Διαβάζοντας την απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού για το τσιμεντάρισμα της Ακρόπολη
Γρηγόρης Τραγγανίδας
Η απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού στις διαμαρτυρίες για τις τσιμεντένιες διαδρομές στην Ακρόπολη είναι ενδεικτική του ύφους και του ήθους άσκησης πολιτικής της κυβέρνησης: Απροκάλυπτη ειρωνεία, κυνικός σαρκασμός, αμοραλιστική προσπάθεια ενοχοποίησης των αντιδράσεων και, αντί επιχειρημάτων, λογικά άλματα.
Ας ξεκινήσουμε με την ειρωνεία και τον σαρκασμό εναντίον του κόσμου: Το υπουργείο Πολιτισμού «εκφράζει τη χαρά του που ευαίσθητοι πολίτες ανησύχησαν για τις διαδρομές, που επιστρώνονται στον Βράχο της Ακρόπολης, ώστε να διευκολύνουν την πρόσβαση των ΑμεΑ, των ηλικιωμένων, των πολιτών με προβλήματα υγείας. Εκφράζει ταυτόχρονα και τη λύπη του γιατί οι ίδιοι ευαίσθητοι πολίτες που διαμαρτύρονται, θα πρέπει μην έχουν επισκεφθεί τον Ιερό Βράχο τουλάχιστον επί μία εικοσαετία, που αυτές οι διαδρομές υφίστανται στρωμένες με τσιμέντο» γράφει η ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την λογική του υπουργείου λοιπόν, οι μόνοι που είχαν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράκ και της Συρίας από τον ISIS και τους Αμερικανούς, ήταν όσοι/ες είχαν πάει στη Βαβυλώνα και στην Παλμύρα.
Αλλά υπάρχει κάτι ακόμη πιο άσχημο σε αυτήν την παράγραφο της ανακοίνωσης: Η ελιτίστικη απαξίωση, εκ μέρους του κράτους των αφεντικών, του πολιτιστικού επίπεδου της εργατικής τάξης, για το οποίο είναι υπεύθυνο ακριβώς το κράτος των αφεντικών.
Κυρία υπουργέ,
Ας φροντίσει η δημόσια Παιδεία να δημιουργήσει πολίτες που να γνωρίσουν και να αγαπήσουν την πολιτιστική κληρονομιά τους
Ας φροντίσει το κράτος να μην μετατρέπει την πολιτιστική κληρονομιά σε εμπόρευμα
Ας μην την εκλαμβάνει, είτε ως εμπόδιο, είτε ως «κελεπούρι» για τους επενδυτές
Ας μην την ξηλώνει υπέρ των εργολάβων
Ας έχει δωρεάν την πρόσβαση σε αυτήν για τους εργαζόμενους.
Και μετά μας κουνάτε το δάχτυλο.
Διότι τώρα, αυτός ο άθλιος τρόπος αντιμετώπισης της κριτικής, χαρακτηρίζει μόνο αυτόν που τον χρησιμοποιεί.
Διότι είναι αθλιότητα να λέει το υπουργείο: «Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονται κάθε χρόνο για να επισκεφθούν τον Ιερό Βράχο. Ας μην είναι αυτό το προσκύνημα προνόμιο όσων δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα στην ανάβαση. ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, άνθρωποι με ποικίλα προβλήματα έχουν δικαίωμα να δουν και να θαυμάσουν από κοντά τα μνημεία της Ακρόπολης, της ημετέρας παιδείας μετέχοντες».
Τι εννοείτε κυρία υπουργέ; Ότι ο κόσμος που ασκεί κριτική στο τσιμέντο με το οποίο καλύψατε την Ακρόπολη, θέλει να διατηρήσει για τον εαυτό του κάποιο «προνόμιο» έναντι των συνανθρώπων του;
Ότι όποιος/α αντιδρά στις τσιμεντένιες διαδρομές είναι ρατσιστής;
Εκπληκτική λογική! Αντάξια του ανέκδοτου με τον γρύλο.
Αλλά ας πούμε ότι μόλις τώρα «ξυπνήσαμε» και δεν μας αρέσουν τα τσιμέντα στα μνημεία. Ότι κάνουμε τους εξυπνάκηδες δίχως να έχουμε πατήσει το πόδι μας στην Ακρόπολη. Και πάλι όμως το ερώτημα παραμένει: Από πότε η παρέμβαση στα μνημεία ετεροκαθορίζεται από τον τρέχον «εξυπνακισμό»; Γι’ αυτό τσιμεντώνετε; Επειδή κατά πάσα πιθανότητα ουδείς θα το πάρει χαμπάρι; Αλλά και να το πάρει χαμπάρι, ποιος νοιάστηκε;
Εξαιρετική λογική! Αντάξια του ανεκδότου με το μπουζούκι και τον αστυφύλακα.
Και πάμε στην ουσία. Γράφει το υπουργείο: «Η διαφορά είναι ότι με το χρόνο και με το πέρασμα εκατομμυρίων επισκεπτών, όλα αυτά τα χρόνια, το υλικό έχει καταστραφεί και οι διαδρομές αποτελούν παγίδα ακόμα και για τους μη έχοντες δυσκολίες στην κίνηση. Με τη λειτουργία του ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα επιτρέπει με ασφάλεια και άνεση την άνοδο των επισκεπτών, που δυσκολεύονται για ποικίλους λόγους, στο μνημείο, βελτιώνονται οι υφιστάμενες διαδρομές με υλικό, το οποίο έχουν εγκρίνει η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, υπό την προεδρία του ακαδημαϊκού Μανώλη Κορρέ και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο».
Το υπουργείο λέει λοιπόν ότι έριξε νέο τσιμέντο επειδή διαλύθηκε το παλιό.
Μάλιστα.
Το να αναζητηθεί άλλο υλικό για τις διαδρομές, που να μην προκαλεί βλάβη (έστω έμμεση) στα μνημεία της Ακρόπολης και να συνάδει με τα μνημεία της, ούτε λόγος έτσι;
Τι είδους επιστημονικό κριτήριο είναι το… «αφού υπήρχε;». Και η καταστροφική αναστήλωση του Παρθενώνα από τον Μπαλάνο υπήρχε. Έπρεπε να την αφήσουμε;
Οι ίδιοι οι άνθρωποι στο όνομα των οποίων διαπράξατε αυτή την ύβρη, είναι αντίθετοι στην τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης. Η γενική γραμματέας της ομοσπονδίας των κινητικά αναπήρων δήλωσε δημόσια τη φρίκη της. «Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να ξηλωθεί το υπάρχον τσιμέντο και να φτιαχτούν διάδρομοι από άλλο υλικό» γράφει. Και προσθέτει: «Επίσης να σημειώσω ότι η αρχαιολογική δεν επιτρέπει καν την επιδιόρθωση του καλντεριμιού που οδηγεί στην είσοδο προς την Ακρόπολη, όπως και του καλντεριμιού που οδηγεί στο Ηρώδειο, με γέμισμα από το όποιο ειδικό υλικό απαιτείται. Το γέμισμα την ενοχλεί. Το τσιμεντάρισμα δεν την ενόχλησε. Τρομάζω τέλος, γιατί έχουμε ζητήσει ως ΕΟΚΑ (σσ Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων), τη δημιουργία ενός προσβάσιμου διαδρόμου από ξύλο ή γυαλί, σε όλη τη διαδρομή από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως την είσοδο για το αναβατόριο, διορθώνω, τον ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα ήταν έτοιμος τον Ιούλιο κι ακόμα ετοιμάζεται. Και τρομάζω γιατί αν κάνουν κι εκεί τσιμεντένιο διάδρομο, θα μας μισήσετε όλοι εμάς τους ΑμεΑ και με το δίκιο σας.».
Ιδού λοιπόν κυρία υπουργέ πώς «σέβεται» το κράτος τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Ενδιαφέρεστε για το πώς θα κινούνται πάνω στον βράχο, αλλά, όπως οι ίδιοι καταγγέλουν, όχι για το πώς θα φτάσουν μέχρι εκεί. Ακόμη μία επίδειξη κυνισμού λοιπόν της πολιτείας.
Επίδειξη η οποία επιπλέον μας βάζει και σε σκέψεις για τους πραγματικούς σκοπούς της τσιμεντόστρωσης.
Διότι, σε ανώμαλο έδαφος, πόσο ν’ αντέξουν οι ψηλοτάκουνες γόβες;
Έλα ντε…
Ας ξεκινήσουμε με την ειρωνεία και τον σαρκασμό εναντίον του κόσμου: Το υπουργείο Πολιτισμού «εκφράζει τη χαρά του που ευαίσθητοι πολίτες ανησύχησαν για τις διαδρομές, που επιστρώνονται στον Βράχο της Ακρόπολης, ώστε να διευκολύνουν την πρόσβαση των ΑμεΑ, των ηλικιωμένων, των πολιτών με προβλήματα υγείας. Εκφράζει ταυτόχρονα και τη λύπη του γιατί οι ίδιοι ευαίσθητοι πολίτες που διαμαρτύρονται, θα πρέπει μην έχουν επισκεφθεί τον Ιερό Βράχο τουλάχιστον επί μία εικοσαετία, που αυτές οι διαδρομές υφίστανται στρωμένες με τσιμέντο» γράφει η ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την λογική του υπουργείου λοιπόν, οι μόνοι που είχαν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράκ και της Συρίας από τον ISIS και τους Αμερικανούς, ήταν όσοι/ες είχαν πάει στη Βαβυλώνα και στην Παλμύρα.
Αλλά υπάρχει κάτι ακόμη πιο άσχημο σε αυτήν την παράγραφο της ανακοίνωσης: Η ελιτίστικη απαξίωση, εκ μέρους του κράτους των αφεντικών, του πολιτιστικού επίπεδου της εργατικής τάξης, για το οποίο είναι υπεύθυνο ακριβώς το κράτος των αφεντικών.
Κυρία υπουργέ,
Ας φροντίσει η δημόσια Παιδεία να δημιουργήσει πολίτες που να γνωρίσουν και να αγαπήσουν την πολιτιστική κληρονομιά τους
Ας φροντίσει το κράτος να μην μετατρέπει την πολιτιστική κληρονομιά σε εμπόρευμα
Ας μην την εκλαμβάνει, είτε ως εμπόδιο, είτε ως «κελεπούρι» για τους επενδυτές
Ας μην την ξηλώνει υπέρ των εργολάβων
Ας έχει δωρεάν την πρόσβαση σε αυτήν για τους εργαζόμενους.
Και μετά μας κουνάτε το δάχτυλο.
Διότι τώρα, αυτός ο άθλιος τρόπος αντιμετώπισης της κριτικής, χαρακτηρίζει μόνο αυτόν που τον χρησιμοποιεί.
Διότι είναι αθλιότητα να λέει το υπουργείο: «Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονται κάθε χρόνο για να επισκεφθούν τον Ιερό Βράχο. Ας μην είναι αυτό το προσκύνημα προνόμιο όσων δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα στην ανάβαση. ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, άνθρωποι με ποικίλα προβλήματα έχουν δικαίωμα να δουν και να θαυμάσουν από κοντά τα μνημεία της Ακρόπολης, της ημετέρας παιδείας μετέχοντες».
Τι εννοείτε κυρία υπουργέ; Ότι ο κόσμος που ασκεί κριτική στο τσιμέντο με το οποίο καλύψατε την Ακρόπολη, θέλει να διατηρήσει για τον εαυτό του κάποιο «προνόμιο» έναντι των συνανθρώπων του;
Ότι όποιος/α αντιδρά στις τσιμεντένιες διαδρομές είναι ρατσιστής;
Εκπληκτική λογική! Αντάξια του ανέκδοτου με τον γρύλο.
Αλλά ας πούμε ότι μόλις τώρα «ξυπνήσαμε» και δεν μας αρέσουν τα τσιμέντα στα μνημεία. Ότι κάνουμε τους εξυπνάκηδες δίχως να έχουμε πατήσει το πόδι μας στην Ακρόπολη. Και πάλι όμως το ερώτημα παραμένει: Από πότε η παρέμβαση στα μνημεία ετεροκαθορίζεται από τον τρέχον «εξυπνακισμό»; Γι’ αυτό τσιμεντώνετε; Επειδή κατά πάσα πιθανότητα ουδείς θα το πάρει χαμπάρι; Αλλά και να το πάρει χαμπάρι, ποιος νοιάστηκε;
Εξαιρετική λογική! Αντάξια του ανεκδότου με το μπουζούκι και τον αστυφύλακα.
Και πάμε στην ουσία. Γράφει το υπουργείο: «Η διαφορά είναι ότι με το χρόνο και με το πέρασμα εκατομμυρίων επισκεπτών, όλα αυτά τα χρόνια, το υλικό έχει καταστραφεί και οι διαδρομές αποτελούν παγίδα ακόμα και για τους μη έχοντες δυσκολίες στην κίνηση. Με τη λειτουργία του ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα επιτρέπει με ασφάλεια και άνεση την άνοδο των επισκεπτών, που δυσκολεύονται για ποικίλους λόγους, στο μνημείο, βελτιώνονται οι υφιστάμενες διαδρομές με υλικό, το οποίο έχουν εγκρίνει η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, υπό την προεδρία του ακαδημαϊκού Μανώλη Κορρέ και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο».
Το υπουργείο λέει λοιπόν ότι έριξε νέο τσιμέντο επειδή διαλύθηκε το παλιό.
Μάλιστα.
Το να αναζητηθεί άλλο υλικό για τις διαδρομές, που να μην προκαλεί βλάβη (έστω έμμεση) στα μνημεία της Ακρόπολης και να συνάδει με τα μνημεία της, ούτε λόγος έτσι;
Τι είδους επιστημονικό κριτήριο είναι το… «αφού υπήρχε;». Και η καταστροφική αναστήλωση του Παρθενώνα από τον Μπαλάνο υπήρχε. Έπρεπε να την αφήσουμε;
Οι ίδιοι οι άνθρωποι στο όνομα των οποίων διαπράξατε αυτή την ύβρη, είναι αντίθετοι στην τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης. Η γενική γραμματέας της ομοσπονδίας των κινητικά αναπήρων δήλωσε δημόσια τη φρίκη της. «Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να ξηλωθεί το υπάρχον τσιμέντο και να φτιαχτούν διάδρομοι από άλλο υλικό» γράφει. Και προσθέτει: «Επίσης να σημειώσω ότι η αρχαιολογική δεν επιτρέπει καν την επιδιόρθωση του καλντεριμιού που οδηγεί στην είσοδο προς την Ακρόπολη, όπως και του καλντεριμιού που οδηγεί στο Ηρώδειο, με γέμισμα από το όποιο ειδικό υλικό απαιτείται. Το γέμισμα την ενοχλεί. Το τσιμεντάρισμα δεν την ενόχλησε. Τρομάζω τέλος, γιατί έχουμε ζητήσει ως ΕΟΚΑ (σσ Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων), τη δημιουργία ενός προσβάσιμου διαδρόμου από ξύλο ή γυαλί, σε όλη τη διαδρομή από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως την είσοδο για το αναβατόριο, διορθώνω, τον ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα ήταν έτοιμος τον Ιούλιο κι ακόμα ετοιμάζεται. Και τρομάζω γιατί αν κάνουν κι εκεί τσιμεντένιο διάδρομο, θα μας μισήσετε όλοι εμάς τους ΑμεΑ και με το δίκιο σας.».
Ιδού λοιπόν κυρία υπουργέ πώς «σέβεται» το κράτος τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Ενδιαφέρεστε για το πώς θα κινούνται πάνω στον βράχο, αλλά, όπως οι ίδιοι καταγγέλουν, όχι για το πώς θα φτάσουν μέχρι εκεί. Ακόμη μία επίδειξη κυνισμού λοιπόν της πολιτείας.
Επίδειξη η οποία επιπλέον μας βάζει και σε σκέψεις για τους πραγματικούς σκοπούς της τσιμεντόστρωσης.
Διότι, σε ανώμαλο έδαφος, πόσο ν’ αντέξουν οι ψηλοτάκουνες γόβες;
Έλα ντε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου