Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Ο Γκίκας κομμουνιστής

Τις τελευταίες ημέρες οι συνταξιούχοι περιμένουν σε ουρές ΑΤΜ και τραπεζών για να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τη νέα περικοπή των συντάξεών τους. Η μείωση γίνεται τον Αύγουστο, το μήνα που μέχρι πριν από τρία χρόνια οι γηραιότεροι έπαιρναν το δώρο του καλοκαιριού.
 
Κώστας Εφήμερος
 
Κοίταζα τα στοιχεία της έρευνας επί του εκλογικού αποτελέσματος των βουλευτικών εκλογών 2012 από το Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Πιστημών της Παντείου και παρατήρησα ότι στις ηλικίες άνω των 65 ετών το 71% όσων ψήφισαν επέλεξαν τη Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έπειτα έψαξα να δω την αντίστοιχη ανάλυση για τις φετινές Ευροεκλογές, την οποία εντόπισα από την Public Issue, του Γιάννη Μαυρή. Μετά από δύο χρόνια περικοπών και μειώσεων το ποσοστό των συνταξιούχων που ψήφισαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης ήταν τώρα στο 56%
Στην τελευταία απογραφή μετρηθήκαμε λίγο κάτω από 10 εκατομμύρια. Οι εκλογικοί κατάλογοι του Υπουργείου Εσωτερικών ωστόσο περιλαμβάνουν 9,9 εκατομμύρια εγγραφές, πράγμα που μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ότι οι κατάλογοι χρειάζονται εκκαθάριση (εκτός αν κάτω των 18 είμαστε όλοι και όλοι 600.000). Αν λοιπόν αγνοήσουμε το ψευδές στατιστικό στοιχείο που υπολογίζει την αποχή στο 40% και βασιστούμε σε κάτι ποιο λογικό μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο πληθυσμός με δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από 7,5 εκατομμύρια πολίτες. Από αυτούς τα 1,9 εκατομμύρια επέλεξαν στην τελευταία εκλογική διαδικασία τα κόμματα της συγκυβέρνησης.
Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που βασίζεται στην απογραφή του 2011 στην χώρα μας ζουν αυτή τη στιγμή περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών. Δεδομένης της παραδοσιακά μικρής αποχής των γηραιότερων είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι αν οι 2 στους 3 ηλικιωμένους ψηφίζουν συγκυβέρνηση τότε είναι αρκετοί για να προσφέρουν τουλάχιστον τα μισά εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Με άλλα λόγια σκεφτόμουν ότι πολύ καλά κάνει ο Γκίκας Χαρδούβελης και αντί για δώρο καλοκαιρού τους κόβει τις ήδη πενιχρές συντάξεις. Ήδη σε 2 χρόνια η συγκυβέρνηση έχασε, σύμφωνα με τον Γιάννη Μαυρή, 10% από τους ηλικιωμένους. Ο Γκίκας θα καταφέρει πολλά περισσότερα.
Πείτε μου λοιπόν και εσείς: Δεν είναι ο Χαρδούβελης ένας ακόμα πιστός στρατιώτης του αντικαπιταλιστικού μετώπου;
 
Υστερόγραφο του blog: Δεν είναι Γκίκας είναι γκέκας σαν κάτι ομόσταβλους που βομβαρδίζουν παιδιά κι αμάχους στην Γάζα και κυβερνούν πραξικοπηματικά στην Ουκρανία και αλλαχού. 

Tα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας

Ένα μεικτό ορκωτό δικαστήριο, με τέσσερις «ευυπόληπτους» πολίτες και τρεις δικαστές, αποφάσισαν ότι ο «καλός οικογενειάρχης και επιχειρηματίας» Βαγγελάτος είναι αθώος. Τι κι αν 35 μετανάστες πυροβολήθηκαν στο ψαχνό, επειδή ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους, τι κι αν δούλευαν και ζούσαν σε συνθήκες απάνθρωπες, που ούτε ζώα δεν θα μπορούσαν να ζήσουν. Τι κι αν γίνεται καθαρό δουλεμπόριο.
Και τι έκπληξη, μάθαμε ότι μπαίνει στο αρχείο η υπόθεση στο Φαρμακονήσι, ναι και όλως τυχαίως κανείς δεν είναι ένοχος. Τι κι αν ξεκληρίστηκαν οικογένειες, τι κι αν θα μας στοίχειωναν τα πρόσωπα των πατεράδων. Τι κι αν κατάφεραν μέσα στην τραγωδία τους, να καταγγείλουν και να ζητήσουν βοήθεια.  Άνθρωποι και υπάνθρωποι. Μόνο που οι υπάνθρωποι έχουν το κοστούμι και τον τίτλο. Την στολή του καλού πολίτη. «Φόρα αφεντικό λοιπόν τα κολάρα και τις γραβάτες! Φόρα τις σοβαρές μουτσούνες! Δεν πειράζει να μην έχεις κεφάλι, καπέλο να ‘χεις και φτάνει...Φτου σου κόσμε», όπως φώναζε ο Ζορμπάς.
Δεν είναι κάτι καινούργιο ότι το κράτος προστατεύει τους δούλους του, ούτε βέβαια, ότι η δικαιοσύνη είναι μονόφθαλμη. Πολλαπλά τα παραδείγματα μόνο τον τελευταίο χρόνο. Καταδίκη του «επίκινδυνου» Θεοφίλου με προκλητική έλλειψη αποδείξεων σε 25 χρόνια φυλάκιση. Αθώωση των αστυνομικών που δολοφόνησαν το Ν.Σακελλίων
 Στην περίπτωση βέβαια της δίκης για τους μετανάστες της Μανωλάδας, υπάρχει μια παράμετρος σημαντική, το δικαστήριο ήταν μεικτό, ναι πολίτες, καλοί και συνετοί αποφάσισαν, ότι κάποιες ζωές είναι κατώτερες και δεν επιτρέπεται να χαλάσει η βιτρίνα του Έλληνα επιχειρηματία και εργοδότη. Άλλωστε είναι «υπόδειγμα» πολίτη όπως ειπαν στον τόπο του. Πώς το έλεγε πάλι ο Ζορμπάς στον Καζαντζάκη; «Ξέχασα αφεντικό να σου πω, πως έχω έναν αδερφό, νοικοκύρη, φρόνιμο, θρήσκο, τοκογλύφο, υποκριτή, άνθρωπο καθώς πρέπει, στύλο της κοινωνίας». Τέτοιοι και οι ένορκοι, στυλοβάτες της κοινωνίας.
Μιας κοινωνίας που σαπίζει σιγά σιγά, που αποκτηνώνεται. Οι ίδιοι αυτοί και οι όμοιοι τους, που δυστυχώς είναι πάρα πολλοί, είναι αυτοί που καθονται το βράδυ στον καναπέ τους, και αναλύουν και σχολιάζουν τους «επικίνδυνους» που τους δείχνει η τηλεόραση, εκείνους που μπορεί να τους χαλάσουν την ησυχία τους, μέχρι και τους  βομβαρδισμους στη Γάζα, με βαθυστόχαστο και κυνικό ύφος. «Ας πρόσεχε τι ήθελε και ανακατευόταν», «γεμίσαμε μετανάστες», «τι θέλουν κι αυτοί και μπαίνουν στα καράβια και φεύγουν;», «δεν μπορεί θα φταίνε και οι Παλαιστίνιοι, τι έτσι χωρίς λόγο τους βομβαρδίζουν;» Αυτός ο μπακαλίστικος τρόπος αντιμετώπισης της ζωής, οι σκέψεις και η στάση ζωής ενός  λογιστάκου νου, που αναπνέει και νομίζει ότι ζει.  Γιατί νομίζει ότι είναι προφυλαγμένος, γιατί έχει την ψευδαίσθηση, ότι η άχαρη ζωούλα του θα τον σώσει από «μπλεξίματα», ότι είναι καλός και «τίμιος» γι’αυτό και δεν ζει ανάλογες καταστάσεις.
Είναι ο ίδιος που υψώνει το δάχτυλο και κάνει μαθήματα καλής και νόμιμης συμπεριφοράς, είναι ο ίδιος που θέλει ησυχία και ηρεμία στο ολόχρυσο κλουβί και οι υπολοιποι ας ψοφίσουν. Γιατί έτσι συνδέονται όλα, έτσι συνδέεται η Μανωλάδα με την Γάζα και τους Παλαιστίνιους, με τις αυτοκτονίες, με τον θάνατο, με την εκμεταλευση. Γιατί όλα είναι αλυσιδωτά που χαλούν τον μακάβριο ύπνο σου. Εσύ που γυρνάς το βράδυ σπίτι σου χαιδευεις την κοιλιά σου, πίνοντας μπύρες και κρίνεις και κατακρίνεις, όσα σου δείχνουν τα κανάλια. Και πάντα βρίσκεις μια δικαιολογία για να κρατήσεις ίσες αποστάσεις και ένα ωχ αδερφέ για όσα συμβαίνουν γύρω σου και άλλος σαν εσένα ηθελημένα και άλλος από ηλιθιότητα βάζει ένα ακόμη χεράκι να αυξηθεί η σαπίλα του κόσμου.
Μα καταβάθος βάζω στοίχημα, ότι ζηλεύεις, ότι υποφέρεις που δεν μπορείς να κατανοήσεις, τι είναι αυτό που κινητοποιεί μια χουφτα ανθρώπους να αντιστέκονται σε έναν μεγαλοεργοδότη, κάτι που εσύ δεν μπόρεσες να κανεις ποτέ, τι είναι αυτό που κάνει ανθρώπους να αψηφούν το θάνατο και να τα βάζουν με την μεγαλυτερη πολεμική μηχανή του κόσμου, γιατί δεν ανέχονται να ζουν φυλακισμένοι. Αν και αυτοί από την στιγμή που ύψωσαν το ανάστημα τους και αντέδρασαν είναι περισσότερο ελεύθεροι, απ’όσο θα μπορέσεις να είσαι εσύ ποτέ, μέσα στο προστατευμένο σου κλουβί.
Γιατί ξέρεις κάτι; Στον «πολιτισμένο» κόσμο σου μπορεί ακόμη να μην ρίχνουν βόμβες και να μην σε σκοτώνουν με σφαίρες αλλά σου χω νέα, βρίσκουν άλλους τρόπους να το κάνουν, το μόνο που σε σώζει είναι ότι μπορεί ποτέ να μην το καταλάβεις γιατί είσαι ήδη νεκρός.
Ζω και ελπίζω για την ημέρα που θα γίνει πραγματικότητα ο στίχος «να ‘χετε υπόψη σας μια μέρα θα σας φάω όλους εσάς όπου κοιτάτε την δουλειά σας»
Sylvia (μου χουν πει ότι πρέπει να υπογράφω όσα γράφω, καθώς παίρνω έτσι την ευθύνη για όσα έχουν ειπωθεί. Εδώ λοιπόν χρειάζεται ακόμη περισσότερο η υπογραφή, μην την πληρώσει κανάς καλος κακομοίρης νοικοκύρης)
Συλβια Βαρνάβα.
"Στου κυρ Αντώνη του μανάβη τις ντομάτες
που είναι σαν κόρες φθισικές πολύ βαμμένες
έχω με τέχνη περισσή εγώ βαλμένες
πράσινες κάμπιες κι άγριες σαν τους αντάρτες

Στα νιάτα του έμπλεξε ο Αντώνης με μια τσούλα
οι συγγενείς του όλοι εμπήκανε στη μέση
να τη θυμάται πότε πότε πια τ’ αρέσει
ζώντας μιαν ήσυχη και άχαρη ζωούλα

Τα `χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας
μ’ ακολουθούνε σ’ όποιο μέρος και να πάω
να `χετε υπ’ όψιν σας μια μέρα θα σας φάω
όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά σας"
Στίχοι : Δημήτρης Αποστολάκης

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Η κρίση μεγαλείου του Σταύρου Θεοδωράκη.

2011041704574_121324182
Του Ανδρέα Μπελιμπασάκη
 
Η είδηση από την Κρήτη λέει:

“Tην πλάτη στη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ γυρίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης, τονίζοντας ότι στόχος των συνεργασιών δεν είναι να αναστηθούν τα «πεθαμένα κόμματα». Στόχος των συνεργασιών είναι να λύσουμε τα προβλήματα της χώρας, ανέφερε μιλώντας στο Ηράκλειο ο επικεφαλής του Ποταμιού, εξηγώντας γιατί αποφάσισε να μην αποδεχτεί το κάλεσμα του Φώτη Κουβέλη για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς”.
___________________
Όσοι συγκινούνται και αποθεώνουν τον Σταύρο ως “φρέσκια” πρόταση, αρκεί να ρίξουν μια ματιά σε πρόσφατες παρεμβάσεις του. Mια δέσμη εντελώς κλισέ ιδεών, ρηχού πολιτικού λόγου, αυταρέσκειας και κενολογίας που σερβίρεται ως αναπάντεχη, αλλά τελικά είναι ένα μέτριο κείμενο αρχισυνταξίας του Κλικ.
Και η αλαζονεία μεγεθύνεται. Για να καταλήξει κρίση μεγαλείου.
Με την ένταση της προεκλογικής περιόδου, προσπεράσαμε εύκολα και δεν είπαμε ούτε μισή κουβέντα για τις  προτάσεις του Σταύρου Θεοδωράκη που… πρώτη φορά ακούστηκαν στη ελληνική κοινωνία.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, κατά την επίσημη παρουσίαση του Ποταμιού στις 10 Απριλίου και σε συνέντευξη του στη δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάννου στον “Αλφα” χρησιμοποίησε τόσες φορές τη λέξη «εγώ» που χάθηκε το μέτρημα:

“Εγώ θα μείνω σ’ αυτή τη θέση (του αρχηγού) 8 χρόνια”
“Εγώ πολέμησα τον λαϊκισμό”
“Εγώ είμαι αντίθετος σε κινήσεις όπως των «58», που θέλουν να αναστήσουν το παλαιό”
“Εγώ δεν έχω κανένα δέος, απέναντι στο πολιτικό σύστημα”

Μας είπε ότι μέσα σε ένα μήνα που είχε το κόμμα… έσπασε αυγά. Που τα έσπασε τον ρώτησαν και η  πρωτότυπη απάντηση ήταν: «Είπαμε από την πρώτη στιγμή πώς πρέπει να αλλάξει το πολιτικό σύστημα… Είπαμε πράγματα που δεν έχουν τολμήσει να πουν παλιοί πολιτικοί… Είπαμε για τις κυβερνήσεις τετραετίας».
Τι έχεις να πεις για τα οικονομικά, τον ρώτησαν. «Να πληρώσουν όσοι δεν έχουν πληρώσει». Αυτό ειδικά ακούγεται πρώτη φορά στην ελληνική κοινωνία.
Τι έχεις να πεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. «Εγώ πιστεύω ότι τα πετρέλαια δεν μου ανήκουν», απάντησε.
Και κάπου εδώ, ο Σταύρος  τελείωσε και τις ιδεολογίες: «Οι ιδεολογίες είναι άδεια πουκάμισα»(!) μας πληροφόρησε.
«Πιστεύω πως για να μπει κάνα φράγκο στα κρατικά ταμεία, πρέπει να διεκδικήσουμε το κατοχικό δάνειο», μας είπε επίσης.
«Αν ήσουν στην θέση του Παπανδρέου, το 2010, θα έβαζες την χώρα σε μνημόνιο», τον ρώτησε η Σοφία Παπαϊωάννου:
«Εγώ, θα χα λύσει τα προβλήματα νωρίτερα», απάντησε και εμείς -απολύτως δικαιολογημένα-  οικτίρουμε  τους εαυτούς μας γιατί δεν τον ανακαλύψαμε νωρίτερα.

Θα προτιμούσα να πεθάνω με αξιοπρέπεια, παρά να ζήσω σε ανοιχτού τύπου φυλακή.

 
Palestinian human rights worker in Gaza

Η Γάζα είναι δύσκολος τόπος. Είναι μικρή, πολυπληθής και πολιορκημένη.
Όμως οι άνθρωποι είναι καλοί, το φαγητό νόστιμο και η παραλία, αν και βρώμικη, μας δίνει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας. Το ηλιοβασίλεμα στην παραλία μας παραμένει μαγικό, σε πείσμα των Ισραηλινών πολεμικών πλοίων που στιγματίζουν τον ορίζοντα. Βολτάρωντας στους δρόμους συναντάς πιτσιρικάδες υπαίθριους πωλητές να διαλαλούν την πραμάτεια τους....
Παίρνεις ταξί και μέχρι να το καταλάβεις, ανταλλάσεις τηλέφωνα με έναν καινούριο φίλο... τον ταρίφα σου!
Οι αγορές μας είναι μια χαοτική εμπειρία και για τις πέντε αισθήσεις. Σε ώρα αιχμής, μαθητές με στολές της UNRWA ή με μπλουζάκια της Μπάρτσα και της Ρεάλ, πλημμυρίζουν τους δρόμους γυρνώντας σπίτια τους μετά το σχολείο, κι εγώ συνειδητοποιώ πόσο νεαρός είναι ο πληθυσμός της Γάζας! Η νύχτα είναι τόσο ζωντανή, όσο και η μέρα. Μπορείς να καπνίσεις έναν ναργιλέ σε κάποιο παραθαλάσσιο ή κεντρικό καφενείο ή να χαλαρώσεις με την οικογένεια σου. Οι κάτοικοι της Γάζας είναι επίσης άνθρωποι.
Αλλά οι παραπάνω σκηνές είναι πια παρελθόν. Οι δρόμοι έχουν ερημώσει, όπως και η παραλία. Τα σχολειά μας μετατράπηκαν σε αυτοσχέδια καταφύγια, για να δώσουν μια αίσθηση ασφάλειας στους ανθρώπους που τα γεμίζουν ασφυκτικά. Ο όμορφοι ήχοι της ζωής μας, αντικαταστάθηκαν απο τους αποτρόπαιους ήχους του θανάτου μας. Μη επανδρωμένα βουίζουν πάνω απ΄τα κεφάλια μας και μαχητικά βρυχώνται στον ουρανό.
Πάντα κάπου κοντά γίνονται βομβαρδισμοί. Και το κοντά είναι σχετικό. Μπορεί να είναι τόσο κοντά, ώστε τα τζάμια του σπιτιού σου να γίνουν θρύψαλα, ενώ εσυ ουρλιάζεις απο τρόμο. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς πόσο τυχερός ήσουν αυτή την φορά, ενώ σίγουρα κάποιος άλλος σκοτώθηκε. Αυτό μπορεί να συμβαίνει αμέτρητες φορές κάθε μέρα, μέχρι να το πάρεις απόφαση και να πιέσεις τον εαυτό σου να συρθεί σε κάποια σκοτεινή γωνιά του σπιτιού σου, για να κοιμηθείς υπό τον ήχο των συνεχόμενων εκρήξεων.
Οι άνθρωποι στην Γάζα βιώνουν την τρίτη Ισραηλινή εισβολή της τελευταίας εξαετίας, χωρίς να έχουν τρόπο διαφυγής.
Όταν οι πύραυλοι χτυπάνε σπίτια, ολόκληρες οικογένειες αφανίζονται. Πως μπορεί να περιγράψει κάποιος την δολοφονία εικοσιπέντε μελών τεσσάρων διαφορετικών οικογενειών με ένα χτύπημα, ή την δολοφονία δεκαοχτώ μελών άλλων οικογενειών, επίσης με ένα μόνο χτύπημα; Πως μπορεί να περιγράψει κάποιος το ολονύχτιο, αδιάκοπο κι ανελέητο σφυροκόπημα της πιο πυκνοκατοικημένης και φτωχικής γειτονιάς της Γάζας, που δεν επιτρέπει σε ασθενοφόρα και διασώστες να επέμβουν για να απομακρύνουν τους πληγέντες;
Το Ισραήλ λέει: "Δεν στοχεύουμε άμαχο πληθυσμό".
"ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ", πρέπει να είναι η απάντηση κάθε λογικού ανθρώπου, σ'αυτούς τους αβάσιμους ισχυρισμούς.Το Ισραήλ στοχεύει άμαχο πληθυσμο με τελευταίας τεχνολογίας και υψηλής ακριβείας οπλισμό. Μόνο έτσι μπορούν να δικαιολογηθούν οι πάνω από 1000, έως τώρα, νεκροί, το 80% των οποίων είναι απλοί πολίτες, σύμφωνα με στοιχεία ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Πάνω απο 200 παιδιά έχουν σκοτωθεί, κάποια απανθρακωμένα, άλλα αποκεφαλισμένα και πολλά ξεκοιλιασμένα. Ισραηλινά πολεμικά πλοία σκότωσαν τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας Bakr, μέρα - μεσημέρι, την ώρα που έπαιζαν στην παραλία, μπροστά στα μάτια του απεσταλμένου του NBC στην Γάζα, Ayman Mohyedin. Ελεύθερος σκοπευτής δολοφόνησε νεαρό άνδρα, την ώρα που αυτός έψαχνε τον ξάδερφο του, στα ερείπια που άφησε πίσω της η ακατανόμαστη σφαγή της Al Shujayeh. Μη επανδρωμένα αεροπλάνα δολοφόνησαν τα δύο νεαρά αδέρφια απο την οικογένεια Areef, την ώρα που αυτα πήγαιναν να αγοράσουν γιαούρτι για το πρωϊνό τους. Τρία παιδιά δολοφονήθηκαν την ώρα που τάιζαν τα περιστέρια και τις κότες τους, στην ταράτσα του σπιτιού τους. Το Ισραήλ έχει ρίξει χιλιάδες τόνους εκρηκτικών σε μια απο τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, σκοτώνοντας, με ένα πάντα χτύπημα, 26 μέλη της οικογένειας Abu Jame20 μέλη της οικογένειας Al Najjar18 μέλη της οικογένειας Al Batsh9 μέλη της οικογένειας Al Qassas, 7 μέλη της οικογένειας Al Keilani, 8 μέλη της οικογένειας Kaware, 5 μέλη της οικογένειας Hamad ... και οι νεκροί δεν έχουν τελειωμό!
Αυτές τις ιστορίες ακούμε, εν αναμονή του δικού μας θανάτου, στην "άνεση" του σπιτικού μας.
Κάποια στιγμή, μπορεί και να συμφωνηθεί μια παύση πυρός.Η Χαμάς, μάλλον σύντομα, θα σταματήσει να ρίχνει ρουκέτες. Θα σταματήσει όμως το Ισραήλ να ασκεί καθημερινή βία στους κατοικους της Γάζας και της Δυτικής Όχθης;Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι, ακόμη κι άν οι Παλαιστίνιοι σταματήσουν ν'αντιστέκονται, το Ισραήλ δεν θα σταματήσει τον αποκλεισμό, όπως έχουν δηλώσει κατ'επανάληψη οι ηγέτες του. Οι μαντρωμένοι Εβραίοι, στο γκέτο της Βαρσοβίας, έλεγαν: "Να ζείς και να πεθαίνεις με αξιοπρέπεια". Καθώς κάθομαι κι εγω μαντρωμένος στο ολόδικό μου γκέτο, σκέφτομαι πόσο έχουν τιμήσει οι Παλαιστίνιοι, αυτη την παγκόσμια αξία! Ζούμε κι πεθαίνουμε με αξιοπρέπεια, αρνούμενοι να υποδουλωθούμε.
Μας κούρασε ο πόλεμος. Εγώ, για παράδειγμα, έχω χορτάσει αιματοκύλισμα, θάνατο και καταστροφή. Αλλά απο την άλλη, δεν μπορώ να ανεχτώ το πισωγύρισμα σ'ένα status quo βαθιάς αδικίας. Δεν μπορώ πλέον να ζώ σε μιά φυλακή ανοιχτού τύπου. Δεν ανεχόμαστε άλλη απάνθρωπη συμπεριφορά, στερούμενοι των βασικότερων ανθρώπινων αναγκών μας. Είμαστε παγιδευμένοι. Παγιδευμένοι ανάμεσα σε δύο είδη θανάτου: Θάνατο απο τους πυραύλους του Ισραήλ και θάνατο απο τον αποκλεισμό του Ισραήλ.
 
Θέλουμε να μπαινοβγαίνουμε ελεύθερα στην Γάζα, όποτε θέλουμε.

Γιατί να μην μπορούν τα παιδιά μας να πάνε σε όποιο πανεπιστήμιο θέλουν;

Γιατί οι ασθενείς μας να πεθαίνουν, επειδή το Ισραήλ τους απαγορεύει να παραλάβουν τα φάρμακα που στέλνουν νοσοκομεία του εξωτερικού;

Γιατί οι ψαράδες μας να μην μπορούν να δουλέψουν χωρίς τον φόβο ότι θα δολοφονηθούν;

Δικαιούμαστε πρόσβαση σε καθαρό νερό, ενέργεια και ικανοποίηση των βασικών μας αναγκών. Κι όμως δεν μπορούμε λόγω του Ισραηλινού αποκλεισμού. Έχουν αποκλείσει τα κορμιά μας και την μοίρα μας. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ανέχεται τέτοια αδικία.
Είμαστε άνθρωποι.                      

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Έχουμε πόλεμο! Κι όταν ο πρώτος ρίξει την πρώτη τουφεκιά... τρεχάτε ποδαράκια μου...

Αυτός είναι ο Ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!

Γράφει ο Νίκος Μόττας*

Μέχρι και την στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές (26/7/2014):
- Περισσότεροι απο 1000 νεκροί (εξ αυτών τουλάχιστον 500 παιδιά και γυναίκες).
- 117.000 παλαιστίνοι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους.
- Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν καθόλου, ή έχουν ελάχιστη πρόσβαση σε νερό.
- 90 σχολεία και 18 κέντρα νοσοκομ. περίθαλψης έχουν καταστραφεί.
- 2.655 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς....
- “Δεν υπάρχει κυριολεκτικά κανένα ασφαλές μέρος για άμαχο πληθυσμό στη Γάζα” - δηλώσεις εκπροσώπου του Γραφείου Ανθρωπιστικών Ζητημάτων του ΟΗΕ.

1. Στη Λωρίδα της Γάζας συντελούνται από την ισραηλινή κυβέρνηση εγκλήματα πολέμου.Πρόκειται για μια απάνθρωπη θηριωδία που συγκρίνεται με την αντίστοιχη των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων το 2008-2009. Να θυμήσουμε πως η διάρκειας 3 εβδομάδων τότε επίθεση του Ισραήλ (Επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι») είχε αφήσει πίσω τις περί τους 1500 νεκρούς, 900 εκ των οποίων ήταν άμαχος πληθυσμός. Ο παλαιστινιακός λαός πληρώνει για μια ακόμη φορά τεράστιο φόρο αίματος έχοντας απέναντι του μια πλήρως εξοπλισμένη, πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή η οποία μετατρέπει τη Λωρίδα της Γάζας σε νεκροταφείο αμάχων.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Νετανιάχου κατηγορεί τη Χαμάς ότι κρύβεται πίσω από «ανθρώπινες ασπίδες», επιχειρώντας να ρίξει το φταίξιμο στους... ίδιους τους παλαιστίνιους για τις τεράστιες απώλειες αμάχων. Είναι όμως ακριβώς η ισραηλινή κυβέρνηση που κρύβεται πίσω απ' τη Χαμάς, δικαιολογώντας την σφαγή στη Γάζα ως «απάντηση» στις προκλήσεις της ισλαμιστικής οργάνωσης.
Η πραγματικότητα μιλάει απο μόνη της: η ισραηλινή επιθετικότητα αφήνει πίσω της περισσότερους απο 1000 νεκρούς μακελεύοντας ολόκληρες οικογένειες και βομβαρδίζοντας ακόμη και νοσοκομεία, την ίδια στιγμή που το Ισραήλ μετρά 2 απώλειες πολιτών από ρίψη ρουκετών.
Η δολοφονική δράση, λοιπόν, της ισραηλινής κυβέρνησης πέραν του προφανούς θηριώδους-απάνθρωπου χαρακτήρα της, έρχεται σε αντίθεση με διατάξεις του ίδιου του Διεθνούς Δικαίου. Σύμφωνα με το άρθρο 52, του 1ου συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949) «[...] οι στρατιωτικοί στόχοι πρέπει να περιορίζονται σε ότι από την φύση, θέση, σκοπό ή χρήση έχουν αποτελεσματική συμβολή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις...».
Για την κυβέρνηση του Ισραήλ όμως, που στο πρόσωπο κάθε παλαιστινίου, οποιασδήποτε ηλικίας, βλέπει έναν εν δυνάμει «τρομοκράτη», το διεθνές δίκαιο αποτελεί ψιλά γράμματα.

2. Αναδεικνύεται για άλλη μια φορά το Παλαιστινιακό ζήτημα ως ζήτημα κατοχής και καταπίεσης ενός ολόκληρου λαού. Να θυμήσουμε ότι το Ισραήλ συνεχίζει να κατέχει παλαιστινιακά εδάφη από το 1967 (όταν τα κατέλαβε κατά τον πόλεμο των έξι ημερών) ενώ αυξάνεται ο αριθμός των ισραηλινών εποίκων και διατηρείται το «Τείχος» της ντροπής στη Δυτική Όχθη. Την ίδια ακριβώς στιγμή παραμένει άλυτο το θέμα των παλαιστινίων προσφύγων οι οποίοι παραμένουν ουσιαστικά εγκλωβισμένοι σε Γάζα και Δυτική Όχθη. Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι προηγούμενες συμφωνίες που είχαν διαφημιστεί από ιμπεριαλιστικά κέντρα ως«επιτυχίες» της διπλωματίας των ΗΠΑ (Όσλο 1993, Καμπ Ντέϊβιντ 2000, «Οδικός Χάρτης», Σύνοδος Ανάπολις 2007 κλπ.) δεν έδιναν ουσιαστική λύση στο ζήτημα της ύπαρξης ενός ανεξάρτητου, κυρίαρχου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. 

       
3. Η ουσία του προβλήματος, το εμπόδιο δηλαδή για την δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, βρίσκεται στους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που μένονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ανταγωνισμοί κύριων (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία) αλλά και περιφερειακών (Τουρκία, Αίγυπτος κλπ.) ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την κερδοφόρα αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και σύναψη συμφωνιών που θα μεγαλοποιούν τα κέρδη μονοπωλιακών ομίλων. Αξίζει να θυμήσουμε ότι εκπρόσωπος του λεγόμενου «Κουαρτέτου» (ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσία) για την προώθηση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστίνης έχει αναλάβει από το 2002 ένας εξέχων πολιτικός εκπρόσωπος της βρετανικής αστικής τάξης, ο τέως πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ. Το γραφείο του Μπλερ, σε συνεργασία με ομάδα διεθνών συμβούλων, έχει αναλάβει εδώ και ένα χρόνο την εκπόνηση μελέτης με την ονομασία «Οικονομική πρωτοβουλία για την Παλαιστίνη»(Iniative for the Palestinian Economy). Πρόκειται για προτάσεις που ταυτίζονται με το σχέδιο ανάπτυξης της παλαιστινιακής οικονομίας ύψους 4 δισ. δολαρίων που πρότεινε στο περσινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζων Κέρι.
Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
1. Την κατασκευή 40.000 διαμερισμάτων. 2. Την εξαγωγή εμπορευμάτων της Λωρίδας της Γάζας προς Ισραήλ και Δυτική Όχθη. 3. Προώθηση τουριστικών πακέτων αράβων και ξένων τουριστών στην Παλαιστίνη. 4. Δημιουργία εργοστασίου τσιμέντου. 5. Ανάπτυξη του κερδοφόρου τομέα φυσικού αερίου της Γάζας.
Πρόκειται για «μπιζνες». στις οποίες ενδιαφέρονται να αναμειχθούν αμερικανικά, ευρωπαϊκά,ισραηλινά και ρωσικά μονοπώλια καθώς και τμήματα των αστικών τάξεων γειτονικών αραβικών χωρών. Να ένα μικρό παράδειγμα του πλέγματος των μονοπωλιακών συμφερόντων στην περιοχή: Ο μονοπωλιακός όμιλος, παλαιστινιακών συμφερόντων, «Consolidated Contractors Company» (εδρεύει στην Αθήνα), έχει αγοράσει το κοίτασμα του φυσικού αερίου στη θάλασσα της Γάζας μαζί με την «British Gas». Το σχετικό συμβόλαιο δίνει στην «Consolidated Contractors Company» το ποσοστό 30% των κερδών, ενώ στην «British Gas» δίνει 60% και στην Παλαιστινιακή Αρχή 10%. Το συμβόλαιο υπογράφτηκε το 1999, διαρκεί 25 χρόνια και δε φαίνεται να έχει ακυρωθεί. Για το παραπάνω σχέδιο, εκφράστηκαν κριτικές από τμήματα της αστικής τάξης της Παλαιστίνης και εμμέσως από την ΠΑ που διαθέτει δεσμούς και συμμαχικές σχέσεις με τις μοναρχίες του Κόλπου(«Ριζοσπάστης», 31 Γενάρη 2014).
Η συνεχιζόμενη κατοχή, επομένως, παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, δε μπορεί να αναλύεται ξεχωριστά από την οικονομική πραγματικότητα στην ευρύτερη περιοχή και χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψιν οι ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται άλλωστε και οι εξελίξεις της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης» των προηγούμενων ετών, με την ανατροπή καθεστώτων σε μια σειρά χώρες της Μέσης Ανατολής και την πρόσφατη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Συρίας.
Σημ: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην ευρύτερη περιοχή είχε δώσει ο «Ριζοσπάστης» με το ειδικό ένθετο για το σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή»(7/10/2012).

4. Η βαρβαρότητα της ισραηλινής κυβέρνησης απέναντι στους Παλαιστινίους της Γάζας εξυπηρετεί δύο επιπρόσθετους σκοπούς: Πρώτον, να σταθεροποιήσει μέσω της συσπείρωσης τους συσχετισμούς στην κυβέρνηση συνασπισμού του Νετανιάχου (αποτελείται από το κυβερνών κόμμα «Λικούντ», το ακροδεξιό «Γισραέλ Μπεϊτέϊνου» του Άβιγκντορ Λίμπερμαν, το φιλελεύθερο«Γές Ατίντ», το εθνικιστικό «Εβραϊκό Σπίτι» και το κεντρώο «Χατνουά» της Τζίπι Λίβνι). Πρόκειται για μια συμμαχία αστικών κομμάτων που εκφράζουν ισχυρότατα συμφέροντα της ισραηλινής αστικής τάξης η οποία επιθυμεί να συνεχιστούν και να επεκταθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε τομείς της ισραηλινής οικονομίας. Δεύτερον, η σφαγή στη Γάζα (η οποία παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως «αυτοάμυνα» απέναντι στη Χαμάς) επιχειρεί και ως ένα σημαντικό σημείο το πετυχαίνει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, τα λαϊκά-εργατικά στρώματα της χώρας από τα κοινωνικά προβλήματα της αντιλαϊκής πολιτικής Νετανιάχου.
Ετήσια έκθεση (Central Buraeu of Statistics) που δημοσιεύθηκε το 2013 έδειξε ότι περισσότεροι από 1.7 εκατομμύρια ισραηλινοί ζουνε κάτω απ' το όριο της φτώχειας, ποσοστό που αυξάνεται κατακόρυφα σε περιοχές αραβόφωνων ισραηλινών. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι το ποσοστό των οικογενειών που ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας παρουσίασε αύξηση 7% σε σχέση με πριν μια δεκαετία. Αυτά τα στοιχεία προστίθενται στην πιο πρόσφατη έρευνα (2014) του ΟΑΣΕ σύμφωνα με την οποία το ποσοστό φτώχειας στο Ισραήλ αγγίζει το 20,9%, είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιο του μέσου όρου των χωρών του ΟΑΣΕ (11,3%). Ταυτόχρονα, η ανεργία στη χώρα μεταξύ των ετών 2007-2013 παρουσίασε αύξηση κατά 8% («Jerusalem Post», 18/3/2014). 

5. Η σφαγή στη Γάζα αναδεικνύει τη μέγιστη υποκρισία ΗΠΑ-ΕΕ, η προσπάθεια των οποίων να εξισώσουν θύμα και θύτη αποτελεί συμβολή στο έγκλημα που συντελείται.Οι προσχηματικές δηλώσεις περί «δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποτελούν ουσιαστικά το πράσινο φως για ένα ακόμη μακελειό ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Η πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ περί «ίσων αποστάσεων» συνοδεύεται από αναβάθμιση των σχέσεων με το κράτος του Ισραήλ, με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και ποικιλόμορφες πολιτικο-οικονομικές συνεργασίες. Η ΕΕ αποδεικνύει για άλλη μια φορά τον βαθιά αντιδραστικό, ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα, ως ένωση προώθησης μονοπωλιακών συμφερόντων. Είναι αυτή, η ίδια ΕΕ-συνένοχος σε εγκληματικούς πολέμους, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σκορπά ψευδεπίγραφες αυταπάτες πως δήθεν μπορεί να «μετασχηματίστεί», να «αλλάξει».
Είναι, λοιπόν, αισχρό ψέμα ότι η ΕΕ έχει «σοβαρό έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής» (βλ. Ρ. Δούρου, «Έθνος», 20/2/2014), όπως ισχυρίζονται κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΕΕ έχει εξωτερική πολιτική: είναι η πολιτική που ταυτίζει το βιαστή με το θύμα του, που προωθεί απαράδεκτα ψηφίσματα περί ίσων αποστάσεων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, που πρωτοστατεί μαζί με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή.
Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους αντικατοπτρίζεται στα διαμελισμένα και απανθρακωμένα πτώματα των παιδιών της Γάζας. Η μυρωδιά του θανάτου και της καμμένης σάρκας που κυριαρχεί αυτές τις μέρες στους δρόμους της Γάζας – αυτός ειναι ο Ιμπεριαλισμός.
*υποψήφιος Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας.                       

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Ενα απόσπασμα,του Τάσου Λειβαδίτη, αφιερωμένο σε όλους του "Λουίτζι" της Γάζας.

Ενα απόσπασμα,του Τάσου Λειβαδίτη, αφιερωμένο σε όλους του "Λουίτζι" της Γάζας.
Κρατάτε αδέρφια.


"Εκατό δισεκατομμύρια για υποβρύχια και κανόνια.
Διακόσια δισεκατομμύρια για αεροπλάνα και τανκς.
Τριακόσια δισεκατομμύρια για ντουφέκια, όλμους και πολυβόλα.
Μισό μεροκάματο στον κουμπαρά για το νοίκι.

Ύστερις, βέβαια
ύστερις πρέπει να στείλουμε τίποτις και στο Λουίτζι.....

Πόσο θα υπογέρει κει κάτου, θα ξεπαγιάζει μες στο χιόνι μπορεί και να σκοτωθεί.
Τι κάθουμαι η άμοιρη και σκεύουμαι απόψε- κι όμως μπορεί να σκοτωθεί.
Θέλουμε ακόμα πετρέλαιο, ζάχαρη, λίγο καφέ και μισή πλάκα σαπούνι.

Α, ναι. Έχουμε και το γάλα του μωρού.
Θε μου, πως βήχει. Ο Γιατρός ήρθε μια φορά
μα σαν είδε πως δεν έχουμε να τον πλερώσουμε
δεν ματάρθε.

Α, Λουίτζι τυχερός είσε αδερφέ μου.
Από σήμερα θα περισσεύουν και μερικές δεκάρες στη φαμίλια σου.
Το μωρό δε θέλει πια γάλα Λουίτζι. Λουίτζι
-το μωρό πέθανε.".
ostria-gr.blogspot.gr

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

…RED ZEPPELIN: Μικρά θραύσματα του καλοκαιριού

Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης


 Μοιάζουν πολλές φορές οι λέξεις  ανήμπορες να πουν το παραμικρό. Μένουν σαν κάποιοι αιωρούμενοι ασύνδετοι φθόγγοι τοποθετημένοι λες σε λευκές σελίδες χαρτί και περιμένουν κάποιο αόρατο χέρι να  βάλει τους χαρακτήρες σε μια σειρά. Να σχηματίσει λέξεις και μετά φράσεις που να αποδίδουν κάποιο νόημα. Κάποιο νόημα. Σε ένα κόσμο που πασχίζει να μην βγάζει πια νοήματα. Που ίσως  προτιμά αντί πια για λέξεις να συνεννοείται με χειρονομίες, γκριμάτσες και νοήματα σωματικά....
Θα μπορούσε να είναι αυτό ένα καλοκαιρινό παιχνίδι. Απόπειρα να γεμίσουν οι ώρες  της σχόλης. Ένα μικρό θραύσμα καλοκαιριού μέσα σε τόσα  άλλα θερινά θραύσματα. Θραύσματα  από εύθραυστες ζωές  που  πλαγιάζουν σε αμμουδιές  παρατηρώντας με τις ώρες μια θολή γραμμή που χωρίζει  στο βάθος του ορίζοντα ουρανό και θάλασσα. Ή μια θολή γραμμή  η οποία μπορεί κάλλιστα τα δύο στοιχεία να σμίγουν και όχι να διαχωρίζονται. Θραύσματα καλοκαιρινής δροσιάς σε ένα κόσμο που καίει  κι ενώ συλλογιέσαι  καθισμένος οκλαδόν  πόση ματαιότητα κρύβουν  οι καλοκαιρινές ασχολίες και πόση κρυφή γοητεία όταν ασυναίσθητα  γεμίζεις τις χούφτες με άμμο και  όπως κι αν το κάνεις αυτές σε λίγο θα αδειάσουν.
Πόση κρυφή γοητεία  έχει να χτίζεις σαν πιτσιρικάς στην άμμο κάστρα για να τα γκρεμίσει το πρώτο κύμα ή ο άνεμος. Ή ακόμα πόση μαγεία κρύβει  ο νυχτερινός ουρανός των αστεριών του πως αυτά παραμένουν αμέτρητα.
Είναι κι αυτοί τρόποι για να ξεγλιστράει η σκέψη. Να ξεγελαστεί ο νους την ώρα  που  μια πνιγηρή οσμή καμένης σάρκας  τυλίγει ανεπαίσθητα τον πλανήτη.  Όσο κι αν  ο ήχος των κραυγών δεν μπορεί να ξεπεράσει  μια συγκεκριμένη απόσταση. Όσο κι αν οι καπνοί δεν φαίνονται  και πάλι έπειτα από κάποια απόσταση.
Οι λέξεις σφυρίζουν σα βομβαρδιστικά τα οποία αδειάζουν θανατηφόρο περιεχόμενο. Σφαγή, θρήνος, ερείπια και στάχτες. Γενοκτονία, φυλακή, νεκρική σιγή και αποκλεισμός. Κόσμος φυλακή, υποταγή, υποδούλωση και υποταγή αδιαμαρτύρητη. Γενοκτονία.  Όσες λέξεις κι αν ξεφορτώσεις είναι φτωχές να περιγράψουν  όχι αυτό ου συμβαίνει ή έχει ήδη συμβεί, αλλά το μοντέλο ενός νέου κόσμου το οποίο παγιώνεται. Παγιώνεται και θεμελιώνεται άνω σε αμέτρητα δάκρυα και δυστυχία προκειμένου να διαφυλαχθεί μια  ψευδεπίγραφη ευημερία  μιας ολιγομελούς κάστας.
Πώς να αντιδράσουν οι εγκλωβισμένοι της Γάζας και πώς να αντιδράσουμε κι εμείς;  Όπως και να συναρμολογήσεις τις λέξεις, με όση μαεστρία κι αν ταιριάξεις  τις φράσεις κενό  και ελλιπές θα είναι πάντα το νόημα  όσο δεν  ανακατεύεται ενδιάμεσα η ελπίδα.  Δεν την σκοτώνουν μόνο οι ερπύστριες την ελπίδα. Δεν την καίνε μόνο  πυρά βλημάτων, όλμων και πυραύλων. Τη σκοτώνει η απάθεια και η σιωπή. Η λήθη και η αδιαφορία  όταν οι θάλασσες δίπλα μας έχουν γεμίσει από αίμα δεν γίνεται να  κολυμπάμε σα να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα.  Κάπου μεστώνει η οργή και πασχίζει να γίνει και υλική δύναμη, όμως  τα γεράκια του πολέμου κι οι εξολοθρευτές μάς έχουν από παντού κυκλώσει.  Αυτό είναι το μέλημά τους. Να σβήσουν στο τέλος την ελπίδα, την αισιοδοξία και τη δίψα για ένα καλύτερο μέλλον. Συνδαιτημόνες μακάβριων γευμάτων χαράζουν  ή καταργούν σύνορα με  το αίμα των αθώων.
Τα μικρά θραύσματα του καλοκαιριού  θα ξεθωριάσουν κι αυτά με το πέρασμα των ημερών και θα σβήσουν με τις πρώτες βροχές. Η υποχώρηση από το όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο δεν μπορεί να είναι μόνιμη. Αλίμονο αν γίνει αυτό. Αλίμονο αν  δεν  βάλει ο ίδιος ο άνθρωπος στόχο να υπερβεί τον εαυτό του και να γίνει καλύτερος και σοφότερος. Όσο κι αν μοιάζει να έχει ξεχαστεί  αυτό θα μένει πάντα σα σπίθα που θα συντηρεί τη φωτιά της ανατροπής. Της εφόδου σε έναν ουρανό κόκκινο, αλλά όχι από αίμα. Γι αυτό ας μην ξεγελιόμαστε. Μπορεί για πολλούς  η παρτίδα να μοιάζει χαμένη. Στα μικρά θραύσματα του καλοκαιριού μπορούμε να συντηρήσουμε τη σπίθα που θα  ανάψει τις φωτιές της  απελευθέρωσης.. Στα μικρά θραύσματα  ας συντηρήσουμε και τις σπίθες μια παιδικής αθωότητας που μετράει τα άστρα και τροφοδοτεί  αενάως την επαναστατική μας φλόγα. Έστω κι αν νικητής βγαίνει ο νυχτερινός έναστρος ουρανός….
ΧΧ – VII – 2014

Οι βασιλιάδες της σιωνιστικής προπαγάνδας είναι γυμνοί! Η αλήθεια για τον ρωσόφωνο αυτονομιστή με το παιχνίδι στα χέρια

ρωσοφωνος3

Η φωτογραφία του ρωσόφωνου αυτονομιστή, ο οποίος βρισκόταν στον τόπο της αεροπορικής τραγωδίας, κρατώντας ένα λούτρινο αρκουδάκι στα χέρια, έκανε το γύρο του κόσμου. Η ιστορία όμως που συνόδευε την φωτογραφία ήταν ένα ακόμα κατασκεύασμα της σιωνιστικής προπαγάνδας, που θέλει τους Ουκρανούς νεοναζί να μάχονται για τη δημοκρατία και την εθνική τους κυριαρχία, ενώ αντίθετα τους ρωσόφωνους που υφίστανται γενοκτονία, να είναι στυγνοί δολοφόνοι.
Ειδικά τα ΜΜΕ που βρίσκονται στην υπηρεσία των Σιωνιστών οργίασαν! Παρουσίασαν τον συγκεκριμένο αυτονομιστή ως ένα τέρας που δεν δίστασε να πάρει το αρκουδάκι ενός αθώου παιδιού ως τρόπαιο από την περιοχή!
«Φιλορώσος κρατάει  ψηλά ένα λούτρινο παιχνίδι σαν τρόπαιο. Κύριε Πούτιν είστε περήφανος για τους συμπατριώτες σας; », ανέφερε ένα από τα εκατοντάδες σχόλια για την φωτογραφία στο Twitter.
Με αφορμή μάλιστα τη φωτογραφία, το BBC και το NBC «χόντρυναν» κι άλλο την προπαγάνδα! Παρουσίασαν τους μαχητές ως αναίσθητους πλιατσικολόγους, οι οποίοι δήθεν έψαχναν τα πράγματα των νεκρών επιβατών για αντικείμενα μεγάλης αξίας.
Η πραγματικότητα διαστρεβλώθηκε σκόπιμα προκειμένου να ενισχύσει τη θεωρία που με τόση επιμονή υποστηρίζουν τις τελευταίες ημέρες, ότι δηλαδή οι αυτονομιστές με τη βοήθεια της Ρωσίας κατέρριψαν το Μπόινγκ των Μαλαισιανών Αερογραμμών.
Ας δούμε όμως ποια είναι τα πραγματικά γεγονότα.
Ο εν λόγω μαχητής βρισκόταν μαζί με άλλους στο σημείο, όπου συνόδευαν 30 διεθνείς παρατηρητές του ΟΑΣΕ.
Κάποια στιγμή είδε ξαφνικά ανάμεσα στα διασκορπισμένα αντικείμενα ένα αρκουδάκι που προφανώς ανήκε σε κάποιο από τα παιδιά που ήταν μεταξύ των 298 επιβατών.
«Θέλουμε αυτοί οι μπάσταρδοι να δουν ποιους σκότωσαν», είπε, απευθυνόμενος στους παρατηρητές. «Το βλέπετε;», πρόσθεσε, εννοώντας ότι υπήρχαν αθώα παιδιά που πέθαναν στη συντριβή.
Στη συνέχεια, ακούμπησε προσεκτικά το παιχνίδι πίσω στο σωρό με τα άλλα αντικείμενα που ανήκαν στους επιβάτες. Μετά από αυτό, έβγαλε το καπέλο του και έκανε το σταυρό του, προσευχόμενος για τα θύματα.
Δείτε το video  (1.02)
 

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Αποφάσισε!

Ο ελληνάρας, ο γκρικ μουζάκα και το Cape Ray


Το ελληνικό καλοκαίρι ξετυλίγει τη διαδρομή του μέσα στο δεύτερο μήνα του. Την ίδια ώρα το παραλήρημα του τουριστικού θαύματος συνεχίζεται ακάθεκτο στα κανάλια και στους λεγόμενους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, και δεν πρόκειται για τίποτε άλλο παρά για το μεγάλο παζάρι με τα κουδουνάκια και τα χρωματιστά ξέφτια που ξεπουλά και εκχυδαϊζει την ελληνική φύση, τον τόπο, την ανθρώπινη εργασία, τον ελληνικό πολιτισμό.
Και παρά το γεγονός πως το σκηνικό αυτής της ξεφτισμένης παράστασης είναι η φύση, χωρίς την οποία ακυρώνεται κάθε είδους τουριστική κατασκευή, ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την παρουσία του Cape Ray στην καρδιά της ελληνικής θάλασσας, λίγο πιο πέρα από την Κρήτη.
Έστω, θέλεις να στηρίξεις την οικονομία σου σε αυτό που ονομάζεις τουρισμό. Μα πώς και δεν καταλαβαίνεις οτι η παραμικρή μόλυνση αυτής της μήτρας που μας περιέχει σε τούτη τη γωνιά του πλανήτη, ακυρώνει εκ των πραγμάτων το μοναδικό σου πλεονέκτημα; Τη θάλασσα πουλάς, την καθαρή θάλασσα, τίποτε άλλο από αυτό!
Η υπόθεση της καταστροφής των χημικών της Συρίας στην Κρήτη και η απάθεια της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, καταδεικνύει πως αυτός ο "πολιτισμός" είναι καταδικασμένος να αυτοκαταστραφεί. Γιατί είναι τόσο αλαζονικός που δεν μπορεί να διακρίνει τις ίδιες τις δικές τους αντιφάσεις. Είναι τόσο αλαζονικός που τελικά μόνο προς στην καταστροφή τείνει, αφού δεν σέβεται ούτε τα φυσικά πλεονεκτήματα του τόπου που του χαρίστηκε, παρά κοιτάζει πρόσκαιρα να τα αφαιμάξει.
 
Ενημερωτικό υστερόγραφο του blog: Ξεκίνησε από σήμερα ο διήμερος αποκλεισμός της Αμερικανικής βάσης της Σούδας στα Χανιά, ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της εν πλω καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο.
Νωρίς το μεσημέρι, πάνω από 100 άτομα, απέκλεισαν το δρόμο που οδηγεί προς την Αμερικανική βάση στο Μαράθι.
Καθώς προχωράει η ώρα, ο κόσμος που καταφθάνει στο σημείο, από όλες τις περιοχές της Κρήτης, αυξάνεται διαρκώς, παρά την υψηλή θερμοκρασία.
Ο αποκλεισμός από τους συγκεντρωμένους, ανάμεσα στους οποίους είναι βουλευτές, αυτοδιοικητικοί και εκπρόσωποι φορέων, αφορά μόνο το προσωπικό της βάσης, ενώ ο δρόμος είναι ανοιχτός για πολίτες.
Σύμφωνα με το Παγκρήτιο Συντονιστικό κατά των Χημικών, σχεδιάζεται παράλληλα εκ νέου εν πλω διαμαρτυρία με αλιευτικά και φουσκωτά που θα αποπλεύσουν από τα Χανιά και θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το Cape Ray στο σημείο της υδρόλυσης.
Φορείς και συλλογικότητες, προκειμένου να δυναμώσουν τη φωνή διαμαρτυρίας, έχουν προγραμματίσει δράσεις προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά του κόσμου στη νατοϊκή βάση, .
Πρακτικές πληροφορίες για τον αποκλεισμό της νατοϊκής βάσης της Σούδας
Η προσυγκέντρωση έγινε στις 10πμ στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς στα Χανιά. Θα υπάρξουν ιδιωτικά πούλμαν που θα μεταφέρουν τον κόσμο στο Μαράθι και θα ξεκινήσουν από το σημείο της Αγοράς.
Επίσης, το ΚΤΕΛ Χανίων θα βάλει επιπλέον λεωφορεία προκειμένου να εξυπηρετήσει τον κόσμο δωρεάν, στις προγραμματισμένες ώρες δρομολογείων του.
Το δρομολόγιο των 11πμ συμπίπτει με την ώρα που θα έχει ήδη ξεκινήσει η επιβίβαση στην Αγορά. Εν συνεχεία, θα αναχωρήσουν από το ΚΤΕΛ ξανά λεωφορεία σύμφωνα με το πρόγραμμά του: 1 μμ, 3 μμ, 5 μμ, 7 μμ.
Την ίδια ώρα ξεκίνησαν πούλμαν από το Ρέθυμνο (ραντεβού: 10 πμ στους Τέσσερις Μάρτυρες,προκειμένου όλοι οι συμμετέχοντες στη διαμαρτυρία, να φτάσουν συντονισμένα στο σημείο.
Επίσης, η ΑΝΕΚ έχει παραχωρήσει έκπτωση 20-30% για όσους ταξιδέψουν από και προς τα Χανιά για τον αποκλεισμό. Όσοι ενδιαφέρονται μπρούν να αποστείλουν τα στοιχεία τους καθώς και το πότε θα ταξιδέψουν στο mail:
syntonistiko.chania@gmail.com
Το Ανοιχτό Συντονιστικό Χανίων ενάντια στα χημικά του πολέμου έχει εξασφαλίσει ότι στο χώρο θα υπάρχει νερό, εθελοντές νοσηλευτές, καθώς επίσης γίνονται συνεννοήσεις για την ύπαρξη φαγητού.
Επειδή όμως η συμμετοχή του κόσμου αναμένεται να είναι μεγάλη, το συντονιστικό καλεί όλους τους συμμετέχοντες να φέρουν μαζί τους τα αναγκαία είδη για την παραμονή τους στο σημείο του αποκλεισμού: υπνόσακο ή και σκηνή για τη διανυκτέρευση, προφύλαξη για τον ήλιο (τέντες και σκοινιά, ομπρέλες, καπέλα), νερό, φαγητό, σακούλα για τα σκουπίδια τους, μπουφάν-φούτερ για το βράδυ, φακό, είδη πρώτης ανάγκης (Malox, Betadine, βασικές ανάγκες φαρμακείου, αναλγητικά κλπ).
Στον χώρο του αποκλεισμού θα γίνουν συζητήσεις και ενημερώσεις. Προγραμματισμένη είναι η μετάβαση στον χώρο ομάδας από τις καθαρίστριες που έχουν απολυθεί, καθώς επίσης και ομάδα από τους Σύριους πρόσφυγες που βρίσκονται στα Χανιά.
Συζήτηση-ενημέρωση θα γίνει επίσης και για το θέμα των βομβαρδισμών στη Γάζα και της συμμετοχής της νατοϊκής βάσης σε αυτόν. Για την Κυριακή έχει ήδη προγραμματιστεί μουσική βραδιά, ενώ κάτι ανάλογο προγραμματίζεται και για το Σάββατο το βράδυ.
Κατά τον αποκλεισμό θα παρεμποδίζεται η διέλευση του προσωπικού της βάσης καθώς και των στρατιωτικών οχημάτων.
Η συνέχιση ή μη του αποκλεισμού θα αποφασιστεί με επί τόπου συνέλευση των συμμετεχόντων.
To συντονιστικό καλεί όλους να διαμαρτυρηθούν ενεργά ενάντια στην παρουσία και εμπλοκή της νατοικής βάσης της Σούδας στους πολέμους που γίνονται στην περιοχή.
Απαιτούν
να σταματήσει τώρα το πείραμα της υδρόλυσης στη θάλασσα της Μεσογείου.
Να σταματήσει τώρα η παραγωγή χημικών όπλων.
Να σταματήσει να είναι η Μεσόγειος νεκροταφείο χημικών και τάφος προσφύγων των πολέμων τους.

Ύπουλο χτύπημα της Αργεντινης στους …Πρετεντερηδες! Υπέγραψε δάνειο 7,5 δις και σουαπ 11 δις με την Κίνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ψυχαρης με τον κυρ Μπαμπη, ψεκάζονται από το πρωί εις ένδειξη διαμαρτυρίας. Επενδυτικό δάνειο – μαμούθ με την Κινα σύναψε η Αργεντινή, όπως ανακοινώθηκε μετά την συνάντηση της προέδρου C. Fernandez και του Κινέζου ομολόγου της και προέδρου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας Xi Jinping.
Συγκεκριμένα η Κινα θα εκταμιεύσει 4,7 δις δολάρια για επενδύσεις στην ενέργεια, ενώ παράλληλα το Πεκίνο εκχώρησε τριετές σουάπ σε παράταση υφιστάμενου, ύψους 11 δις δολαρίων.
Όλα αυτά την στιγμή που η Αργεντινή είχε αποκλειστεί από τις αγορές μετά την άρνηση της να πληρώσει τα ακούρευτα ομόλογα των “κοράκων” του ΔΝΤ, που βέβαια όπως έγινε και με την Ελλάδα, τα είχαν αγοράσει πολύ χαμηλότερα από την αξία τους. Τα χρήματα θα κατευθυνθούν άμεσα σε επενδύσεις υποδομής με δυο υδροηλεκτρικά φράγματα στην Παταγονία, δυνατότητας 1740 μεγαβάτ, ιδιοκτησίας της κρατικής εταιρείας ενέργειας. Που επανακρατικοποιήθηκε μετά την εκδίωξη του ΔΝΤ από την χωρα. Την ίδια στιγμή, φαντάζουν κωμικά τα εκβιαστικά δημοσιεύματα σε όλον τον πλανήτη αλλά και στην Ελλάδα, από διεφθαρμένα ΜΜ”Ε”, τα οποία προεξοφλούσαν την χρεοκοπία της Αργεντινης επειδή δεν δεχόταν να πληρώσει τους διεθνείς απατεώνες.
Η όλη εξέλιξη βέβαια είναι απολύτως φυσιολογική, απλώς η έμμισθη προπαγάνδα οικονομικά αναλφάβητων και χυδαίων δημοσιογράφων στην Ελλάδα, αποσκοπεί ακριβως στο να φαίνεται η μνημονιακή παράνοια ως μονόδρομος. Ακριβως επειδή είναι εξαιρετικά επικερδής γι’ αυτούς που την επέβαλλαν. Ο Ελληνικός λαός πάντως οφείλει επιτέλους να αντισταθεί στην ληστεία της προσωπικής αλλά και δημόσιας περιουσίας, αποβάλλοντας τα ενοχικά σύνδρομα από τα αγράμματα παπαγαλάκια των κερδοσκόπων.

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Περί «τρομοκρατίας»

Εγραψε ο Pitsirikos
 
Μετά τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη, προσπαθώ να σκεφτώ τι έχει πετύχει το αντάρτικο πόλης τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Εννοώ κάτι πέρα από τους νεκρούς, τους ανθρώπους που σαπίζουν στις φυλακές και ένα σύστημα κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής που γίνεται συνέχεια πιο αδίστακτο.
Ο καταζητούμενος αναρχικός Νίκος Μαζιώτης βρέθηκε χτες το μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας για άγνωστους λόγους, ψώνιζε σε κατάστημα, εντοπίστηκε από άνδρες της Αντιτρομοκρατικής και της ομάδας ΔΙΑΣ, και αντάλλαξε πυροβολισμούς με τους αστυνομικούς, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος, ένας αστυνομικός και δυο τουρίστες.
Σύμφωνα με τα πρώτα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ των καθεστωτικών ΜΜΕ, ο Αυστραλός τουρίστας δήλωσε πως τραυματίστηκε από σφαίρα αστυνομικού αλλά, στη συνέχεια, οι τραυματισμοί των δυο τουριστών φορτώθηκαν από Αστυνομία και ΜΜΕ στον Νίκο Μαζιώτη.
Δεν μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως οι αστυνομικοί πυροβόλησαν ανάμεσα σε δεκάδες πολίτες που βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας -είναι αδίστακτοι όπως και η σημερινή κυβέρνηση- αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι πως ο Νίκος Μαζιώτης δεν έπρεπε να τους μιμηθεί.
Φτάνει μια στιγμή που καταλαβαίνεις πως έχασες το παιχνίδι. Και πρέπει να το αποδεχτείς.
Αν οι αστυνομικοί δεν έχουν πρόβλημα να πυροβολούν μέσα σε πλήθος περαστικών και να ρισκάρουν τις ζωές τυχαίων ανθρώπων, ένας κοινωνικός επαναστάτης -όπως αυτοπροσδιορίζεται ο Νίκος Μαζιώτης- δεν μου φαίνεται λογικό να κάνει το ίδιο με αυτούς που μισεί.
Οι τέσσερις αναρχικοί που συνελήφθησαν για την διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης δεν χρησιμοποίησαν ως ανθρώπινη ασπίδα τον τυχαίο όμηρο που βρέθηκε με το αυτοκίνητό του στον δρόμο τους, ενώ στο κείμενό τους ανέφεραν πως δεν χρησιμοποίησαν τα όπλα τους κατά των αστυνομικών για να διαφύγουν επειδή «η συνείδησή μας και ο αξιακός μας κώδικας δε μας επιτρέπουν να ρισκάρουμε τη ζωή ενός τυχαίου ανθρώπου που βρέθηκε μαζί μας παρά τη θέλησή του».
Να επιστρέψω, όμως, πάλι στο αρχικό μου ερώτημα:
Τι ακριβώς πέτυχαν οι επαναστατικές ομάδες και το αντάρτικο πόλης τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας;
Εγώ βλέπω σήμερα μια χρεοκοπημένη χώρα, ένα πολιτικό σύστημα που παραμένει στην θέση του μετά από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις -που έγιναν μετά την χρεοκοπία-, και παθητικούς πολίτες που είναι τόσο εθελόδουλοι που δεν τολμούν ούτε καν να απαλλαγούν από τα δυο κόμματα που διέλυσαν και συνεχίζουν να διαλύουν την χώρα, με αποτέλεσμα η χώρα και η κοινωνία να οδηγούνται στην απόλυτη καταστροφή.
Αν κάποιος βλέπει κάτι διαφορετικό, ας με ενημερώσει.
Ας με ενημερώσει, επίσης, τι από όλα αυτά απέτρεψαν οι επαναστατικές οργανώσεις με την ένοπλη δράση τους.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί σε κανέναν να επιλέξει τον τρόπο που θα ζήσει ή θα αντισταθεί.
Οι αναρχικοί που επιλέγουν την ένοπλη πάλη και την σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής πληρώνουν με την ζωή τους την επιλογή τους ή φυλακίζονται με εξοντωτικές και εκδικητικές ποινές από την αστική δικαιοσύνη που δεν είναι ούτε αστική, ούτε δικαιοσύνη.
Η στάση τους είναι απόλυτα σεβαστή -είναι πολύ γενναίο να μπαίνεις σε έναν αγώνα που ξέρεις από την αρχή πως θα ηττηθείς και να υφίστασαι με σθένος τις συνέπειες των πράξεών σου- αλλά και μετά; Τι γίνεται μετά;
Δεν ζούμε στην δεκαετία του ’40 και η οδός Ερμού δεν είναι το Βίτσι και ο Γράμμος.
Οι αναρχικοί που επιλέγουν σήμερα την ένοπλη πάλη δεν είναι ούτε οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, ούτε ο Δημοκρατικός Στρατός.
Υπάρχουν, βέβαια, πάντα τα ελληνικά βουνά· οι δυο τελευταίοι άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού στην Κρήτη κατέβηκαν από τα κρητικά βουνά το 1974· έμειναν στα βουνά της Κρήτης 34 ολόκληρα χρόνια.
Το τραύμα του Εμφυλίου -που έμεινε ανολοκλήρωτος- στοιχειώνει ακόμα την ελληνική κοινωνία.
Λογικό είναι· ποτέ δεν έγινε μια γενναία και ειλικρινής δημόσια συζήτηση για τον Εμφύλιο – όλα κάτω από το χαλί.
Υπάρχει πολύ μίσος στην ελληνική κοινωνία. Πολύ μίσος.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το μίσος καταπολεμείται με έναν μόνο τρόπο: με γενναιοδωρία.
Προτείνω λοιπόν να δοθεί αμνηστία σε όλους τους κρατούμενους που βρίσκονται στην φυλακή εξαιτίας της συμμετοχής τους σε επαναστατικές οργανώσεις αλλά και σε όσους καταζητούνται για τον ίδιο λόγο.
Αλλά η «τρομοκρατία» είναι πολύ βολική για την εκάστοτε εξουσία. Τόσο βολική που την κατευθύνει και την ελέγχει απόλυτα.
Η «τρομοκρατία» είναι το τέλειο άλλοθι για την κρατική τρομοκρατία.
Που είναι η μόνη τρομοκρατία.

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Τρέμει ο Παπανδρέου το βούλευμα για την ΕΛΣΤΑΤ

Νίκος Ελευθέρογλου

Σε σπασμωδικές κινήσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον πανικό του καθώς νιώθει ότι σφίγγει ο κλοιός γύρω του, προβαίνει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Το βούλευμα με το οποίο συνεχίζεται η ανάκριση για το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ, την ώρα που το σύστημα Γιώργου περίμενε να μπει η υπόθεση στο αρχείο, αποτέλεσε τη σταγόνα που έκανε τον πρώην πρωθυπουργό να χάσει την ψυχραιμία του και
να προχωρά σε…λεονταρισμούς και απειλές ότι θα ρίξει την κυβέρνηση, εάν δεν έχει κάλυψη! Από τη μεριά της η κυβέρνηση παρόλο που ο κ. Παπανδρέου στοχοποιεί και προκαλεί τόσο τον πρωθυπουργό όσο και την κυβερνητική εκπρόσωπο απάντησε με το “ουδέν σχόλιο” σε ερώτημα της “δημοκρατίας”, εμμένοντας παράλληλα στην άποψη που εξέφρασε δημόσια η κυρία Βούλτε Ο τρόμος του κ. Παπανδρέου από τις εξελίξεις και την επιμονή της δικαιοσύνης να ερευνήσει μέχρι τέλους τις καταγγελίες περί διόγκωσης του ελλείμματος το 2009 από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία με αποτέλεσμα να μπει με δυσμενέστατους όρους η χώρα μας στον Μηχανισμό Στήριξης και στα Μνημόνια, καταγράφεται ανάγλυφος σε όποιον διαβάσει πίσω από τις λέξεις της πολυσέλιδης ανακοίνωσης του Γραφείου του.
Εάν ο κ. Παπανδρέου αισθανόταν ασφαλής από τις εξελίξεις θα επιδίωκε να προχωρήσει ταχύτατα το έργο της δικαιοσύνης ώστε να αποδειχθεί και με την  βούλα η μη εμπλοκή του στην υπόθεση.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Σαββάτο και ενώ ήταν γνωστό το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών για τα τρία μη πολιτικά πρόσωπα , τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και δυο ακόμη λέη της τον Κωνσταντίνο Μολφέτα, προιστάμενο της Διεύθυνσης Εθνικών λογαριασμών και την Αθανασία Ξενάκη, Προισταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Στατιστικών Ερευνών, δεν λέει λέξη για αυτά αλλά κάνει τον συνήγορο υπεράσπισής τους εμμέσως γιατί γνωρίζει ότι οι δικοί τους πτώση απειλεί να συμπαρασύρει τόσο τον ίδιο όσο και τον τ. Υπουργό οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Φτάνει ακόμη και στο σημείο να υπερασπιστεί την κυβέρνηση Σημίτη που έκανε τις γνωστές της…αλχημείες μόνο και μόνο για να έχει ¨ομάδα” πίεσης ώστε να απειλεί την κυβέρνηση και τον Βενιζέλο με πτώση!
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο του ρωτά εαν η κυβέρνηση και  προσωπικά ο Πρωθυπουργός, συμφωνούν με τις δηλώσεις της κας Σοφίας Βούλτεψη (σσ λες και θα μπορούσε να υπάρχει δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου χωρίς να την γνωρίζει ο πρωθυπουργός) και προσθέτει: “ Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν προχωρούν στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Και μάλιστα, αν δεν τους αρκεί το Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής που συστάθηκε το 2012 για τα στατιστικά στοιχεία του 2009, γιατί δεν προχωρούν στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο μνημόνιο;”. Φυσικά δεν παραλείπει τη γνωστή επίθεση στις κυβερνήσεις Καραμανλή ενώ ο κ. Παπανδρέου  δεν απαντά στο ερώτημα του ενώ ήξερε την κατάσταση γιατί τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του με σύνθημα “λεφτά υπάρχουν” ξόδεψε ότι υπήρχε στα κρατικά ταμεία και έκανε ακόμη δυσκολότερη την κατάσταση της χώρας.
Πηγή: Δημοκρατία

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Η ενότητα ως πολιτική αναγκαιότητα - Να αιφνιδιάσει η αντιπολίτευση

Έχουμε την ατυχία να μας κυβερνάει ο Αντώνης με τον Βαγγέλη, οι δύο πολιτικοί που θα μείνουν στην ιστορία για τη μεγαλύτερη κατάπτωση της δημοκρατικής λειτουργίας στη σύγχρονη ιστορία.
 
Του Κώστα Εφήμερου

Σήμερα οι δυο τους αποφάσισαν να μην επιτρέψουν την άθροιση των αιτημάτων των κομμάτων της αντιπολίτευσης για διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικό με την ιδιωτικοποίηση της «Μικρής ΔΕΗ». Πρόκειται για άλλο ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Τώρα όμως ήρθε η ώρα να γίνει η πολιτική ανατροπή. Οι επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ, των αναεξάρτητων και του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να καταθέσουν νέο κοινό αίτημα και να τους ξεντροπιάσουν. Ας ξεκαθαρίσει με διάγγελμά του ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν είναι ώρα για πολιτικές σκοπιμότητες και ας δεχτεί να υπογράψει το αίτημα της ΔΗΜΑΡ ή των ΑΝΕΛ ή ακόμα καλύτερα ας συντάξει το κείμενο κάποιος από τους ανεξάρτητους βουλευτές. Το ΚΚΕ ας καταθέσει δύο αιτήματα, υπογράφοντας από τη μια το κοινό και καταθέτοντας ξεχωριστά και το δεύτερο για το συνολικό πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας. Ας βγουν όλοι μαζί μπροστά στις κάμερες να το ανακοινώσουν ως μια πρωτοβουλία αντίδρασης στον ευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Τώρα ήρθε η ώρα να τους «ταράξουν στην νομιμότητα».

Είναι ο ελληνικός λαός έτοιμος να βαδίσει αριστερά;

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
 
Το ερώτημα του τίτλου συνδέεται διαλεκτικά με το οξύ Κοινωνικό Ζήτημα που προκάλεσε η κρίση στην Ελλάδα και ασφαλώς με το ερώτημα: μπορεί να κυβερνήσει αποτελεσματικά η αριστερά στην Ελλάδα, θέτοντας τις βάσεις επανίδρυσης του ελληνικού κράτους; Είναι, ωστόσο, ένα ερώτημα «σαχλαμάρα», που φανερώνει σοβαρή έλλειψη πολιτικής συγκρότησης από όσους το αρθρώνουν. Το τοποθέτησα στον... τίτλο ακριβώς για να κάνω κριτική σε αυτούς – που είναι πάρα πολλοί, σχεδόν όσοι αναρωτιούνται για την ικανότητα της αριστεράς να κυβερνήσει.
Η μορφή της κρίσης στην χώρα μας είναι εκείνη που με αντικειμενικά στοιχεία δείχνει το εθνικό πρόβλημα που υφίσταται σήμερα με την μορφή της ιδεολογικής κρίσης στην πολιτική κοινότητα των ελλήνων. Αν ξεφύγεις από πολιτικά τεχνάσματα που μετατρέπουν την κρίση στην ελληνική αγορά σε θεσμική κρίση του κράτους και αντίστροφα, θα αντιληφθείς πως η κρίση είναι ευρύτερου πολιτισμικού χαρακτήρα και αφορά στην ιδεατή σύλληψη της ίδιας της οντότητας του ελληνικού λαού, όπως ακριβώς και του ορισμού της δεξιάς και αριστερής πολιτικής. Ποιος είναι, λοιπόν, ο ελληνικός λαός σήμερα, στον βαθμό που αναζητείς τα πολιτικά ποιοτικά του χαρακτηριστικά, πέραν εκείνων που προσδιορίζουν στενά το εκλογικό σώμα; Ποιο ακριβώς το ιδεο-πολιτικό  περιεχόμενο της αριστεράς και ποιο εκείνο της δεξιάς; Πέραν της μορφής (των διάφορων καιροσκοπικών μορφών, για την ακρίβεια) του κέντρου, υπάρχει άραγε ουσιώδες ιδεο-πολιτικό περιεχόμενο εκεί; Και τέλος, τι πάει να πει «έτοιμος»; Είναι η αριστερά στόχος, ή μέσο επίτευξης ενός κοινωνικοπολιτικού αγαθού για την ελληνική κοινωνία;
Ο τίτλος είναι έντονα πολιτικά φορτισμένος και θεωρεί με έναν πολιτικά παραμορφωτικό τρόπο την αριστερά στόχο και τον ελληνικό λαό κάτι σαν ενιαία προσωπικότητα που διέρχεται μία μορφή κρίσης, η οποία αντιμετωπίζεται με μία αντίστοιχη μορφή γνωστικής θεραπείας ή συναισθηματικής θεραπείας, για να αποκατασταθεί μέσω του πολιτικού-ψυχολόγου ή του πολιτικού-ιερέα, αντίστοιχα το πρόβλημα της ψευδούς συνείδησής του ή το πρόβλημα της διαταραχής του.
Άρα, το ερώτημα του τίτλου δεν είναι απλώς «σαχλαμάρα», είναι κάτι πολύ περισσότερο: έκφραση μιας πολιτικής αφήγησης κρυφο-ολοκληρωτισμού, είτε με ιδεολογικά χαρακτηριστικά, είτε με θεοσοφικά. Η αριστερή κατεύθυνση δεν μπορεί να είναι στόχος. Η αριστερή κυβέρνηση δεν θα πρέπει να είναι στόχος, αλλά απλώς το μέσο αντιμετώπισης του Κοινωνικού Ζητήματος που προκάλεσε η κρίση στην Ελλάδα. Κι έτσι το ερώτημα θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί με έναν πολιτικά μη-διαστροφικό τρόπο: Τι είδους αριστερά είναι αυτή που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το Κοινωνικό Ζήτημα στην Ελλάδα;
Υπάρχει τρόπος, μετά από την μακρόχρονη ύφεση και την γενικευμένη απορρύθμιση κράτους και αγοράς από το πρόγραμμα του «ατομικού μηχανισμού προσαρμογής ή σωτηρίας» που συνομολόγησαν τρόικα και κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, να απαντηθεί το ερώτημα αυτό δίχως δομική θεσμική ανασυγκρότηση, στα όρια της επανίδρυσης του ελληνικού κράτους και της αγοράς; Όχι ασφαλώς, είναι η μοναδική έντιμη και καθαρή απάντηση.
Πάμε, λοιπόν, ξανά πίσω στο ερώτημα του τίτλου για να το επαναδιατυπώσουμε δίχως ιδεολογική προκατάληψη και διαστροφή. Έχουμε συνειδητοποιήσει οι έλληνες αυτό που προδηλώνει η διάσταση της κρίσης; Την ανάγκη, δηλαδή, για συντεταγμένη επανίδρυση του κράτους και ριζοσπαστική θεσμική ανασυγκρότηση παραγωγής και κατανάλωσης, όπως ασφαλώς και του φορολογικού συστήματος και των μηχανισμών είσπραξης φόρων και αναδιανομής.
Αν πράγματι κατανοούμε αυτή την ανάγκη, δεν μπορεί παρά να αντιλαμβανόμαστε και εκείνη που συνδέεται με την ριζική μεταβολή του πολιτικού συστήματος και της ιδεο-πολιτικής κατεύθυνσης, που ορίζει την συνθήκη σύμπραξης τρόικας και κυρίαρχης ελληνικής πολιτικο-μεγαλοεπιχειρηματικής ελίτ. Μόνον που η ανάγκη αυτή δεν είναι υπόθεση τακτικισμού, αλλά αποκλειστικά στρατηγικής, η οποία οφείλει να εξειδικεύεται στο πλαίσιο ενός προγράμματος αριστερής μεταρρύθμισης. Η απάντηση στην κρίση του πελατειακού κράτους και της σε μεγάλο βαθμό αεριτζίδικης αγοράς δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δοθεί από δεξιά. Οποιαδήποτε μορφή δεξιάς απάντησης, εδώ που βρισκόμαστε, θα οδηγούσε στον ολοκληρωτισμό της αγοράς και στην απόλυτη καρτελοποίηση της οικονομίας και της πολιτικής.
Η δεξιά οδός οδηγεί πλέον σαφώς στην αντικατάσταση του πελατειακού κράτους που υπηρέτησαν από κοινού δεξιοί, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί, από ένα νεοκορπορατικό μόρφωμα που αποσκοπεί στην δημιουργία μιας ολιγαρχικής οικονομικής δομής η οποία θα αντικαθιστά την διαπλοκή με ένα ενιαίο πολιτικοεπιχειρηματικό σύστημα, το οποίο θα διαχειρίζεται το κράτος στο πνεύμα σχηματισμού ειδικών οικονομικών ζωνών για την υπερεκμετάλλευση της εργασίας και των φυσικών πόρων. Αυτόν τον δεξιό ολοκληρωτισμό που συνεπάγεται διεύρυνση του διαρθρωτικού προβλήματος της εθνικής μας οικονομίας και απόλυτο εξευτελισμό των εργαζομένων, έχουν δρομολογήσει κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί μέσω της συγκυβερνητικής μορφής που πέτυχαν να επιβάλουν δίχως σοβαρές κοινωνικές αντιστάσεις.
Απέναντι σε αυτόν τον ολοκληρωτισμό – νεοφιλελεύθερης ασφαλώς ιδεο-πολιτικής αντίληψης – τοποθετούνται με έναν παραδοσιακό και ιστορικά διαλεκτικό τρόπο, δύο άλλοι: ο φασιστικός και ο σταλινικός. Είναι, όμως, αυτό που αναζητεί σήμερα η ελληνική κοινωνία; Δεν σκοπεύω να απαντήσω στο ερώτημα. Δεν γνωρίζω. Η προσωπική μου γνώμη είναι πως ο ολοκληρωτισμός σε οποιαδήποτε μορφή, αποτελεί κοινωνική οπισθοδρόμηση και πολιτισμική αθλιότητα. Η σύγχρονη αριστερά για να απαντήσει προγραμματικά στο Κοινωνικό Ζήτημα της Ελλάδας δεν έχει κανένα περιθώριο παρά να διαμορφωθεί σε μία σαφώς ΑΝΤΙ-Ολοκληρωτική πολιτική δύναμη που, υπερασπιζόμενη την ριζοσπαστικοποίηση του δημοκρατικού πλουραλισμού, θα πολεμήσει ταυτόχρονα τις δύο μεγάλες πληγές του ελληνικού πολιτικού καθεστώτος (του έθνους μας): την πατρωνία και τον κορπορατισμό, επιδιδόμενη σε έναν ανυπόκριτο ανένδοτο αγώνα εναντίον της διαπλοκής.
Αυτό θα καθιστούσε την σύγχρονη αριστερά μία στρατηγικά δομημένη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα και θα την «έβγαζε από την παρένθεση» εντός της οποίας επιδιώκει να την τοποθετήσει το κυρίαρχο πολιτικοεπιχειρηματικό καθεστώς και όσοι ξένοι παράγοντες έχουν επενδύσει τα συμφέροντά τους σε αυτό. Θα μπορούσε, άραγε, ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει την βάση για την συγκρότηση αυτής της ΑΝΤΙ-Ολοκληρωτικής δύναμης για δημοκρατική επανίδρυση του ελληνικού κράτους και θεσμική ανασυγκρότηση παραγωγής και κατανάλωσης; Ναι, στον βαθμό που απαλλαγεί από την αριστερίστικη ή/και νομικίστικη κουλτούρα των τακτικισμών. Ναι, στον βαθμό που ο ελληνικός λαός γυρίσει την πλάτη στον τακτικισμό στην κοινωνία και στο κοινοβούλιο. Ναι, στον βαθμό που πάψουμε όλοι να αντιμετωπίζουμε τον κοινοβουλευτισμό ως μορφή καιροσκοπισμού που χαρακτηρίζεται από παραπλανητική πολιτική συμπεριφορά, η οποία αποσκοπεί απλώς στην χρησιμοποίηση μιας τακτικής, ενός τεχνάσματος, για την εξυπηρέτηση  υποχθόνιων συμφερόντων και άδηλων στόχων.
Αν ο ελληνικός κοινοβουλευτισμός καταντήσει απλώς μορφή τακτικισμού - όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας - που δύσκολα θα μπορούσες να θεωρήσεις πως αποτελεί τμήμα ενός γενικότερου πολιτικού σχεδιασμού, συναφούς με ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα, τότε το πολιτικό καθεστώς βρίσκεται σε κατάσταση εξάτμισης και η κοινωνία σε κατάσταση εξάχνωσης. Το ήδη ρευστοποιημένο κοινοβουλευτικό σώμα στην Ελλάδα μετατρέπεται σε αέριο πολιτικώς, χωρίς καν να βράσει, ενώ η ελληνική κοινωνία από την στερεή κατάσταση αεριοποιείται, χωρίς να προλάβει να μετατραπεί προηγουμένως σε υγρή μορφή, αντιστοιχούσα πολιτικώς στο ρευστό μας κοινοβούλιο!
Κρατήστε αυτή την παρομοίωση και αναλογιστείτε πως με πολιτικό σύστημα σε εξάτμιση και κοινωνία σε εξάχνωση καμία απολύτως ΑΝΤΙ-Ολοκληρωτική στρατηγική δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει, με την έννοια της συνειδητής υποστήριξής της από τον ελληνικό λαό. Και δίχως μια τέτοια στρατηγική, εξειδικευμένη σε πρόγραμμα αριστερής μεταρρύθμισης, η συντεταγμένη πτώχευση και φτωχοποίηση στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αντιστραφεί ως διαδικασία και να υπηρετήσει την ανάγκη για εκδημοκρατισμό και εκβιομηχάνιση. Ένα εξατμισμένο πολιτικό σύστημα είναι βέβαιο ότι θα αναζητεί σωτηρία στον ολοκληρωτισμό και μια εξαχνωμένη κοινωνία θα αναζητεί παρηγοριά στην μία ή στην άλλη μορφή ολοκληρωτισμού. Ας προσέξει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ την παγίδα του τακτικισμού. Εάν η ελληνική κοινωνία μέχρι τις εκλογές εγκλωβιστεί σε αυτόν, όχι απλώς δεν θα είναι έτοιμη για αριστερή διακυβέρνηση, αλλά ούτε καν έτοιμη για να υπερασπιστεί τον στοιχειώδη κοινοβουλευτικό πλουραλισμό.

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Εθνική ακεραιότητα τέλος.

Το Δ’ Ράιχ αποκαλύπτεται και απειλεί… Εθνική ακεραιότητα τέλος, με νόμο της Ε.Ε. 
 
Γράφει ο 
Παναγιωτίδης Μάρκος
 
Με απόφαση – νόμο των Βρυξελλών η Ε.Ε. έχει δικαίωμα εισβολής και καταστολής, σε περίπτωση που διαπιστώσει η ίδια (δηλαδή το “διευθυντήριο” των ανωνύμων συμφερόντων πολυεθνικών) πως απειλούνται τα συμφέροντά της.
Πού θα εισβάλει η Ε.Ε. στρατιωτικά και θα καταστέλλει κινητοποιήσεις πολιτών; Μα, στα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων τη γνώμη δεν θα λαμβάνει υπόψιν, αφού θα έχει τη δυνατότητα εισβολής και επιβολής στρατιωτικών μέσων (δηλαδή πολέμου και θανάτου πολιτών) χωρίς να αιτηθεί κάτι τέτοιο η κυβέρνηση της χώρας που “αποσταθεροποιείται”…! (ενδεχομένως η συγκεκριμένη απόφαση να είναι και η κύρια αιτία ασκήσεων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για μάχες πόλεων και καταστολή εξεγέρσεων πολιτών…).
Η Δημοκρατία μέσα στην Ευρώπη έχασε και την έσχατη άμυνά της και το προσωπείο της ευρωχούντας με νόμο των Βρυξελλών αποφασίζει και διατάσσει…
Στο σημείο αυτό, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο συμπτωματική μπορεί να είναι η βούληση του Βερολίνουνα λειτουργεί ο γερμανικός στρατός και πέραν των ορίων της Γερμανίας, αλλά και πέραν των ορίων δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ…
Με Ευρωπαϊκό νομοθέτημα, λοιπόν, οι Βρυξέλλες μπορούν από τώρα και στο εξής να δώσουν το δικαίωμα σε χώρες μέλη, εφόσον μια κυβέρνηση τρίτης χώρας οδηγεί σε αποσταθεροποίηση της Ευρώπης από τις 24.6.2014 και μετά…
Η οδηγία/νόμος δίνει πλέον και έμπρακτα το δικαίωμα σε χώρες της Ε.Ε. να καταστείλουν με δικές τους δυνάμεις αναταραχές στο εσωτερικό τρίτων χωρών, ακόμα και αν δεν το αιτηθεί η τοπική ηγεσία αν θεωρηθεί από Βρυξέλλες πως έχει χάσει τον έλεγχο και μπορεί να οδηγήσει σε πρόβλημα συνοχής της ΕΕ.
Οι αντιδράσεις, όπως ήταν φυσικά, είναι εντονότατες και δεκάδες βουλευτές όλων των κρατών μελών δηλώνουν πως δεν θα το αφήσουν να περάσει. Δυστυχώς, οι διαμαρτυρόμενοι ευρωβουλευτές ανήκουν σε “φατρίες” (ομάδες της ευρωβουλής) και ελέγχονται κατά πολύ στις αποφάσεις τους.
Έτσι, δεν αναμένεται καμία ουσιαστική αντίδραση, όπως δεν αναμένεται να δοθεί καμία απολύτως έκταση στο συγκεκριμένο θέμα από τα μεγάλα ΜΜΕ της Ευρώπης (τα οποία ελέγχονται είτε άμεσα – ιδιοκτησιακά από μεγάλες πολυεθνικές, είτε οικονομικά από τράπεζες, λόγω των χρεών τους).
Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι η απαρχή της διάλυσης κάθε δημοκρατικού ιδεώδους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία -ως γνωστόν- κυριαρχεί η Γερμανία. Η “απομάκρυνση” αυτή από τις δημοκρατικές διαδικασίες και το δικαίωμα της ανεξαρτησίας των κρατών – μελών της ΕΕ (το οποίο προστατεύεται από το Διεθνές Δίκαιο), είναι η πρώτη επίσημη είσοδος του Δ’ Ράιχ, το οποίο δεν διστάζει πλέον να απειλεί ευθέως με μέτρα τα οποία δεν θα είναι αποκλειστικά οικονομικά και φυσικά καμία απολύτως σχέση δεν θα έχουν με την αυτοπροστασία των κρατών – μελών της Ε.Ε. από αποφάσεις του ευρω-διευθυντηρίου.
Η απόφαση αυτή ενδεχομένως θα αποτελέσει την απαρχή διαδικασιών από κράτη – μέλη της Ε.Ε., που θα οδηγήσουν σε κρίση το οικονομικό οικοδόμημα που απειλεί να μετατραπεί σε φασιστικό – ναζιστικό έκτρωμα…
Μένει να αναρωτηθούμε τι θα συμβεί στην Ελλάδα εάν θελήσει να απαγκιστρωθεί από την ευρωπαϊκή αγχόνη; Προφανώς όχι πλέον. Το μόνο που αναρωτιόμαστε είναι πόσο σύντομα η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα εφαρμόσει (και επίσημα) αυτού του είδους την πρακτική στο εσωτερικό της Ελλάδας…
Πληροφορίες από Geopolitcs and Daily News

Το αρχείο είναι σε μορφή pdf εδώ (EU LAW FOR ARMED INTERVENTION)

Σχόλιο ιστολογίου πηγής: Επειδή κάποιοι επιμένουν πως η Ελλάδα δεν στοχοποιείται σε καμία περίπτωση, αφού είναι κράτος -μέλος της ΕΕ, άρα ο τίτλος παραπλανά, η απάντησή μας είναι πως η Ε.Ε. νομοθέτησε ουσιαστικά την στρατιωτική στοχοποίηση και επίθεση κατά και εκείνων των χωρών που θα αποχωρήσουν από την ΕΕ, και ως εκ τούτου θα απειλήσουν με αυτή τους την κίνηση τα συμφέροντα της Ε.Ε…. Με απλά λόγια, το νομοθέτημα αυτό απειλεί ευθέως την Ελλάδα, σε περίπτωση που εξαιτίας πολιτικών αναταράξεων / αναταραχών ή ακόμη και εξαιτίας εκλογής μίας κυβέρνησης με λαϊκή εντολή την έξοδο από την Ε.Ε., η Ελλάδα προχωρήσει σε αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας λένε, δηλαδή, οι εταίροι, πως εάν φύγουμε θα μας επιτεθούνε στρατιωτικά, επειδή θα απειληθούν τα δικά τους (δήθεν ευρωπαϊκά) συμφέροντα…
 
ΥΓ του blog: ..άμα έχεις τέτοιους συμμάχους τι τους θέλεις τους εχθρούς; Όσοι συνεχίζουν να μιλάνε ακόμη για Ευρώπη, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΟΝΕ και άλλα παραμύθια της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου είναι ή τυφλοί ή αιθεροβάμονες ή ενσυνείδητοι παπαγάλοι της δικτατορίας των αγορών. Ευρωπαϊκή Ένωση Τέλος. Ευρωπαϊκή Χούντα Παρούσα.

'Quem de nós dois' Paulo Gonzo feat. Ana Carolina

Πώς μιλάς για ηθική, όταν την πατρίδα ξεπουλάς, Φαύλε;


 
Διάβαζα τo άρθρο του, όπου ο Φαύλος-Φαήλος, ασκόπως, σε μια προσπάθεια να ξεχωρίσει το δίδυμο της συμφοράς μας και ποντάροντας σε πατριωτικά αισθήματα, στηλιτεύει τον παρασυνταγματολόγο που παριστάνει τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών για τη στάση του στα εθνικά θέματα και υπερασπιζόμενος την πρότασή του υπέρ της Κύπρου, αναφέρει ότι η χώρα «έχει ανειλημμένες ηθικές και νομικές υποχρεώσεις και προς κάποιους Έλληνες εκτός ελλαδικού κράτους και σταθερές στην εξωτερική πολιτική της.»
Μου φαίνεται αυτή η παρέμβαση σου αστεία, βρε συ Φαύλε. Μου φαίνεται, δηλαδή, σαν να καιγόταν το σπίτι μου κι εγώ να στενοχωριόμουνα επειδή ξέχασα τα κλειδιά μου στο τραπέζι της κουζίνας, φεύγοντας αλλόφρονας για να σωθώ από τις φλόγες, κι έχω κλειστεί έξω.
Τι λες βρε ο Φαύλε-Φαήλε;
Η προδοσία προς την Κύπρο είναι που σε ενοχλεί και σε εξεγείρει χωρίς να σε συγκλονίζει το μπιρ παρά ξεπούλημα των πατρογονικών σου? Των οικογενειακών ασημικών και των περίτεχνων χρυσών δαχτυλιδιών της προγιαγιάς σου στον σαράφη της Ομόνοιας με το γραμμάριο. Κοψοχρονιά, βρε!
Τι λες εσύ Φαύλε συμβουλάτορα του κακοποιού «Πρωθυπουργού», του ανθρώπου  που έχει πάρει στο λαιμό του χιλιάδες συμπολίτες μας τα τελευταία δύο χρόνια? Ένα ρεσώ, βρε, να ανάβεις κι εσύ κάθε βράδυ, Φαύλε, για την ανάπαυση αυτών των ψυχών που χάθηκαν αναίτια στη δύνη της κυβερνητικής πολιτικής σας και για αντάλλαγμα από το χαμό τους έχεις εσύ τώρα το δικαίωμα να μας προσφέρεις, εκτός από τις συμβουλές σου, και το πατριωτικό θέαμα ημών το επιούσιο, αστείε!
Δυο χρόνια βρε χαμένε και ξεκινήσατε από το μεγαλύτερο έγκλημα, το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας. Συνεχείς αστοχίες, ξεπουλήματα, φορολογία μέχρι εξοντώσεως του αγρότη και κυνήγι της πρωτογενούς παραγωγής. Όταν οι κτηνοτρόφοι της Δωδώνης πήγαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, είδες τι κάνατε για να μπλοκάρετε κι αυτήν την προοπτική. Αλλά εσύ κάνεις ότι δεν έχεις ιδέα και κάνοντας και πνεύμα από πάνω, Φαύλε, προτείνεις για τον παρανοϊκό αντιπρόεδρο της κυβέρνησής σου, το χαρτοφυλάκιο της Γεωργίας, αστείε!
Τα ίδια κάνατε και με τα νερά, που τα βάλατε στο μάτι άνευ λόγου και αιτίας και για πιο λόγο, άραγε, πάντως παράνομα κι αντίθετα σε κάθε κοινή λογική…
Όλα τα λεφτά στους τραπεζίτες, δεκάρα τσακιστή στην πραγματική οικονομία. 
Τους πνίξατε όλους, λιανίσατε ανελέητα τη μικρομεσαία ραχοκοκαλιά της οικονομίας και της κοινωνίας μας για να είναι ισοσκελισμένα τα λογιστικά βιβλία των πτωχών μας τραπεζών και γεμάτες οι θυρίδες των τραπεζιτών. 
Ξεπουλήσατε τον ΟΠΑΠ για πλάκα, αγορασμένος αυτός ο οργανισμός από τον κολλητό, με ενδεχόμενα άδηλα έσοδα εμπορίας καυσίμων. Βρωμιά παντού: το παραλιακό μέτωπο στο Ελληνικό το χαρίσατε σε άλλο εθνικό νταβατζή. Μικρότερα φιλέτα σε Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους. Περάστε κόσμε, το αφεντικό αυτήν την τετραετία τρελάθηκε και χαρίζει! Χαρίζει παραλίες, χαρίζει βουνά, χαρίζει λαγκάδια. Οι πορτιέρηδες κι οι άλλοι συμβουλάτορες, όπως εσύ Φαύλε, σούζα στις θέσεις τους.
Οι εθνικοί μας εργολάβοι, σας λιβανίζουν αναίσχυντα από τις συχνότητες που νέμονται ανεξέλεγκτα, βομβαρδίζοντας μας από το πρωί μέχρι το βράδυ με οργουελικό τρόπο για τις πτυχές της σουξεδιάρικης ιστορίας σας και συγχρόνως μας χρεώνουν διπλά και τρίδιπλα τα δημόσια έργα. Το μόνο πράγμα που δεν λέει να κατασιγάσει αυτά τα τελευταία χρόνια, είναι η βροχή των συνεχώς αυξανόμενων διοδίων.
Οδύνη, φτώχεια, κατάθλιψη παντού και τι βγαίνεις τώρα εσύ και μου λες, βρε Φαύλε, για τις ανειλημμένες υποχρεώσεις του αστείου κράτους και της αστείας κυβέρνησης που υπηρετείς; Με τις ανειλημμένες ηθικές και νομικές υποχρεώσεις προς τους Έλληνες εντός του ελλαδικού κράτους, τι θα γίνει ρε μάστορα του λόγου;
Κυβερνάτε με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, έχοντας σχίσει σελίδα-σελίδα ολόκληρο το Σύνταγμα! Νομικές υποχρεώσεις μόνον προς τους δανειστές, αναγνωρίζεται, κατά παράβαση κάθε κανόνα εθνικού και διεθνούς δικαίου. 
Περί ηθικών υποχρεώσεων ούτε που σου πέφτει λόγος, Φαύλε…
Να, τώρα, που βάλατε και την δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού στο μάτι αφού, μια διετία τώρα, η κυβέρνησή σας, όπως κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υπονομεύει κι αυτή την αγορά ενέργειας, όπως υπονομεύει και γκρεμίζει οτιδήποτε με το οποίο καταπιάνεστε, χωρίς να έχει να χτίσει τίποτα καινούριο στη θέση του παλιού.
Πρώτα από όλα, Φαύλε, ρώτα τη φοιτητριούλα οικονομικών που σ’ έχει ερωτευτεί, να σου εξηγήσει, πονηρέ πολιτευτή, τι πάει να πει «φυσικό μονοπώλιο» και θα καταλάβεις τι αποσάθρωση επιχειρεί να προκαλέσει το σινάφι σου και ο «Πρωθυπουργός» σου με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. 
Μετά, σκέψου ότι δικοί σας άνθρωποι, όχι τίποτα κομμουνιστές που τους απεχθάνεσαι όπως ο Διάολος το λιβάνι, αλλά δικοί σου συνοδοιπόροι, και μάλιστα υποψήφιοι του κόμματος που υπηρετείς στις πιο πρόσφατες εκλογές, λένε ότι η λογιστική αποτίμηση της ΔΕΗ είναι υποπολλαπλάσια της πραγματικής αξίας των υποδομών και των πρώτων υλών που ξεπουλιούνται! Λες και δεν το φανταζόμασταν…
Καμιά φορά οι αριθμοί έχουν τη σημασία τους για να καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της κοροϊδίας σας,  Φαύλε. Δώδεκα δισεκατομμύρια, Φαύλε, είναι το δημοσιονομικό κενό μόνο  για την επόμενη χρονιά. Έτσι λένε οι ειδήμονες και πάνω-κάτω, φαίνεται ότι όλοι συμφωνούν, σ’ αυτό. 
Δηλαδή εσείς, Φαύλε, με τις γελοίες λογιστικές αποτιμήσεις του 1.5 δισεκατομμυρίου για το 30% της επιχείρησης που κάνετε, θα χρειαστεί μέχρι του χρόνου τέτοιον καιρό να πουλήσετε δυόμισι φορές τη ΔΕΗ προκειμένου να κλείσετε την τρύπα μιας και μόνον μίας χρονιάς!
Πού το πάτε, ρε Φαύλε; Πού μας πάτε;
Περονόσπορος η κυβέρνησή σου και το καλύτερο που έχεις να κάνεις Φαύλε, είναι να κρατάς το προφίλ σου χαμηλό γιατί βρωμαέι μπαρούτι κι εσύ είσαι στιγματισμένος συμβουλάτορας του κακού «Πρωθυπουργού». Ανέξοδοι οι λεονταρισμοί σου προς τον «Αντιπρόεδρο» της κυβέρνησης των Ολετήρων που υπηρετείς και δύσκολο να πείσουν, Φαύλε. Δεν δικαιούσαι να ομιλείς για την πατρίδα όταν την ξεπουλάς, Φαύλε!