Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2020

Οι Άριστοι της συμφοράς


Όποιος πίστευε ότι μια Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα λειτουργούσε έτσι προφανώς δεν ειχε μελετήσει την πορεία των Μητσοτάκηδων στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Αλλά το ζήτημα δεν είναι ο κάθε Μητσοτάκης, ο προηγούμενος, ο νυν ή ο επόμενος. Το ζήτημα είμαστε Εμείς.

@ai_Katerina
 
Δεν υπάρχει ούτε ένας νοήμων πολίτης που να μην αναγνωρίζει ότι ξοδεύτηκαν τεράστιοι πόροι στην επικοινωνία και ελάχιστοι έως μηδενικοί πόροι στην αντιμετώπιση της πανδημίας. 
Όσο κι αν προσπάθησαν να σκεπάσουν την αδιανόητη κυβερνητική ανεπάρκεια και τον χυδαίο Μητσοτακικό  τυχοδιωκτισμό με μπερντέδες επιστημοσύνης, η πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά. 
Δεν αξίζει τον κόπο να μιλήσεις πια για την απίστευτη κομπορρημοσύνη του Πρωθυπουργού για το πως η Κυβέρνηση νίκησε τον κορονοιό, για την χυδαία παράσταση της κυβερνητικής κομπανίας και των φίλων της στα ηλιοβασιλέματα της Σαντορίνης, για τα σκοιλ ελικικου, για τις μάσκες που δεν έπρεπε να φοριούνται -γιατί δεν διαθέταμε- αλλά μετά έγιναν υποχρεωτικές γιατί αποκτήσαμε, για τις μάσκες σωβρακοφανέλες που δόθηκαν στα σχολεία, γιατί κανείς δεν μπορούσε να μετρήσει δυο διαστάσεις, για τα πετσωμένα ΜΜΕ των φίλων και χορηγών, για τα πεταμένα εκατομμύρια σε πεζόδρομους, πεθαμένους φοίνικες και παγκάκια ψησταριές. Όλα αυτά διαθέτουν ένα χαριτωμένο σουρεαλισμό που αν δεν είχε χρυσοπληρωθεί από τα χρήματα των πολιτών θα μπορούσαν να κυκλοφορούν και σαν ιστορικά ανέκδοτα. 
Υπάρχει όμως κάτι που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Κι αυτό είναι τα tests, τα στοχευμένα tests σε σχολεία, ΜΜΜ, γηροκομεία,  χώρους εργασιας, εκκλησιες. Ο ΕΟΔΥ αρκέστηκε στο να στήνει πανηγύρια  στις πλατείες, χωρίς να εξετάζει στοχευόμενα κοινά. Έρευνες της πυρκαγιάς, στατιστικές της συμφοράς και… Σωτηρίες παρεννοήσεις. Και δεν είναι απλά αδιανόητο είναι τριτοκοσμικό το ότι η Κυβέρνηση υποχρέωνε τους πολίτες να πληρώνουν 100 ευρώ από την τσεπη τους για να κάνουν μοριακό έλεγχο σε ιδιωτικά διαγνωστικά χωρίς να τολμήσει να βάλει πλαφόν στην τιμή και χωρίς αυτά να συνταγογραφούνται. 
Βέβαια η Κυβέρνηση ειχε άλλα συμβόλαια να εκτελέσει εν μέσω υγειονομικής κρίσης. Να νομοθετήσει την απλήρωτη υπερωρία,  να υφαρπάξει την πρώτη κατοικία των πολιτών με τον πτωχευτικό, ενώ ταυτόχρονα νομοθετεί  το πάγωμα των ποινικών διώξεων περισσότερων από 5.000 φοροφυγάδων με χρέη προς το Δημόσιο άνω των 150.000 ευρώ ο καθένας…  Αυτά δε τα απίστευτα μέτρα της ακόμη μεγαλύτερης φτωχοποίησης της πλέμπας και της αδιανόητης ασυλίας της λαμογιάς, ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις»
Η ιχνηλάτηση, η στατιστική μελέτη, τα δημόσια νοσοκομεία που καταρρέουν, ο περιορισμός των χειρουργείων, οι ΜΕΘ για τις οποίες δεν υπάρχει προσωπικό, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια που πλουτίζουν από όλα τα άλλα περιστατικά υγείας και που αν δεν διαθέτεις τα 5-10-15.000 ευρώ για να νοσηλευτείς για ένα οποιοδήποτε νόσημα πλην covid, θα πας σαν το σκυλί στο αμπέλι. Ο   Σπύρος Ζακυνθινός, καθηγητής Εντατικής Θεραπείας- Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής ΜΕΘ του «Ευαγγελισμού» ανέφερε χαρακτηριστικά : Ο ιδιωτικός τομέας επιλέγει - και μάλιστα τα πιο ελαφριά. Αυτά που θα προσφέρουν χρήματα χωρίς κόστος. Περιστατικά που τους φέρνουν 1.600 ευρώ την ημέρα, όσο και ο μισθός ενός ειδικευμένου γιατρού του συστήματος υγείας! Διότι κοστίζουν τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό.
Καίγεται η Θεσσαλονίκη και το «Διαβαλκανικό» δεν βοηθάει. Αντί να το αναγκάσει η κυβέρνηση, ανακοίνωσε ότι θα μεταφερθούν στην Αθήνα ασθενείς με αεροδιακομιδή. Ο ιδιωτικός τομέας φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Η ευθύνη είναι τεράστια.
Η μόνη απάντηση σε όλα αυτά είναι η απαγόρευση. Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς. Όποιος διανοηθεί να μιλήσει, να καταγγείλει αυτή την χυδαία και θανατηφόρα πολιτική βαφτίζεται «υπόκοσμος». Πιθανά να είναι λαϊκισμός να ανησυχείς αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις μπροστά στο μεγαλείο ενός Μωυσή και των Αρίστων του. 
Όποιος πίστευε ότι μια Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα λειτουργούσε έτσι προφανώς δεν ειχε μελετήσει την πορεία των Μητσοτάκηδων στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Αλλά το ζήτημα δεν είναι ο κάθε Μητσοτάκης, ο προηγούμενος, ο νυν ή ο επόμενος. Το ζήτημα είμαστε Εμείς. Το ζητημα είναι πόσο εύκολα εγκαταλείπουμε τη ζωή, την τύχη, τα δικαιώματα μας, στον κάθε αυτοαποκαλούμενο νόμιμο ιδιοκτήτη της χώρας.  Στον κάθε Μωυσή. Στον κάθε Άριστο της συμφοράς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου