Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Καμουφλαρισμένοι πίσω από τις πρόθυμες Μαρίες Σπυράκη θερίζουν ανθρώπινες ζωές!!!

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Τόσοι πολλοί φασίστες μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα!
Που ήταν κρυμμένα όλα αυτά τα φασιστοειδή που κάνουν με θράσος τον εμετό τους στις κάμερες;
Ποιοι επώαζαν όλα αυτά τα αυγά του φιδιού που βγήκαν αίφνης στην επιφάνεια και απειλούν να μας πνίξουν;
Και η Δικαιοσύνη που διαρκώς "κάνει το έργο της" αλλά τα φασιστοειδή εξακολουθούν να χλευάζουν και να φτύνουν απόψεις και απειλές τραμπούκοι υπεράνω του Νόμου.
Και η κοινωνία που βολοδέρνει, αμήχανη και λαβωμένη, δίχως κουράγιο να βάλει ένα τέλος στον... υπόκοσμο των τραμπούκων που πολλαπλασιάζεται απειλητικά.
Και η χώρα;
Η ταπεινωμένη χώρα σέρνεται ατιμασμένη ζητιάνα πίσω από το "ευρωπαικό όραμα" της Μέρκελ.
Χμμμ...Η Γερμανίδα καγκελάριος μοιάζει με τους προστάτες που αφιερώνουν ένα απόγευμα σε ταξίδι-αστραπή για να μαζέψουν τις εισπράξεις από τις επιχειρήσεις στις οποίες πουλάνε προστασία.
Άντε γ@μηθ€ίτε ανθρωπάκια.
80 γιατροί απολύθηκαν από τον Άγιο Σάββα και οι καρκινοπαθείς έχουν τώρα να υπερπηδήσουν τα εμπόδια πολλών μικρών θανάτων ώσπου να φθάσουν στην κολασμένη κάλπη για να ξεράσουν το δικό τους "άντε γ@μηθ€ίτε δολοφόνοι".
Καμαρώνουν οι κρατιστές της εξουσίας καλά κρυμμένοι πίσω από τους κομματικούς στρατούς του χυδαίου πελατειακού κράτους.
Καμουφλαρισμένοι πίσω από τις πρόθυμες μαρίες σπυράκη θερίζουν ανθρώπινες ζωές δίχως να το πολυσκεφτούν, χωρίς να βρουν αντίσταση.
Χάθηκαν σου λέει οι πνευματικοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να αντισταθούν σ΄αυτή την επικοινωνιακή λαίλαπα της εξουσίας που εξακολουθεί να μοιράζει δάνεια στους σεσημασμένους μηντιάρχες του υποκόσμου.
Ένας από τους λόγους που επικράτησε η Προπαγάνδα της τρόικας είναι και το γεγονός ότι έπαιζε χωρίς αντίπαλο.
Οι πιο "σοβαροί" αντιμνημονιακοί ανέβηκαν στα κάγκελα, στο πλευρό κάθε κοινωνικής ομάδας για να υφαρπάξουν τα ψηφαλάκια της οργής.
Δεν ακούστηκαν επιχειρήματα από την άλλη όχθη κι αυτό γιατί οι εκφορείς του αντιμνημονιακού λόγου ήταν απλά ολίγιστοι.
Και κάπου εκεί, μέσα σε κραυγές και ουρλιαχτά, η ψύχραιμη φωνή ενός φίλου που από την δημοσιογραφική μας εφηβεία ερχόταν σαν μάνα εξ ουρανού-για όσους τουλάχιστον αντέχουν να ακούνε.
Και μάλιστα, από κει που δεν το περιμένεις: Aπό το δελτίο, του χαρακτηρισμένου ως "κίτρινου", Ευαγγελάτου.
Toν θυμάμαι, δεκαετίες πίσω, καβάλα σε μια βέσπα στα Εξάρχεια, τον Νίκο Ξυδάκη.
Τον βλέπω που τρυπώνει αραιά και που στην εκπομπή του Ευαγγελάτου, χάρη σ΄αυτή την τρέλα που διατρέχει το DNA του Αλαφούζου. Μόνο στον ΣΚΑΙ μπορείς να πέσεις πάνω σε τόσο αντίθετες απόψεις κι αυτό είναι το μεγαλείο της δημοσιογραφίας.
Όσοι λοιπόν δεν έχουν πρόσβαση στις λέξεις με τις οποίες ο Νίκος Ξυδάκης οπλίζει τα κείμενά του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και στο blog του, πέφτουν πάνω του τα απογεύματα στον ΣΚΑΙ.
Καθώς διαβάζω ότι ο Νίκος Ξυδάκης θα είναι υποψήφιος για την ευρωβουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτομαι ότι κάπου ανάμεσα στο βαθύ Πασόκ και τους επαγγελματίες εργατοπατέρες του ξεπουλημένου συνδικαλισμού που έχουν τρυπώσει στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και κάποιοι που, αφού δώσουν τον λόγο στην σιωπή, μπορούν να αφουγκραστούν προσωπικότητες σαν του Νίκου.
Μετά από πολλούς μήνες είδαμε ένα καλό σημάδι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Λες;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου