Μια ιστορική σύμπτωση συνοδεύει την απόφαση να πραγματοποιηθεί στις 17 Δεκεμβρίου η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Την ίδια ημέρα το 1967, ένας άλλος ΓΑΠ, ο Γεώργιος Παπανδρέου (αρχηγός της Ένωσης Κέντρου) και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος (ΕΡΕ) πραγματοποίησαν μυστική συνάντηση για το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο, που θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές στις 28 Μαΐου 1967.
Η συμφωνία σφραγίστηκε την επόμενη ημέρα με την υπογραφή σχετικού μνημονίου που υπέγραψαν οι δυο πολιτικοί παρουσία του Βασιλιά.
Βασικός στόχος του μνημονίου ήταν να μην βρεθεί σε καμία περίπτωση η αριστερά και συγκεκριμένα η ΕΔΑ σε κυβερνητικές θέσεις.
Για το λόγο αυτό ο Γ.Παπανδρέου στο μυστικό μνημόνιο που υπογράφει αποδέχεται μεταξύ άλλων πως «Εις περίπτωσιν επιτυχίας της Ε.Κ. ως πρώτου κόμματος αλλά μη συγκεντρούντος απόλυτον πλειψηφίαν, η Ε.Κ. επ΄ ουδενί λόγο θα στηριχθή η συνεργασθή μετά της Ε.Δ.Α».
Αυτό το άτυπο παλατιανό πραξικόπημα θα οδηγήσει και στην ολοκληρωτική ρήξη του Α.Παπανδρέου με τον πατέρα του. Σε επιστολή που του στέλνει λίγες ημέρες αργότερα αναφέρει και τα εξής:
Με άπειρο σεβασμό για τον αρχηγό της Ενώσεως Κέντρου, το μεγάλο δημοκράτη, τον ηγέτη των δύο Ανένδοτων αγώνων για τη δημοκρατία, την πρόοδο και την εθνική μας υπερηφάνεια και με άπειρη αγάπη για τον πατέρα μου, του απευθύνω έκκληση να αναθεωρήση την πρόθεση του να υποστηρίξει το βασιλικό κατασκεύασμα που πρόκειται να παρουσιαστεί στη Βουλή…..Υπερψήφιση της κυβερνήσεως Παρασκευόπουλου ισοδυναμεί με πλήρη γελοιοποίηση των θέσων της Ενώσεως Κέντρου. Σημαίνει υιοθέτηση των θέσεων της Δεξιάς. Σημαίνει αποδοχή του βασιλικού πραξικοπήματος. Σημαίνει εγκατάλειψη του βασικού συνθήματος πως «ο βασιλεύς βασιλεύει, ο λαός κυβερνά». Σημαίνει κατά συνέπεια εγκατάλειψη εκ μέρους της Ενώσεως Κέντρου του μεγάλου, επίμονου αιτήματος του Ελληνικού λαού «ο στρατός να μην ανήκει ούτε σε πρόσωπα ούτε σε κόμματα, αλλά στο έθνος και στο λαό». Και σημαίνει σε τελευταία ανάλυση, πλήρη υπαναχώρηση από τη βασική μας θέση πως «η Ελλάδα είναι σύμμαχος, όχι δορυφόρος» και πως «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Γιατί η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου συνιστά την πεμπτουσία της επιτυχίας των σχεδίων του Παλατιού, του ξένου παράγοντα και των διαφόρων κατεστημένων που έχουν γίνει τύραννοι της χώρας…..Γιατί αυτή η εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς τη συμπλήρωση της εκτροπής από το σύνταγμα.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο η δημοκρατία είχε καταλυθεί και οι συνταγματάρχες αναλάμβαναν την εξουσία με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και της ελληνικής οικονομικής ελίτ.
Η ιστορία προφανώς δεν επαναλαμβάνεται ποτέ παρά μόνο σαν φάρσα. Πάντα όμως μπορούμε να διδαχθούμε από αυτήν.
Κάθε φορά που οι οικονομικά ισχυροί αυτού του τόπου θέλησαν να πραγματοποιήσουν μια ακόμη αναδιανομή πλούτου, από τους πολλούς προς τους λίγου,ς και κάθε φορά που το συντηρητικό πολιτικό κατεστημένο δεν ήταν πλέον σε θέση να ικανοποιήσει τις επιδιώξεις τους και απειλούνταν άμεσα από την αριστερά, το σύστημα προχώρησε σε δημοκρατική εκτροπή. Και όσοι προσπάθησαν να παίξουν μόνο με τους δικούς του κανόνες ηττήθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου