Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί!

 

 Από την αρχή, ένας από τους κύριους χρηματοδότες της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» ήταν η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας. Στις 24 Απριλίου 1964, οι βασικοί αρχιτέκτονες της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» – όλοι τους ενεργά μέλη της κοινοπραξίας IG Farben / Ναζί κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου – συναντήθηκαν στην έδρα της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής ηπείρου. Οι άνδρες που εμφανίζονται σε αυτή την εικόνα είναι:

1. Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Walter Hallstein – το αφεντικό της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»

2. Ο Γερμανός Καγκελάριος Ludwig Erhard

3. Ludger Westrick, επικεφαλής της γερμανικής Καγκελαρίας

4. Karl Carstens, γερμανός υφυπουργός του Υπουργείου Εξωτερικών

5. Karl-Günther von Hase, Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Τύπου και Πληροφοριών της γερμανικής κυβέρνησης

 

Η 2η εικόνα παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δυστυχώς, οι πληροφορίες που παρέχονται στην ιστοσελίδα της Επιτροπής της ΕΕ σχετικά με τους συμμετέχοντες της συνάντησης αυτής αφήνει έξω βασικές πτυχές για το υπόβαθρό τους. Ακολουθεί μια πιο ολοκληρωμένη περιγραφή των ανδρών σε αυτή την εικόνα, οι οποίοι συναντήθηκαν τον Απρίλιο του 1964 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, και η σχέση τους με τη σύμπραξη Ναζί / IG Farben:

1. Ο Walter Hallstein, Γερμανός δικηγόρος, είχε διοριστεί ιδρυτικός πρόεδρος της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ανώτατο όργανο στο πλαίσιο της «Ε.Ε. των Βρυξελλών. Το 1964,όταν πραγματοποιήθηκε η παραπάνω συνάντηση, ο Hallstein ήταν ήδη ο κύριος αρχιτέκτονας του κατασκευάσματος της ΕΕ για επτά χρόνια. Ο Hallstein, χωρίς νομιμοποίηση από καμία δημοκρατική ψηφοφορία οπουδήποτε στην Ευρώπη, είχε ήδη δημιουργήσει – με την επικουρία των διαδόχων του καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων της IG Farben – ένα στρατό 3.000 διοικητικών υπαλλήλων στις Βρυξέλλες και έναν προϋπολογισμό δισεκατομμυρίων ευρώ (σε νόμισμα σήμερα).
Πριν και κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου ο Hallstein είχε υπηρετήσει το ναζιστικό καθεστώς ως ένθερμος υποστηρικτής της ναζιστικής νομοθεσίας, και στο Πανεπιστήμιο του Rostock, Γερμανίας. Στις 23 Ιανουαρίου του 1939, τρία χρόνια μετά την έκδοση των ρατσιστικών νόμων της Νυρεμβέργης από ναζί συναδέλφούς του – και μόνο λίγους μήνες πριν την έναρξη της επίθεσης των ΝΑΖΙ στην Πολωνία μίλησε για τη μελλοντική ευρωπαϊκή νομοθεσία υπό γερμανική ηγεσία «Rechtseinheit Großdeutschlands». Ο ίδιος δεν άφησε καμία αμφιβολία για την ιδεολογία που υπηρετούσε λέγοντας ότι: «. Ένας από τους πιο σημαντικούς νόμους (στις ναζιστικά κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες) είναι ο νόμος για την προστασία του γερμανικού αίματος και τιμής”

2. Ο Ludwig Erhard ήταν οικονομικός σύμβουλος της σύμπραξης Ναζί / IG Farben- . Ήταν ιδρυτής και επικεφαλής του χρηματοδοτούμενου από ΝΑΖΙ “Institut für Industrieforschung» («Ινστιτούτο Έρευνας Βιομηχανίας») από το 1942. Ήταν παντρεμένος με την αδελφή του Δρ Guth, ο οποίος ήταν επικεφαλής του περιβόητου «Reichsguppe Industrie» – επίσημος σύνδεσμος των Ναζί βιομηχάνων του γερμανικού Ράιχ. Το 1944, ο Erhard έγραψε το «Οικονομικά του Πόλεμου και αναδιάρθρωση του χρέους» «Kriegsfinanzierung und Schuldenkonsolidierung» μια μελέτη για την ανασυγκρότηση της οικονομίας σε μια μεταπολεμική Γερμανία.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Erhard έγινε οικονομικός σύμβουλος των συμμαχικών δυνάμεων και μετέπειτα Υπουργός Οικονομικών και καγκελάριος στη μεταπολεμική Γερμανία. Ήταν τότε μέλος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU). Ήταν υπεύθυνος για την επανένταξη των διοικητικών στελεχών και διαχειριστών της IG Farben, οι οποίοι καταδικάστηκαν στη Νυρεμβέργη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε κορυφαίες εταιρικές θέσεις στη μεταπολεμική Γερμανία.
Ένας από αυτούς ήταν ο διευθυντής της WWII BAYER Fritz ter Meer. Αυτό το στέλεχος της μεγαλύτερης φαρμακευτικής εταιρείας στον κόσμο καταδικάστηκε στη δίκη Νο. VI της Νυρεμβέργης για εγκλήματα Πολέμου για γενοκτονία σε σχέση με θανατηφόρα πειράματα σε ανθρώπους με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της φαρμακοβιομηχανίας Bayer στο στρατόπεδο συγκέντρωσης KZ Auschwitz . Με τη βοήθεια του Erhard – τότε γερμανός υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων -. Ο Ter Meer απελευθερώθηκε από τη φυλακή και επανήλθε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της BAYER από το 1956
Ο Erhard υπερασπίστηκε δημοσίως μια τέτοια ανείπωτη πράξη δηλώνοντας ότι η επιλογή αυτών των διευθυντών της μεταπολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας ήταν αναγκαία εξαιτίας της «εμπειρίας τους στον τομέα της οικονομίας και της χημικής τεχνολογίας» Προφανώς, δεν ενοχλούσε τον Erhard ότι ο Ter Meer και οι άλλοι φαρμακευτικοί διευθυντές είχαν δικαστεί στη Νυρεμβέργη για εγκλήματα πολέμου. Ως μέρος του «δούναι και λαβείν», ο Erhard βραβεύτηκε με το διορισμό του ως αντικαγκελάριος της Γερμανίας, μόλις ένα χρόνο αργότερα.

3. Ο Ludger Westrick ήταν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, πρόεδρος και αργότερα κεντρικός διαχειριστής των κρατικών “Vereinigte Industrie-Unternehmen AG” (VIAG) κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου. Στη μεταπολεμική Γερμανία, ο Westrick εντάχθηκε στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU). Μέχρι το 1964 – κατά το χρόνο της πιο πάνω συνεδρίασης – είχε διοριστεί επικεφαλής της γερμανικής Καγκελαρίας, μία από τις πιο ισχυρές θέσεις στο γερμανικό πολιτικό σύστημα. Σε αυτή τη λειτουργία έλεγχε όλες τις βασικές αποφάσεις της γερμανικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, της εξωτερικής πολιτικής, των μυστικών υπηρεσιών, πολιτικά ταμεία, δημόσιες σχέσεις και την προπαγάνδα της μετα-ΒΠΠ γερμανικής κυβέρνησης
 Ο προκάτοχος του Westrick στην κορυφή της γερμανικής καγκελαρίας – και ο άνθρωπος που είχε συντονίσει τηνν πολιτική και οικονομική στήριξη για τον Hallstein και την κατασκευή της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» από τη γερμανική καγκελαρία για τα 6 πρώτα έτη του νέου ευρωπαϊκού Πολιτικού Γραφείου του καρτέλ στις Βρυξέλλες – ήταν ο Hans Globke. Ο Globke ήταν ένας βασικός παράγοντας στο Υπουργείο Εσωτερικών του Χίτλερ.
Ήταν ο δικηγόρος ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την εφαρμογή των ναζιστικών νόμων και κανονισμών, υποβάλλοντας τις κατεχόμενες χώρες στην Ευρώπη, σύμφωνα με τους όρους της IG Farben / Ναζί σύμπραξης. Επιπλέον, ο Globke ήταν συν-συγγραφέας του νομικού κώδικα που έκανε τους ρατσιστικούς νόμους της Νυρεμβέργης δεσμευτικούς νόμους στη ναζιστική Γερμανία. Αυτός ο κώδικας αποτέλεσε τη νομική βάση για την εξόντωση των Εβραίων, Σλάβων και άλλων εθνικοτήτων στην κατακτημένη από τους Ναζί Ευρώπη.
Ο δεύτερος συγγραφέας αυτού του κώδικα, Wilhelm Stuckart ήταν υφυπουργός στο γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών και από τους λίγους επιλεγμένους συμμετέχοντες στην περίφημη “ συμφωνία Wannsee στην οποία αποφάσισαν την «τελική λύση». Ο Westrick, ο άνθρωπος στην παραπάνω εικόνα, ήταν ο άμεσος διάδοχος του Globke και είχε ενταχθεί στο γραφείο του από τον ίδιο.

4. Ο Karl Carstens ήταν ένας ενθουσιώδης οπαδός των Ναζί και εντάχθηκε στο SA το 1934. Ήταν εγγεγραμμένο μέλος του ναζιστικού κόμματος, το NSDAP από το 1940 . Το 1955 έγινε μέλος της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Ο Carstens το 1954 έγινε μέλος της γερμανικής Υπηρεσίας Εξωτερικών και από το 1955 ήταν ο επίσημος εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Στρασβούργο. Παράλληλα, προωθήθηκε στη θέση του αντιπροέδρου Υπουργού Εξωτερικών με καθορισμένο πεδίο της ευθύνης «Ευρωπαϊκές ερωτήσεις» Το 1958 έγινε επικεφαλής του τμήματος «Europe West” στο γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών.

5. Ο Karl-Günther von Hase προσχώρησε στην Βέρμαχτ, το γερμανικό στρατό του 1936. Συμμετείχε στο ναζιστική γερμανική εισβολή της Πολωνίας το 1939,στη Μάχη της Γαλλίας το 1940 και στην εισβολή της Ρωσίας κατά το 1941 – 1945 και παντρεύτηκε την κόρη ενός Ναζί Στρατηγού.
Μετά τον πόλεμο, ο von Hase εντάχθηκε σε μια διπλωματική σχολή στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και ξεκίνησε μια ταχεία καριέρα στη γερμανική πολιτική. Από το 1962 – 1967 – συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου της παραπάνω συνεδρίασης στις Βρυξέλλες –ο von Hase ήταν επικεφαλής του γραφείου Τύπου της γερμανικής κυβέρνησης και υπεύθυνος για τις δημόσιες σχέσεις της.

Μόνο 19 χρόνια αφότου η σύμπραξη IG Farben / Ναζί είχε προκαλέσει το θάνατο 60 εκατομμυρίων ανθρώπων και κατέστρεψε το ήμισυ της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, προσπαθούν και πάλι. Η Τρίτη προσπάθεια τους να κατακτήσουν την Ευρώπη δεν θα πραγματοποιηθεί με στρατιωτικές στολές, αλλά στα γκρι κοστούμια των επιχειρήσεων και των πολιτικών φορέων της σύμπραξης.
Πώς ήταν δυνατόν ο Hallstein, δημιουργός των ρατσιστικών νόμων της Νυρεμβέργης , να γίνει ο «πατέρας» της ΕΕ;
Γιατί οι πολιτικοί της Ευρώπης , στη συνέχεια δεν ενημερώνουν τους πολίτες για αυτά τα λείψανα από το ναζιστικό παρελθόν;
Γιατί δεν μποϊκοτάρουν την ΕΕ τότε;
Πόσα χρήματα οι διάδοχοι της IG Farben πρέπει να διοχετεύσαν μέσω των τραπεζικών λογαριασμών των «Βρυξελλών της ΕΕ» για να αγοράσουν τη σιωπή της υπόλοιπης Ευρώπης για περισσότερο από μισό αιώνα;
Και, πώς είναι δυνατόν οι πολιτικοί της Ευρώπης σήμερα να προσπαθούν να παρουσιάζουν στους πολίτες αυτό το κατασκεύασμα της ΕΕ ως βάση για μια μελλοντική Ευρώπη;

terrapapers

'Τ' ακρογιάλι' Ακριβά μου Χανιά του Νίκου Κοκολάκη

 

Αναδακρυώνω σαν θωρώ / Τση θάλασσας το κύμα / Απού αιώνια φιλά / Τ' ακρογιαλιού

τα χείλια. 

Κάμε την Θε μου θάλασσα / Και μένα τ' ακρογιάλι / Χώρια μη ζήσουμε ποτέ / σαν ήλιος

με φεγγάρι.

μα Θέ μου εσύ την έδωκες / σ' άλλον αυτή τη χάρη / κι εγώ ψηλο γυμνό βουνό / μην είμαι τ' ακρογιάλι.

και εξόρισές με να πονώ / με χιόνια στην αγκάλη / να τους θωρώ βράδυ πρωί / θάλασσα κι ακρογιάλι.

Γέλωτας Πικρός

 

Alexandros Raskolnick

 

Από τα παράθυρα  όλων ανεξαιρέτως  των  Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, οι εξάγγελοι της «ενημέρωσης» επιχείρησαν ακόμη μία φορά, να προσβάλουν τη νοημοσύνη μας. Οι γηπεδικού χαρακτήρα αλαλαγμοί των ψιττακών της Ελληνικής Τηλεδημοκρατίας μας για τη δήθεν αναγνώριση του πρωτογενούς πλεονάσματος από τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκαλούν μόνο τον γέλωτα! Γέλωτα παρόμοιο με εκείνον των πανηγυρισμών για την έξοδο στις αγορές χρήματος. 

Ήταν ξεκάθαρα -και μιλούσαν από το περασμένο καλοκαίρι τα νούμερα από μόνα τους και ήταν βέβαιο ότι μόνο από θαύμα ή με τη βοήθεια λογιστικών αλχημειών θα μπορούσε ποτέ να δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα σε ένα κράτος με μια κοινωνία χειμαζόμενη, με εξαντλημένη τη φοροδοτική ικανότητα και με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς διαχρονικά ανεπαρκείς κι από πάνω, τώρα, ξεχαρβαλωμένους. 

Μαρτυρούσαν εγκαίρως, λοιπόν, οι αριθμοί ότι αυτό το πλεόνασμα είναι για τα πανηγύρια κι όχι για πανηγυρισμούς και ήδη ο διεθνής Τύπος έχει αρχίσει να χλευάζει την προθυμία του ευρωπαϊκού ιερατείου να ενστερνιστεί τη σουξεδιάρικη ιστορία του μικρότατου κυβερνήτη μας. 

Δεν αφήνει καμιά αμφιβολία η παράθεση των στοιχείων, που δείχνουν ότι το κράτος μας εκτός από αναποτελεσματικότερο, με διαλυμένα νοσοκομεία σχολεία και κοινωνικές δομές, έγινε από πάνω κι ακριβότερο: Στο 10% του ΑΕΠ, ήτοι στα 19,4 δισ. ευρώ, είχε κλείσει το έλλειμμα του 2012, στα 23,1 δισ. ευρώ, ή στο 12,7% του συνεχώς συρρικνούμενου ΑΕΠ, κλείνει το έλλειμμα για το 2013, σύμφωνα με τα ανακοινωμένα δημοσιονομικά στοιχεία.

Αν εξαιρέσει κανείς τη θλιβερή ιστορία με τα προεκλογικά πεντακοσάρικα, αυτό που αφήνει πίσω της η ατελέσφορη προσπάθεια επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος -με τον τρόπο που επιχειρείται- είναι μόνον πόνος και δυστυχία. Είναι η αποδόμηση του κοινωνικού μας ιστού και η απορρύθμιση των ζωών μας. Είναι η αύξηση της σπατάλης, είναι τα φαγοπότια των σφετέρων, είναι η μείωση των μεταβιβάσεων κοινωφελούς σκοπού, είναι και ο μηδενισμός των δημοσίων επενδύσεων. Είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ, αυτό το Ταμείο των Αναίσχυντων και των Ιταμών Πλιατσικολόγων του Ελληνικού Δημοσίου. Είναι, το χειρότερο, μια πορεία που αφήνει πίσω της ανθρώπινα θύματα, πολλά ανθρώπινα θύματα, χωρίς να οδηγεί πουθενά.

Γέλωτα λοιπόν προκαλούν οι πανηγυρισμοί των ψιττακών που τιτιβίζουν μέσα από το χαζοκούτι. Γέλωτα στον άρρωστο γέρο που έχει αραιώσει τη δόση του φαρμάκου του, αν δεν το έχει κόψει τελείως, γιατί είναι ακριβό. Γέλωτα στον άνεργο που ζει από τη φιλανθρωπία των δικών του. Γέλωτα και σ’ εσένα που παίζεις νευρικά με τα κουμπιά του τηλεκοντρόλ σου έχοντας, να διαλέξεις για την «ενημέρωση» ανάμεσα στον Ξεφτεντέρη, τον Χατζηλάστιχο και τ’ άλλα παιδιά… 

Γέλωτα∙ και μάλιστα πικρό γέλωτα και με την κατάντια σου, που δεν τολμάς, όχι να βγεις στους δρόμους και να τους ρίξεις από τους θρόνους που κάθονται οι γκεμπελίσκοι, αυτοί οι Ολετήρες που διαφεντεύοντάς σε, ρημάζουν τη ζωή σου. Όχι, ξέχνα το αυτό! Γέλωτα  πικρό με την κατάντια σου να μην τολμάς να σβήσεις ούτε τη ρημάδα την τηλεόραση…  

raskolnick.wordpress.com

Δυο θέσεις: Από την μια η γνώση της ιστορίας και η πολιτική της εκτίμηση κι από την άλλη η άγνοια κι η επικινδυνότητα της χρήσης της.

"Ημιμαθής" ο Πάγκαλος απαντούν 12 γνωστοί Κρητικοί

 

Με μια σκληρή ανακοίνωση που συντάχτηκε από ομάδα πρωτοβουλίας ιστορικών και υπογράφεται, μεταξύ άλλων, από τον Αρχιεπίσκοπο, αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης και Κρήτες δίνεται απάντηση στις δηλώσεις του Θεόδωρου Πάγκαλου για το ζήτημα της οπλοκατοχής στην Κρήτη.

Σημειώνεται ότι ο πρώην υπουργός, με αφορμή το τραγικό περιστατικό το Πάσχα, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι είναι απαράδεκτο το φαινόμενο που συμβαίνει στην Κρήτη και ότι "πρέπει να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο ανακατάληψης της νήσου και αφοπλισμού όλων των Κρητικών". "Και μην μας πουν οι Κρητικοί ότι τα όπλα τα έχουν από παλιά, για την περίπτωση που γινόταν κάτι. Διότι θα τους ρωτήσουμε γιατί δεν ξεσηκώθηκαν το 1821 όπως η άλλη Ελλάδα;" συμπλήρωσε.

 

Ακολουθεί η απάντηση στον Πάγκαλο όπως δημοσιεύεται στο cretalive.gr

 

"ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΗΜΙΜΑΘΗ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ

 

Προβληματιστήκαμε πολύ αν θα έπρεπε να απαντήσουμε σε δηλώσεις ενός ανιστόρητου πρώην υπουργού των κυβερνήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στο χάος της οικονομικής χρεωκοπίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Ίσως θα έπρεπε να τον αφήσουμε μόνο στον κατήφορο της αμετροέπειας και τη μακαριότητα της προκλητικής άγνοιας(;) της ιστορίας, της παλαιότερης και της σύγχρονης. Θεωρήσαμε, όμως, ότι δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε όταν βιάζεται με τον πιο βάναυσο τρόπο η ιστορική αλήθεια και όταν  προσβάλλεται με προκλητικότητα η μνήμη των προγόνων μας.

Με αφορμή ένα θλιβερό περιστατικό, το θάνατο ενός ανθρώπου από πυροβολισμούς, ο λαλίστατος πρώην Υπουργός τόλμησε να αμφισβητήσει ακόμη και τη συμμετοχή των Κρητικών στην επανάσταση του 1821. (Προς άρσιν κάθε πιθανής παρεξηγήσεως δηλώνουμε απερίφραστα ότι φαινόμενα όπως η οπλοφορία και η οπλοχρησία είναι καταδικαστέα απ' όλους όσοι δίνουμε πραγματικό αγώνα για την εξάλειψή τους).

Αφού ήθελε να σχολιάσει ο τιμητής των πάντων πρώην υπουργός το απαράδεκτο φαινόμενο της οπλοφορίας και της οπλοχρησίας, ας περιοριζόταν σε αυτό και ας μην προσπαθούσε να βεβηλώσει την ιστορία ενός τόπου που οι άνθρωποί του αγωνίστηκαν σε όλα τα πεδία των εθνικών και δημοκρατικών αγώνων για να μπορεί σήμερα ο κάθε κύριος Πάγκαλος να περιφέρεται στα τηλεοπτικά κανάλια λησμονώντας τη δική του ιστορία, την οποία κάποιος επιτέλους θα πρέπει να του υπενθυμίσει.

Η ιστορία, κύριε Πάγκαλε, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να γίνεται αντικείμενο επιπόλαιων σχολιασμών από αμαθείς· για να γίνεται αντικείμενο προκλητικών δηλώσεων από ανθρώπους που, όπως φαίνεται, αποσκοπούν στο να διατηρηθούν σε μιαν εφήμερη όσο και αυτάρεσκη δημοσιότητα. Την τελική κρίση για όλους και για όλα (και για σας, βέβαια, όπως και για τον τρόπο με τον οποίο χειριστήκατε τα εθνικά μας θέματα) θα την κάμει η ιστορία. Αυτή που έχει καταγράψει στις δέλτους της ότι όχι μόνον συμμετείχαν οι Κρητικοί στην επανάσταση του 1821, αλλά και υπέστησαν τα φοβερότερα δεινά και πλήρωσαν -ίσως πιο ακριβά απ' όλους- τη δίψα τους για λευτεριά και αξιοπρέπεια. Άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που ξεσηκώνονταν. Το ίδιο είχαν κάμει και λίγες δεκαετίες νωρίτερα, το 1770, με την πιο παράτολμη επανάσταση, εκείνη του Δασκαλογιάννη.

Αν μπαίνατε στον κόπο να ανοίξετε κάποιο βιβλίο ιστορίας (ακόμη και σχολικό) θα μαθαίνατε ότι η επανάσταση εξαπλώθηκε τάχιστα από την μιαν άκρη του νησιού μέχρι την άλλη και ότι, αμέσως με την έναρξη του αγώνα, την άνοιξη του 1821, οι Οθωμανοί εξόντωσαν τον χριστιανικό πληθυσμό του Ηρακλείου (800 και πλέον νεκροί σε μια μέρα). Βλέπετε, τότε οι Κρητικοί δεν είχαν όπλα. Κι όσα είχαν τα χρησιμοποίησαν όχι σε άσκοπους πυροβολισμούς, όπως θέλετε να πιστεύετε, αλλά σε αγώνες ακατάπαυστους.

Ίσως έχετε ακουστά λέξεις όπως Μίλατος και Μελιδόνι. Μάθετε, λοιπόν, ότι δεν πρόκειται μόνο για ονομασίες όμορφων οικισμών της Κρήτης, αλλά και για τόπους - ορόσημα στους οποίους διαδραματίστηκαν γεγονότα που συγκλόνισαν όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Γύρω στους 2.000 οι νεκροί στο σπήλαιο της Μιλάτου, τους περισσότερους τους ποδοπάτησε το οθωμανικό ιππικό. Κοντά στους 500 οι νεκροί στο σπήλαιο του Μελιδονίου. Ένας σοβαρός ιστορικός, ο Διονύσιος Κόκκινος (ίσως να τον έχετε ακουστά), έγραψε:

«Το φαινόμενον της επαναστάσεως της Κρήτης είναι μοναδικόν εις όλην την ιστορίαν του ελληνικού αγώνος. Ήτο μία έγερσις εγκαθείρκτου και αλυσοδεμένου τιτάνος με μόνην δύναμιν την ελληνικήν του συνείδησιν, την ζωτικότητά του, την φιλοτιμίαν και την οργήν του. Και αυτή η δύναμις ήτο αρκετή όχι μόνον διά ν' αρχίσει η επανάστασις αφ' εαυτής, αλλά και να συνεχισθεί ακατάβλητος, λάμπουσα εις την όλην ελληνικήν εποποιίαν με το φως του αυθορμήτου της [...] καταδυομένη και αναδυομένη διαρκώς εντός κυμάτων αίματος, αντλούσα ολοένα δυνάμεις από τον σκληρότατον αγώνα της...»

 Ίσως να έχετε ακουστά (αν και, μάλλον, δεν υποχρεούστε) ότι οι Κρητικοί δεν άφησαν τα όπλα από τα χέρια τους για έναν ολόκληρον αιώνα, μέχρι το 1898. Κι όταν ένιωσαν ότι ανέτελλε η ελπίδα της ελευθερίας, έτρεξαν μαζικά στη Μακεδονία συνεχίζοντας τον αγώνα για την απελευθέρωση και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Ακόμη και οι ιστορικώς ημιμαθείς πρώην υπουργοί θα έχουν ακούσει για τους Κρήτες Μακεδονομάχους, αυτούς που ο Γερμανός Καραβαγγέλης (αν τον έχετε ακουστά...) χαρακτήρισε ως τέλειους τύπους πολεμιστών: «Γενναίοι, ευφυείς, τολμηροί, αποφασιστικοί, φιλόδοξοι και έχοντες ανεπτυγμένον το εθνικόν αίσθημα. Είμαι βέβαιος ότι θα ενισχύσωσιν καταπληκτικώς τον αγώνα ...».

Οι συνεχείς αγώνες του 19ου αιώνα συγκλόνισαν κορυφαίες μορφές του πνεύματος, όπως τον Βίκτωρα Ουγκώ (μήπως τον έχετε ακουστά;) που έγραψε λόγια σαν και τούτα:

«Στο μοναστήρι του Αρκαδιού δεκάξι χιλιάδες Τούρκοι πολεμάνε εκατόν ενενήντα εφτά άντρες και τριακόσιες σαράντα τρεις γυναίκες και παιδιά. Το τούρκικο ασκέρι έχει είκοσι έξη κανόνια και δύο οβούζια. Οι Έλληνες κρατάνε μονάχα διακόσια σαράντα ντουφέκια. Δυο μερόνυχτα βαστάει ο πόλεμος. Το μοναστήρι έγινε κόσκινο από διακόσιες μπόμπες. Ένα τειχί τινάχτηκε κι οι Τούρκοι χύνουνται μέσα. Οι Έλληνες συνεχίζουν τη μάχη. Εκατόν πενήντα ντουφέκια έχουν ανάψει, μα παλεύουν ακόμα έξη ώρες από κελί σε κελί κι από σκαλί σε σκαλί. Δυο χιλιάδες κουφάρια είναι στίβα στην αυλή.

[...]

Γιατί επαναστάτησε η Κρήτη; Γιατί ο Θεός την έφτιαξε ομορφότερη απ’ όλες τις χώρες του κόσμου και οι Τούρκοι την κατάντησαν πιο δύστυχη απ’ όλες. Γιατί έχει καρπούς και γεννήματα αλλά δεν έχει εμπόριο. Γιατί έχει πολιτείες χωρίς δρόμους, χωριά χωρίς στράτες, λιμάνια χωρίς ταρσανάδες, ποτάμια χωρίς γεφύρια, παιδιά χωρίς σχολεία, γιατί έχει δικαιώματα χωρίς νόμους, έχει ήλιο αλλά δεν φωτίζεται...».

Η Κρήτη και οι Κρητικοί δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Δεν επιτρέπουν, όμως, και σε κανέναν να προσβάλει τη μνήμη των ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστάρηδες σε όλους τους εθνικούς και τους κοινωνικούς αγώνες.

Τελειώνοντας, θα θέλαμε μόνο να μοιραστούμε έναν προβληματισμό με τους υπόλοιπους Συνέλληνες: Πώς είναι δυνατόν να χειρίζονται (ή να χειρίστηκαν στο παρελθόν) κρίσιμα εθνικά ζητήματα άνθρωποι που αγνοούν ακόμη και τα στοιχειώδη από την ιστορία της χώρας τους; Και, μάλιστα, από κορυφαίες θέσεις όπως εκείνη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, του Υπουργού Πολιτισμού ή του Υπουργού Εξωτερικών";

 

Η ανακοίνωση υπογράφεται από:

 

Ειρηναίος, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης

Νίκος Ψιλάκης, Δημοσιογράφος - Συγγραφέας

Ηρακλής Πυργιανάκης, Αρχιτέκτων Μηχανικός

Μανώλης Γ. Δρακάκης, δρ Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης

Μακάριος, Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας

Μιχάλης Τρούλης, Φιλόλογος - Ιστορικός, Δ/ντής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου

Μαρία Μαραγκού, Κριτικός Τέχνης, Διευθύντρια Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου

Δημήτρης Σάββας, Προϊστάμενος της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου

Ζαχαρένια Σημαντηράκη, επίτ. συνεργάτης Ιστορικού Αρχείου Κρήτης

Κώστας Φουρναράκης, Προϊστάμενος Γενικών Αρχείων Κράτους, Ιστορικό Αρχείο Κρήτης

Σήφης Κοσόγλου, Φιλόλογος - Συγγραφέας

Οδυσσέας Σγουρός, Αρχιτέκτονας, Αντιπρόεδρος

www.enikos.gr

Θράκη: Παιδιά, κομμένη η «πλάκα»!

Νίκος Μπογιόπουλος
 

Πρώτο: Στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Δεν υπάρχει καμία «τουρκική» μειονότητα. Τελεία. Και παύλα!

 

Δεύτερο: Είναι ακριβώς η τριχοτόμηση της εθνοτικής καταγωγής  της μειονότητας (Τουρκογενείς, Πομάκοι, Τσιγγάνοι) που καθόρισε και το θρησκευτικό της προσδιορισμό ως μουσουλμανικής, με τη Συνθήκη της Λοζάνης. Η δε Συνθήκη της Λοζάνης αποτελεί αυτό που θα λέγαμε «ακρογωνιαίο λίθο» στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου για την απόκρουση από την Ελλάδα αιτιάσεων που εγείρονται από τρίτους. Όποιος επιχειρεί να ξηλώσει κάποιον «πόντο» από τη Συνθήκη της Λοζάνης επαπειλείται το ξήλωμα όλης της «κάλτσας». Συνεπώς με την Συνθήκη της Λοζάνης δεν «παίζουμε». Ούτε επιτρέπουμε σε άλλους να «παίζουν». Τελεία. Και παύλα!

 

Τρίτο: Η τακτική της ψηφοθηρίας που ανάγει σε κριτήριο ψήφου, το αν θα καταψηφιστεί ή θα υπερψηφιστεί κάποιος λόγω του θρησκεύματός του, όσο ταιριάζει στα ακροδεξιά ήθη διαφόρων κυβερνητικών ή εκκλησιαστικών παραγόντων, άλλο τόσο ταιριάζει στα «διαφωτιστικά» ήθη εκείνων που αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν ανέξοδο «διαπολιτισμικό» χάπενινγκ. Τόσο οι «εθνικοί φωστήρες» του «κοσμοπολίτικου» δήθεν «διεθνισμού», όσο και οι «ελληναράδες» του κίβδηλου «πατριωτισμού», είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: Παίζουν με το θρήσκευμα. Και οι μεν και οι δε. Οι πρώτοι καλλιεργούν, συντηρούν και αναπαράγουν τον «ελληνο-χριστιανικό εθνικισμό», οι δεύτεροι υποδύονται τους «ευρύχωρους», αλλά και οι δυο μαζί ψηφοθηρούν, επαναλαμβάνοντας το έγκλημα που επί δεκαετίες διαπράττεται στο ελληνικό κράτος: Την ώρα που μεταχειρίζονται τη μουσουλμανική μειονότητα ως κομπάρσο στο θέατρο της εσωτερικής πολιτικής καταναλωτικής τους εντυπωσιοθηρίας, αδιαφορούν ότι με αυτό τον τρόπο επιτρέπουν τη μετατροπή της σε υποχείριο και σε μπαλάκι στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

 

Τέταρτο: Για τα παιχνίδια όσων επιδιώκουν τον «εκτουρκισμό» της μουσουλμανικής μειονότητας καθόλου αθώο δεν είναι το ελληνικό κράτος. Ο αντικομμουνισμός της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης στην Ελλάδα όπως και οι εν γένει «συμμαχικές της υποχρεώσεις» λειτούργησαν σε συγκεκριμένες περιόδους ως το υπόβαθρο για τη δράση των φορέων του «εκτουρκισμού» της μειονότητας. Θυμίζουμε:
• Την υποχρέωση ενίσχυσης της κεμαλικής πολιτικής που ανέλαβε ο Βενιζέλος με το «Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας» του 1930, όταν από το έδαφος της Δυτικής Θράκης εκδιώκονταν οι αντίθετοι με την πολιτική του Κεμάλ ηγέτες της μειονότητας και ταυτόχρονα στη Δυτική Θράκη έφθαναν βιβλία και δάσκαλοι από την Τουρκία και ασκείτο τέτοια βία με συνέπεια οι οπαδοί του Κεμάλ, που ήταν μια «ασήμαντη μειοψηφία» να πάρουν τα ηνία και (Αλ.Αλεξανδρής, «Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις 1923 – 1987», εκδόσεις «Γνώση») να προωθούν την πολιτική του τουρκικού καθεστώτος σε θέματα Παιδείας, Δικαίου κλπ.
• Την πολιτική που με σύνθημα «να χτυπηθεί το φέσι» στην ουσία χτυπούσε τις μουσουλμανικές παραδόσεις των πληθυσμών της περιοχής με συνέπεια τη «σταδιακή μεταμόρφωση των κοινοτήτων της Δυτικής Θράκης από μουσουλμανικές σε τουρκικές» (σ.σ.: ο.π. σελίδα 71).
• Την τακτική πάλι της κυβέρνησης Βενιζέλου από το 1930 να λειτουργεί τούρκικο προξενείο, που ως τότε δεν ήταν παρά ένα τυπικό προξενικό γραφείο.
• Την τακτική του «εκτουρκισμού» ως απόρροια του αντικομμουνισμού. Η κυβέρνηση Παπάγου, το 1954, ενώ Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν ήδη στο ΝΑΤΟ, έπρεπε να τονώσει το δόγμα του «από Βορράν κομμουνιστικού κινδύνου» και να δείξει, αντίθετα, ότι στην «ελευθέραν Δύσιν» οι σχέσεις μεταξύ των «συμμάχων» ήταν ...αγγελικές. Έτσι, στις 28/1/1954, ο γενικός διοικητής της Θράκης, Γ. Φεσόπουλος, εκδίδει την εξής αλησμόνητη απόφαση: «Κατόπιν διαταγής του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως (σ.σ.: Παπάγος), παρακαλούμεν όπως εφ' εξής εις πάσαν περίπτωσιν γίνεται χρήσις του όρος "Τούρκος - Τουρκικός" αντί του τοιούτου "Μουσουλμάνος – Μουσουλμανικός»... Κάπως έτσι ο εξ Ανατολών κίνδυνος εξαφανιζόταν και θέριευε η θεωρία του «από Βορράν κινδύνου».
• Την τακτική, το Δεκέμβρη του 1952, και ενώ ο «κομμουνιστής κατάσκοπος» Ν. Μπελογιάννης είχε εκτελεστεί, η Φρειδερίκη να εγκαινιάζει τουρκικά σχολεία στη Θράκη, παρουσία του Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας...
• Τις μορφωτικές συμφωνίες του 1951 και της χούντας του 1968, που καθιερωνόταν η τουρκική ως η μόνη μειονοτική γλώσσα εκπαίδευσης. Όμως, η μητρική γλώσσα των Πομάκων και των Αθίγγανων μουσουλμάνων της Δ. Θράκης δεν ήταν τα τούρκικα...
• Την τακτική (κάτι που η σημερινή ΝΔ το «ξεχνάει»…) η ίδια η κυβέρνηση στο ανώτατο μάλιστα επίπεδο να αποκαλεί στις συνομιλίες της με την ηγεσία της Τουρκίας σαν «τουρκική» την μειονότητα της Θράκης (βλέπε: Αρχείο Κωνσταντίνου Καραμανλή, συνομιλίες με Ετσεβίτ, 11 - 12/3/1978)
• Την τακτική, τον Ιούλη του 1999, λίγες μόλις μέρες μετά τις ΝΑΤΟικές σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο που έγιναν στο όνομα της «προστασίας» των δικαιωμάτων μιας μειονότητας, να γνωστοποιείται η επιστολή των τριών μουσουλμάνων βουλευτών, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που από κοινού με 13 «μειονοτικές» και «μη κυβερνητικές» οργανώσεις ζητούσαν την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος της ύπαρξης «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου – σε μια ασύγγνωστη αντιμετώπιση του ζητήματος του «ατομικού αυτοπροσδιορισμού» με τις παρενέργειες που γεννά η έγερση θεμάτων «συλλογικού αυτοπροσδιορισμού» - να δηλώνει ότι δεν τον ενδιέφερε αν κάποιος θα αυτοπροσδιορίζεται στην ελληνική επικράτεια ως «Τούρκος» ή «Μακεδόνας»…
• Δίπλα σε όλα αυτά είναι πασίγνωστο επίσης τούτο: Το πόσο σεβάστηκε αυτό το κράτος τους Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους στο θρήσκευμα για δεκαετίες. Να μιλήσουμε για το πώς τους συμπεριφερόταν το κράτος στο στρατό; Η’ όταν ζητούσαν μια άδεια οικοδομής; Η’ όταν ζούσαν πίσω από τις μπάρες;

 

Πέμπτο: Για το ρόλο του τουρκικού προξενείου όλοι κάτι έχουν να πουν και να καταμαρτυρήσουν. Εδώ δυο παρατηρήσεις:

α) Γιατί το προξενείο και εν γένει η Τουρκία αφήνεται να δρα όπως δρα στην περιοχή; Ποιος έχει την ευθύνη που δεν μπαίνει τέλος σε αυτή την ιστορία;
β) Γιατί τα ίδια (φραστικά, έστω)… πατριωτικά αντανακλαστικά δεν τα έχουμε δει από τα κάθε λογής κόμματα του «ανήκομεν εις την Δύσιν» και του «ευρωμονόδρομου», όταν τα ίδια με το προξενείο τα διαπράττουν οι σύμμαχοί μας, οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι. Όταν, δηλαδή, στη έγερση ζητήματος «μειονοτήτων» στην Ελλάδα πρωτοστατούν, γνωστής χρηματοδότησης, πολιτικής επιρροής και ευρωατλαντικής ...ιθαγένειας «ιδρύματα» και «οργανισμοί». Ας παρακολουθήσουμε τη δράση κάποιων εξ αυτών:
• Το Νοέμβρη του 2006, οι ΗΠΑ, διά του επιτετραμμένου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Κάντριμαν, τάσσονταν ευθέως υπέρ της αναγόρευσης της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης σε «τουρκική μειονότητα». Με τις ίδιες εκείνες δηλώσεις (στην «Ελευθεροτυπία»), το στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας ζητούσε να τεθεί η συνθήκη της Λοζάνης στο «μουσείο»…
• Το Νοέμβρη του 1996 στην έκθεση με τίτλο «Ημιτελής Ειρήνη» (!), που συντάχτηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια» - που με τη σειρά της δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα «Κάρνεγκι» και το Ινστιτούτο «Ασπεν» - η Ελλάδα κατηγορείται ότι δεν αναγνωρίζει μακεδονική μειονότητα και αρνείται το δικαίωμα των μουσουλμάνων να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. Μια «λεπτομέρεια»: Η παρουσίαση της έκθεσης έγινε στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με προεδρεύοντα τον επίτροπο Βαν ντε Μπρουκ...
• Στις 8/11/2006 το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δηλώνει: «Υπάρχουν εθνικής καταγωγής Μακεδόνες και Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα. Οι ΗΠΑ έχουν μια διαφορετική ερμηνεία του όρου μειονότητα από αυτήν που έχει η Ελλάδα. Σεβόμεθα τη Συνθήκη της Λοζάνης, η οποία αποτελεί τη νομική βάση για την ελληνική ερμηνεία, αλλά αυτός δεν είναι ο τρόπος της αμερικανικής ερμηνείας. Νομίζουμε ότι θα είναι σωστό γι' αυτές τις μειονότητες να έχουν το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, που δεν τους επιτρέπεται στην Ελλάδα...».
• Στις 17/4/2008 πραγματοποιείται στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, με τη στήριξη των «Πράσινων και της «Ομοσπονδιακής Ενωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων» εκδήλωση με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες»…
• Στις 27/3/2008, ήταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), στις 27/3/2008, όταν οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη λειτουργία ενώσεων συλλόγων και οποιουδήποτε οργανισμού έφερε το επίθετο «τουρκικός/ή» στον τίτλο του, που εξέδωσε την απόφαση ότι ακόμα κι αν κάποιοι έχουν βαλθεί «να προπαγανδίσουν την ύπαρξη εθνοτικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δε συνιστά απειλή για τη δημοκρατική κοινωνία»... Μόνο που η απόφαση αυτή άνοιγε δυο κερκόπορτες: Μια για την καταστρατήγηση της Συνθήκης της Λοζάνης και μια για την υποδαύλιση από παγκόσμιους και περιφερειακούς ιμπεριαλιστές εθνικιστικών αντιθέσεων.
• Στα προηγούμενα ας προσθέσουμε κάτι ακόμα: Την απάντηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, ότι η ΕΕ «δεν έχει κάποια γενική αρμοδιότητα σε θέματα μειονοτήτων»…

 

Έκτο: Η εποχή της αθωότητας έχει παρέλθει προ πολλού. Ειδικά όταν είναι γνωστό, από Γιουγκοσλαβία μέχρι Ουκρανία, πως δρα ο ιμπεριαλισμός στο όνομα της «προστασίας» των μειονοτήτων. Τόσο ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ με τις «παιδαριωδίες» του για τις οποίες η ίδια η Αυγή έφτασε να γράψει (23/4/2014): «Το ερώτημα είναι: ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένη νοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν λάθρα, την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας - Ρομά, που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την ελληνική Ακροδεξιά; Είναι προφανές ότι η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, καλή τη πίστει, παρασύρθηκε» (σσ: αλήθεια τόσο εύκολα «παρασύρεται» η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ από κυπίτικες και ακροδεξιές  νοοτροπίες;…). Όσο και ως προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τους δικούς τους υποψήφιους και πολιτευτές που στηρίζουν το εθνικιστικό μειονοτικό κόμμα DEB και διατηρούν στενότατους δεσμούς με τους τουρκικούς ακροδεξιούς και εθνικιστικούς κύκλους, μια κουβέντα: «Παιδιά, κόψτε το»! 

 

Έβδομο: Κατά τα λοιπά, στην Ελλάδα της ΕΕ, του ευρώ, του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, των τραπεζιτών και των «πλεονασμάτων» ο μαρασμός συνεχίζεται. Μαζί και ο μαρασμός της Θράκης (που πίσω από όσα φαίνονται έχει να αντιμετωπίσει και όσα δεν φαίνονται, τουτέστιν εκείνους που την «λιμπίζονται» ως «ειδική οικονομική ζώνη» για τις «μπίζνες» τους). Και ο μαρασμός αφορά όλους τους Έλληνες της περιοχής. Είτε πρόκειται για χριστιανούς, είτε για μουσουλμάνους, είτε για άθεους. Στη Θράκη η πλειοψηφία του πληθυσμού, είτε ανήκουν στην πλειονότητα είτε στην μειονότητα, είναι εργάτες, είναι άνεργοι, είναι αγρότες, είναι βιοπαλαιστές, είναι λαϊκά στρώματα, που «ή με Χριστό ή με Αλλάχ, όμως κι οι δυό μας αχ και βαχ». Αυτά που τους ενώνουν, δηλαδή, τα προβλήματα και οι ανάγκες της ζωής που βιώνει η φτωχολογιά, είναι απείρως περισσότερα από όσα τους διαφοροποιούν μεταξύ τους. Όσοι προσπαθούν να τους διαχωρίσουν δεν το κάνουν για να τους χαρίσουν ούτε τον επίγειο «εθνικό», ούτε τον επουράνιο θρησκευτικό «παράδεισο». Απέναντι στα προβλήματα που είναι κοινά για όλους, τους θέλουν διαιρεμένους πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά, ώστε να μην βρίσκει ισχυρό αντίπαλο η πολιτική που γεννά αυτά τα προβλήματα. 

email: mpog@enikos.gr

www.enikos.gr

Κατάρρευση χωρίς επιστροφή για Σαμαρά - Βενιζέλο

 

“Η παταγώδης αποτυχία στο μοίρασμα μέρους του «πρωτογενούς πλεονάσματος, κυρίως σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, στην περιβόητη έξοδο στις αγορές, στο κούρεμα του ελληνικού χρέους και στις γερμανικές αποζημιώσεις, αλλά και ο εσωκομματικός εμφύλιος σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, γκρεμίζουν το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά έναν μόλις μήνα πριν από την διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης”

 

Του Κώστα Καπνίση

 

Μια ώρα νωρίτερα φαίνεται πως έρχεται η κατάρρευση για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, καθώς τα δύο κόμματα – απομεινάρια βρίσκονται σε διαδικασία πολιτικής αποσύνθεσης με τα στελέχη υψηλόβαθμα, μεσαία και χαμηλότερα να βρίσκονται σε πανικό και να προσπαθούν να βρουν καταφύγιο για την επόμενη ημέρα της συντριβής. Το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά το τελευταίο χρονικό διάστημα συνοψιζόταν σε τέσσερις βασικούς άξονες. Το μοίρασμα μέρους του «πρωτογενούς πλεονάσματος σε ένα εκατομμύριο πολίτες, κυρίως σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, στην περιβόητη έξοδο στις αγορές, στο κούρεμα του ελληνικού χρέους και στις γερμανικές αποζημιώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά απέτυχε παταγωδώς να παρουσιάσει έστω και μια επιτυχία, πάνω στη δική της ατζέντα, έναν μόλις μήνα πριν από την διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης.

Αρχικά, η βιασύνη και προχειρότητα στη διαχείριση του μοιράσματος του πρωτογενούς πλεονάσματος στους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη μέσα στην καταστροφή και την ισοπέδωση που προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά, αποδείχθηκε ως μια μεγάλη αποτυχία, καθώς αφήνει εκτός τα προστατευόμενα μέλη και τους φιλοξενούμενους. Δυο πραγματικά ευαίσθητες ομάδες, οι οποίες πλήττονται από την ανεργία, νέοι κυρίως άνθρωποι, οι οποίοι έχασαν τις δουλειές τους και επέστρεψαν στους γονείς τους, προκειμένου να επιβιώσουν. Η κυβέρνηση Σαμαρά, δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη, απεφάνθη ότι αν δεν συμπληρωθούν οι θέσεις του ενός εκατομμυρίου, τότε το θέμα θα επανεξεταστεί. Τα ίδια και από τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος κάλεσε τους άνεργους να μην οριστικοποιήσουν τις φορολογικές τους δηλώσεις, καθώς υπάρχει χρόνος μέχρι τις 30 Ιουνίου για την λήξη της προθεσμίας υποβολής και η κυβέρνηση θα φέρει σύντομα ρύθμιση για να μη φορολογηθούν άδικα. Όλα αυτά την ώρα που θα έχουν μεσολαβήσει οι εκλογές του Μαΐου.

Δεύτερον, σε ότι αφορά την περίφημη έξοδο στις αγορές, μετά από την γενική κατακραυγή, αλλά και από τις δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα ότι η χώρα δεν είχε ανάγκη τα χρήματα και ότι ο ίδιος δεν θα προχωρούσε για πολιτικούς λόγους σε μια κίνηση, λίγες μόνο ημέρες αργότερα τελικά προέβη, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ ήθελε με κάθε τρόπο να παρουσιάσει μια επιτυχία στους εταίρους στην Ευρώπη. Εξάλλου, οι «επενδυτές» δεν είχαν κανέναν λόγο να μην «επενδύσουν» σε ένα ομόλογο με επιτόκιο κοντά στο 5% και ενώ ξέρουν ότι αυτά τα χρήματα δεν πρόκειται να τα χάσουν, καθώς είναι υπό την προστασία της ΕΚΤ και του αγγλικού δικαίου. Η κυβέρνηση Σαμαρά φρόντισε, μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς και τις δηλώσεις περί προβαδίσματος των «έξυπνων αγορών» σε βάρος της πολιτικής, να αναδιπλωθεί και να κάνει το θέμα να ξεχαστεί με τη βοήθεια πάντα των συστημικών ΜΜΕ.

Τρίτον, σε ότι αφορά το ζήτημα του ελληνικού χρέους, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία προσπαθεί να πείσει, για επικοινωνιακούς καθαρά λόγους, ότι θα ανοίξει το θέμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις 5 Μαΐου, πιάνεται και πάλι αδιάβαστη ή τουλάχιστον αγνοεί την πραγματικότητα, την οποία η ίδια έχει δημιουργήσει. Σε πρώτη φάση η κυβέρνηση Σαμαρά δέχθηκε μια ψυχρολουσία, καθώς οι εταίροι – δανειστές ξέκοψαν κάθε συζήτηση για το κούρεμα του χρέους και μετέφεραν το ζήτημα για το φθινόπωρο. Σε δεύτερη φάση, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ότι «Μα ποια διευθέτηση χρέους; Το χρέος είναι βιώσιμο, αλλιώς δεν θα μας δάνειζαν οι αγορές». Κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται να έχει ήδη αποδεχθεί την λύση Βερολίνου, η οποία συνίσταται στην επιμήκυνση των δανείων για άλλα 20 χρόνια, φτάνοντας στα 50 συνολικά χρόνια με μια ακόμα μικρή μείωση των επιτοκίων. Μιας λύσης δηλαδή, η οποία δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το επιδεινώνει, σύμφωνα και με την εκτίμηση των περισσότερων διεθνών αναλυτών και Οργανισμών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι χωρίς ένα μεγάλο κούρεμα του ελληνικού χρέους δεν υπάρχει περίπτωση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.

Τέταρτον, σε ότι αφορά το «καυτό» ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, η κυβέρνηση Σαμαρά εκτέθηκε για άλλη μια φορά όχι μόνο στον ελληνικό λαό, αλλά και διεθνώς μετά από τη ανακοίνωση της γερμανικής καγκελαρίας, η οποία απέκλειε οποιαδήποτε συζήτηση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών ή μεμονωμένων προσώπων. Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι είχε θέσει το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων στην ίδια την Γερμανίδα καγκελάριο κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής της στην Αθήνα, αλλά η ίδια φρόντισε να διαψεύσει την κυβέρνηση Σαμαρά με τον πλέον προσβλητικό τρόπο.

Κοντά σε όλα αυτά, τα οποία ήταν οι βασικοί πυλώνες της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου για την κάθοδο της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (Ελιάς) στη διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης και κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος, έρχεται να προστεθεί και ο εσωκομματικός εμφύλιος τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στην ΝΔ. Σε ότι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές η συντριπτική πλειονότητα των υποψηφίων για ΝΔ – ΠΑΣΟΚ σε δήμους και περιφέρειες δηλώνουν ανεξάρτητοι, σε μια προσπάθεια να βρουν πολιτικό καταφύγιο λίγο πριν από την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού. Στην κεντρική πολιτική σκηνή τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα με τις ιδιωτικές συναντήσεις να δίνουν και να παίρνουν, ενώ όπως όλα δείχνουν η νύχτα της 25ης Μαΐου θα είναι μεγάλη και δύσκολη τόσο για τον Αντώνη Σαμαρά όσο και για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς φαίνεται να έχει τεθεί και όριο στην ήττα – συντριβή της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και αυτό έχει μπει στις πέντε ποσοστιαίες μονάδες, όπως αποκάλυψε και ο υπουργός Υγείας σε χθεσινή του συνέντευξη.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση Σαμαρά, η χειρότερη που γνώρισε μεταπολιτευτικά τουλάχιστον ο τόπος, φωνάζει πλέον από μακριά ότι δεν μπορεί πλέον να παραμείνει στη θέση της, καθώς λόγω της επιλογής της να προσδεθεί στο άρμα του Βερολίνου και να ακολουθήσει το «ΝΑΙ σε όλα» στους δανειστές και παράλληλα το «ΟΧΙ σε όλα» στον ελληνικό λαό, έχει πάψει προ πολλού να υπηρετεί τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα. Είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία έχει μόνο δεινά να προσφέρει στον τόπο. Είναι αναγκασμένη να φέρει στη Βουλή πριν από τις εκλογές το νέο Μεσοπρόθεσμο, όχι σε όλη του την μορφή, το οποίο δεσμεύει τη χώρα μέχρι το 2018. Άλλωστε οι προθέσεις φάνηκαν με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, το οποίο θα βγει από το συρτάρι την επομένη των εκλογών.

Η κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί να είναι χρήσιμη για τους δανειστές, αλλά έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να είναι χρήσιμη για τον ελληνικό λαό και τη χώρα και αυτό θα φανεί την νύχτα της 25ης Μαΐου, η οποία θα είναι το εφαλτήριο για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες είναι πλέον αναπόφευκτες. Η λύτρωση για τον λαό και τη χώρα είναι πια πολύ κοντά…

periodista.gr

Πρωτογενές Έλλειμμα

 

Γιάνης Βαρουφάκης

 

Η εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος είναι καθοριστικής σημασίας για ένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης που έχει ένα μη βιώσιμο χρέος (προς την Ευρώπη και το ΔΝΤ), το οποίο, καθώς δεν είναι βιώσιμο, πρέπει (θέλει-δεν-θέλει) να επαναδιαπραγματευτεί. Αν το πρωτογενές πλεόνασμα (ή, τουλάχιστον, η εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος) είναι πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι το ελληνικό δημόσιο δύναται, για μακρό χρονικό διάστημα, να ζει από τα φορολογικά του έσοδα, καταβάλλοντας κανονικά μισθούς, συντάξεις και αποπληρώνοντας τα χρήματα που χρωστά στους προμηθευτές του. Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε τα μέγιστα την διαπραγματευτική ισχύ της κυβέρνησης απέναντι στο Βερολίνο, τη Φραγκφούρτη και τις Βρυξέλλες κατά τις εθνικής σημασίας διαπραγματεύσεις για το χρέος. Γιατί; Επειδή οι εταίροι μας θα γνώριζαν πως, στην χειρότερη περίπτωση (μιας κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων), το ελληνικό κράτος μπορεί να αναστείλει τις αποπληρωμές των δανείων του (έως ότου προκύψει μια συμφωνία που καθιστά το χρέος μας βιώσιμο), χωρίς να σταματήσει να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και προμηθευτές.
Για τους πιο πάνω λόγους, θα ήμουν ο πρώτος που θα έσπευδα να γιορτάσω (ακόμα και στους δρόμους!) ένα πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα. Τι σημαίνει όμως πραγματικό πλεόνασμα; Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό, ούτε επιτρέπεται να εξαντλείται σε συζητήσεις περί λογιστικών κανόνων και μεθόδων. Το ερώτημα είναι πρακτικό: μπορεί το κράτος να «ζήσει» για ένα έτος τουλάχιστον χωρίς δανεικά; Αυτό σημαίνει! Αν, π.χ., το ελληνικό δημόσιο μπορούσε να μην λάβει δάνεια το 2013 και, παρόλα αυτά, να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και προμηθευτές, τότε πράγματι το 2013 το κράτος μας είχε πρωτογενές πλεόνασμα. Το ίδιο και για το 2014: αν δεν χρειαστούμε εκδόσεις ομολόγων ή νέες μνημονιακές δόσεις για να καλύπτονται μισθοί, συντάξεις και πληρωμές προμηθευτών, τότε, ναι, υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα και για το 2014.

Υπήρξε, όμως, τέτοιο πλεόνασμα το 2013; Σύμφωνα με την ίδια την ΕΛΣΤΑΤ και την Eurostat δεν υπήρξε. Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι η Γενική Κυβέρνηση παρουσίασε έλλειμμα 2,1% του ΑΕΠ, χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψη η «ενίσχυση» των τραπεζών (και 12,7% αν ληφθεί υπ’ όψη). Επί πλέον, το δημόσιο έχει και ληξιπρόθεσμα χρέη σε προμηθευτές του, που έπρεπε να έχουν καταβληθεί εντός του 2013. Με άλλα λόγια, το 2013, το ελληνικό κράτος δεν θα μπορούσε να καλύψει μισθούς, συντάξεις και αποπληρωμές προμηθευτών. Όπερ μεθερμηνευόμενο, το ελληνικό κράτος είχε πρωτογενές έλλειμμα.

Τότε, πώς προκύπτει ότι έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013; Η απάντηση βρίσκεται στα ψιλά των επίσημων στοιχείων των ΕΛΣΤΑΤ και Eurostat. Αφήνοντας στην άκρη την πονεμένη (για τους προμηθευτές του δημοσίου) ιστορία των ληξιπρόθεσμων οφειλών, η ΕΛΣΤΑΤ μας λέει ότι, για το 2013, κατέγραψε «λευκές τρύπες» 770 εκατομμυρίων ευρώ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και 4,7 δισεκατoμμυρίων ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία* (από έλλειμμα 2,2 δις το 2012). Πιστεύει πράγματι κανείς ότι τα πτωχευμένα ασφαλιστικά ταμεία, και οι εξαθλιωμένοι δήμοι, έχουν τέτοια πλεονάσματα τα οποία να μπορούσε, έστω και εν δυνάμει, να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και προμηθευτές; Σε καμία περίπτωση.

Δυστυχώς πρόκειται για νέα επεισόδια στο σήριαλ των Greek statistics, τα οποία, άλλη μια φορά (όπως είχε γίνει και το 2001/2 με την εξοργιστική συμμετοχή της Goldman Sachs στο παιχνίδι απόκρυψης των πραγματικών ελλειμμάτων), επικυρώνει η Eurostat, κατά σύμπτωση λίγο πριν τις ευρωεκλογές...

 

(*) Προς τιμήν του, ο Γιώργος Κύρτσος ήταν ο πρώτος, και μόνος δημοσιογράφος, που έδωσε δημοσιότητα στο σκάνδαλο αυτό της προσμέτρησης των υποτιθέμενων «λευκών τρυπών» των ασφαλιστικών ταμείων στα έσοδα του κράτους. Ελπίζω τώρα που είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. να μην αναιρέσει την συνεισφορά του αυτή στον δημόσιο διάλογο.

www.protagon.gr

Η Ελλάδα είναι στο χείλος της χρεοκοπίας!

O επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, κάνει λόγο για «παραπλάνηση της κοινής γνώμης» και αναφέρει ότι δεν υπάρχει κανένα πλεόνασμα.

«Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για τέτοια πλεονάσματα προϋπολογισμού», αναφέρει ο κ. Ζιν σε ανακοίνωσή του και προσθέτει: «Αυτό που έβαλε η τρόικα να ανακοινώσει ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες ήταν ένας αριθμός, ο οποίος απλώς εξαιρούσε οποιαδήποτε στοιχεία δαπανών τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως μη επαναλαμβανόμενα, κυρίως το κόστος διάσωσης των τραπεζών, αν και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει ότι στα επόμενα χρόνια δεν θα απαιτηθούν περαιτέρω κεφάλαια για τη διάσωση των τραπεζών. Τα δημοσιονομικά υπόλοιπα είναι πάντα θετικά, εάν αφήσεις απέξω αρκετά στοιχεία δαπανών. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τηρεί κανείς τους κανόνες της Eurostat για τον υπολογισμό του πρωτογενούς ελλείμματος και όχι να κάμπτει αυτούς τους κανόνες κατά βούληση όπως είναι κάθε φορά βολικό».

Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, σύμφωνα με τους κανόνες του Μάαστριχτ και όπως ανακοίνωσε η Eurostat, το έλλειμμα της Ελλάδας για το 2013 έφτασε τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε 12,7% του ελληνικού ΑΕΠ. Το πρωτογενές έλλειμμα που ανακοινώθηκε από την Eurostat, με άλλα λόγια το έλλειμμα χωρίς το βάρος των επιτοκίων, ήταν σαφώς αρνητικό, στο 8,7% του ΑΕΠ, συνεχίζει ο κ. Ζιν και τονίζει: «Η ελληνική κυβέρνηση σαφώς δεν έχει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της, όπως μεταδόθηκε χθες. Η Ελλάδα είναι στο χείλος της χρεοκοπίας και θα είχε αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση προ πολλού, εάν οι ιδιωτικές πιστώσεις δεν είχαν αντικατασταθεί από πιστώσεις με χαμηλό επιτόκιο από τα κράτη-μέλη. Όλες οι προβλέψεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που έχουν δημοσιοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από την τρόικα και την ΕΕ βασίζονταν σε δραματικά υπερβολικές εκτιμήσεις ανάπτυξης. Ο μόνος λόγος που η Ελλάδα μπορεί να έχει και πάλι πρόσβαση στις χρηματαγορές είναι οι άμεσες και οι υπαινισσόμενες υποσχέσεις διάσωσης από την κοινότητα των κρατών και την ΕΚΤ, οι οποίες σημαίνουν ότι, σε περίπτωση κρίσης, την αποπληρωμή θα αναλάμβαναν οι φορολογούμενοι άλλων χωρών», καταλήγει ο Γερμανός οικονομολόγος.

www.crashonline.gr

Τα κεφάλια μέσα!

Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός

Πάσχα ήταν, πάει πέρασε και αυτό… Και τι δεν είδαμε όλες αυτές τις ημέρες! Πρώτα από όλα τον κ. Σαμαρά ως Χριστιανό να ψέλνει, τρόπος του λέγειν, γιατί το να κουνάς τα χείλη σου δεν σε κάνουν ούτε ψάλτη ούτε πολύ περισσότερο όχι καλό Χριστιανό, αλλά ούτε καν Χριστιανό… Δυστυχώς για πολλούς ανθρώπους ο Χριστιανισμός είναι πράξη δεν είναι θεωρία. 

Δεν πας να «σκοτώσεις» (με πείνα, κόβοντας συντάξεις, με μακροχρόνια ανεργία, και χίλιους άλλους τρόπους με την λιτότητα που επιβάλλεις) κάποιον και μετά περνάς και από την εκκλησία, παίρνεις με το ανάλογο χρηματικό τίμημα ένα συγχωροχάρτι και τελείωσες… Άνθρωπος, Χριστιανός, είναι για παράδειγμα ένας γιατρός που άνευ αμοιβής θεραπεύει κάποιον ανασφάλιστο, άνεργο, που πρέπει να πάει νοσοκομείο αλλά δεν μπορεί, γιατί ενώ θα περίμενε κανείς με όλα αυτά τα «προσόντα» να νοσηλευτεί πρώτη θέση, δεν μπορούσε καν να περάσει έξω από νοσοκομείο. Του έλειπε ένα «προσόν»…. Δεν λεγόταν Αλέξανδρος δηλαδή δεν ήταν αδελφός του Αδώνιδος… Ποιου Αδώνιδος; Ε, δεν είναι ερωτήσεις αυτές… Ένας είναι ο Άδωνις "μας"… Ευτυχώς για την Ελλάδα!
Και ενώ σήμερα περιμένουν όλοι στην κυβέρνηση με αγωνία την αυριανή επιβεβαίωση από την Eurostat του πλεονάσματος των 3,4 δις ευρώ κανένας δεν ασχολείται ή δεν περιμένει την επιβεβαίωση κάποιων άλλων ποσοστών. Για παράδειγμα αυτού που η μείωση του κατά 1% αυξάνει κάτι άλλο κατά 0,43%. Και τι είναι αυτό; Όπως έδειξε η επιστημονική έρευνα του Αμερικανικού πανεπιστημίου Portsmouth, το οποίο ανέλυσε τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα τη διετία 2009-2010, ότι για κάθε 1% κρατικών περικοπών,προκαλείται αύξηση κατά 0,43% στις αυτοκτονίες μόνο μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού!!! Και σήμερα έχουμε 2014… 

Και στην πραγματικότητα όπως έχει καταγγελθεί δεν καταγράφονται όλες οι πραγματικές αυτοκτονίες ως αυτοκτονίες αλλά πχ η κατάποση φαρμάκων καταγράφεται ως δηλητηρίαση, η βουτιά από τον πέμπτο όροφο ή ο απαγχονισμός ως ατύχημα… Και να μην θυμηθούμε τις διαφορές στα στοιχεία όσον αφορά τις αυτοκτονίες μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΛΣΤΑΤ. Με λίγα λόγια τα ποσοστά της έρευνας στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο τραγικά από αυτά που φανέρωσε η επιστημονική αυτή έρευνα!!!!
Αλλά μπορεί να ασχοληθεί με αυτά ο εργασιομανής κύριος Σαμαράς, όπως δήλωσε ο ίδιος στο πρακτορείο Bloomberg; Και το είπε με τέτοιο στόμφο λες και το εργασιομανής είναι προσόν!!! Δεν γνωρίζει ο σπουδαγμένος στα ξένα κ. Αντώνης ότι η εργασιομανία είναι εθισμός; Δεν γνωρίζει ότι στο εξωτερικό έχουν δημιουργηθεί κέντρα απεξάρτησης για τους Ανώνυμους Εργασιομανείς; Και μάλιστα το μοντέλο συνεδριάσεων που ακολουθείται σε αυτά είναι το ίδιο με τους Ανώνυμους Αλκοολικούς και Ναρκομανείς; Και οι ικανοί άνθρωποι μπορεί να είναι εξ ίσου αποδοτικοί δουλεύοντας λιγότερες ώρες. Συνήθως πολλές ώρες δουλεύουν όσοι υστερούν πνευματικά, σε ικανότητες, σε αντίληψη προσπαθώντας έτσι να καλύψουν τις αδυναμίες τους…
Αλλά δεν του έφθανε μόνο το ότι είναι εργασιομανής…. Μας ενημέρωσε ακόμη ότι «δεν βιαζόμαστε να βγούμε στις αγορές»… Ή αυτός τα έχει «παίξει» τελείως βλέποντας την επερχόμενη εκλογική καταστροφή ή κάτι άλλο έχει γίνει και δεν ήταν πανηγύρια και γλέντια αυτά που έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα επειδή η χώρα μας βγήκε στις αγορές υπό τις γνωστές συνθήκες που επικρατούν και για την Κολομβία, Μποτσουάνα και πάει λέγοντας… 

Όμως το πιο ωραίο από όλα ήταν ότι βρίσκει και καιρό για να πολεμά και τον εξτρεμισμό!!! Φανταζόμαστε με στρατιώτες σε αυτό τον αγώνα τον κ. Μπαλτάκο, τον κ. Μουρούτη, τον κ. Λαζαρίδη, τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη ή υποψηφίους Ευρωβουλευτές κλπ που ήταν στα νιάτα τους μέλη της οργάνωσης 4ης Αυγούστου του πατρός Πλεύρη ή που είχαν συλληφθεί αδίκως ως «βομβιστές»… Τουλάχιστον στην Ασφάλεια τους είχαν προσφέρει πατάτες τηγανιτές με λουκάνικα…
Τέλος προφανώς κάποια «ύποπτα» δημοσιεύματα όπως αυτά του Economist και δηλώσεις όπως του πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της Deutsche Bank και ερευνητή του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Γκαίτε της Φρανκφούρτης, Τόμας Μάιερ περνούν στα ψιλά για τον κύριο Σαμαρά. Δεν πάει να λέει ο Economist ότι καταρρέουν τα ελληνικά κόμματα γιατί χάνουν τους «πελάτες»; Και τι κάνει ο Αντώνης «μας»; Κοινωνικά μερίσματα μοιράζει, έστω και σε Πακιστανούς, Μπαγκλεντασιανούς, γιατί ελάχιστοι Έλληνες τα δικαιούνται με τα κριτήρια που έχουν θεσπίσει, όλα τα διορθώνει, όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει… 

Μέχρι και «αμνηστία» δίνει για άλλη μία φορά σε όσους πήραν παρανόμως τα χρυσά εφάπαξ στο δημόσιο. Άλλωστε δικά μας παιδιά είναι!! Εκλογές έρχονται… Και σιγά μην τον στεναχωρήσει η δήλωση του κ. Μάιερ ότι «Ο μεταρρυθμιστικός ζήλος των Ελλήνων δεν ήταν και στο παρελθόν πολύ μεγάλος και θα δούμε ότι μελλοντικά δεν θα εφαρμοστούν σχεδόν καθόλου μεταρρυθμίσεις»… Βρε άντε χάσου από εδώ Γερμαναρά που θέλεις να πικράνεις τον «μεταρρυθμιστή» της χώρας μας… Πως νομίζεις ότι κάνει την ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ; Με ρουσφέτια; Αυτά είναι μόνο για να κερδίσει τις εκλογές… Ε, παλιάς κοπής πολιτικός είναι μόνο αυτά ξέρει… ο αναμορφωτής «μας»… τρομάρα του!

www.logiosermis.net

Η Wall Street Journal αμφισβητεί το πλεόνασμα και ειρωνεύεται την Κομισιόν

«Και άλλα greek statistics», αναρωτιέται η Wall Street Journal έπειτα από την επιβεβαίωση των στοιχείων για το πρωτογενές πλεόνασμα και τις
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, πολλοί θα πανηγυρίσουν με το άκουσμα του πρωτογενούς πλεονάσματος των 1,5 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε η Κομισιόν, το οποίο ξεπερνά το στόχο και ανοίγει το δρόμο για την ελάφρυνση του χρέους μέσα στη χρονιά.
«Ζήτω!, θα πουν πολλοί: Η Αθήνα έπιασε επιτέλους τους δημοσιονομικούς στόχους της, έπειτα από χρόνια στα οποία αδυνατούσε να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της λιτότητας», σημειώνει η Wall Street Journal.
«Αλλά κάντε ένα βήμα πίσω και... κοιτάξτε πιο προσεκτικά: Κάτι δεν πάει σωστά. Πραγματικά, η υπηρεσία στατιστικών στοιχείων της ΕΕ, η Eurostat, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 23 δισ. ευρώ το 2013 και ξόδεψε 7,2 δισ. ευρώ για τις πληρωμές τόκων. Αυτό σημαίνει ότι το πρωτογενές ισοζύγιο -υπό τον ορισμό που ευρέως χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι και η ίδια η Eurostat- εμφανίζει έλλειμμα 16 δισ. ευρώ ή 8,7% του ΑΕΠ της Ελλάδας.

Εκπρόσωπος της Eurostat είπε πως το μέγεθος της Κομισιόν για το πρωτογενές πλεόνασμα περιλαμβάνει προσαρμογές στον ορισμό της Eurostat, αλλά δήλωσε πως δεν γνωρίζει ακριβώς ποιες είναι αυτές, και παρέπεμψε τους δημοσιογράφους στον εκπρόσωπο της Κομισιόν, Simon O’Connor».

Ο οποίος έδωσε τις λεπτομέρειες: «Πρώτον, εξαιρέσαμε τις δαπάνες των τόκων της τάξης του 4% του ΑΕΠ».

Αυτό, όπως εξηγεί η Wall Street Journal, ευθυγραμμίζεται με το γενικό ορισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος.

«Δεύτερον, εξαιρέσαμε αρκετά ειδικά μεγέθη, κυρίως για να αποτυπώσουμε καλύτερα τη βαθύτερη δομική δημοσιονομική θέση.

Για το 2013, οι προσαρμογές αυτές ισοδυναμούν στο 9,5% του ΑΕΠ και αποτελούν κυρίως το έκτακτο κόστος της στήριξης του τραπεζικού κλάδου, το οποίο ανήλθε στο 10,8% του ΑΕΠ, καθώς και την επιστροφή των κερδών που έβγαλαν οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα, που αντιστοιχούν στο 1,5% του ΑΕΠ.

Έτσι, καταλήγουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ», προσθέτει ο O'Connor.

Όταν ερωτήθηκε εάν η μεθοδολογία αυτή έχει εφαρμοστεί και σε κάποια άλλη χώρα μέλος της ΕΕ, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν απάντησε στη WSJ: «Όχι, ο ορισμός αφορά κάθε χώρα ξεχωριστά».

Από Το Ποντίκι, μέσω "Το Γρέκι"

sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Ελληνικό: επένδυση ή κάτι άλλο;

 

ΥΓ του blog: Σου είπαν ψέματα πολλά, / ψέματα σήμερα σου λένε ξανά /  κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πουν, / ψέματα σου λένε οι εχθροί σου /  μα κι οι φίλοι σου, σου κρύβουν την αλήθεια.
Ψεύτικη δόξα σου τάζουν οι ψεύτες /  μα κι οι φίλοι σου με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν, / πού πας με ψεύτικα όνειρα; / πού πας με ψεύτικα όνειρα;
Καιρός να σταματήσεις, / καιρός να τραγουδήσεις, / καιρός να κλάψεις και να πονέσεις, / καιρός να δεις. (Μίκης Θεοδωράκης)

Αν θέλουμε να λειτουργήσει η δημοκρατία έστω και κατ' ελάχιστο σ' αυτό τον τόπο που την γέννησε πρέπει να ξεκινήσουμε απ' αυτούς που λέγονται 'δημοσιογράφοι' που λέγονται 'ενημερωτές', τους παρόχους, τους εκμεταλλευτές, τους ιδιοκτήτες, τους 'λειτουργούς' της ενημέρωσης και των μέσων. Ουδέποτε στην ιστορία του ανθρωπίνου είδους ο άνθρωπος σαν άτομο ή σαν σύνολο είχε δεχτεί τόσους τόνους προπαγάνδας ψεύδους, αποπροσανατολισμού και παραπληροφόρησης αλλάζοντας τον πυρήνα της ιδιοσυστασίας του και ιδιοπροσωπίας του. Είναι το χειρότερο βασανιστήριο, το πιο επαχθές από καταβολής κόσμου. Η χώρα μας το βιώνει ιδιαίτερα, τα τελευταία χρόνια. Οι επόμενες γενιές ανθρώπων, αν υπάρξουν ή αν υπάρξουν ελεύθεροι θα πρέπει να το κηρύξουν εκτός νόμου. Το ψεύδος, η εσκεμμένη παραπληροφόρηση και η χειραγώγηση του κοινού θα πρέπει να διώκονται σαν κακούργημα. Αν προλάβουν οι επόμενες γενιές να τα επιβάλλουν σαν αυτονόητα δικαιώματα...

Στην εποχή του ψεύδους και της απάτης

Ζούμε στην εποχή του ψεύδους και της πολιτικής απάτης. οι ηγέτες των δύο «πρώην μεγάλων» κομμάτων που «υποτίθεται» ότι κυβερνάνε τη χώρα και επιδιώκουν να τη βγάλουν από τη μεγάλη κρίση, είναι εκείνοι που δημιούργησαν την κρίση, εκείνοι που κατάκλεψαν τον πλούτο του ελληνικού λαού, εκείνοι που βύθισαν τη χώρα και τους Έλληνες στην απεχθέστερη οικονομική και ηθική εξαθλίωση που γνώρισε ποτέ ελεύθερη ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης!
 

Κι ενώ η χώρα βυθίζεται οι Κουίσλιγκ της συγκυβέρνησης των δωσίλογων με τη συνηγορία των βοθροκάναλων και των παπαγάλων τους προσπαθούν με το ψέμα να παραπλανήσουν τον ελληνικό λαό για να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι μακριά από αυτήν το τέλος τους θα είναι άδοξο και τραγικό. Ο Σαμαράς, ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας μετά τον ΓαΠ είχε και έχει το θράσος να παίζει ανίερα πολιτικά παιχνίδια με τη μοίρα ενός ρημαγμένου λαού και να μιλάει ξεδιάντροπα για «succsess story», «Greecovery» και «λογιστικά πρωτογενή πλεονάσματα» τη στιγμή που όλα σχεδόν στο ίδιο αποτέλεσμα μας οδηγούν. Αργοσβήνουμε και είναι οδυνηρό... σαπίζουμε!

Ο κόσμος τα έχει χαμένα, δεν ξέρει με ποιο τρόπο να αντισταθεί. με τα δυο πόδια στο γκρεμό και με τα χέρια γαντζωμένος στο παρελθόν που τον εξευτέλισε ως κοινωνικό όν και συνεχίζει να τον ξευτελίζει με τούρκικα σίριαλ, ξεβράκωτα πουτανάκια, με shopping therapy και αστακοπόλεμο, με κοκαΐνες και τεχνητούς παράδεισους, με δωσίλογους κυβερνήτες που άρον-άρον επιδιώκουν να κλείσουν το κεφάλαιο Ελλάδα μια και καλή… Και με πολλούς, πάρα πολλούς επαναστάτες του καναπέ και των social media! Και ένας ακαθόριστος φόβος να αγκαλιάζει όλη τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη ... Ένας φόβος που πυρπολεί και το τελευταίο καταφύγιο Ελευθερίας... Χανόμαστε, δίνοντας στους δολοφόνους τα όπλα που θα μας εκτελέσουν! δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχουμε ως λαός κατανοήσει πλήρως τη σοβαρότητα του κινδύνου που εγκυμονεί η παρούσα κατάσταση. δεν υποτιμώ βέβαια το γεγονός ότι ελληνικός λαός έχει «προγυμναστεί» με τρόπο επιστημονικό και μακρόπνοο να «αδρανεί να ανέχεται, να υπομένει»... Έχει προγυμναστεί να βλέπει αυτά που βλέπουν τα μάτια του, αλλά τα αυτιά του να ακούνε, αυτά που του υπόσχονται! Τον Ελληνικό λαό τον ξευτέλισαν τα αστικά πολιτικά κόμματα και τον ευτέλισαν πλήρως τα βοθροκάναλα και οι αστικές φυλλάδες. δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα... αν δε λογοδοτήσουν σε μια αναγεννημένη δικαιοσύνη οι Τσολάκογλου, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάνη, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Καρατζαφέρης, Σαμαράς, Στουρνάρας Κουβέλης... αν δε σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα τομάρια και δεν αποκλειστούν δια βίου από τα κοινοβουλευτικά πράγματα όσοι από τους βουλευτές ψήφισαν τα μνημόνια, αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι «κλέφτες» και δεν έρθουν πίσω τα κλεμμένα... η πολυπόθητη, αλλά και προ παντός λυτρωτική κάθαρση δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει. Οι ένοχοι τώρα κρύβονται και καλά κά-νουν, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης και να βρεθούν αντιμέτωποι με τα εγκλήματα που διέπραξαν. Και μαζί τους να καταδικαστούν τελεσίδικα στη συνείδηση του ελληνικού λαού, οι νταβατζήδες των μμΕ, οι μεγαλοεκδότες, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι διαπλεκόμενοι, τα κομματικά λαμόγια, τα παπαγαλάκια, οι διαφθορείς και οι βιαστές του λαού των Ελλήνων...
Το Ερώτημα παραμένει έως ότου υπάρξει απάντηση.
Ο ελληνικός λαός περιμένει από τον κ. Σαμαρά να ξεκαθαρίσει άμεσα αν το κόμμα του αποτελεί συνιστώσα ενός ευρύτερου ναζιστικού τόξου που απώτερο σκοπό έχει την πλήρη χειραγώγηση της αστικής δημοκρατίας. διαφορετικά θα σημαίνει ότι η ταύτιση μαζί του είναι προσωπική του επιλογή!

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «KontraNews »

www.ramnousia.com

Νόαμ Τσόμσκι: «Αντισταθείτε στις πολιτικές που ρημάζουν την χώρα σας»

Με μία δήλωση- μήνυμα στο NEWSBOMB, ένας από τους μεγαλύτερους - εν ζωή - στοχαστές του 20ου αιώνα καλεί τους Έλληνες να επιδείξουν αντίσταση στις επιβαλλόμενες από την Γερμανία πολιτικές λιτότητας. «Πρέπει να αντισταθείτε. Ξέρω ότι έχει κόστος, αλλά αυτό που ζούμε σήμερα μετά βίας λέγεται Δημοκρατία. Σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα ειδικότερα, δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που να μπορούν να εκφράσουν τον κόσμο» τονίζει σε δήλωσή του στο newsbomb.gr ο γνωστός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι..

Ο Νόαμ Τσόμσκι στέλνει παράλληλα μήνυμα κατά των πολιτικών λιτότητας που «τσακίζουν», όπως λέει, χώρες και Δημοκρατίες, ενώ δεν κρύβει την αγωνία του για την άνοδο του νεοναζισμού αλλά και γενικότερα των άκρων στην Ελλάδα.

Αν και ο παραλληλισμός της κατάστασης που βιώνει η χώρα μας με την κατάσταση στη Γερμανία του 1920 και του 1930 είναι μάλλον υπερβολικός, ο διακεκριμένος γλωσσολόγος δεν κρύβει την αγωνία του για τα φαινόμενα απέχθειας που νιώθει ένα μεγάλο μέρος του λαού προς το πολιτικό προσωπικό. 

«Η κρίση εκτρέφει τον ναζισμό και την άνοδο της άκρας δεξιάς και στην χώρα σας. Έχουν συμβεί πολλά περιστατικά και το χειρότερο παρέπεμπε στο Ναζισμό. Αν δούμε τι συνέβη στη Γερμανία, το 1928 ο Χίτλερ έλαβε κάτω από το 3% των ψήφων και μετά από λίγα χρόνια βύθισε τη χώρα στον πυθμένα της ανθρώπινης ιστορίας. Ο κόσμος είχε πληγεί από την ύφεση, δεν μπορούσαν να εξέλθουν, και αναβίωσε ο εθνικισμός επειδή υπήρχαν άδικοι νόμοι. Τα πολιτικά κόμματα δεν έκαναν τίποτα, είχαν εξευτελιστεί. Και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας χαρισματικός ηγέτης με δύναμη. Γνωρίζετε τι έγινε μετά. Όταν ο λαός υφίσταται αφόρητη καταπίεση, "σπάει'' », λέει χαρακτηριστικά ο μεγάλος διανοούμενος του 20ου αιώνα.

Ο Νόαμ Τσόμσκι απαντά και για το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ σημειώνοντας ότι είναι μία επιλογή με επιβλαβείς συνέπειες για την χώρα. «Είναι μία πιθανότητα. Όμως, έχει και ένα μειονέκτημα. Η έξοδος από την Ευρωζώνη έχει επιβλαβείς συνέπειες. Γι' αυτό πρέπει να αξιολογηθεί».

www.newsbomb.gr

'Ειρήνην είπεςν ο Χριστόν' Κεμεντζίδης Μπάμπης

 

Άμον φωτίαν το κακόν /  Απάν ‘ς σην γήν επλώθεν / Γεράδες, πόνια και καημούς / Ο κόσμον εγομώθεν

Ειρήνην είπεν ο Χριστόν / Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν / Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν / Κανείτε ατόσον κλάμαν

Άλλος πατρίδαν έχασεν / Και άλλος εσκοτώθεν / Παντού τ’ αδίκον βασιλεύ’ / Κι’ ειρήνην αιματώθεν

Ειρήνην είπεν ο Χριστόν / Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν / Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν / Κανείτε ατόσον κλάμαν

Αρρώστιας και πόλεμοι / Πείναν και δυστυχίαν / Κ’ οι εφτωχοί κ’ αλ’ εφτωχοί / Εντά ‘ς σην κοινωνίαν

Ειρήνην είπεν ο Χριστόν / Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν / Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν / Κανείτε ατόσον κλάμαν

Θεέ μ’ ξαν στείλον το παιδί σ’ / Ν’ ας γουρταρεύ το κόσμον / Να σαίρουν οι αρθώπ’ γελούν / Χάται τ’ εμά ο πόνον

Ειρήνην είπεν ο Χριστόν / Και ούλ’ οι αγγέλ’ εντάμαν / Εγάπην θέλ’ αούτο η γήν / Κανείτε ατόσον κλάμαν

Καλή Ανάσταση

 

Χρόνια Πολλά

σ’ όλες τις Έλληνιδες και τους Έλληνες απανταχού με υγεία, δύναμη και μαχητικότητα για μια ελεύθερη πατρίδα...

Η Τούμπα της Οργής και το Παράλογο του Ελληνικού Ποδοσφαίρου

 

Φωτοβολίδες, μπανάνες, φωτιές,  μπινελίκια, κουτουλίδια, μερικά  κιλά ψάρια. Δεν πρόκειται για τον πίνακα κάποιου πειραγμένου σουρεαλιστή που ζωγράφισε ότι του ήρθε στο μυαλό μετά από μια νύχτα καταχρήσεων και κραιπάλης. Πρόκειται για το απολύτως ρεαλιστικό σκηνικό του ημιτελικού του κυπέλλου Ελλάδος το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης στην Τούμπα. Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με το ποδόσφαιρο; Καμία. Αλλά έτσι κι αλλιώς ούτε το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει σχέση με το ποδόσφαιρο. Εδώ και χρόνια.

Ο ΠΑΟΚ νίκησε με 1-0 τον Ολυμπιακό και προκρίθηκε στον τελικό. Η αναμέτρηση επρόκειτο να ξεκινήσει στις 20.00. Ξεκίνησε μετά από 75 λεπτά επειδή κάποιος χωρατατζής γέμισε τον πάγκο του Ολυμπιακού με γαύρους. Κανονικούς και πιθανότατα φρέσκους (μιλάμε για σπατάλη, όχι αστεία). Ο Σάββας Θεοδωρίδης μίλησε για την απόλυτη ξεφτίλα του ποδοσφαίρου. Ο διαιτητής Μάνταλος δεν ήθελε να αρχίσει το ματς προτού φύγει η ψαρίλα. Ο Μίτσελ κοιτούσε με ένα βλέμμα γεμάτο έκπληξη, τρόμο και απορία. Κάπως, με κάποιο τρόπο προέκυψε και μια τρύπα από βεγγαλικό στο προστατευτικό του του ερυθρόλευκου πάγκου. Τελικά χρειάστηκε να κατέβει ο Ιβάν Σαββίδης στον αγωνιστικό χώρο, να ζητήσει από τον κυρ – Σάββα -στα ρώσικα -να βγάλει τον σκασμό και να εγγυηθεί ότι δεν θα πειράξει κανείς τους παίκτες του Ολυμπιακού για να γίνει επιτέλους η σέντρα.
Ακολούθησαν 115 λεπτά παιχνιδιού (90+ 15 οι καθυστερήσεις) όπου οι ποδοσφαιριστές τσακωνόταν ή βριζόταν με τη συχνότητα πορδής μετά από βρώση φασολάδας (το αηδιαστικό παράδειγμα είναι αντίστοιχο της εικόνας του αγώνα). Αντικείμενα έπεφταν διαρκώς, ο Κατσουράνης με τον Μανιάτη, συμπαίκτες στην Εθνική, πλακώθηκαν στο ξύλο, ο Σαλίνο (μόλις στο τρίτο λεπτό) επέστρεψε στην κερκίδα μια μπανάνα (δεν του τη πέταξαν επειδή δίνει ενέργεια υποθέτω), προς το τέλος εμφανίστηκε και ένα καπνογόνο μέσα στην περιοχή του Μέγιερι ενώ το ματς εξελισσόταν, αλλά ΟΚ, δεν πέθανε κανείς (μάλλον επειδή ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε), οπότε η αναμέτρηση ολοκληρώθηκε. Και ξεκίνησε η κλωτσοπατινάδα ανάμεσα σε οπαδούς που μπούκαραν και παίκτες των φιλοξενουμένων, παίκτες και των δυο ομάδων στη φυσούνα, παίκτες και σεκιουριτάδες, παίκτες και τον υπεύθυνο επικοινωνίας του Ολυμπιακού κ.ο.κ. Κερασάκι στην υπέροχη τούρτα που μας σέρβιραν οι δυο πιο εύρωστες οικονομικά ομάδες της χώρας, ήταν οι δηλώσεις του Ιβάν Σαββίδη που τα βρήκε όλα καλά και η ανακοίνωση της διοίκησης του Ολυμπιακού που στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν «δίδασκε ήθος» και τώρα φρίττει με την καφρίλα. Ωραία περάσαμε κι απόψε.

Κάπου εδώ αρχίζουν οι κλισέ «καταδίκες» της βίας , η προκάτ απογόητευση και ο «αποτροπιασμός». Γράφω πολλά χρόνια σε αθλητικά ΜΜΕ. Κι αν έχω μάθει ένα πράγμα  είναι ότι κανείς ή σχεδόν κανείς δεν «καταδικάζει» ποτέ επί της ουσίας. Καταδικάζει εκ του ασφαλούς και επιλεκτικά. Πόσοι Ολυμπιακοί πανηγύρισαν το πρωτάθλημα της Ριζούπολης;  Πόσοι γούσταραν για τη «μαγκιά» του λαού και του προέδρου που έλιωσαν τα βαζέλια; Πολλοί. Αυτοί λοιπόν από που κι ως που φωνάζουν για τη ζούγκλα της Τούμπας; Και αντιστοίχως πόσοι ΠΑΟΚτσήδες δεν ωρύονται για τις συνθήκες στο «Κλεάνθης Βικελίδης» φέτος ή και στο πρωτάθλημα του Σπάθα; Οι περισσότεροι όμως τώρα όμως νιώθουν δικαιολογημένοι για όσα συνέβησαν στην Τούμπα «επειδή φιλαράκι, ο Ολυπιακός έτσι θέλει». Το επιχείρημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Η δράση φέρνει αντίδραση. Η ένταση της Μεγάλης Τετάρτης οφείλεται στις συνεχόμενες αδικίες που έχει υποστεί επί  σειρά ετών ο ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό. Το άλλοθι που χρειάζεται η καφρίλα για να μεταμφιεστεί σε δίκαιη οργή. Δηλαδή ο τύπος που πέταξε τη μπανάνα στον Σαλίνο, το έκανε επειδή ο «Δικέφαλος» έμεινε με δέκα παίκτες στο πρώτο ματς; 

Βρίσκεις ένα επιχείρημα. «Οι γαύροι έχουν γαμήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο». Πείθεις τον εαυτό σου ότι έχεις απόλυτο δίκιο. Και ξεκινάς για να πας στο γήπεδο και να «γκρεμίσεις το κατεστημένο». Στην πορεία γίνεσαι απείρως χειρότερος από το  τέρας που «πολεμάς». Δεν το καταλαβαίνεις ασφαλώς. Αφού, είπαμε, έχεις απόλυτο δίκιο,  που είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα και στο ποδόσφαιρο και στην κοινωνία  είναι το εξής:  Η υποκρισία. Δεν θέλουμε ισότητα και ισονομία. Θέλουμε «αδικία» και «Ριζούπολη». Αφορμές δηλαδή για να εκδηλώσουμε  την εσωτερική μας ασχήμια.  Ζηλεύουμε, λέμε, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Και μετά βριζόμαστε στα σάιτ για την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ όπως δεν βρίζονται ούτε στην Ισπανία. Ας πούμε την αλήθεια λοιπόν. Δεν ήταν αηδία ο ημιτελικός της Τούμπας. Ήταν ακριβώς αυτό που μας αρέσει.

www.vice.com

Πως οι σερβιτόροι των "ειδήσεων" μοντάρουν, μαντάρουν και εξαπατούν... Οταν τα φύκια γίνονται μεταξωτές κορδέλες...

 

Του Χρήστου Κάτσικα

Εχουμε επισημάνει και άλλη φορά ότι τα ΜΜΕ πολλές φορές παρουσιάζουν τα γεγονότα με τέτοιο τρόπο που δεν τα αναγνωρίζει ούτε η μάνα που τα γέννησε. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα τα χρόνια της μνημονιακής χολέρας, πολλά ΜΜΕ δίνουν τα ρέστα τους στη διαστρέβλωση, την παραπλάνηση και την...εξαπάτηση.

Δεν θα πάμε μακριά. Μόλις πριν από λίγες μέρες, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ), στο πλαίσιο εξυπηρέτησης της κυβερνητικής γραμμής του success story, δεν δίστασε να παραποιήσει ανακοίνωση της Ανγκελα Μέρκελ.

«Μήνυμα ότι η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει τα επιτυχή μέτρα λιτότητας της Ελλάδας μεταφέρει η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ», ανέφερε η ανακοίνωση της καγκελαρίας για την επίσκεψη της Μέρκελ στην Αθήνα, όπως δημοσιεύτηκε αρχικά στο Αθηναϊκό Πρακτορείο. Ωστόσο, λίγη ώρα αργότερα, το Πρακτορείο προχώρησε σε μια αλλαγή, αφαιρώντας τη λέξη «λιτότητα» και αντικαθιστώντας την με τον όρο «εξυγίανση».

Με αφορμή την παραποίηση–αλλοίωση της μετάφρασης, η δημοσιογράφος Φαίη Καραβίτη, με επιστολή που έστειλε προς τον πρόεδρο του ΑΠΕ–ΜΠΕ, αλλά και στην ΕΣΗΕΑ, κάνει λόγο για λογοκρισία και παραποίηση της μετάφρασης, αλλά και για συνεχείς παρεμβάσεις του προϊσταμένου της, περί δυσαρέσκειας της κυβέρνησης από τη δουλειά της, καθώς και για έγγραφη απειλή, επειδή αρνήθηκε να μεταδώσει ψευδή είδηση.

Την Κυριακή που μας πέρασε (13/4) το εθνικό μας πρακτορείο (ΑΠΕ) κατηγορείται για νέα παραποίηση είδησης. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, «τα λαγωνικά του ΑΠΕ ανακάλυψαν “ομάδες γνωστών αγνώστων που δημιουργούσαν φραστικά επεισόδια με πολίτες και η αστυνομία τους απομάκρυνε”.

»[...] Στην ακριβώς προηγούμενη ενημέρωση του ΑΠΕ στις 13.12΄ της Κυριακής δεν υπάρχει καμία αναφορά σε “γνωστούς άγνωστους”, αλλά σε εμποροϋπάλληλους που έχουν κινητοποιηθεί σε μεγάλο κομμάτι της Ερμού. Οι συντάκτες της ψεύτικης είδησης γνώριζαν πολύ καλά ότι οι άνθρωποι που ήταν στην Ερμού ήταν “γνωστοί γνωστοί”. Ήταν όλοι αυτοί που αμείβονται με μισθούς πείνας, που δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια, που βλέπουν την Κυριακή τους να γίνεται θυσία στον βωμό του κέρδους.

Γι’ αυτό είναι δέκα φορές ανήθικο να δημιουργούν ψεύτικες ειδήσεις σε βάρος όλων αυτών που ζούνε καθημερινά τη βαρβαρότητα. Τη βαρβαρότητα που έζησαν και την Κυριακή από τις δυνάμεις καταστολής μέσα στην Ερμού και την οποία έζησαν και οι καταναλωτές που ήταν ανάμεσά μας, πολλοί από αυτούς με τα παιδιά τους. Οχι, για τους συντάκτες της είδησης είναι απόλυτα φυσιολογικό να γίνεται η χρήση χημικών μέσα σε χιλιάδες ανθρώπους, να ξυλοκοπούν γυναίκες και να ανοίγουν κεφάλια διαδηλωτών». Αυτά για το άλλοτε έγκυρο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ωστόσο, μια μέρα αργότερα, τη Δευτέρα (14/4), η επιχείρηση επιβολής μιας εικονικής πραγματικότητας ξεπέρασε κάθε όριο. Αναφερόμαστε στον πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας «Τα Νέα». Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, απολυμένοι, φτωχοί, κατεστραμμένοι, απλήρωτοι, κακοπληρωμένοι, μάθαιναν ότι «Επιταχύνονται οι εξελίξεις στην οικονομία. Ετοιμάζεται το σχέδιο ανάπτυξης. Ανοίγει τη στρόφιγγα ο Ντράγκι! Νηστεία τέλος!»

Το πρωτοσέλιδο αυτό είναι σιαμαίο αδελφάκι ενός άλλου πρωτοσέλιδου της ίδιας εφημερίδας, ακριβώς τέσσερα χρόνια πίσω, στις 26 Μαρτίου του 2010, όταν η τότε κυβέρνηση έβαζε τη χώρα στην «Αγρια Δύση» του ΔΝΤ. Θαυμάστε: «Ουφ! Διπλή ανάσα. Στήριξη από Ε.Ε. και ΔΝΤ». Ηταν τότε που «Τα Νέα» πανηγύριζαν για τη στήριξη της χώρας από Ε.Ε και ΔΝΤ. Και σφράγιζαν τον πανηγυρισμό τους με τη φωτογραφία και τη δήλωση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου: «Η Ελλάδα του ευρώ είναι ασφαλής» («Τα Νέα» – 26 Μαρτίου 2010). Αυτά, τότε, στη «χώρα» των «Νέων»…

Μερικοί προσπαθούν να μας κάνουν χώρα των λωτοφάγων. Δεν θα τα καταφέρουν.

"efsyn"

Ο Πρετεντέρης ξέρει να διαλέγει ανθρώπους για τα πάνελ του

 

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Ένας δημοσιογράφος που παραδέχεται φόρα παρτίδα ότι τα μόνα δημοψηφίσματα της αρεσκείας του είναι αυτά των οποίων τα αποτελέσματα είναι γνωστά εκ των προτέρων, δεν φανταζόμαστε να έχει διαφορετικές αρχές στα… αποτελέσματα που προκύπτουν από τους καλεσμένους των πάνελ του. Ίσα ίσα, η λογική επιτάσσει οι καλεσμένοι να επιλέγονται πολύ προσεκτικά από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι «ωραίο» και κυρίως γνωστό από πριν…
Γλώσσα λανθάνουσα, θα έλεγε κάποιος, αλλά για να ισχύει κάτι τέτοιο θα έπρεπε όντως να επρόκειτο για λάθος και όχι για την ανάλυση της θέσης και της πραγματικής άποψης του Γιάννη Πρετεντέρη στο δελτίο ειδήσεων του MEGA. «Τι θα γίνει εκεί, ακούω κάποιες ιδέες περί δημοψηφίσματος», είπε ο γνωστός δημοσιογράφος με σηκωμένη την τρίχα από τον αποτροπιασμό του: 

«Το έχουμε ακούσει αυτό το παραμύθι και παλιότερα. Είναι ωραία τα δημοψηφίσματα, αρκεί να ξέρεις τι θα βγάλουν. Δεν λύνεται το πρόβλημα, αν μεταθέτεις το πρόβλημα στο λαό». 

Ένας δημοσιογράφος που παραδέχεται φόρα παρτίδα ότι τα μόνα δημοψηφίσματα της αρεσκείας του είναι αυτά των οποίων τα αποτελέσματα είναι γνωστά εκ των προτέρων, δεν φανταζόμαστε να έχει διαφορετικές αρχές στα… δημοψηφίσματα που προκύπτουν από τους καλεσμένους των πάνελ του. Ίσα ίσα, η λογική επιτάσσει να επιλέγονται πολύ προσεκτικά από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι «ωραίο» και κυρίως γνωστό από πριν…
Έτσι, στην «Ανατροπή» της Δευτέρας παρακολουθήσαμε με ανοικτό το στόμα σοφιστείες, χαριτωμενιές και μπόλικο πλυντήριο στον Σαμαρά από κάτι κουρασμένα παλικάρια της «τέχνης και του πολιτισμού», εντελώς αποκομμένα από την πραγματικότητα που ζει καθημερινά ο Έλληνας, να παριστάνουν την αφρόκρεμα της ελληνικής διανόησης και να μιλούν τελικά εξ ονόματος της κοινωνικής τους τάξης. Ακούσαμε πως ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν διαβάζει ποτέ τίποτα, αλλά έχει τον τρόπο του να μαθαίνει τι συμβαίνει, ή πως για τον Σταμάτη Φασουλή η υπόθεση Μπαλτάκου ήταν απλώς μια παρένθεση.
Όμως μη γελιέστε, ο συνδυασμός μιας εθνικής καλλιτεχνικής ανυπαρξίας με έναν εγνωσμένης αξίας δημοκράτη δημοσιογράφο παράγει ορισμένες φορές αρκετά ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Όπως, για παράδειγμα, ότι όλοι είχαν να πουν μια κακή κουβέντα για τον Αλέξη Τσίπρα, είτε πως χρησιμοποιεί ξύλινη γλώσσα για την ηλικία του (σε αντίθεση με τον Αντώνη Σαμαρά που μιλάει στην καρδιά του μέσου Έλληνα και τάζει δωρεάν Ίντερνετ), είτε, όπως είπε ο Σταμάτης Φασουλής, πως δεν χρησιμοποιεί σωστά τη γοητεία του! Ομοίως και για τη Ραχήλ Μακρή. Κριτική στο φαίνεσθαι, καμία αναφορά στο κοινοβουλευτικό της έργο ή κριτική επί αυτού…
Εντάξει, κάπου είναι λογικά αυτά τα πράγματα. Παραφράζοντας τον μεγάλο δημοσιογράφο και τη ρήση του για τα δημοψηφίσματα, θα γράφαμε: «Το έχουμε ακούσει αυτό το παραμύθι και παλιότερα. Είναι ωραία τα πολυφωνικά πάνελ, αρκεί να ξέρεις τι θα βγάλουν». Και το πάνελ του Πρετεντέρη βγάζει Σαμαρά δαγκωτό.
Οι περισσότεροι, όχι όλοι, από τους καλεσμένους δήλωσαν εντυπωσιασμένοι και μιλούσαν σαν να έχει έρθει όντως η ανάπτυξη. Σαν να πέρασαν τα δύσκολα, λες και ο Έλληνας θα δει άμεσα κάποια πραγματική αλλαγή προς το καλύτερο στην καθημερινότητά του.
Όμως αυτοί, εκεί, απτόητοι, εντυπωσιασμένοι. Κι αν, όπως είπε ο Φασουλής, έγινε κι αυτή η βλακεία με τον Μπαλτάκο, αυτό ήταν μια κακή παρένθεση για τον πρωθυπουργό. Άλλωστε στο διάστημα που κυβερνά, μόνο το Μπαλτάκος-γκέιτ συνέβη. Δεν έγινε τίποτα στο Φαρμακονήσι, δεν δολοφονήθηκε κανένας κρατούμενος στις φυλακές, δεν ψαλιδίστηκαν οι ελευθερίες μας, δεν ξεσάλωσε η Χρυσή Αυγή, δεν χαρίστηκαν πρόστιμα σε μεγάλα συμφέροντα, δεν ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία, δεν έκλεισε χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία η ΕΡΤ, δεν, δεν, δεν… Μόνο το «ατυχές περιστατικό» με τον Μπαλτάκο είχαμε, το οποίο προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο σαν μια βλακεία του ιδίου και όχι ως καραμπινάτη αντιδημοκρατική εκτροπή.
Όχι, τα πάνελ του Πρετεντέρη δεν αρέσουν στο MEGA, αν δεν ξέρουν τι αποτέλεσμα θα δώσουν. Διότι μια φορά είχε πάει ο Κιμούλης και με αυτά που είχε πει, ούτε και θα τον ξαναφωνάξουν ποτέ. Εντάξει δεν περιμέναμε πάνελ στο MEGA με Κιμούλη. Ούτε με Κώστα Καζάκο, τον μεγαλύτερο εν ζωή θεατράνθρωπο της χώρας μας. Γιατί ο Καζάκος είναι κουμουνιστής και σίγουρα δεν θεωρεί ωραία τα ελεγχόμενα δημοψηφίσματα. Και έχει ανεβάσει φέτος παράσταση αντιναζιστική. Και δεν χαρίζει κάστανα. Και άσ” το τώρα, δεν είμαστε για τέτοια.

ΥΓ: Ήταν και η Σώτη εκεί. Αλλά όταν μιλούσε, έκλεινα τον ήχο. Είναι τόσο μειλίχια μέσα στη σιωπή της.

 από το UNFOLLOW MAG

harryklynn.blogspot.gr