσοτάκη ευοδωθεί.[…] Eφόσον πλέον από το 2019 αρκεί ακόμη και σχετική πλειοψηφία για την εκλογή του ΠτΔ, η μη ανανεώσιμη εξαετής θητεία απαλλάσσει το εκάστοτε κυβερνών κόμμα από την υποχρέωση να εξηγήσει γιατί δεν ανανεώνει τη θητεία του υπηρετούντος Προέδρου. Χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις, θα μπορεί να διορίσει τον Πρόεδρο της αρεσκείας του. Αν αυτό ισχύει, η εικόνα του κ. Μητσοτάκη ως μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού θα πληγεί σοβαρά. Ίσως και ανεπανόρθωτα». (Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, «Πόσο ισχυρό θέλει τον Πρόεδρο το πολιτικό μας σύστημα», «Καθημερινή», 26.1.2025).

Δεν τα γνώριζε αυτά ο κ. Μητσοτάκης; Μα στην εξαμελή «Επιτροπή Μάνου» εκτός από τον κ. Αλιβιζάτο μετείχε και ο κ. Γεραπετρίτης! Δεν τα συζητάνε αυτά στο Μέγαρο Μαξίμου;  

Δυστυχώς υπάρχει και κάτι χειρότερο. Ο πρώτος που συνέλαβε την καταπληκτική ιδέα μιας (και μοναδικής) προεδρικής θητείας μεγαλύτερης διάρκειας ήταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος!

Το «Σύνταγμα» που επέβαλε η δικτατορία το καλοκαίρι του 1973, μετά την αποπομπή του Γκλίξμπουργκ και την απόδοση στον δικτάτορα του προεδρικού αξιώματος ορίζει στο άρθρο 30:

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται δι’ αμέσου, καθολικής και μυστικής ψηφοφορίας δι’ επτά έτη μη επιτρεπομένης της επανεκλογής του».
Να λοιπόν ποιον αντιγράφει ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του.

x-efimerida.gr

ΥΓ του blog: ...αλήθεια ποιους νομίζετε ότι φαντασιώνεται κι αντιγράφει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο νεώτερος;... μα εστεμμένους, βασιλιάδες και δικτάτορες...

Τραμπ: Το τέλος της πράσινης ανάπτυξης τα «πρεζάκια» των σπάνιων γαιών και η Black Rock! Βασ. Λύκος

Η εκλογή Τραμπ φαίνεται ότι θέτει υπό ισχυρή αμφισβήτηση την «πράσινη ανάπτυξη» σε όλες της τις μορφές. «Ο «πράσινος μορμονισμός» επανεξετάζεται», δηλώνει ο  Βασίλης Λύκος, Διδάκτωρ Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας. 
Τι σημαίνει η εκλογή Τραμπ για την «πράσινη ανάπτυξη» και τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων που «παίζονται» γύρω απ΄ αυτή;

Ο κ.Λύκος επισημαίνει την ανάδειξη των «ολιγαρχών της τεχνολογίας» από τον Τραμπ. Κι αυτοί απαιτούν φθηνή ενέργεια που δεν μπορεί να είναι εγγυημένη με ανεμογεννήτριες.

Ο πόλεμος Τραμπ με το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ έχει αρχίσει, όχι απαραίτητα για να «απελευθερώσει» τους Αμερικανούς, αλλά για να δημιουργήσει το δικό του, όπου οι «ισχυροί παίκτες» των νέων τεχνολογιών θα έχουν τον πρώτο λόγο.

Τι ρόλο παίζει η περιβόητη Black Rock σ΄ αυτό τον πόλεμο; Θα είναι βασικός αντίπαλος της διοίκησης Τραμπ, ακόμη και στην Ουκρανία. Η Black Rock που μέχρι τώρα ,όπως λέει ο κ.Λύκος αποφάσιζε για το τι ανάπτυξη θα έχει ο κόσμος. Είχε καταλήξει στην «πράσινη ανάπτυξη».

«Ο Τραμπ μπαίνει στη λογική του βιομηχανικού καπιταλισμού. Θα ζήσουμε ένα πόλεμο Τραμπ-παγκοσμοιοποίησης που θα οδηγήσει σε πολλές πολιτικές αλλαγές».

Ο κ.Λύκος μιλά για «τα πρεζάκια των σπάνιων γαιών» καθώς αυτές θα είναι όλο και περισσότερο απαραίτητες.

Για την Ελλάδα που έσπευσε να καταργήσει άρον άρον τον λιγνίτη τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Ο κ.Λύκος προβλέπει αύξηση των τιμών στην ενέργεια κατά 25% από τον Φεβρουάριο και αποκαλύπτει φοβερά στοιχεία για το πως η Ελλάδα είτε «θάβει» λιγνίτη, είτε τον πουλά στα Σκόπια από τα οποία μετά εισάγει ενέργεια! «Τον πόλεμο τον πληρώνουν πάντα ο λαός» , λέει και κλείνει με ένα ερώτημα για τους Έλληνες πολιτικούς που έχουν επενδύσεις στην Black Rock!

Ο Ασπρουλιάρης στον Άρη: Όλα όσα θέλατε να ξέρετε για την Αμερική, σε ένα και μόνο τραγούδι

Ο Γκιλ Σκοτ-Χέρον σε ενάμιση λεπτό μέσα, σε λιγότερο από ενενήντα δευτερόλεπτα αποδόμησε όλο το παραμυθάκι της κατάκτησης του διαστήματος…

Χρήστος Ξανθάκης 

Όπως μας πληροφορεί το κοντρόλ, από την ορκωμοσία του Τραμπ και δώθε μεγάλη κάψα καίει τα Αμερικανάκια για τον Άρη, φουντώσανε από πόθο για τον Κόκκινο Πλανήτη, αμάν ζαμάν κάνουνε για να στείλουν κειαπάνω επανδρωμένη αποστολή. Όπως Σελήνη ένα πράγμα, που πείσμωσαν με Λάικα και Γιούρι Γκαγκάριν, το βάλανε σκοπό, τσιτώσανε τα γκαζια, χώσανε ένα σκασμό λεφτά και πριν από 55 χρόνια πατήσανε ο Νιλ με τον Μπαζ στο φεγγαράκι. Αν πατήσανε, δηλαδή, γιατί υπάρχουν ουκ ολίγες θεωρίες συνωμοσίας που αμφισβητούν το συγκεκριμένο γεγονός, χαρακτηρίζοντάς το κόλπο διαφημιστικό τη βοηθεία του Χόλιγουντ. Τι να σας, δεν κρίνω που λένε και οι πιτσιρικάδες, άλλωστε είναι βαθιά τα νερά στη βιομηχανία του θεάματος και σκιάζομαι. Καλύτερα, μάλλον, να ρωτήσω τον Σερβετάλη που τα ξέρει όλα…
Τέλος πάντων, χαμός έγινε στο Στέητς με την κατάκτηση της Σελήνης, χαρές παντού, χαμόγελα πλατιά, αγκαλιές, φιλιά, ανοίγανε αράδα τα μπέρμπον. Πάρτυ τρελό και εθνική αγαλλίαση για όλους.
Για όλους, εκτός από τους ταπεινούς και καταφρονημένους.
Τους απόκληρους της ζωής, που έριξαν μια ματιά προς τα πάνω και καμιά ευλογία δεν αισθάνθηκαν από τα βήματα του Όλντριν και του Άρμστρονγκ. Σκότεινος και ζοφερός ήταν πριν ο βίος τους, σκότεινος και ζοφερός ήταν και μετά.
Γι’ αυτούς, το Αμερικάνικο όνειρο είχε ξεθωριάσει πριν καν αναδυθεί αστραφτερό από το Pennsylvania State House.
Κι ελπίδα για το μέλλον καμιά, μη σου πω λες δαν ζήρο…
Εννοείται ότι τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας τον αγνόησαν τον δικό τους τον πόνο, ήταν άλλωστε νωπές τόσο η εκλογή Νίξον όσο και τα γεγονότα στο κονβένσιο των Δημοκρατικών στο Σικάγο, που να τρέχεις τώρα για ρεπορτάζ στα γκέτο και στις φτωχογειτονιές. 
Στη διαδρομή, ωστόσο, βρέθηκε κάποιος να εκφράσει από τη μία τις αγωνίες και τα ζόρια τους και από την άλλη την αγανάκτησή τους για τα πανηγύρια που ακολούθησαν την προσελήνωση. 
Αυτός ο κάποιος ήταν ο αδιανόητος ποιητής και περφόρμερ Γκιλ Σκοτ-Χέρον, που στο άλμπουμ του με τίτλο “The Revolution Will Not Be Televised” (1974) περιέλαβε το κομμάτι “Whitey on the moon”. Σαν να λέμε “Ο Ασπρουλιάρης στο Φεγγάρι”, μιας και μην το ξεχνάμε ο Γκιλ ήταν μαύρος και περήφανος για το χρώμα του δέρματός του. Και σε ενάμιση λεπτό μέσα, σε λιγότερο από ενενήντα δευτερόλεπτα αποδόμησε όλο το παραμυθάκι της κατάκτησης του διαστήματος…
Τώρα, λοιπόν, που ξαναγυρνάμε στα ίδια φούμαρα με τον Άρη, καταθέτω κι εγώ τους στίχους του “Ασπρουλιάρη”, με μια μικρή αλλαγή από τον δορυφόρο στον πλανήτη. Παρακαλώ επιτρέψτε μου τη χρήση του “the Mars”, το ξέρω ότι το “the” δεν χρειάζεται, αλλά κάνει πολύ καλύτερη ρήμα, και απολαύστε υπεύθυνα. Μετάφραση δεν κάνω, γιατί ειλικρινά αν μεταφραστεί ο Γκιλ Σκοτ-Χέρον χάνεται το μισό ζουμί.
Καλή σας απόλαυση!

A rat done bit my sister Nell.
(with Whitey on the Mars)
Her face and arms began to swell.
(and Whitey’s on the Mars)
I can’t pay no doctor bill.
(but Whitey’s on the Mars)
Ten years from now I’ll be payin’ still.
(while Whitey’s on the Mars)
The man jus’ upped my rent las’ night.
(’cause Whitey’s on the Mars)
No hot water, no toilets, no lights.
(but Whitey’s on the Mars)
I wonder why he’s uppi’ me?
(’cause Whitey’s on the Mars?)
I wuz already payin’ ‘im fifty a week.
(with Whitey on the Mars)
Taxes takin’ my whole damn check,
Junkies makin’ me a nervous wreck,
The price of food is goin’ up,
An’ as if all that shit wuzn’t enough:
A rat done bit my sister Nell.
(with Whitey on the Mars)
Her face an’ arm began to swell.
(but Whitey’s on the Mars)
Was all that money I made las’ year
(for Whitey on the Mars?)
How come there ain’t no money here?
(Hmm! Whitey’s on the Mars)
Y’know I jus’ ’bout had my fill
(of Whitey on the Mars)
I think I’ll sen’ these doctor bills,
Airmail special
(to Whitey on the Mars)

newpost.gr

Και τώρα τι; Μετά τον σεισμό για τα Τέμπη

Είθε η Σταύρωση των παιδιών στα Τέμπη να γίνει ο πρόλογος για την Ανάσταση της χώρας μας.

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ενώπιον του πάνδημου ξεσηκωμού πλέον του εκατομμυρίου, ίσως και εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών, που συμμετείχαν αυθόρμητα, χωρίς καμία άξια λόγου οργανωτική υποδομή, στις τεράστιες συγκεντρώσεις που έγιναν στην Αθήνα, σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ακόμα και σε πόλεις του εξωτερικού τα πολλά σχόλια περιττεύουν. Περιττεύουν γιατί κινδυνεύουν να μειώσουν το μεγαλείο του γεγονότος. Γι’ αυτό και θα είμαστε όσο το δυνατόν πιο φειδωλοί. Είναι εξάλλου τόσο εύγλωττα τα γιγαντιαία πλήθη που συγκεντρώθηκαν από άκρου εις άκρον της Ελλάδας και εκτός αυτής που δεν χρειάζονται εμάς να τα ερμηνεύσουμε. Μιλάνε από μόνα τους.

Να πώς περιέγραψε τη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη ο συνάδελφος Παντελής Σαββίδης στο Facebook: «Πήγα σήμερα στη συγκέντρωση εδώ στη Θεσσαλονίκη. Το μέγεθός της ήταν τεράστιο. Κάλυπτε ολόκληρη την Εγνατία. Θύμιζε συγκεντρώσεις της μεταπολίτευσης. Είχε μια διαφορά. Ακούστηκαν ορισμένα συνθήματα αλλά ήταν υποτονικά και μακριά από το κύριο μέρος της συγκέντρωσης. Τον κόσμο τον ένωνε μια βουβή απελπισία που προσπαθούσε να τη σπάσει ο όγκος της συμμετοχής. Προσπαθούσε ο κόσμος να δημιουργήσει την ελπίδα πως αφού βγήκαν τόσοι στο δρόμο με την ηχηρή απουσία των θεωρούμενων, παλαιότερα, ως κύριων μέσων ενημέρωσης, κάτι μπορεί να αλλάξει».

Δεν πάει άλλο!
Και πιο κάτω: «Είδα ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα, συνταγματικό ή μη. Όλο το κοινωνικό φάσμα και κάθε ηλικίας. Από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους που περπατούσαν με την βοήθεια συγγενικού τους προσώπου ή μπαστουνιού. Και αυτό κάτι σημαίνει. Παιδάκια με συνθήματα που έγραψαν με το χέρι τους σε μικρά χαρτόνια και ζητούσαν δικαιοσύνη. Ακόμη και ανθρώπους συντηρητικούς και άλλους που δήλωναν και δεξιοί. Μέχρι τις γνωστές αριστερές φράξιες που σεβάστηκαν και τους ανθρώπους που κάλεσαν τη συγκέντρωση και τη στιγμή. Όσο έμεινα ο σεβασμός ήταν απόλυτος. Και το είδα για πρώτη φορά. Κάτι έχει συνταράξει την ψυχή του Έλληνα. Κάτι τον έχει κλονίσει. Όλα θύμιζαν εκείνες τις ιστορικές στιγμές που έβγαζαν μια βουβή κραυγή: δεν πάει άλλο.»
Από την πρώτη στιγμή, στο δυστύχημα, που ορθώς ονομάζουμε έγκλημα, στα Τέμπη, φάνηκε ότι αντανακλώνται όλες οι πτυχές της βαθειάς ελληνικής κρίσης. Στην πορεία των (μη) ανακρίσεων φάνηκε το εγκληματικό βάθος του προβλήματος, δηλαδή του συστήματος που διοικεί, καταστρέφει και απομυζά την Ελλάδα. Πίσω από τις αστραφτερές λιμουζίνες των υπουργών, των κρατικών παραγόντων και της ολιγαρχίας διακρίνει κανείς ένα καθεστώς που ορθώς ο συνάδελφος Σπύρος Γκουτζάνης χαρακτηρίζει σε άρθρο του ως καθεστώς «μαφιόζικων μεθόδων». Αυτοί συγκαλύπτουν επίμονα το έγκλημα και, συγκαλύπτοντάς το, δεν αποκαλύπτουν μόνο τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνώντων, αλλά και τη σαπίλα της διαφθοράς που έχει διαβρώσει όλους τους κρατικούς θεσμούς.

Από την «ήπια» στη μαφιόζικη «κλεπτοκρατία»
Πριν από 25 χρόνια, με την είσοδο της Siemens στην Ελλάδα, που λάδωσε τους πάντες στη χώρα, και την παράλληλη ολοκλήρωση του εκφυλισμού του ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη, η Ελλάδα γνώρισε ένα πρώτο κύμα εγκληματικής διαφθοράς που κατέκλυσε τα πάντα. Ορθώς όσοι επωφελήθηκαν από τα δωράκια της γερμανικής και πολλών άλλων εταιρειών έγραψαν και εκφώνησαν τους πανηγυρικούς για τον Κώστα Σημίτη, τον όχι άδικα αποκληθέντα και «αρχιερέα της διαπλοκής».
Μόνο που και οι επόμενες κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν το σπορ, αντιθέτως το επιτάχυναν και το εμβάθυναν. Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου μας παρέδιδε στην κρεατομηχανή του πρώτου και δεύτερου μνημονίου και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή του τρίτου. Ηττημένος και παραιτημένος ο ελληνικός λαός, έχοντας γίνει αποσβολωμένος μάρτυρας της προδοσίας (ή, στην καλύτερη περίπτωση, της καταστροφικής ανεπάρκειας) των κομμάτων και των ηγετών που εμπιστεύτηκε, έπαυσε να προτάσσει οποιαδήποτε αντίσταση στις δυνάμεις της εγχώριας ολιγαρχίας και των ξένων που έπεσαν πάνω στη χώρα του λεηλατώντας την και εξευτελίζοντάς την. Παραδοσιακά κόμμα της ολιγαρχίας και της ξένης εξάρτησης, με σπάνιες φωτεινές εξαιρέσεις, η Νέα Δημοκρατία άφησε να κυριαρχηθεί από τον χειρότερο εαυτό της.
Από το «έγκλημα του λευκού κολάρου», τις δωροδοκίας από τη Siemens και τόσους άλλους, από τη «διαφθορά και τη διαπλοκή», φτάσαμε σε άλλου τύπου εγκλήματα όπως τη δολοφονία του αείμνηστου Καραϊβάζ, δολοφονία που παραδόξως δεν έχει διαλευκανθεί παρόλο που η κυβέρνηση, με τις υπηρεσίες της, προφανώς θα έπρεπε να γνωρίζει τους δολοφόνους. Τα όσα εκπληκτικά συνέβησαν με τις υποτιθέμενες ανακρίσεις για τα Τέμπη κλόνισαν συθέμελα στους Έλληνες πολίτες και την εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη.

Επιπλέον, και όπως σημειώνει στο άρθρο του ο Γκουτζάνης: «Η κυβέρνηση γίνεται περισσότερο υπόλογη όσο έρχονται στο φως στοιχεία για ύποπτους θανάτους και εξαφανίσεις προσώπων που εμμέσως μπορεί να σχετίζονται με την υπόθεση (των Τεμπών). Δεν είναι πλέον μία συνήθης περίπτωση υποβάθμισης ενός θέματος με τις γνωστές διαδικασίες για την μείωση του πολιτικού κόστους, αλλά πρόκειται για μία συγκάλυψη με μαφιόζικες μεθόδους που ενορχηστρώνει το καθεστώς. Όπως έγινε και συνεχίζεται και με το σκάνδαλο των υποκλοπών που όμως δεν έχει τον ίδιο κοινωνικό αντίκτυπο».
Δεν προσπερνάμε μόνο τις οικονομικές και κοινωνικές στατιστικές των βαλκανικών χωρών καθώς πάμε προς τα κάτω, εξισωνόμαστε και στον τομέα του εγκλήματος! Από το «Εργολαβιστάν, Λαμογιστάν, Ρουσφετιστάν» του ελληνικού «κλεπτοκρατικού καπιταλισμού» κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε καταστάσεις Κολομβίας.

Χρειαζόμαστε ένα οργανωμένο κίνημα
Ελπίζει κανείς ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις θα επαναληφθούν ώστε να μη μειωθεί η πίεση στην κυβέρνηση, να μην της επιτραπεί, όπως και στη δικαιοσύνη, να διαφύγουν των ευθυνών τους. Ελπίζει κανείς ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα οργανωμένο πανελλαδικό κίνημα συμπαράστασης προς τους συγγενείς των θυμάτων και απαίτησης απόδοσης δικαιοσύνης. Με δεδομένη την απήχηση της υπόθεσης μπορούν να δημιουργηθούν σύλλογοι αλληλεγγύης και απαίτησης κάθαρσης σε κάθε δήμο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, με δεδομένη την χρεοκοπία και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η Ελλάδα έχει τώρα απελπιστικά ανάγκη, όσο δύσκολο και αν είναι και είναι να προκύψει, από ένα πλατύ, μαζικό, δημοκρατικό και σοβαρό κοινωνικό κίνημα για την σωτηρία και την αναμόρφωσή της. Θα χρειαζόταν ένα κίνημα που θα υπερβαίνει τις κομματικές ταυτότητες και θα στηρίζεται ίσως στην αυτοοργάνωση, όπως κάπως φαντάστηκε τη Σπίθα, το Κίνημα Ανεξαρτήτων Πολιτών, ο Μίκης Θεοδωράκης. Είθε η Σταύρωση των παιδιών στα Τέμπη να γίνει ο πρόλογος για την Ανάσταση της χώρας μας.

ΥΓ. Σε επόμενο άρθρο μας θα ασχοληθούμε και με την υπάρχουσα, όσο δηλαδή υπάρχει, αντιπολίτευση και τα κόμματά της

ΦΩΤ: Κωνσταντίνος Ζήλος

Πηγή: Κοσμοδρόμιο

Η τέχνη των ΜΜΕ να σκεπάζουν την ουσία

του Απόστολου Αποστόλου

«Οι δημοσιογράφοι λένε κάτι που ξέρουν ότι δεν είναι αλήθεια, με την ελπίδα ότι αν συνεχίσουν να το λένε αρκετό καιρό θα γίνει αλήθεια» – Άρνολντ Μπένετ. Τελείωσε η ορκωμοσία του Τραμπ, ακούστηκαν τα σχόλια, οι τριχολόγοι των πρωϊνάδικων τηλεοπτικών εκπομπών με το πυρετικό παραλήρημα τους έδωσαν ρέστα για τις στιλιστικές προτιμήσεις της Μελάνια Τραμπ και της Ιβάνκα Τραμπ.
Σχολίασαν επίσης τους χαιρετισμούς του Ελον Μασκ (ναζιστικοί χαιρετισμοί, βαθειάς απήχησης) που χαιρόταν σαν παιδί ο οποίος όμως πάσχει (όπως μας πληροφόρησαν) από σύνδρομο Άσπεργκερ και έχει μειωμένη ενσυναίσθηση. Όμως οι κανάγες της δημοσιογραφικής ευτέλειας με σαρκασμούς και υπονοούμενα άφηναν πολλή χολή και ασυνάρτητους ήχους κακεντρέχειας στο θέαμα της ορκωμοσίας.

Ξέχασαν όμως τους φιλοξενούμενους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, τα μέλη του τάγματος Αζόφ, που χαιρετούσαν ναζιστικά. Επιλεκτική μνήμη, διαφορετική αντιμετώπιση, συμπάθειες και αντιπάθειες. «Ποιες ανολοκλήρωτες ακόμη δυνατότητες φανερώνονται εδώ;» Θα ερωτούσε ο Ιερώνυμος Μπος.
Και τώρα που όλα αυτά τα εγγαστρίμυθα σχόλια θα πάρουν το τέλος τους, θα ασχοληθούν οι δημοσιογράφοι με τα εγχώρια; Θα πουν κάτι για το πώς αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά της δημοκρατίας μας; Θα μας πουν γιατί οι αρμοί της εξουσίας λειτουργούν πλέον στα όρια του παρακράτους; Θα μας πουν πως οι θεσμοί έχουν δυστυχώς υποτάξει την κοινωνική τους αποστολή στην προτεραιότητα της δικής τους αυτοτέλειας;
Θα μας πουν για τα παράκεντρα εξουσίας, για τον επαγγελματισμό της πολιτικής, για την καρτελοποίηση των κομμάτων, για το γεγονός ότι το παραγόμενο έγκλημα κάποιες φορές λαμβάνει παραθεσμικό ρόλο, για τις υποκλοπές και τη συγκάλυψη, για το φάκελο της τραγωδίας των Τεμπών και τις αποκαλύψεις; Αλλά επίσης θα μας πουν πως θα αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο (που είναι πολύ πιθανό και συζητείται εντόνως σε Τουρκία) να συμβεί το καλοκαίρι οι φίλοι και συνομιλητές μας Τούρκοι, με τους οποίους υπογράψαμε μαζί τους το Κείμενο της Διακήρυξης των Αθηνών να προβούν σε εξορύξεις κάτω από την Κρήτη;
Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με τη Λιβύη, ενώ, αντίθετα, οι συνομιλητές μας έχουν υπογράψει το τουρκολιβυκό μνημόνιο, μετατρέποντας τη Λιβύη σε τουρκικό προτεκτοράτο, πολλοί εκτιμούν ότι στο πλαίσιο των μελλοντικών εξορύξεων θα επιχειρηθούν γεωτρήσεις νότια της Κρήτης, δοκιμάζοντας παράλληλα και τη δική μας αντίδραση.
Όλα αυτά είναι τα ζητήματα που μας αφορούν και ταυτόχρονα εκείνα που μεταβάλλουν όλες τις μεταβλητές της πολιτικής. Το να λιμνάζει όμως η ενημέρωση και να καταγράφει τα εφήμερα θεάματα αποτελεί αποπλάνηση και παρασιώπηση. Η σιωπή των μεγάλων και άγγιχτων ζητημάτων αποτελεί υποταγή και τρόπος παραπληροφόρησης. Όλα τα άλλα με τα οποία ασχολούνται οι δημοσιογραφούντες είναι ευφημιστικά ψευδώνυμα.
Οι κλόουν, οι αρλεκίνοι, οι πιερότοι, οι αυλικοί της δημοσιογραφίας, έχουν συνθηκολογήσει οικτρά με τα παραγεμισμένα πορτοφόλια τους και πλασάρουν τα τριτοκλασάτα γεγονότα ως πρωτοκλασάτα. Είναι γνωστό ότι η ενημέρωση οδηγείται από το υλικό συμφέρον της. Παραφράζοντας τον Φρόιντ θα λέγαμε ότι «οι δευτεροβάθειες επιθυμίες είναι εκείνες που εκπληρώνονται στο αρρωστημένο όνειρο».

Πηγή: slpress.grs

Δεν ήταν συγκέντρωση. Ήταν δημοψήφισμα κατά της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη

Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα και τις άλλες πόλεις για τα Τέμπη είναι η απόδειξη ότι η κοινωνία δεν ξεχνά και δεν ανέχεται τη συγκάλυψη

του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση στην Αθήνα εδώ και πολλά χρόνια, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία στέρεψε από οξυγόνο, ασφυκτιά. Και ας ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν. Οι άνθρωποι που μίλησαν σε αυτή δεν ήταν πολιτικοί. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν καν φανταστεί ότι κάποτε θα μίλαγαν σε μία συγκέντρωση. Ο κόσμος τους άκουγε σχεδόν ευλαβικά και δύσκολα μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυά του.
Και μίλησαν για το πιο απλό και το πιο αυτονόητο πράγμα: για την ανάγκη τους και το καθήκον της κοινωνίας να μάθουν επιτέλους τι έγινε και ποιοι έφταιξαν και στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 έχασαν τα παιδιά τους, τα αδέρφια τους, τις φίλες και τους φίλους τους, τους συνεπιβάτες τους εκείνο το βράδυ.
Και να δουν να αποδίδεται δικαιοσύνη.
Γι’ αυτούς που χάθηκαν αλλά και γι’ αυτούς που κινδυνεύουν να χαθούν σε ένα κράτος που αντιμετωπίζει την απώλεια της ανθρώπινης ζωής κάποιες στιγμές ως… παράπλευρη απώλεια.
Τα Τέμπη επιμένω είναι στη μνήμη της κοινωνίας ανοιχτή πληγή.
Γιατί δεν είναι μόνο γι’ αυτό που εξαρχής καταλάβαμε, ότι δηλαδή το δυστύχημα έγινε γιατί χρόνια τώρα καθυστερούν τα αναγκαία έργα για να είναι ασφαλείς οι συγκοινωνίες, τα έργα που θα εξασφάλιζαν ότι ένα ανθρώπινο λάθος δεν θα εξελισσόταν σε τραγωδία, τα έργα που έχουν πληρωθεί δυο και τρεις φορές.
Είναι και γιατί πλέον γνωρίζουμε ότι υπήρξε μια ολόκληρη επιχείρηση συγκάλυψης που ξεκίνησε την πρώτη κιόλας νύχτα.
Γιατί πια ξέρουμε ότι υπήρξε εξαρχής προσπάθεια να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη στην κατεύθυνση της θεωρίας του «ανθρώπινου λάθους και μόνο» ακόμη και με πρακτικές μονταζιέρας. Ότι με συνειδητή επιλογή όχι μόνο δεν διερευνήθηκε το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, αλλά και υπήρξε παραποίηση και καταστροφή πειστηρίων μέχρι του σημείου να μπαζωθεί ο χώρος. Ότι η δικαστική έρευνα καθυστερεί και δεν ελέγχει κρίσιμα στοιχεία, με αποτέλεσμα τη διερεύνηση να την κάνουν πρακτικά οι οικογένειες και οι πραγματογνώμονες που διορίζουν. Ότι η εξεταστική της Βουλής ήταν μια παρωδία με μόνο κίνητρο να μην αποδοθούν από την κυβερνητική πλειοψηφία πουθενά ευθύνες.
Και αυτή η συγκάλυψη ήρθε ξανά στο προσκήνιο από το γεγονός ότι οι πραγματογνώμονες των οικογενειών τεκμηρίωσαν ότι ένας μεγάλος αριθμός θυμάτων επέζησε της σύγκρουσης και μπορούσε να σωθεί, αλλά πέθανε τελικά βασανιστικά εξαιτίας της ανάφλεξης του εύφλεκτου υλικού. Αυτού που ακόμη και σήμερα δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήταν, ποιος το φόρτωσε και πού πήγαινε, ακριβώς γιατί υπήρξε επιχείρηση συγκάλυψης.
Και αυτή η επιχείρηση συγκάλυψης έχει υποκείμενο. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει ευθύνη για αυτήν. Ευθύνη που φτάνει ως την κορυφή ως τον πρωθυπουργό. Μια ευθύνη που έχει αρνηθεί επίμονα να αναλάβει.
Φτάνοντας ακόμη και στο σημείο υψηλόβαθμοι υπουργοί, σαν σε εντεταλμένη υπηρεσία να προχωρούν σε απάνθρωπες και συκοφαντικές δηλώσεις ακόμη και για τους συγγενείς των θυμάτων, όπως ότι δικηγόροι τους μιλούν για «έγκλημα» προκειμένου να αυξηθεί το ποσό των αποζημιώσεων, τις οποίες μπορεί μετά να «μαζεύουν» υπό τη γενική κατακραυγή, αλλά το δηλητήριο έχει κυλήσει.
Γι’ αυτό ξεσηκώνεται τώρα η κοινωνία. Γιατί βλέπει μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό να είναι πίσω από μια επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών της μεγαλύτερης σιδηροδρομικής τραγωδίας στη χώρα. Μιας τραγωδίας που συνέβη στο ασφαλέστερο μέσο συγκοινωνίας, επειδή αυτή η κυβέρνηση – όπως και άλλες πριν από αυτή – δεν έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει.
Και είναι η συγκάλυψη αυτή που σήμερα λειτουργεί ως καταλύτης. Είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Είναι το «ως εδώ και μη παρέκει».
Αυτό δεν είχε υπολογίσει η κυβέρνηση. Που θεώρησε τις εκλογές του 2023 απαλλακτικό βούλευμα.
Γιατί είναι σαφές ότι η κοινωνία έχει βγάλει μια δική της ετυμηγορία. Και αυτή είναι καταδικαστική. Το πότε οι «ένορκοι» θα ανακοινώσουν την ποινή είναι απρόβλεπτο, μπορεί να αποτελέσει το «τυχαίο γεγονός» που θα οδηγήσει στην έκρηξη και την ανατροπή, και αυτό τρομάζει τους κυβερνώντες, εξού και σπεύδουν να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις με ΜΑΤ και δακρυγόνα. Ο Νίξον πλήρωσε το Watergate με καθυστέρηση, όταν νόμιζε ότι έχει ξεμπερδέψει και έχοντας κερδίσει εκλογές.
Η κοινωνία δεν ξεχνά, γι’ αυτό ήταν τόσο τεράστια η συγκέντρωση στο Σύνταγμα, γι’ αυτό και υπήρξαν συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα.
Συγκεντρώσεις που είχαν τέτοιο μέγεθος που κανείς δεν μπορεί να μιλήσει ούτε για υποκινούμενους, ούτε για «οργανωμένους». Συγκεντρώσεις από αυτές που μετά λες «η κοινωνία μίλησε».
Και σήμερα όντως η κοινωνία μίλησε.
Και είπε ότι δεν μπορεί να ζει σε ένα καθεστώς διαπλοκής, διαφθοράς και συγκάλυψης.
Θέλει δικαιοσύνη. Και τη θέλει τώρα.
Γιατί διαφορετικά νιώθει ότι τελειώνει το οξυγόνο.

Πηγή: www.in.gr

Βασίλης Κοκοτσάκης: Η αποκαλυπτική προσομοίωση πραγματικών γεγονότων σε εικόνα και ήχο είναι η αλήθεια

Ο τεχνικός σύμβουλος οικογενειών θυμάτων των Τεμπών και επί δύο δεκαετίες επίσημος δικαστικός πραγματογνώμονας σε θέματα πυρκαγιών, Βασίλης Κοκοτσάκης, στον απόηχο των μεγάλων συγκεντρώσεων εντός και εκτός Ελλάδας, μιλάει στον 98.4 για την ουσία  της τελευταίας τεχνικής αναφοράς της επιστημονικής του ομάδας, που κατατέθηκε στον Εφέτη - ανακριτή Λάρισας, από τον σύζυγο της θανούσης στη τραγωδία, Χρήστο Κωνσταντινίδη και που φώτισε σε πολλαπλές διαστάσεις το σκηνικό της τραγωδίας των Τεμπών, με πραγματικά δεδομένα σε ήχο και εικόνα που ήταν στα αζήτητα και ασύνδετα εντός της δικογραφίας. Όπως σημειώνει η έρευνα της ομάδας και η αποδεικτική της αξία, δεν είναι τα ηχητικά όπως η αυτόματη κλήση στο 112 από κινητά θυμάτων, αλλά και η εικόνα στο ίδιο χρόνο από λήψεις επί του πεδίου πριν-κατά και μετά την σύγκρουση των τρένων. Όπως είπε, η μέθοδος  που επέλεξαν στο τελικό στάδιο  ονομάζεται: "Παράλληλη προσομοίωση πραγματικών γεγονότων ή σύνθεση δεδομένων." Δηλαδή το μόνο που έκαναν ήταν να  συνδυάσουν   πραγματικό υλικό (γεγονότα)από την ίδια χρονική  στιγμή, σε ήχο και εικόνα εντός της δικογραφίας ,  σε ένα αρχείο. 

Κάτι ανάλογο σαν αυτό που κάνουν οι ερευνητές  στα μεγάλα αεροπορικά ατυχήματα, που συνδυάζουν τις ηχητικές  καταγραφές των μαύρων  κουτιών, με τις καταγραφές  των πύργων  ελέγχων, για να έχουν σφαιρική εικόνα των γεγονότων  όπως ακριβώς  έγινε  στην συγκεκριμένη περίπτωση  και ξεκλείδωσε  εντελώς την υπόθεση  και έδωσε ένα αδιαμφισβήτητο αποδεικτικό  στοιχείο. 

Ο Βασίλης Κοκοτσάκης, όμως προχώρησε και σε νέες αποκαλύψεις, μίλησε για την αγωγή κατά του Υπουργού Υγείας και ενημερωτικού site που μετέδωσε ότι ο ήχος και η εικόνα που κατέθεσε ήταν συρραφή άλλων περιστατικών, εγκαλώντας τους όχι μόνο για απόπειρα "δολοφονίας χαρακτήρα" με ψεύδη αλλά και για διασπορά ψευδών ειδήσεων. Αποκάλυψε τέλος ποια τα όρια στα οποία θα κινηθεί το πόρισμα του ΕΜΠ που έχει καθυστερήσει επί τόσους μήνες και ποια τα περιθώρια από κει και πέρα για τον εφέτη ανακριτή. 

Τέμπη: γιατί βγήκε ο κόσμος στους δρόμους

Ο Σχολαστικός

Για να δούμε πώς θα επιχειρηθεί η συγκάλυψη από εδώ και πέρα λοιπόν Την Κυριακή η μισή Ελλάδα κατέβηκε στους δρόμους. Ήταν μια τεράστια διαμαρτυρία της κοινωνίας απέναντι σε όσα απίστευτα συμβαίνουν εδώ και δύο χρόνια, με στόχο να συγκαλυφθούν τα πραγματικά αίτια της τραγωδίας στα Τέμπη. Ο κόσμος έχει φτάσει στο απροχώρητο βλέποντας πράγματα όπως:

● Έναν σταθμάρχη ακατάλληλο και ανεκπαίδευτο για την θέση, στην οποία είχε τοποθετηθεί ως πολιτικό ρουσφέτι. Και μάλιστα με φωτογραφική αλλαγή του νόμου. 
● Ένα δίκτυο χωρίς τα στοιχειώδη μέσα ασφαλείας, όπως φανάρια και τηλεδιοίκηση που είχε καταστραφεί προ τετραετίας και ουδέποτε αποκαταστάθηκε. 
● Μια σύμβαση (717) που καθυστερεί επί χρόνια και η οποία αν είχε εφαρμοστεί θα είχε κάνει εφικτή την αποτροπή του δυστυχήματος, ακόμα και με δεδομένο το ανθρώπινο λάθος. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα να ειδοποιηθούν ή να ακινητοποιηθούν δύο τραίνα που πηγαίνουν το ένα προς το άλλο επί 12 λεπτά.
● Ηχηρές προειδοποιήσεις των εργαζόμενων και υπηρεσιακών στελεχών για τεράστια κενά ασφαλείας, που αγνοήθηκαν επιδεικτικά.
● Τον πρωθυπουργό να σπεύδει να αποδώσει την τραγωδία αποκλειστικά σε ανθρώπινο σφάλμα πριν καν ξεκινήσουν οι έρευνες και στην συνέχεια να επιχειρεί διάχυση ευθυνών. («Ζητώ συγγνώμη εκ μέρους όσων κυβέρνησαν»). 
● Τον υπουργό μεταφορών Κώστα Καραμανλή, να παραιτείται αναλαμβάνοντας δήθεν τις πολιτικές ευθύνες και 5 μέρες μετά το δυστύχημα (6/3/20023) να ανακοινώνει ότι θα είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής.
● Την κυβέρνηση να προσπαθεί να φορτώσει την ευθύνη για την ανυπαρξία συστημάτων ασφαλείας στους προηγούμενους, με ψεύτικα και παραπλανητικά στοιχεία ως προς την υλοποίηση της σύμβασης 717.  
● Το μασκαραλίκι μπροστά στις κάμερες, με την προσπάθεια να εμφανιστεί το τοπικό σύστημα ελέγχου του σταθμαρχείου Λάρισας ως σύστημα τηλεδιοίκησης εν λειτουργία.
● Τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διατάσσει έρευνα για όλα τα σιδηροδρομικά ατυχήματα της τελευταίας 5ετίας για να προστατεύσει την κυβέρνηση από ευθύνες. 
● Υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς του ΟΤΕ – που εν συνεχεία διώκονται - και στελέχη της ΝΔ να παριστάνουν τους επιβάτες του τραίνου και να δηλώνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα. 
● Το εσπευσμένο μπάζωμα και την αλλοίωση του τόπου του δυστυχήματος, και την προσπάθεια να κρυφτεί ότι έγινε με πολιτική εντολή. Και την κολοκυθιά ανάμεσα στους κυβερνητικούς παράγοντες για το ποιος έδωσε την εντολή. 
● Την μεταφορά των βαγονιών στο Κουλούρι της Λάρισας, όπου έξι μήνες μετά βρέθηκαν ανθρώπινα μέλη. 
● Την μεταφορά 300 κυβικών χώματος σε ιδιωτικό οικόπεδο, όπου επίσης βρέθηκαν ανθρώπινα μέλη, έναν χρόνο μετά το ατύχημα.
● Την απροκάλυπτη προστασία που παρασχέθηκε στον Καραμανλή από την δίωξη της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για απιστία σε βαθμο κακουργήματος, σχετικά με την σύμβαση 717. Συγκεκριμένα ασκήθηκε δίωξη σε 23 στελέχη του ΟΣΕ και των κατασκευαστικών εταιρειών  διώχθηκαν, αλλά ο Καραμανλής προστατεύτηκε από την βουλευτική ασυλία.Γεγονός που οδήγησε στην συγκέντρωση 1,5 εκατομμυρίου υπογραφών για αλλαγή της σχετικής συνταγματικής διάταξης.  Αλλά και τον χλευασμό προς την Ευρωπαία Εισαγγελέα με κατηγορίες ότι έχει υπερβεί τον ρόλο της. Που μας έκανε ρεζίλι των σκυλιών στην Ευρώπη. 
● Την Εξεταστική Επιτροπή – παρωδία που απέφυγε να εξετάσει μάρτυρες, και έκανε μπούλινγκ στην αντιπολίτευση. Η οποία:

• Ξέπλυνε τον Καραμανλή από κάθε ευθύνη για την μη υλοποίηση της σύμβασης 717,  την απιστία σε βάρος του δημοσίου, την εγκληματική παραμέληση του δικτύου και την αγνόηση των προειδοποιήσεων. 
• Ξέπλυνε επίσης το μπάζωμα. 
• Επιχείρησε να τα ρίξει στον νεκρό μηχανοδηγό χρησιμοποιώντας επιλεγμένα στοιχεία από τον ιατρικό του φάκελο. 
• Και κατέληξε στο εξωφρενικό συμπέρασμα ότι το δυστύχημα θα είχε γίνει ακόμα και αν υπήρχαν τα συστήματα ασφαλείας που θα το απέτρεπαν. 
• Και την προκλητική παρουσία του ίδιου του Καραμανλή που ισχυρίστηκε ότι τα είχε κάνει όλα σωστά, αλλά και σωστότερα να τα είχε κάνει, το ατύχημα δεν θα είχε αποτραπεί. 
• Και αυτό το ονόμασε ανάληψη πολιτικής ευθύνης. 
• Με την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ να τον χεριοκροτάει θερμά 

● Την υπουργοποίηση 8 μελών της Εξεταστικής αμέσως μετά και την αναγόρευση του προκλητικού προέδρου της σε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ. 
● Την κοπτοραπτική των ηχητικών στο καταγραφικό σύστημα του ΟΣΕ. Την αλλοίωσή τους και την διοχέτευσή τους στα ΜΜΕ πριν καν δοθούν στην Αστυνομία. Με στόχο να στηριχθεί η εκδοχή του ανθρώπινου σφάλματος. 

• την αφαίρεση 11 λεπτών από το υλικό που δόθηκε στον ανακριτή.
• τον πρωθυπουργό να επικαλείται το μονταρισμένο υλικό στο υπουργικό συμβούλιο, ενώ γνώριζε ότι είναι προϊόν κοπτορραπιτκής. 
• Αλλά και τον θάνατο σε τροχαίο ενός υπηρεσιακού στελέχους για τον οποίο καταγγέλθηκε ότι υποχρεώθηκε σε αλλοίωση των ηχητικών. 

● Την εξαφάνιση όλων των βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, καθώς η εντολή για διατήρηση των καταγραφών από τις κάμερες του ΟΣΕ δόθηκε μόνο από την Αθήνα μέχρι την Λάρισα. 
● Την εξαφάνιση του βίντεο με την φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας, που ο ΟΣΕ ισχυρίζεται ότι παρέδωσε στις ανακριτικές αρχές αλλά δεν υπάρχει πουθενά. 
● Την απόκρυψη του φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας που προκάλεσε την τρομακτική έκρηξη και τον θάνατο πολλών από τα θύματα από εγκαύματα. Και χημικά εγκαύματα στους πυροσβέστες. 
● Ένα ολόκληρο κράτος αποφεύγει εδώ και δύο χρόνια να εξηγήσει τι ακριβώς μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, αν ήταν νόμιμο και ποιος ευθύνεται. Δεν ξέρει, δεν είδε, έχασε τα στοιχεία. 

• Και παρέδωσε κατεστραμμένο σκληρό δίσκο στις ανακριτικές αρχές. 
• Και έχει σκιστεί από την πρώτη στιγμή για το μπάζωμα και την συγκάλυψη της υπόθεσης. 
• Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει σπεύσει να καλύψει αυτή την ιστορία από την πρώτη στιγμή, επιχειρώντας να προκαταλάβει την κοινή γνώμη και τις δικαστικές έρευνες. 

● Αυτό είναι το πιο τρομακτικό το πιο αδιανόητο και το πιο ντροπιαστικό από όλα. 
● Την σωρεία προκλητικών δηλώσεων. Άδωνης Γεωργιάδης; Αν λέγαμε ότι υπάρχει θέμα ασφαλείας δεν θα έμπαινε κανένας στα τραίνα. Ρωμανός: έχουμε βαρεθεί να δίνουνε συλλυπητήρια στις οικογένειες. 
Μητσοτάκης: εργαλειοποιούν την τραγωδία οι συγγενείς που υπέβαλλαν μηνύσεις σε πολιτικά πρόσωπα. Φλωρίδης – Υπουργός Δικαιοσύνης: όποιος μιλάει για μπάζωμα είναι για τα μπάζα. 
Βούλτεψη: Μπαγιάτικο Θέμα τα Τέμπη. Άδωνης Γεωργιάδης: Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα Τέμπη. Β. Φλέσσα: Τα παιδιά στα Τέμπη τα σκοτώσαμε όλοι μαζί. 
Μαρινάκης (κυβερνητικός εκπρόσωπος) «πολιτικές  βδέλλες» εκμεταλλεύονται στους συγγενείς των θυμάτων. Πορτοσάλτε: Γελοιότητα και μπαρούφα η συλλογή υπογραφών. 

● Το τρομακτικό μπούλινγκ που κάνουν επώνυμα και ψευδώνυμα τρολ της ΝΔ στο τουίτερ σε βάρος της Καρυστιανού και των άλλων συγγενών. 
● Τις δικογραφίες και τις μηνύσεις κατά πολιτικών προσώπων που έχουν διαβιβαστεί στην Βουλή και αντί να συζητηθούν και να οδηγήσουν σε προανακριτικές, έχουν χαθεί επί μήνες στα συρτάρια. 
● Και την περίεργη εξαφάνιση του γιου της Εισαγγελέως που ερευνά την υπόθεση. 

● Με διάφορους όπως η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να λένε ότι δεν σχετίζεται με την υπόθεση χωρίς να εξηγούν που διάολο το ξέρουν.

Φτάνουν αυτά για να κατέβουν στους δρόμους 500.000 άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα; Σαρώνοντας μάλιστα το ασφυκτικό εμπάργκο των κυρίαρχων ΜΜΕ; Για να δούμε πώς θα επιχειρηθεί η συγκάλυψη από εδώ και πέρα λοιπόν. 

www.avgi.gr

Ενα ρολόι

Νόρα Ράλλη

Μεταδόθηκε μόνο από την ΕΡΤ 3, που ακόμα κάπως κρατάει (απορώ και πώς το κάνουν, αλλά ακόμα δεν τους έχει πάρει και σηκώσει η κυβερνητική λαίλαπα τελείως εκεί πάνω - όσο αντέχουν και οι συνάδελφοι δηλαδή): μεταδόθηκε ενώ ακόμη η πορεία για το διπλό έγκλημα στα Τέμπη ήταν σε εξέλιξη στη Θεσσαλονίκη. Μια πορεία που, ομολογουμένως, δεν είχε ξαναδεί όμοιά της η πόλη εδώ και τριάντα χρόνια.
Στην Αθήνα, τα όσα είδατε σε φωτογραφίες, διπλασιάστε τα. Τα όσα δεν είδατε στα κανάλια, ψάξτε τα σε εφημερίδες και βίντεο που κυκλοφορούν. Γιατί μόνο το Mega (για πολύ συγκεκριμένους λόγους του ιδιοκτήτη του) κάλυψε την πορεία. Οσο για την ΕΡΤ 1, μόνο στο δελτίο των 6 υπήρξαν κάποια πλάνα, με το θέμα να είναι τέταρτο στη σειρά αξιολόγησης της σπουδαιότητας των ειδήσεων και λιγότερο από πέντε λεπτά: πρώτο θέμα ήταν κάτι με τη σορό του αρχιεπισκόπου Αλβανίας που πέθανε (και είμαστε σίγουροι πως αν ήξερε ο συγκεκριμένος ότι η Αθήνα σειόταν, μαζί με όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, από μία φωνή και πολλά ερωτήματα πάνω σε ένα διπλό έγκλημα και παρ’ όλα αυτά η κρατική τηλεόραση δεν το κάλυψε με τον τρόπο που όφειλε, θα του σηκωνόταν κάθε τρίχα από το μούσι του), δεύτερο θέμα ο Μητσοτάκης και οι «συμφωνίες» του για την ενέργεια, τρίτο θέμα πάλι ο Μητσοτάκης και τέταρτο η πορεία. Η δε δήλωση της Καρυστιανού στην κάμερα «κόπηκε» σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα.
Εκανα λάθος: το έγκλημα είναι τριπλό και οι εγκληματίες πολύ περισσότεροι. Είναι οι υπεύθυνοι για το δυστύχημα, είναι οι υπεύθυνοι για τη συγκάλυψη (δεν διαφέρουν πολύ αυτές οι δύο κατηγορίες) και όσοι είναι υπεύθυνοι για τη μη τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ηθικής... Κοιτάζω περνώντας έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου το πανό που είναι κρεμασμένο για το έγκλημα στα Τέμπη, που λέει «57 νεκροί». Και σκέφτομαι πως θα ‘πρεπε στη θέση του να μπει ένα ρολόι: ένα ρολόι που θα μετράει τον χρόνο που δεν έχουν ακόμη κατονομαστεί, δικαστεί και καταδικαστεί οι υπεύθυνοι για το τριπλό αυτό έγκλημα. Με όποιον τρόπο πρέπει στον καθένα. Αυτό το ρολόι σε έναν μήνα θα γράφει: δύο χρόνια. Και μετράμε...

www.efsyn.gr

Ο Δομάζος, ο Καζαντζίδης και τα λαϊκά αθλήματα

Άθλημα είναι η μπάλα. Το ίδιο και η τραγούδι. Αθλήματα λαϊκά. Γι’ αυτό ορισμένοι επιφανείς πρωταγωνιστές μπήκαν στην καρδιά του κόσμου και έγιναν είδωλα.

Γιάννης Τριάντης
 
Το ποδόσφαιρο είναι «Το πιο απλό, το πιο γήινο, το πιο συναρπαστικό παιχνίδι, που συνδυάζει τη σωματική μεταρσίωση με τη νοητική εγρήγορση, την ατομική φαντασία με τη συλλογική υπευθυνότητα» (Πρόλογος στο βιβλίο του Ηλία Καφάογλου «Σημειώσεις στο ημίχρονο», εκδ.Υψιλον).
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο Δομάζος, κορυφαίος των κορυφαίων στα καθ΄ημάς (ίσως μαζί με τον Βασίλη Χατζηπαναγή) φάνταζε σαν προσωποποίηση μιας θεότητας που κατέβηκε στη γή για να προσφέρει θέαμα, χαρά και συγκινήσεις στον κόσμο.
Ο Δομάζος δεν ήταν δαντελένιος όπως ο Κούδας. Δεν είχε το αριστερό του Μίμη Παπαϊωάννου ούτε τη χάρη του Δεληκάρη. Όμως όλα αυτά –κι ακόμη περισσότερα- τα είχε με τον τρόπο του. Που συνοψιζόταν στην άφθαστη επινοητικότητα και στην μεγαλοσύνη του μαέστρου.
Οι ορκισμένοι εχθροί της μπάλας που μιλούν σαν συνοφρυωμένοι κατηχητές, αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί απ’ όλα τα παιχνίδια το ποδόσφαιρο κρατάει τα σκήπτρα παγκοσμίως . Το μέμφονται και το επικρίνουν γιατί ποτέ τους δεν κατάλαβαν τι εστί λαϊκό.
Θεωρούν αγέλη τους λάτρεις του ποδοσφαίρου. Και χαρακτηρίζουν τη μπάλα όπιο του λαού που αποχαυνώνει και αποπροσανατολίζει. Φυσικά, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει απαντοχή και βάλσαμο για πολλούς. Ούτε γιατί η αίσθηση του ανήκειν-ναι, έστω ως φίλαθλος σε μια ομάδα- είναι σημαντικό στοιχείο στα ανθρώπινα.
Νομίζουν ότι είναι αδιάφορος για τα κοινά ο κόσμος που συρρέει στα γήπεδα ή απολαμβάνει τη μπάλα από την τι-βι. Ότι αγνοεί ή δεν νοιάζεται που η μπάλα είναι εμπόρευμα στα χέρια του κερδώου κυνισμού. Κούνια που τους κούναγε!
Και φυσικά, τους είναι ξένες οι χορογραφίες μέσα στο γήπεδο- οι ντρίμπλες, τα φάλτσα, τα ψαλιδάκια-, όπως και τα μαγικά από τους πιτσιρικάδες στις αλάνες του κόσμου. Πώς να καταλάβουν, λοιπόν, γιατί λατρεύτηκε ο Δομάζος και γιατί συγκίνησε την κοινωνία ο θάνατός του.
Καζαντζίδης: Η ταύτιση
Το λαϊκό τραγούδι είναι το ποτάμι που αρδεύει τις εκτάσεις στα μύχια των ανθρώπων-τον έρωτα, το πάθος, τον ξενιτεμό, το μεροκάματο. Τα φέρνει στην πρώτη γραμμή. Τα υψώνει περίοπτα.
Πότε ιαματικό, συχνά καταγγελτικό και πάντοτε συνυφασμένο με τα προβλήματα του λαού, το τραγούδι(λαϊκά, ρεμπέτικα κ.α.) αποτελεί καταφυγή και απάγκιο. Ακόμη και για εκείνους που ακούνε μπαρόκ και ρόκ κλπ.
Το ίδιο κι ο Καζαντζίδης. Εγινε λαϊκός ήρωας γιατί δεν τραγούδησε απλώς κάποιους στίχους ούτε ερμήνευσε με την ανυπέρβλητη φωνή του ως μεσάζων, ως διεκπεραιωτής. Τα έλεγε σα να τα ζούσε τα βάσανα του κόσμου, τα γιατί, το άδικο, την οργή και τα παράπονά του.
Βέβαια, η αφ΄υψηλού κριτική μιλάει για κλάψα και για αποθέωση της μεμψιμοιρίας, όταν βλέπει να αποθεώνεται ο Καζαντζίδης και να υμνείται το λαϊκό τραγούδι. Αφες αυτοίς…
Σ΄ ένα εξαιρετικό άρθρο του ο συγγραφέας Αλέξανδρος Ασωνίτης σημειώνει:
«Ο  Καζαντζίδης, αν δεν επινόησε, τουλάχιστον καθιέρωσε,  από ένστικτο, και όχι από συγκροτημένη νοητική/ψυχική επεξεργασία, υποθέτω, ένα νέο είδος τραγουδίσματος, το ερμηνεία είναι  βαρύγδουπο: Επέλεξε να ταυτισθεί απολύτως με τον αφηγητή των τραγουδιών, κι έτσι ό,τι τραγούδαγε αφορούσε τον ίδιο, κι όχι κάποιον ανύπαρκτο, πλασματικό άλλον. Θα έλεγα ότι, άθελα του, εφάρμοσε την περιβόητη «Μέθοδο» του Καζάν, της Στέλλας Άντλερ, του Στανισλάβσκι στο ΄Ακτορς στούντιο: ο ηθοποιός είναι ο ρόλος. Στον Στελλάρα ο τραγουδιστής είναι ο ρόλος.
Αυτή η ταύτιση τον οδήγησε, εκτός από την πρωτοφανή φωνητική του ικανότητα, βέβαια, στην τόσο ανυπέρβλητη επιτυχία  που μεγεθυνόταν όσο οι ακροατές /ριες, που συνειδητά ταυτίζονται με την ιστορία κάθε τραγουδιού της αρεσκείας τους, συνειδητοποιούσαν ότι ο τραγουδιστής ταυτιζόταν πλήρως με τον αφηγητή και την ιστορία που αφηγείται».
…Αστους να λένε, λοιπόν, τους εστέτ και τους ψηλομύτες με το υψωμένο φρύδι. Ο Καζαντζιδης, ο Δομάζος και πολλοί άλλοι- τροβαδούροι, αγωνιστές, τεχνίτες της μπάλας-θα υπενθυμίζουν εσαεί ότι η κοινωνία έχει τους δικούς της ήρωες ερήμην των επικριτών που δείχνουν δυσανεξία προς τον λαό και προς παν το λαϊκόν.

ΥΓ : Οι μεγαλειώδεις λαϊκές συνάξεις για τα Τέμπη μπορούν να συνοψίσουν σε δυό λέξεις την κραυγή και το αίτημα για Δικαιοσύνη: Δεν ξεχνώ.

www.news247.gr

«ΔΕΝ ΕΧΕΙ οξυγόνο η Δημοκρατία στην Ελλάδα!» ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ η Deutsche Welle για τη βία στην πορεία για τα Τέμπη...

Μαρία Ρηγούτσου

Η δημοσιογράφος της ελληνόφωνης έκδοσης της Deutsche Welle, Μαρία Ρηγούτσου, σχολιάζει στην ιστοσελίδα του γερμανικού έντυπου τα όσα έγιναν από την πλευρά της αστυνομίας και αμαύρωσαν τη μεγαλειώδη πορεία στα Τέμπη.

Η δημοσιογράφος αναφέρει ότι επρόκειτο για μία διαδήλωση γεμάτη γυναίκες και παιδιά που προκαλεί απορία γιατί υπήρξε βία σε μια πορεία εντελώς σιωπηλή.

Μια σιωπή που, όπως σημείωσε, ήταν «εκκωφαντική» σε βαθμό που «τρόμαξε αυτούς που θα έπρεπε να προστατεύσουν τους διαδηλωτές.

Το άρθρο της δημοσιογράφου στην DW

1. Oι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. 

2. Mόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία, προβλέπει το άρθρο 11 του Συντάγματος. 

Μια μεγαλειώδης συγκέντρωση για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη γύρω από τους δρόμους της ελληνικής Βουλής διαλύθηκε με έναν αναίσχυντο και τρομακτικό τρόπο. Εκκωφαντικοί κρότοι που παρέπεμπαν σε πόλεμο φόβισαν τους φιλειρηνικούς πολίτες που αναζητούσαν τρόπο να διαφύγουν. Οικογένειες με μικρά παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι φάνηκαν να εγκλωβίζονται χωρίς να έχουν σαφείς οδηγίες από την αστυνομία προς τα πού να κατευθυνθούν. Η χρήση χημικών έκανε την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Ο κόσμος έτρεχε για να σωθεί από έναν κίνδυνο που δεν γνώριζε. Γιατί όλα αυτά;

Μια κατά κύριο λόγο σιωπηλή συγκέντρωση, με ελάχιστα συνθήματα και κάποιες φορές χειροκροτήματα απειλούσε ποιόν ακριβώς; Γιατί αυτή η υπερβολή; Ακόμα και εάν μια μικρή ομάδα απείλησε κάποιους αστυνομικούς γιατί τόσος τρομακτικός θόρυβος;

Ο στόχος ήταν η μικρή ομάδα των ταραξιών ή το μεγάλο πλήθος; Ναι, όσοι βρεθήκαμε εκεί, είχαμε την αίσθηση πως δεν είχαμε οξυγόνο να αναπνεύσουμε. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία η αστυνομία οφείλει να προστατεύει τον πολίτη και να εγγυάται το δημοκρατικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Να τον κάνει να νιώθει ασφαλής ώστε να έχει τη δυνατότητα να διαδηλώνει ελεύθερα και όχι να τρομοκρατείται, να φοβάται, να εγκλωβίζεται.

Οι πολίτες στην Αθήνα τήρησαν το Σύνταγμα και συνήλθαν ήσυχα και χωρίς όπλα. Χωρίς συνθήματα, χωρίς ακρότητες. Η σιωπή τους όμως ήταν εκκωφαντική. Τόσο εκκωφαντική που φαίνεται πως τρόμαξε αυτούς που είχαν την υποχρέωση να την προστατεύσουν. Έτσι όμως δεν έχει οξυγόνο η Δημοκρατία να αναπνεύσει.»

www.dw.com

ΥΓ του blog: ......ο πανικός κι ο τρόμος τους δεν κρύβεται γι αυτό βγήκε πρωί-πρωί το χαφιεδότσουρμο και ξεθάφτηκαν οι βρικόλακες των ΜΜΕ, τα τρολ των social media κι οι αποδομιστές της πραγματικότητας για να περάσει το παραμύθιασμα της κυβέρνησης με την ασυνεννοησία μετ' αφωνίας της αντιπολίτευσης… βρήκε ο δήθεν σοβαρός ‘αναλυτής’ Αρίστος Δοξιάδης να μας  υπενθυμίσει ότι οι αγανακτισμένοι του 2011 μας έφεραν την Χρυσή Αυγή, την Κωνσταντοπούλου και τον Βαρουφάκη (χώσου στον καναπέ σου βλάκα δηλαδή) αλλά ξέχασε να μας πει, ποιοι μας οδήγησαν στην χρεωκοπία (ΕΔΩ με την απάντηση της Έλενας Ακρίτα)…. βγήκε ο  γνωστός και μη εξαιρετέος κ.Πορτοσάλτε να μας πει ότι στις μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, είδε “ακροδεξιούς” και “αριστερούς” που πήγαν να πάρουν μεροκάματο!!!! (ΕΔΩ)..... βγήκε ο Ψαριανός (σκέτο γιατί από μόνο του αποτελεί ύβρη της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας) να μας πει ή μάλλον να ρωτήσει αν οι χαροκαμένες μάνες  το γλεντάνε; (ΕΔΩ)…..κι ήρθε κι έδεσε τέλος ο πασπαρτου της καθημερινότητας μας και ειδικός επί πάντων και πασών Άδωνις να πει ότι για τα λεφτά τα κάνουν όλα συγγενείς και δικηγόροι !!!! (ΕΔΩ)….OVER DOSE παραλήρημα…. 

Ο Robert Kennedy Junior κατά των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών. Βγάζουν χρήματα με το να μας κρατούν αρρώστους

Ο RFK Jr. είπε ότι θα προτιμούσε να παρέχει στους ανθρώπους βιολογικά τρόφιμα τρεις φορές την ημέρα παρά το κράτος να αιμορραγεί τρισεκατομμύρια δολάρια

Δημοσιευμα Daily Mail

Ο Robert Kennedy Junior βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο στις ΗΠΑ εξαιτίας των δηλώσεων του ότι οι ιατρικές και φαρμακευτικές εταιρείες επωφελούνται από τις χρόνιες ασθένειες των ανθρώπων, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
Σε μια συνέντευξη του με τον Dr Phil που βλέπει ξανά το φως της δημοσιότητας, ο RFK Jr. επικρίνει τους φαρμακευτικούς γίγαντες τονίζοντας ότι «βγάζουν χρήματα με το να μας κρατούν άρρωστους» και ότι προωθούν την εξάρτηση από φάρμακα αδυνατίσματος με κολοσσιαίο κόστος για τους φορολογούμενους των ΗΠΑ, αντί να ενθαρρύνονται οι άνθρωποι να κάνουν επιλογές υγιεινού τρόπου ζωής.
Ο ίδιος συνέδεσε την καταγγελία του με την προτεινόμενη νομοθεσία για τη διάθεση φαρμάκων απώλειας βάρους όπως το Ozempic και το Wegovy σε περίπου ένα εκατομμύριο παχύσαρκους Αμερικανούς. Σύμφωνα με την πολιτική της εποχής Biden, οι ηλικιωμένοι που ήταν εγγεγραμμένοι στο Medicare και τα άτομα χαμηλού εισοδήματος που εγγράφηκαν στο Medicaid θα αποκτούσαν δωρεάν πρόσβαση σε φάρμακα ελέγχου βάρους.
Ο RFK Jr. είπε ότι θα προτιμούσε να παρέχει στους ανθρώπους βιολογικά τρόφιμα τρεις φορές την ημέρα παρά το κράτος να αιμορραγεί τρισεκατομμύρια δολάρια, δίνοντας σε κάθε παχύσαρκο Αμερικανό τις πανάκριβες φαρμακευτικές δόσεις.
Ο Ρεπουμπλικανός, τον οποίο ο Donald Trump έχει ορίσει ως γραμματέα του για το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ, είπε αντ’ αυτού ότι «ο διαβήτης αντιμετωπίζεται με φαγητό και με άσκηση».
Η συνέντευξη στον Dr Phil του RFK Jr μαγνητοσκοπήθηκε το περασμένο καλοκαίρι πριν ο Kennedy διοριστεί από τον Trump. Ο τηλεοπτικός οικοδεσπότης μοιράστηκε ξανά το κλιπ αυτή την εβδομάδα, προκαλώντας μια έκρηξη υποστήριξης για τον RFK Jr. και την «χωρίς ανοησίες» προσέγγισή του για την υγεία και την ευεξία.
Πολλοί θεατές εξέφρασαν επίσης τον ενθουσιασμό τους για τα επόμενα τέσσερα χρόνια εάν ο Trump καταφέρει τελικά να τοποθετήσει τον Kennedy Junior στο τιμόνι του Υπουργείου Υγείας.
«Υπάρχουν μια σειρά από βιομηχανίες που, πραγματικά, βγάζουν χρήματα από το να μας κρατούν άρρωστους», είπε συγκεκριμένα ο RFK Jr. σε ένα από τα κλίπ. «Θα νομίζατε ότι μας θέλουν υγιείς, αλλά στην πραγματικότητα βγάζουν περισσότερα χρήματα αν αρρωστήσουμε. Και φυσικά, με τις φαρμακευτικές εταιρείες, εάν έχετε μια χρόνια ασθένεια, τότε είστε ασθενής μια ολόκληρη ζωή».
Μιλώντας για την προτεινόμενη νομοθεσία όσον αφορά την απώλεια βάρους, πρόσθεσε: «Αυτό το φάρμακο Ozempic κοστίζει 1.500 $ την εβδομάδα. Υπάρχει τώρα ένα νομοσχέδιο ενώπιον του Κογκρέσου που θα αναγκάζει τις ασφαλιστικές εταιρείες και τη Medicare να πληρώσουν γι’ αυτό για κάθε Αμερικανό που είναι παχύσαρκος. Αφορά το 74% του πληθυσμού μας -δηλαδή 3 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Για ένα μικρό κλάσμα αυτού, θα μπορούσατε να δίνετε σε κάθε Αμερικανό τρία γεύματα την ημέρα με βιολογικά τρόφιμα και ο διαβήτης θα εξαφανιζόταν εν μία νυκτί» ανέφερε ο RFK Jr..
Το Κογκρέσο θα εξετάσει εξονυχιστικά το προτεινόμενο νομοσχέδιο για την παχυσαρκία τους επόμενους μήνες και θα τεθεί σε ισχύ το 2026 εάν εγκριθεί από την κυβέρνηση Trump.
Αρκετοί στο διαδίκτυο εξέφρασαν σθεναρή υποστήριξη για την προσέγγιση του RFK Jr όσον αφορά την κρίση της παχυσαρκίας.
«Μπορώ να επιβεβαιώσω με βάση την προσωπική εμπειρία ότι έχει 100% δίκιο. Πραγματικό φαγητό. Ασκηση. Ο διαβήτης υποχωρεί», έγραψε ένα άτομο.
Ένας άλλος πρόσθεσε: «Τρελό; Σωστά. Ξεκινήστε με τη διατροφή και όταν οι άνθρωποι τρώνε καλύτερα -μπορεί απλά να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε για γυμναστική».
Ενώ ένας τρίτος πρόσθεσε: «Έχει δίκιο. Τα επεξεργασμένα τρόφιμα και ο καθιστικός τρόπος ζωής τροφοδοτούν την επιδημία του διαβήτη. Εν τω μεταξύ, η Big Pharma ασκεί πίεση ενάντια σε πολιτικές που προωθούν πραγματικές λύσεις για την υγεία, επειδή απειλεί τα κέρδη τους».
Και ένας άλλος έγραψε: «Το σχέδιο του RFK Jr. για την αντιμετώπιση του διαβήτη με βιολογικά τρόφιμα αμφισβητεί τη φαρμακευτική προσέγγιση που βασίζεται στο κέρδος».
Ωστόσο, υπήρξαν και κάποιοι που διαφώνησαν, υποστηρίζοντας ότι η προσέγγιση του RFK Jr χρειάζεται επίσης τη βοήθεια των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών: «Ενώ οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι σημαντικές, η υπεραπλούστευση της θεραπείας του διαβήτη είναι επικίνδυνη. Τόσο η πρόληψη όσο και η κατάλληλη ιατρική περίθαλψη πρέπει να αποτελούν συνδυαστικά μέρος της λύσης».
Ένας άλλος είπε ότι ο RFK Jr. δεν έχει ερευνήσει ικανοποιητικά τα συγκεκριμένα ζητήματα: «Παρακαλώ, στις παρατηρήσεις σας, διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ του Διαβήτη τύπου 1 και του Διαβήτη τύπου 2. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, εξ ορισμού έχουν ένα πάγκρεας που έχει διακόψει την παραγωγή ινσουλίνης. Καμία απώλεια βάρους, διατροφικές συνήθειες, αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν μπορούν να επαναφέρουν την ικανότητα του παγκρέατος να παράγει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι σαν το κλειδί που ξεκλειδώνει τα κύτταρα του σώματός μας, έτσι ώστε τα θρεπτικά συστατικά που τρώμε να μπορούν να εισέλθουν σε κάθε κύτταρο».
Ο RFK Jr. είναι μακροχρόνιος επικριτής των φαρμάκων για την απώλεια βάρους. Προηγουμένως είχε κατηγορήσει τον «εθισμό» της Αμερικής στο Ozempic ως «ανόητο».
Ο Ρεπουμπλικανός πρόκειται να εμφανιστεί την Τετάρτη ενώπιον της Οικονομικής Επιτροπής της Γερουσίας για την πρώτη από τις δύο ακροάσεις επιβεβαίωσης προκειμένου να γίνει ο επόμενος τσάρος της υγείας των ΗΠΑ.
Εάν επιβεβαιωθεί, ο RFK Jr. θα αποκτήσει τον έλεγχο σε 18 υπηρεσίες υγείας, συμπεριλαμβανομένων των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων, των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας και των Κέντρων για Υπηρεσίες Medicare και Medicaid.
Στην τελευταία του συνέντευξη με τον Dr Phil, ο RFK Jr. συνέχισε συγκρίνοντας το τρέχον κόστος υγειονομικής περίθαλψης στην Αμερική με εκείνα της προεδρίας του θείου του John F Kennedy στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ αναφέρθηκε στις επιπτώσεις στην υγεία από τα φυτοφάρμακα και τα χημικά.
«Έχουμε το υψηλότερο φορτίο χρόνιων ασθενειών από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο και αυτό μας καταστρέφει», δήλωσε ο υποψήφιος επικεφαλής του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ του Donald Trump. «Είναι 4,3 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Κοστίζει στη χώρα μας πέντε φορές τον στρατιωτικό προϋπολογισμό. Όταν ο θείος μου ήταν πρόεδρος, οι ιατρικές δαπάνες για χρόνιες παθήσεις ήταν μηδενικές. Σήμερα είναι το 95 τοις εκατό των δαπανών μας για την υγειονομική περίθαλψη.
Βυθίζει τη χώρα μας και αρρωσταίνουμε όλο και πιο πολύ. Πληρώνουμε διπλάσια από ό,τι οι Ευρωπαίοι με την υγειονομική περίθαλψη, με τα χειρότερα αποτελέσματα υγειονομικής περίθαλψης στον κόσμο. Όλα συμβαίνουν επειδή δηλητηριαζόμαστε μαζικά από επεξεργασμένα τρόφιμα, από φυτοφάρμακα, από χημικά, από φαρμακευτικά φάρμακα».
Το 90% των ετήσιων δαπανών υγειονομικής περίθαλψης των 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων των ΗΠΑ προορίζονται για άτομα με χρόνιες παθήσεις και παθήσεις ψυχικής υγείας, σύμφωνα με το CDC.

kourdistoportocali.com

Επιστροφή στον «επίχρυσο» 19ο αιώνα

Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Αποικιοκρατικές αξιώσεις για νέα εδάφη, πλουτοκρατική διαπλοκή, αναζωπύρωση των εθνικιστικών παθών. Μπορεί να επιβάλλει ο Τραμπ τις βλέψεις του σε συμμάχους και αντιπάλους;
«Από εδώ και στο εξής, θα ισχύει μόνο το: Πρώτα η Αμερική», διακήρυξε, αμέσως μετά την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου του 2017, ο Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας ρίγη ανησυχίας στους συμμάχους του. Η φρασεολογία παρέπεμπε στην «America First Committee» που συγκροτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940 με αποστολή να ασκήσει πίεση στον πρόεδρο Φράνκλιν Ρούζβελτ για να μείνουν ουδέτερες οι ΗΠΑ στη σύγκρουση ανάμεσα στον Aξονα και τους αντιπάλους του. Η Επιτροπή έφτασε να συσπειρώσει γύρω στους 800.000 ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους δεν έκρυβαν τα φιλοφασιστικά τους αισθήματα, για να διαλυθεί μετά την επίθεση των Γιαπωνέζων στο Περλ Χάρμπορ.

Επεκτατισμός
Αν στην πρώτη θητεία του ο Τραμπ διέψευσε τις εκτιμήσεις για στροφή των ΗΠΑ προς τον απομονωτισμό, στο ξεκίνημα της δεύτερης προεδρίας του διέγραψε πολύ καθαρότερα το όραμά του. Στην ομιλία που ακολούθησε την ορκωμοσία του είπε ότι ο Θεός τον έσωσε από τον επίδοξο δολοφόνο του στην Πενσιλβάνια για να κάνει την Αμερική Μεγάλη Ξανά (MAGA). Εννοούσε «Μεγαλύτερη». Eχοντας ήδη διακηρύξει ότι θέλει να δει τον Καναδά 51η πολιτεία των ΗΠΑ και να προσαρτήσει τη Γροιλανδία, με συναινετική εξαγορά από τη Δανία ή και με στρατιωτική βία, επανέλαβε ότι «θα πάρουμε πίσω το κανάλι του Παναμά». Το όραμα της εδαφικής επέκτασης ξεπερνούσε τους φυσικούς περιορισμούς ενός πλανητάρχη για να φτάσει μέχρι τον Aρη, όπου υποσχέθηκε ότι σύντομα θα καρφωθεί η αστερόεσσα, πιθανώς εμπλουτισμένη με νέα αστέρια.
Με άλλα λόγια, ο Τραμπ 2.0 εμφανίζεται στη διεθνή σκηνή όχι ως εκφραστής του κατά καιρούς ισχυρού στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ρεύματος του απομονωτισμού, αλλά ως σκαπανέας μιας νέας, αμερικανικής αυτοκρατορίας, χωρίς ενοχές και περιορισμούς – από εδώ και η έξοδος των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, όπως και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ενδεικτική ήταν και η προσεκτικά επιλεγμένη σημειολογία της ομιλίας του. Επανέφερε το παλιό δόγμα για το «έκδηλο πεπρωμένο» (manifest destiny) της Αμερικής, που χρησιμοποιούσαν πολιτικοί του 19ου αιώνα για να δικαιολογήσουν τη σφαγή των ιθαγενών και την κατάκτηση της Αγριας Δύσης – έναν όρο που είχε αποδοκιμάσει δημοσίως ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν φιλοδοξίες εδαφικής επέκτασης.

Αναβαπτίσεις
Στο ίδιο πνεύμα, ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι ο Κόλπος του Μεξικού μετονομάζεται Κόλπος της Αμερικής και το όρος Ντενάλι της Αλάσκας επανέρχεται στο παλιό του όνομα: όρος Μακ Κίνλεϊ. Με αυτόν τον τρόπο, απέδωσε φόρο τιμής στον 25ο πρόεδρο των ΗΠΑ, Γουίλιαμ Μακ Κίνλεϊ, επί των ημερών του οποίου η απελευθερωμένη αποικία της Βρετανίας έγινε η ίδια ιμπεριαλιστική δύναμη με τις δικές της αποικίες, κατακτώντας, μετά τον νικηφόρο πόλεμο με τους Ισπανούς, την Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο, τη Χαβάη, το Γκουάμ και τις Φιλιππίνες. Από πολλές απόψεις, η «Χρυσή Εποχή» που επαγγέλθηκε ο Τραμπ παραπέμπει στη λεγόμενη «Επίχρυση εποχή» (ο όρος προέρχεται από μια νουβέλα του Μαρκ Τουέιν) του τελευταίου πέμπτου του 19ου αιώνα. Μια εποχή εδαφικής επέκτασης, κλιμάκωσης των κοινωνικών ανισοτήτων και συγκρούσεων, έντονης διαπλοκής πολιτικών - ολιγαρχών και πυράκτωσης των εθνικιστικών παθών, που θα οδηγούσαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι πρώτες κινήσεις του 47ου προέδρου έχουν ένα άρωμα επιστροφής στο δόγμα Μονρόε (1823), που ανακήρυξε τη βόρεια και τη νότια Αμερική σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, στην οποία δεν θα ανέχονταν καμία ανάμειξη των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών. Αυτή τη φορά, ο Τραμπ ανησυχεί όχι για τους Ευρωπαίους, αλλά για τους Κινέζους και τους Ρώσους. Μια κινεζική εταιρεία ελέγχει τους τερματικούς σταθμούς της διώρυγας του Παναμά, σε Ατλαντικό και Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ μια άλλη εκμεταλλεύεται σπάνιες γαίες και άλλα πολύτιμα ορυκτά της Γροιλανδίας, που χρησιμοποιούνται ευρέως σε τεχνολογίες αιχμής. Από την πλευρά της, η Ρωσία διατηρεί στενή πολιτική και στρατιωτική συνεργασία με Κούβα, Βενεζουέλα και Νικαράγουα. Η επιλογή για το υπουργείο Εξωτερικών του Μάρκο Ρούμπιο, γεννημένου στο Μαϊάμι από Κουβανέζους εμιγκρέδες, προμηνύεται άγριους τυφώνες για τις κυβερνήσεις των εν λόγω χωρών, ιδιαίτερα για τον Νίκολας Μαδούρο στη Βενεζουέλα.
Οπως και στην πρώτη θητεία του, βασική προτεραιότητα του Τραμπ θα είναι η αναχαίτιση του πιο επικίνδυνου ανταγωνιστή σε παγκόσμια κλίμακα, της Κίνας. Η πρώτη κίνηση του Ρούμπιο μετά την εγκατάστασή του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν να συγκαλέσει σύσκεψη υπουργών Εξωτερικών της τετράδας (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία, Αυστραλία), αποστολή της οποίας είναι η συγκράτηση της Κίνας στη σφαίρα Ασίας - Ειρηνικού. Τόσο ο Ρούμπιο όσο και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ, Μάικ Γουόλτς, συγκαταλέγονταν, μαζί με τη Νάνσι Πελόζι των Δημοκρατικών, στους πιο σκληροπυρηνικούς του Κογκρέσου έναντι της Κίνας τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, κανέναν δεν εξέπληξε η αναγγελία επικείμενης αύξησης των (ήδη γιγαντωμένων επί Μπάιντεν) δασμών εναντίον των κινεζικών εισαγωγών κατά 10%. Βέβαια, η αναστολή εφαρμογής του νόμου για κλείσιμο του Tiktok αφήνει να διαφανεί κάποια πρόθεση συμβιβασμού με το Πεκίνο, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι η μετωπική οικονομική ή και στρατιωτική ρήξη με την Κίνα για το θέμα της Ταϊβάν θα γίνει δυνατό να αποφευχθεί.

Με τον Πούτιν
Δύσκολη διαγράφεται και η επικείμενη διαπραγμάτευση με τον Πούτιν για το Ουκρανικό. Την Τετάρτη, ο Τραμπ κάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο να τερματίσει άμεσα τον «γελοίο πόλεμο» υπό την απειλή νέων κυρώσεων, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και ο Ρούμπιο έχουν καταστήσει σαφές στο Κίεβο ότι δεν θα έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ αν δεν δεχθεί κατάπαυση του πυρός με εδαφικές παραχωρήσεις. Η μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η άρση τουλάχιστον μέρους των κυρώσεων στη Ρωσία πρέπει επίσης να θεωρούνται δεδομένες. Ωστόσο, ο Πούτιν πιέζει για μια ευρύτερη συμφωνία ειρήνευσης, η οποία θα εγγυάται ότι η Δύση θα σταματήσει να αμφισβητεί με «έγχρωμες επαναστάσεις» τη δική της σφαίρα επιρροής, ενώ ο Τραμπ θα του ζητήσει να σπάσει το κοινό μέτωπο Ρωσίας - Κίνας, ειδικά στο καυτό ζήτημα της Ταϊβάν. Η μακρά συζήτηση Πούτιν - Σι και η επαναβεβαίωση της «στρατηγικής συμμαχίας» τους την περασμένη εβδομάδα ήταν μια πρώτη απάντηση.
Για την Ε.Ε., που επίσης απειλείται από τον πόλεμο των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ, η δεύτερη θητεία του αντιπροσωπεύει, εκτός από κινδύνους, και μια ιστορική ευκαιρία χειραφέτησης. Αλλά κάτι τέτοιο, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, προϋποθέτει η μεν Γαλλία να μοιραστεί το πυρηνικό οπλοστάσιο και τη μόνιμη θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας με την υπόλοιπη Ευρώπη (πρακτικά με τη Γερμανία), η δε Γερμανία να μοιραστεί τα πλεονάσματά της μέσα σε μια πραγματική οικονομική Ενωση, συμπεριλαμβανομένων των ευρωομολόγων. Τίποτα από τα δύο δεν φαίνεται ορατό, τη στιγμή που οι άνεμοι του εθνικισμού πνέουν σφοδροί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

---------------------------------------------------
Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η Καθημερινή της Κυριακής

www.msn.com