 |
| Πάμπλο Πικάσο, «Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες», 1947 |
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις...»
Κωνσταντίνος Καβάφης
Εκλήφθηκε ως μια ακόμη απλή "γκάφα" η χρήση του Ομήρου από τον κύριο πρωθυπουργό κι έγινε μεγάλη επιτυχία (viral, hastag στην ορολογία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης): Νέο «τιτίβισμα» γκάφα του Τσίπρα που έριξε το διαδίκτυο... Τα 'κανε «σαλάτα» με τον Οδυσσέα και τις Σειρήνες... Ο Τσίπρας μπέρδεψε την Οδύσσεια με την Αργοναυτική εκστρατεία....
Πιθανόν να έχει ένα πάθος με τον Όμηρο και τις Σειρήνες ο κύριος πρωθυπουργός -αυτό είναι πολύ καλό προσόν- μιας και συχνά χρησιμοποιεί τη φράση «Ας διδαχθούμε από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες...» (στην Κέρκυρα το Πάσχα του 2017, προχθές στην Θεσσαλονίκη και σίγουρα σε προσωπικές στιγμές με τους φίλους του, για καλαμπούρι ή εξάσκηση).
Πιθανόν να είναι μια "φράση κλισέ" των λογογράφων του κ. πρωθυπουργού, όμως παραμένει κεντρικό ζήτημα πως του αρέσει ο Όμηρος.
Βέβαια προκαλεί το ενδιαφέρον, ή αν θέλουμε μια απορία στον Έλληνα πολίτη που έτυχε της έστω στοιχειώδους υποχρεωτικής εκπαίδευσης -κι όχι ανώτερης ή Πανεπιστημιακής μόρφωσης- αν ο κ. πρωθυπουργός, ή οι λογογράφοι του, έχουν διαβάσει το Βιβλίο της Γ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου της... πατρίδας μας: «Φεύγοντας απ’ τον Άδη, ο Οδυσσέας κι οι σύντροφοί του έφτασαν στο νησί των Σειρήνων. Αυτές µάγευαν τους ναυτικούς µε το γλυκό τραγούδι τους κι όταν αυτοί πλησίαζαν, τους έτρωγαν. Ο Οδυσσέας όµως, όπως τον είχε συµβουλέψει η Κίρκη, βούλωσε µε κερί των συντρόφων του τ’ αυτιά, για να µην ακούσουν τίποτε, και τους διέταξε τον ίδιο να τον δέσουνε σφιχτά στο κατάρτι του καραβιού του...» (Οι περιπέτειες του Οδυσσέα - Ιστορία (Γ Δημοτικού)).
Ο λογογράφος του κ. Μακρόν, που στην Πνύκα μίλησε στην ελληνική, έκανε σίγουρα μια προεργασία, διάβασε κι έγραψε το κείμενο. Όμως, επειδή ο κ. πρωθυπουργός επιμένει με εμμονή να επαναλαμβάνει συχνά το ίδιο λάθος, θα μπορούσε να απευθυνθεί σε υπουργούς του και να ρωτήσει. Τόσο ο κ. Ζουράρις, όσο κι ο Πάνος Καμμένος (όσο κι αν κάποιος μπορεί να έχει πολιτικές διαφωνίες μαζί τους) θα μπορούσαν να του εξηγήσουν πολύ καλά, γιατί η αρχαία ελληνική Μυθολογία και φιλοσοφία δεν αποτελεί "αστικό" πλεονέκτημα, όπως συχνά επικαλούνται οι "Radical chic" της νέας τάξης, της παγκοσμιοποίησης.
Τέλος πάντων, για να εκλαϊκεύσεις τη νέα σου πολιτική επιλογή για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και το τέλος των μνημονίων, μέσα από την "ελεύθερη αγορά", την "ελεύθερη οικονομία", τις ιδιωτικοποιήσεις-"επενδύσεις" και την πρόσληψη από την κυβέρνηση του οίκου Ρότσιλντ, γεγονός που μπόρεσες να κατανόησεις μόνον μετά την εκλογή σου ως πρωθυπουργού και μάλιστα με μια εντυπωσιακά ριζοσπαστική κι αριστερή ρητορεία, μην κακοποιείς την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία και Φιλοσοφία.
Το "έγκλημα" δεν συνίσταται, δυστυχώς, στην άγνοια στοιχειωδών γνώσεων Γ' Δημοτικού Σχολείου, δεν συνιστάται σε μια λεπτομέρεια μικρής σημασίας, αλλά στο τι αντιπροσωπεύει για τον παγκόσμιο Πολιτισμό ο Οδυσσέας του Ομήρου. Όχι να το καυχηθούμε, κύριε πρωθυπουργέ, αλλά ο Οδυσσέας αντιπροσωπεύει τον πολυμήχανο και εμβληματικό Έλληνα, τον Έλληνα που αναζητάει γνώσεις και περιπέτειες, που ψάχνει τον ίδιο τον εαυτό του μέσα στον κίνδυνο και το άγνωστο, χωρίς φόβο. Έλληνα με κότσια, για να το πούμε στην καθομιλούμενη.
Το αδύνατο, ανυπέρβλητο ταξίδι του Οδυσσέα είναι προς τη γνώση της ανθρώπινης ζωής και των αναγκών. Γι' αυτό ο Οδυσσέας δεν κλείνει ΠΟΤΈ τ' αυτιά του και ούτε και τα μάτια του.
Η έννοια της εμπειρίας χωρίς να κλείσει τ' αυτιά του στις Σειρήνες. Ο Όμηρος διηγείται την απόκτηση συνείδησης που παράγει την εμπειρία. Στα ξένα Πανεπιστήμια διδάσκουν πως "η περιπέτεια του Οδυσσέα σ' ένα μακρινό κόσμο όπου το μέτρο του ηρωικού, του ανθρώπινου είναι ο Έλληνας, το Ελληνικό, που δεν μπορεί να διεκδικήσει καμία αξία αν κλείσει τ' αυτιά του. Ο Οδυσσέας δεν βρίσκει απέναντί του, δεν αντιμετωπίζει ήρωες αλλά ό,τι πιο χυδαίο επικρατεί στον κόσμο: δαίμονες, γίγαντες, θαλάσσια τέρατα, μάγισσες".
Είναι ακριβώς αυτό που συνόψισε ο Φιδέλ Κάστρο: «Ανεξαρτησία σημαίνει να έχεις το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου και να του λες Άντε γαμήσου»... Καταλαβαινόμαστε, νομίζω.
Ο Οδυσσέας στην Ομηρική διήγηση για να ξεφύγει από τις ελκυστικές και πλάνες φωνές των Σειρήνων δεν κλείνει τ' αυτιά του για να μπορέσει να ακούσει το τραγούδι τους χωρίς να εγκλωβιστεί. Δεν υπάρχουν σύνορα και φραγμοί στην επιθυμία και θέληση του Οδυσσέα, δεν υπάρχει φόβος! Ακριβώς το αντίθετο από ότι νομίζατε ότι σηματοδοτείτε εσείς κ. πρωθυπουργέ.
Σύμφωνα με τον Κικερώνα αυτό το τμήμα της Ομηρικής εποποιίας, ο Οδυσσέας και το τραγούδι των Σειρήνων, είναι μια υπόσχεση γνώσης: ο Οδυσσέας δεν έκλεισε τ' αυτιά του και δεν προσελκύστηκε από την αρτιότητα του ήχου τους, αλλά από την ακόρεστη επιθυμία για γνώση, να μάθει.
Το "έγκλημα" δεν συνίσταται, δυστυχώς, στην άγνοια στοιχειωδών γνώσεων Γ' Δημοτικού Σχολείου, δεν συνιστάται σε μια λεπτομέρεια μικρής σημασίας, αλλά στο τι αντιπροσωπεύει για τον παγκόσμιο Πολιτισμό ο Οδυσσέας του Ομήρου. Όχι να το καυχηθούμε, κύριε πρωθυπουργέ, αλλά ο Οδυσσέας αντιπροσωπεύει τον πολυμήχανο και εμβληματικό Έλληνα, τον Έλληνα που αναζητάει γνώσεις και περιπέτειες, που ψάχνει τον ίδιο τον εαυτό του μέσα στον κίνδυνο και το άγνωστο, χωρίς φόβο. Έλληνα με κότσια, για να το πούμε στην καθομιλούμενη.
Το αδύνατο, ανυπέρβλητο ταξίδι του Οδυσσέα είναι προς τη γνώση της ανθρώπινης ζωής και των αναγκών. Γι' αυτό ο Οδυσσέας δεν κλείνει ΠΟΤΈ τ' αυτιά του και ούτε και τα μάτια του.
Η έννοια της εμπειρίας χωρίς να κλείσει τ' αυτιά του στις Σειρήνες. Ο Όμηρος διηγείται την απόκτηση συνείδησης που παράγει την εμπειρία. Στα ξένα Πανεπιστήμια διδάσκουν πως "η περιπέτεια του Οδυσσέα σ' ένα μακρινό κόσμο όπου το μέτρο του ηρωικού, του ανθρώπινου είναι ο Έλληνας, το Ελληνικό, που δεν μπορεί να διεκδικήσει καμία αξία αν κλείσει τ' αυτιά του. Ο Οδυσσέας δεν βρίσκει απέναντί του, δεν αντιμετωπίζει ήρωες αλλά ό,τι πιο χυδαίο επικρατεί στον κόσμο: δαίμονες, γίγαντες, θαλάσσια τέρατα, μάγισσες".
Είναι ακριβώς αυτό που συνόψισε ο Φιδέλ Κάστρο: «Ανεξαρτησία σημαίνει να έχεις το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου και να του λες Άντε γαμήσου»... Καταλαβαινόμαστε, νομίζω.
Ο Οδυσσέας στην Ομηρική διήγηση για να ξεφύγει από τις ελκυστικές και πλάνες φωνές των Σειρήνων δεν κλείνει τ' αυτιά του για να μπορέσει να ακούσει το τραγούδι τους χωρίς να εγκλωβιστεί. Δεν υπάρχουν σύνορα και φραγμοί στην επιθυμία και θέληση του Οδυσσέα, δεν υπάρχει φόβος! Ακριβώς το αντίθετο από ότι νομίζατε ότι σηματοδοτείτε εσείς κ. πρωθυπουργέ.
Σύμφωνα με τον Κικερώνα αυτό το τμήμα της Ομηρικής εποποιίας, ο Οδυσσέας και το τραγούδι των Σειρήνων, είναι μια υπόσχεση γνώσης: ο Οδυσσέας δεν έκλεισε τ' αυτιά του και δεν προσελκύστηκε από την αρτιότητα του ήχου τους, αλλά από την ακόρεστη επιθυμία για γνώση, να μάθει.
"De finibus bonorum et malorum", V, 18
(Τα όρια του καλού και του κακού)
Μάρκος Τύλλιος Κικέρων, γνωστός και ως Κικέρων
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις... μας λέει ο Καβάφης.
Κύριε Τσίπρα,
πρόκειται για την "Επικούρεια ηθική και φιλοσοφία"... αν έχετε ακουστά. Τη φιλοσοφία του Επίκουρου που εντυπωσίασε τον Κάρολο Μαρξ και για την οποία γράφει και περιγράφει ο Μαρξ στο «Η διαφορά ανάμεσα στη Δημοκρίτεια και την Επικούρεια φιλοσοφία της φύσης». Ο Όμηρος διδάσκει κάτι πολύ σαφές: Τα αυτιά τους στις Σειρήνες κλείνουν μόνον οι ΔΕΙΛΟΙ!
Εγκληματικό σφάλμα κ. πρωθυπουργέ, διότι συνεχώς επαναλαμβάνετε μια έκκληση για δειλία κι αυτό δεν ταιριάζει στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, αλλά και στους Μαρξιστές.
 |
Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες, Αττικός Αμφορέας
με κόκκινες απεικονίσεις (480-470 π.Χ.)
|
«Αποκτήστε γνώσεις, γιατί θα χρειαστούμε όλη μας τη νοημοσύνη...», τόνιζε στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας "L’Ordine Nuovo", 1η Μάη 1919, ο Αντόνιο Γκράμσι.
Κι επειδή κύριε Τσίπρα, πριν την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας και την οριστική προσχώρηση στους "Radical chic" της κοσμοπολίτικης "αριστεράς" ο πολιτικός σας χώρος της λεγόμενης "ανανερωτικής αριστεράς" έκανε συχνές αναφορές στον μεγάλο Ιταλό διανοητή κι επαναστάτη Αντόνιο Γκράμσι... κι επειδή η παγκόσμια αριστερή διανόηση -και με τον Μαρξ- είχε κι έχει σημείο αναφοράς την Αρχαία Ελλάδα και τη Φιλοσοφία της, καλό είναι να μελετήσετε πριν μιλήσετε ή όταν ελέγχετε κείμενα λογογράφων σας:
«Δεν μαθαίνουμε λατινικά κι ελληνικά για να μιλάμε αυτές τις γλώσσες, για να γίνουμε σερβιτόροι ή διερμηνείς, ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Τις μαθαίνουμε για να γνωρίσουμε τον πολιτισμό αυτών των δύο λαών, η ζωή των οποίων αποτελεί τη βάση του παγκόσμιου πολιτισμού...» [Antonio Gramsci, Quaderni dal Carcere (Τετράδια της Φυλακής), 4 [XIII], 55].
Αλέξη Τσίπρα να είσαι σίγουρος πως οι Ελληνίδες κι οι Έλληνες, ως απόγονοι του Οδυσσέα και ως σκεπτόμενοι πολίτες, θα έχουν ορθάνοιχτα τ' αυτιά τους και τα μάτια τους για να παρακολουθήσουν μέχρι ποιο σημείο θα φθάσει η εξαθλίωση του λαού μας και κατόπιν θα "μιλήσουν"!
«Δεν μαθαίνουμε λατινικά κι ελληνικά για να μιλάμε αυτές τις γλώσσες, για να γίνουμε σερβιτόροι ή διερμηνείς, ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Τις μαθαίνουμε για να γνωρίσουμε τον πολιτισμό αυτών των δύο λαών, η ζωή των οποίων αποτελεί τη βάση του παγκόσμιου πολιτισμού...» [Antonio Gramsci, Quaderni dal Carcere (Τετράδια της Φυλακής), 4 [XIII], 55].
Αλέξη Τσίπρα να είσαι σίγουρος πως οι Ελληνίδες κι οι Έλληνες, ως απόγονοι του Οδυσσέα και ως σκεπτόμενοι πολίτες, θα έχουν ορθάνοιχτα τ' αυτιά τους και τα μάτια τους για να παρακολουθήσουν μέχρι ποιο σημείο θα φθάσει η εξαθλίωση του λαού μας και κατόπιν θα "μιλήσουν"!
Κύριε Τσίπρα... «μερικές φορές η σιωπή είναι χρυσός»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου