τάδε έφη SPY
Άδικα, πριν κάποια χρόνια, είχε αναγκαστεί το εγχώριο διεφθαρμένο πολιτικό και δικαστικό σύστημα να εκτεθεί ανεπανόρθωτα αφήνοντας ελεύθερο και φυγαδεύοντας από τη χώρα τον διευθυντή της SIEMENS Μιχάλη Χριστοφοράκο, για να μη τεθεί ενώπιον της όποιας Δικαιοσύνης. Γιατί η λύση για να μπαλωθεί αποτελεσματικά όλη εκείνη η υπόθεση θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ο σημερινός προϊστάμενος της Εισαγγελίας Ισίδωρος Ντογιάκος και ο εισαγγελέας Εφετών Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος.
Το σκάνδαλο με την υπόθεση απόπειρας χρηματισμού του Χαϊκάλη, από κει που σύσσωμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούσαν να το απαξιώσουν για να μας πείσουν ότι πρόκειται για μια φαρσοκωμωδία, απεδείχθη εντέλει ότι όντως ήταν φαρσοκωμωδία. Όχι όμως η υπόθεση αυτή καθαυτή, άλλα η όλη ελλιπής διερεύνησή της όπως και το κωμικό πόρισμα που συνετάχθη από τους αρμόδιους εισαγγελείς, δηλαδή του Ντογιάκου και του Παναγιωτόπουλου.
«Από την έρευνα δεν προέκυψε κανένα στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, ούτε προέκυψε η βασιμότητα της καταγγελίας του βουλευτή Παύλου Χαϊκάλη» απεφάνθηκαν οι δύο εισαγγελείς. Και το βασικό σκεπτικό των εισαγγελέων γι αυτή τους την απόφαση, είναι -κι εδώ είναι που ξεκινάει η κωμωδία- «γιατί στη συνάντηση που είχε στο ξενοδοχείο Plaza o βουλευτής Παύλος Χαϊκάλης με τον Γιώργο Αποστολόπουλο, ο τελευταίος είχε και αυτός παγιδεύσει το χώρο με τοποθέτηση συσκευής καταγραφής ήχου κάτω από το τραπέζι». Δηλαδή, με λίγα λόγια, οι εισαγγελείς αναρωτήθηκαν «Αν όντως ο Αποστολόπουλος ήθελε να λαδώσει τον Χαϊκάλη, τότε γιατί να το καταγράψει αυτό με κρυφές κάμερες; Άρα αλήθεια λέει ο Αποστολόπουλος ότι ήθελε να αποδείξει στον Καμμένο ότι ο Χαϊκάλης είναι ανέντιμος». Μια τέτοια σκέψη φυσικά θα την έκανε μόνο κάποιος τέρμα αφελής και απονήρευτος, γιατί αφήνει απ' έξω το αυτονόητο ενδεχόμενο η κρυφή καταγραφή από πλευράς του Αποστολόπουλου να έγινε για να χρησιμοποιηθεί αργότερα ως υλικό εκβιασμού κατά του Χαϊκάλη, σε περίπτωση που αυτός δεν χόρευε στο σκοπό αυτών που τον δωροδόκησαν. Αλλά επειδή δυό υψηλά ιστάμενοι εισαγγελείς αποκλείεται να είναι τόσο αφελείς ή απονήρευτοι, το μόνο που μένει είναι να εκτελούν άνωθεν πολιτικές ή/και επιχειρηματικές εντολές.
Άρα, λοιπόν, με την ίδια λογική, αφού και ο Χριστοφοράκος κατέγραφε με κρυφή κάμερα όλες του τις επαφές και τις συνομιλίες που είχε με τα πολιτικά πρόσωπα που δωροδοκούσε μέσω των μαύρων ταμείων της SIEMENS, για τους πεφωτισμένους αυτούς εισαγγελείς, το σκάνδαλο θα μπορούσε να μπει στο αρχείο και ο Χριστοφοράκος, δικαιωμένος πια, να κόβει ελεύθερα κι ανέμελα βόλτες στην Αθήνα. Κι ας είχαν οι εισαγγελείς στα χέρια τους, όπως στην περίπτωση Χαϊκάλη, αδιάσειστα ντοκουμέντα σε μορφή βίντεο που να αποδείκνυαν δωροδοκία πολιτικού προσώπου. Παράνομο υλικό θα το βάφτιζαν και δεν θα το λάμβαναν φυσικά υπόψιν. Θα ήταν δηλαδή ικανοί, ακόμα κι αν κάποιος κατέγραφε «παρανόμως» μια δολοφονία, να βάλουν την υπόθεση στο συρτάρι και να αφήσουν το δολοφόνο ελεύθερο «γιατί, αν η καταγραφή δεν είναι νόμιμη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη Δικαιοσύνη».
Το άλλο κωμικό είναι, ότι πίστεψαν πρόθυμα και χωρίς καμιά αντίρρηση όλα όσα κατέθεσε ο Αποστολόπουλος. Τους είπε, φερ' είπειν, ότι κι αυτός κατέγραψε τον Χαϊκάλη και δεν τους πέρασε καθόλου από το μυαλό να ζητήσουν να δουν το υλικό για να ελέγξουν αν όντως λέει αλήθεια. Τους είπε ότι εγκατέστησε κρυφή κάμερα στο καφέ του ξενοδοχείου Athens Plaza, πάνω από το τραπέζι και μάλιστα στον ανιχνευτή φωτιάς στο ταβάνι. Μα αυτό προϋποθέτει σκάλες, κατσαβίδια και όλα τα σχετικά. Πως κατάφερε ο Αποστολόπουλος να εγκαταστήσει εκεί την κάμερα χωρίς να τον αντιληφθεί το προσωπικό του ξενοδοχείου; Το πρώτο που περνάει από το μυαλό του κάθε νοήμονα είναι ότι αυτό θα ήταν εφικτό μόνο με τη συνεργασία και των υπευθύνων του ξενοδοχείου. Επομένως οι εισαγγελείς θα έπρεπε να καλέσουν κι αυτούς ώστε να τους θέσουν τις σχετικές ερωτήσεις. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα γινόταν σε καμία περίπτωση από την ελληνική Δικαιοσύνη γιατί ιδιοκτήτης του Athens Plaza είναι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης. Προφανώς για παρόμοιους λόγους δεν διατάχθηκε από τους κ.κ. εισαγγελείς και η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Αποστολόπουλου. Γιατί αν διαπιστωνόταν ότι ο Αποστολόπουλος συνομιλούσε πχ με τον Μιχάλη Σάλλα της τράπεζας Πειραιώς ή με τον Αντώνη Σαμαρά ή έστω με υπαλλήλους ή συνεργάτες τους, τότε το γλέντι θα ήταν τρικούβερτο.
Η υπόθεση αυτή πρέπει οπωσδήποτε να ξανανοίξει και να διερευνηθεί πλήρως, αλλά αυτή τη φορά από σοβαρούς και ανεξάρτητους εισαγγελείς με γερό στομάχι, για να αντέξουν στη μπόχα που θα αναδυθεί από τους εμπλεκόμενους πολιτικούς και επιχειρηματικούς βούρκους.
Το σκάνδαλο με την υπόθεση απόπειρας χρηματισμού του Χαϊκάλη, από κει που σύσσωμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούσαν να το απαξιώσουν για να μας πείσουν ότι πρόκειται για μια φαρσοκωμωδία, απεδείχθη εντέλει ότι όντως ήταν φαρσοκωμωδία. Όχι όμως η υπόθεση αυτή καθαυτή, άλλα η όλη ελλιπής διερεύνησή της όπως και το κωμικό πόρισμα που συνετάχθη από τους αρμόδιους εισαγγελείς, δηλαδή του Ντογιάκου και του Παναγιωτόπουλου.
«Από την έρευνα δεν προέκυψε κανένα στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, ούτε προέκυψε η βασιμότητα της καταγγελίας του βουλευτή Παύλου Χαϊκάλη» απεφάνθηκαν οι δύο εισαγγελείς. Και το βασικό σκεπτικό των εισαγγελέων γι αυτή τους την απόφαση, είναι -κι εδώ είναι που ξεκινάει η κωμωδία- «γιατί στη συνάντηση που είχε στο ξενοδοχείο Plaza o βουλευτής Παύλος Χαϊκάλης με τον Γιώργο Αποστολόπουλο, ο τελευταίος είχε και αυτός παγιδεύσει το χώρο με τοποθέτηση συσκευής καταγραφής ήχου κάτω από το τραπέζι». Δηλαδή, με λίγα λόγια, οι εισαγγελείς αναρωτήθηκαν «Αν όντως ο Αποστολόπουλος ήθελε να λαδώσει τον Χαϊκάλη, τότε γιατί να το καταγράψει αυτό με κρυφές κάμερες; Άρα αλήθεια λέει ο Αποστολόπουλος ότι ήθελε να αποδείξει στον Καμμένο ότι ο Χαϊκάλης είναι ανέντιμος». Μια τέτοια σκέψη φυσικά θα την έκανε μόνο κάποιος τέρμα αφελής και απονήρευτος, γιατί αφήνει απ' έξω το αυτονόητο ενδεχόμενο η κρυφή καταγραφή από πλευράς του Αποστολόπουλου να έγινε για να χρησιμοποιηθεί αργότερα ως υλικό εκβιασμού κατά του Χαϊκάλη, σε περίπτωση που αυτός δεν χόρευε στο σκοπό αυτών που τον δωροδόκησαν. Αλλά επειδή δυό υψηλά ιστάμενοι εισαγγελείς αποκλείεται να είναι τόσο αφελείς ή απονήρευτοι, το μόνο που μένει είναι να εκτελούν άνωθεν πολιτικές ή/και επιχειρηματικές εντολές.
Άρα, λοιπόν, με την ίδια λογική, αφού και ο Χριστοφοράκος κατέγραφε με κρυφή κάμερα όλες του τις επαφές και τις συνομιλίες που είχε με τα πολιτικά πρόσωπα που δωροδοκούσε μέσω των μαύρων ταμείων της SIEMENS, για τους πεφωτισμένους αυτούς εισαγγελείς, το σκάνδαλο θα μπορούσε να μπει στο αρχείο και ο Χριστοφοράκος, δικαιωμένος πια, να κόβει ελεύθερα κι ανέμελα βόλτες στην Αθήνα. Κι ας είχαν οι εισαγγελείς στα χέρια τους, όπως στην περίπτωση Χαϊκάλη, αδιάσειστα ντοκουμέντα σε μορφή βίντεο που να αποδείκνυαν δωροδοκία πολιτικού προσώπου. Παράνομο υλικό θα το βάφτιζαν και δεν θα το λάμβαναν φυσικά υπόψιν. Θα ήταν δηλαδή ικανοί, ακόμα κι αν κάποιος κατέγραφε «παρανόμως» μια δολοφονία, να βάλουν την υπόθεση στο συρτάρι και να αφήσουν το δολοφόνο ελεύθερο «γιατί, αν η καταγραφή δεν είναι νόμιμη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη Δικαιοσύνη».
Το άλλο κωμικό είναι, ότι πίστεψαν πρόθυμα και χωρίς καμιά αντίρρηση όλα όσα κατέθεσε ο Αποστολόπουλος. Τους είπε, φερ' είπειν, ότι κι αυτός κατέγραψε τον Χαϊκάλη και δεν τους πέρασε καθόλου από το μυαλό να ζητήσουν να δουν το υλικό για να ελέγξουν αν όντως λέει αλήθεια. Τους είπε ότι εγκατέστησε κρυφή κάμερα στο καφέ του ξενοδοχείου Athens Plaza, πάνω από το τραπέζι και μάλιστα στον ανιχνευτή φωτιάς στο ταβάνι. Μα αυτό προϋποθέτει σκάλες, κατσαβίδια και όλα τα σχετικά. Πως κατάφερε ο Αποστολόπουλος να εγκαταστήσει εκεί την κάμερα χωρίς να τον αντιληφθεί το προσωπικό του ξενοδοχείου; Το πρώτο που περνάει από το μυαλό του κάθε νοήμονα είναι ότι αυτό θα ήταν εφικτό μόνο με τη συνεργασία και των υπευθύνων του ξενοδοχείου. Επομένως οι εισαγγελείς θα έπρεπε να καλέσουν κι αυτούς ώστε να τους θέσουν τις σχετικές ερωτήσεις. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα γινόταν σε καμία περίπτωση από την ελληνική Δικαιοσύνη γιατί ιδιοκτήτης του Athens Plaza είναι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης. Προφανώς για παρόμοιους λόγους δεν διατάχθηκε από τους κ.κ. εισαγγελείς και η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Αποστολόπουλου. Γιατί αν διαπιστωνόταν ότι ο Αποστολόπουλος συνομιλούσε πχ με τον Μιχάλη Σάλλα της τράπεζας Πειραιώς ή με τον Αντώνη Σαμαρά ή έστω με υπαλλήλους ή συνεργάτες τους, τότε το γλέντι θα ήταν τρικούβερτο.
Η υπόθεση αυτή πρέπει οπωσδήποτε να ξανανοίξει και να διερευνηθεί πλήρως, αλλά αυτή τη φορά από σοβαρούς και ανεξάρτητους εισαγγελείς με γερό στομάχι, για να αντέξουν στη μπόχα που θα αναδυθεί από τους εμπλεκόμενους πολιτικούς και επιχειρηματικούς βούρκους.
