Γιώργος Βέλτσος
Επειδή «ο καπιταλισμός είναι ίσως η μοναδική περίπτωση μιας λατρείας που δεν προσφέρει εξιλέωση, αλλά που δημιουργεί ενοχές» (Μπένγιαμιν), δεν μου μένει τίποτα άλλο από την παρωδία για να ενοχοποιώ και να... αιχμαλωτίζω την ενοχή σας όταν με διαβάζετε και δεν με καταλαβαίνετε (ενώ επιμένετε να με διαβάζετε).
Μόνο που δεν διαβάζετε εμένα αλλά την παράβαση ως προς τον «ορθό» τρόπο που μας επιβάλλουν να ακούμε και να γράφουμε, ενόψει της «ποιοτικής μετάβασής μας στον θάνατο» (Τσιόδρας).
Oσο για εμένα -αιχμάλωτος κι εγώ των φιλοδοξιών και της υπογραφής μου- προτιμώ να προσποιούμαι πως αρθρογραφώ, γιατί από τη στιγμή που τίποτα δεν φαίνεται μπροστά μου, «καλύτερα να μην κοιτάζω προς τα εκεί», παρ’ ότι για το «εκεί» γράφω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου