Λαλούν ακόμα οι πετεινοί

Η απόπειρα εκτροπής

Ριχάρδος Σωμερίτης

Το νόμιμο κράτος, ή τουλάχιστον αυτό που απομένει, έχει πια ένα άμεσο και επιτακτικό καθήκον: να απαιτήσει από όλες τις αρμόδιες αρχές κατεπείγουσα έρευνα για τις απίστευτες και ανατρεπτικές ασχημίες που συνόδευσαν δύο φορές τις τελετές μνήμης της 28 Οχτώβρη στην Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα, στο Ηράκλειο και σε όποια άλλη πόλη.

«Απόπειρα εκτροπής» χαρακτήρισε τις ασχημίες της Θεσσαλονίκης ο πρωθυπουργός. Μια τέτοια δήλωση δεν μπορεί να μείνει έτσι, χωρίς συνέχεια...

Ορισμένα από τα επεισόδια ήταν δημόσια προμελετημένα και οργανώθηκαν (υπάρχουν τα κείμενα) από την ΟΛΜΕ και ίσως κάποιες ακραίες πολιτικές «μαθητικές οργανώσεις». Τα άλλα; ´Εχουμε «υπουργό προστασίας του Πολίτη» που τελικά δεν μπορεί να προστατεύσει μήτε καν τον Πρώτο Πολίτη αυτής της σε κρίση χώρας. Έχουμε ΕΥΠ που δεν πληροφορούν.

Αυτό πρέπει να ερευνήσουν οι αρχές. Για να ακολουθήσουν γρήγορα, πολύ γρήγορα, κυρώσεις. Η απόπειρα βαριάς συκοφαντικής εξύβρισης του Προέδρου της Δημοκρατίας («προδότη» τον έκραξαν αυτόν τον αγωνιστή από τα δεκαπέντε του διάφορα εξ αντικειμένου φασιστόμουτρα) και όλα τα άλλα, μαζί και η στάση ορισμένων μαθητών που ίσως δασκάλεψαν οι καθηγητές τους) δεν μπορεί να περάσουν έτσι. Και δεν μπορεί να περάσει

έτσι το γεγονός ότι στη Θεσσαλονίκη μονάδες των ενόπλων δυνάμεων συνέχισαν να παρελαύνουν μπροστά στον όχλο σαν να μην έγινε τίποτε με την αναγκαστική αποχώρηση του Κάρολου Παπούλια. Ποιός τις διέταξε;

Αν δεν υπάρξουν κυρώσεις θα έχουμε χειρότερα. Η εξουσία έχει ως τώρα γονατίσει μπροστά σε κάθε προβοκάτορα. Δεν βλέπει την κλιμάκωση; Και δεν γνωρίζει από την ιστορία σε τι μπορεί να οδηγήσει;

Το Σύνταγμα προστατεύει ευτυχώς το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης κάθε γνώμης και κάθε συνάθροισης. Άλλο όμως διαδήλωση και άλλο θεσμική επετειακή παρέλαση · άλλο άποψη και άλλο ύβρις σε βάρος των θεσμών.

Πολλοί προφανώς το ξεχνούν. Οι δημοκρατικές αρχές πρέπει να τους το υπενθυμίσουν. Με όλη την αυστηρότητα των νόμων. Γρήγορα. Ο κίνδυνος είναι σαφής.-

                                                                                                somerit@otenet.gr ΒΗΜΑ

ΥΓ του blog: Τζάμπα φωνάζεις κ. Σωμερίτη. Ο 'προοδευτικός συντηρητισμός σου και η λαγνεία σου στη έννομη τάξη των παρανόμων δεν έχει αποδέκτη. Λάκισαν. Ναι, ναι λάκισαν όλοι έντρομοι μπρος την ορμή του πλήθους που για άλλη μια φορά κράζεις σαν αλήτες. Ναι αυτοί οι νέοι με τα πρησμένα πόδια και οι γέροι και τα παιδιά με τ' ανοιχτό πουκάμισο και το σταυρουδάκι του Ήλιου…. ξανάρθανε πάλι. Όχι πως είχανε χαθεί ποτέ από τούτο τον τόπο κι ας πίνανε φραπέ η ίδια φλόγα για την πατρίδα σιγόκαιε κρυφό σχολειό μέσα τους κι ας φρόντισαν χρόνους πολλούς να την σβήσουν δάσκαλοι των οθονών, των μολυβιών και των μικροφώνων. Δεν είχανε χαθεί ποτέ κι ας τους πλάκωνε η φοβέρα της δικής σου 'διατεταγμένης' προπαγάνδας-ενημέρωσης κι ας τ' έσκιαζε η σκλαβιά των αφεντικών και του πολιτικού συστήματος που στηρίζετε. Του συστήματος που λεηλάτησε τον κόσμο και που να δεχτώ χάριν συζητήσεως ότι τα έφαγε μαζί, κατά Πάγκαλο, αλλά που μόνος του αυτός ο κόσμος πληρώνει το λογαριασμό. Ωραία δικαιοσύνη κύριε Σωμερίτη δεν νομίζετε; Τι να προσμένει από αυτό το σύστημα ο λαός, τι να προσμένουν οι άνθρωποι; Ότι από ένας έθνος περήφανο έχει καταντήσει ένα έθνος ρεζίλι; Ότι μετά από 12 χρόνια παραδειγματικών θυσιών που τρομάζουν και τον Σόϊμπλε θα βρεθούν εκεί που ήτανε το 2009 αν υπάρχουν; Μην έχοντας λοιπόν τίποτα άλλο να χάσουν και επειδή τα κακά μαντάτα πλάκωναν από παντού ξέθαψαν τα τιμημένα λάβαρα των προγόνων τους κατέβηκαν στο δρόμο κι είπαν το δικό τους ΟΧΙ. ΟΧΙ στο πολιτικό σύστημα που υπηρετείτε. ΟΧΙ στην τάξη των βολεμένων. ΟΧΙ στα σύμβολα που αλλοιώσατε το νόημα τους. ΟΧΙ στην υποκρισία των προεστών στους οποίους ανήκετε. ΟΧΙ στην νέα υποδούλωση της πατρίδας μας. ΟΧΙ σ' αυτούς που έκλεψαν την χώρα και το βιό μας. ΟΧΙ σ' αυτούς που στέλνουν τα νιάτα μας μετανάστες. ΟΧΙ,  ΟΧΙ, ΟΧΙ σε ότι εσείς και το σινάφι σας πιστεύει, υπηρετεί και εξυπηρετεί κ. Σωμερίτη. Α! και κάτι τελευταίο κ. Σωμερίτη. Οι πρόγονοι μας που πολέμησαν κι έδωσαν τη ζωή τους για τούτα τα χώματα θαρρώ πως χαμογελούν με υπερηφάνεια γι' αυτή την τιμή που τους έγινε ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, τώρα αν εσείς ντρέπεστε, φοβάστε και λυπάστε πρόβλημα σας. Είστε μια ισχνή μειοψηφία.

Παιχνίδια με την Κρήτη

από το In the mind of Harry Klynn

ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΩΛΟΦΑΡΑ…

Γ. Α. Παπανδρέου: «Βεβαίως, η Κρήτη είναι σ' αυτή τη γειτονιά, πολύ κοντά σε πολλές από τις χώρες που έζησαν επαναστάσεις και αλλαγές. ... Η Κρήτη θέλει να διαδραματίσει κάποιο ρόλο. Η Κρήτη έχει ιστορικούς δεσμούς με τον Αραβικό κόσμο, με το Μουσουλμανικό κόσμο, και επιθυμεί να διατηρήσει αυτούς τους δεσμούς και να σφυρηλατήσει νέους. Λόγω των δικτατορικών καθεστώτων, λόγω των καταστάσεων που δημιουργήθηκαν από τον Ψυχρό Πόλεμο και όχι μόνο, ακόμα και λόγω του Μεσανατολικού, πολλοί από αυτούς τους δεσμούς είχαν σπάσει. Οφείλουμε να τους αποκαταστήσουμε»

Καλά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου…
Αυτό το φύραμα της πολιτικής ψηφίσαμε να μας κυβερνήσει; Αυτό το σίχαμα που αφού τακτοποίησε τα του οίκου του, αλτρουιστικά σκεπτόμενος, ετοιμάζεται να βρει λύση και στα προβλήματα του Αραβικού κόσμου;
Για ποια δικτατορικά καθεστώτα μιλάς ρε απόβρασμα της πολιτικής;
Μέχρι προ ολίγου έτρεχε πίσω από τους δικτάτορες, τους έγλυφες, τους αποκαλούσες αδελφούς και έπαιρνες και τα αυτόγραφά τους!!!!
Ποιον κοροϊδεύεις ρε αληταρά; Για τόσο ηλίθιους μας περνάς ρε πουλημένο τομάρι; (Δείτε το video)
Η Κρήτη είναι Ελλάδα ρε ανιστόρητο κουμάσι, εκτός και αν αποφάσισες να την πουλήσεις στα κωλοαφεντικά σου…
Τι ιστορικούς δεσμούς μπορεί να έχει μια περιφέρεια της Ελλάδας με τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο; Εκτός και αν θεωρείς την Κρήτη ανεξάρτητο κράτος… Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό πανύβλακα; Θα σε ξεσκίσουν οι Έλληνες και πρώτοι από όλους οι περήφανοι Κρήτες, με τα ίδια τους τα χέρια… Άει στο διάολο κωλοφάρα…

ΥΓ του blog: Αγαπητέ Χάρρυ τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή την ζωή. Ούτε η σημαία της Κρητικής Πολιτείας στη διαφήμιση της Vodafon. Ούτε ο δήθεν αστεϊσμός της Μέρκελ ότι αν της δίναμε την Κρήτη θα ξοφλούσαμε. Ούτε η αναφορά ξένου διπλωματικού υπάλληλου, σε εκδήλωση πρεσβείας δυτικού κράτους, που μιλώντας σε στέλεχος του defencenet.gr ότι έρχονται δραματικές εξελίξεις στη χώρα με θέμα την ανεξαρτησία της Κρήτης το 2012!. Ούτε το ενημερωτικό σημείωμα του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, γνωστό ως FAQ (Frequently Asked Questions), όπου οι Αμερικανοί συμπεριλαμβάνουν τη λίστα των χωρών που κάνουν δεκτές αυτές τις προσωρινές δηλώσεις εκτελωνισμού προϊόντων και ανάμεσα σε 90 αναγραφόμενες χώρες υπάρχει και η αναφορά στην... Κρήτη ως ανεξάρτητο κράτος! Το παιχνίδι είναι σκληρό και γύρω του μαζεύονται επιχειρηματικές και νεοσύστατες πολιτικές δυνάμεις για να βολευτούν. Το σχέδιο 'Εύρηκα' είναι αμέτοχο; Επιχειρηματικός παράγοντας και ποδοσφαιρικός έπινε σε κοινωνική εκδήλωση πριν λίγο καιρό, στην υγεία της ανεξάρτητης Κρήτης!!! Το κόλπο είναι μεγάλο κι έχει μπει σε εφαρμογή. Απλά το παιντί σαν μικρό και χαζό, είναι και μαρτυριάρικο.

Μίκης προς Παπούλια...υπάρχει πάντα ο έντιμος δρόμος της παραίτησης!

Την παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, για «να σταματήσει η ουσιαστικά πραξικοπηματική δράση της παρούσης κυβέρνησης», ή ακόμη και την παραίτησή του ζητεί ο Μίκης Θεοδωράκης.
Παρέμβαση Θεοδωράκη για το ΌΧΙ του λαού...

Ολόκληρη η δήλωση έχει ως εξής:
Το Οχι του 1940 είναι μία από τις ιερότερες παρακαταθήκες του ελληνικού έθνους. Ενα ιδεώδες που θα πρέπει να το σεβόμαστε, όχι μόνο με γιορτές και παράτες, αλλά με την καθημερινή μας στάση και συμπεριφορά και που κυρίως θα πρέπει να το σέβεται και...
να το τιμά με τη στάση της και κάθε της πράξη η εξουσία. Το Οχι είναι κανόνας ζωής για τους κοινούς θνητούς και μέτρο αξίας και εντιμότητας για τους αξιωματούχους. Κυρίως όταν πρόκειται για θέματα και περιπτώσεις που αφορούν την τιμή και τα συμφέροντα του λαού.
Οχι στην εξαπάτηση του λαού.
Οχι στο ψέμα και στη διαφθορά.
Οχι στην ατιμωρησία υπουργών και άλλων ισχυρών.
Οχι στην παραβίαση του Συντάγματος.
Οχι στην εθελοντική παράδοση μέρους της εθνικής μας ακεραιότητας σε ξένους.
Οχι στην εξόντωση των εργαζομένων.
Οχι στην ερήμωση της χώρας.
Οχι στο πρόσφατο «Ναι σε όλα», που καθιστά τη χώρα υποτελή, αναγκασμένη να ξεπουλήσει τον εθνικό μας πλούτο.
Και τέλος,
Οχι στην προσβολή ενός ολόκληρου λαού. Γιατί προσβολή είναι το να τολμούν να του λένε «σε πήραμε από το 120% του ΑΕΠ και αφού σου αλλάξαμε τα φώτα, σε ρεζιλέψαμε στους ξένους, σε φτωχύναμε, σε διαλύσαμε και σε εξοντώσαμε ολοκληρωτικά, μετά είπαμε το Ναι στη Μέρκελ, γιατί υποτίθεται ότι θα μας βοηθήσει να σε οδηγήσουμε στο σημείο απ' όπου σε παραλάβαμε, δηλ. στο 120% του ΑΕΠ».
Δηλαδή σε βασανίζουμε δώδεκα ολόκληρα χρόνια (κι αν τελικά θα είναι δώδεκα), χωρίς κανένα λόγο. Εκτός φυσικά κι αν μέσα σ' αυτό το διάστημα καταφέρουν να μας ξεπουλήσουν και πάλι ολοκληρωτικά και να μας μεταβάλουν στο υπ' αριθμόν 1 προτεκτοράτο του Δ' Ράιχ. Μας τύλιξαν μέσα σε ένα «Μηδενικό», για ποιο λόγο; Ασφαλώς αυτοί και τα αφεντικά τους θα γνωρίζουν το λόγο, όμως δεν μας τον λένε, με την ελπίδα ότι έως τότε θα μας έχουν μεταβάλει σε φυτά...
Οχι, κύριε Πρόεδρε, να ανέχεστε να μας κυβερνά και να δεσμεύει το μέλλον της χώρας μια ομολογουμένως κυβερνητική μειοψηφία. Και εάν ακόμα το Σύνταγμα, μετά την αναθεώρησή του από τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν σας δίνει το δικαίωμα να διαλύσετε τη Βουλή και να προκηρύξετε εκλογές, εν τούτοις έχετε το ηθικό - προσωπικό σας ανάστημα και λόγω του ανωτάτου αξιώματος που κατέχετε και λόγω της προσωπικής σας ιστορίας, να παρέμβετε για να σταματήσει η ουσιαστικά πραξικοπηματική δράση της παρούσας κυβέρνησης. Και στο κάτω κάτω, ως έσχατη λύση, υπάρχει πάντα ο έντιμος δρόμος της παραίτησης, που θα ήταν ένα ηχηρότατο ράπισμα στο πρόσωπο όλων αυτών που καταστρατηγούν το Σύνταγμα οδηγώντας τη χώρα στην καταστροφή της.
Πώς είναι δυνατόν να ζητούν οι σημερινοί κυβερνώντες να τους σεβαστεί ένας λαός που περιμένει το παράδειγμά τους, όταν όλοι ανεξαιρέτως οι υπεύθυνοι για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος και του κράτους αρνούνται να εφαρμόσουν και να επιβάλουν το ζωτικό Οχι σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή και την τιμή του λαού και του έθνους; Οταν τον εμπαίζουν έχοντας καταντήσει αυτό το μεγάλο Οχι μια τυπική φιέστα, όταν η καθημερινή τους συμπεριφορά βρίσκεται σε μια συνεχή διάσταση μαζί του;
Σέβομαι τους θεσμούς, όταν και εκείνοι σέβονται τα ιερά και τα όσια του λαού αναγνωρίζοντάς τον -με πράξεις και όχι μόνο με λόγια- ως υπέρτατη αξία ανώτερη κι από τον ανώτατο αξιωματούχο. Και ο λαός θέλει ειδικά οι κυβερνήτες του να είναι πιστοί θεματοφύλακες της εθνικής τιμής και ακεραιότητας και όχι φορείς τού Ναι και της υποταγής που μας επιβάλλεται εδώ και δύο χρόνια. Οσοι δεν κατάλαβαν ακόμα ότι αυτοί είναι οι λόγοι που μας κατεβάζουν στους δρόμους, θα είναι άξιοι της τύχης τους.
Η οργή του λαού οφείλεται στο γεγονός ότι η στάση τους απέναντι στα συμφέροντα του λαού και του έθνους βρίσκεται σε ριζική αντίθεση με το νόημα τού Οχι.
Εκείνοι τότε είπαν Οχι αψηφώντας τις θυσίες και το θάνατο. Αυτοί σήμερα υποτάσσονται με δειλία και ανικανότητα στο Ναι. Επομένως δεν έχουν σχέση με το Οχι του λαού των γενναίων αλλά εκφράζουν το Ναι των δειλών και των συμβιβασμένων.
Εκείνοι αρνήθηκαν να δώσουν έστω και ένα τετραγωνικό εκατοστό ελληνικής γης. Αυτοί τους προσφέρουν το σύνολο της εθνικής επικράτειας.
Ανήκουν στο Ναι και όχι στο Οχι.
Το Οχι ανήκει στους ελεύθερους και ανεξάρτητους Ελληνες.

                                                                  ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ Αθήνα, 29.10.2011

ΥΓ του blog: Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε κι ο Μίκης πολέμησε τον κατακτητή κι ο Μίκης κατηγορήθηκε σαν προδότης  και καταδικάστηκε σε θάνατο από τις τότε εθνικόφρωνες κυβερνήσεις κι Μίκης πολέμησε το τυραννικό καθεστώς του Παπαδόπουλου κι ο Μανώλης Γλέζος κι ο Σιάντας και πολλοί, πολλοί άλλοι. Τους τιμούμε, σας τιμούμε όλους αυτό δε σημαίνει ότι σας δίνει και το δικαίωμα να Μηδίσετε.

Σφοδρή επίθεση Βαξεβάνη στον Ε. Βενιζέλο

Νέα σφοδρή επίθεση εναντίον του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικομικών Ευάγγελου Βενιζέλου εξαπέλυσε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, από το site του, koutipandoras.
Αιτία: Οι χαριστικές ρυθμίσεις -σύμφωνα με τον δημοσιογράφο- Βενιζέλου, για να... απαλλαγούν από αδικήματα Θεσσαλονικείς υπόδικοι.

Ολόκληρη η επιστολή Βαξεβάνη:

Κύριε Βενιζέλο,

Σας έχω απευθύνει δημόσια, αρκετά ερωτήματα, τα οποία θέτουν σοβαρά θέματα για τον τρόπο που πολιτεύεστε. Δεν ήταν μια θεωρητική ανάλυση αλλά στοιχεία. Δεν μου απαντήσατε. Πίστευα πως ήταν η ενασχόλησή σας με την σωτηρία της χώρας που δεν σας επέτρεπε να απαντήσετε. Τελικώς δεν ισχύει. Απ' ό,τι έμαθα, στείλατε απαντητική επιστολή στην Ελευθεροτυπία για άρθρο που αφορούσε την προίκα σας, όχι όμως απάντηση σε όσα σας έχω ρωτήσει. Και το κάνατε μία από τις πιο κρίσιμες μέρες των διαπραγματεύσεων για το χρέος. Βρήκατε τον χρόνο. Άρα δεν ήταν θέμα χρόνου.

Πριν προχωρήσω στα συγκλονιστικά που αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, σας θυμίζω και πάλι πως το να απαντήσετε είναι υποχρέωσή σας. Ηθική και πολιτική. Πριν από μερικούς μήνες, όταν ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κύριος Θόδωρος Πάγκαλος είπε το γνωστό «μαζί τα φάγαμε», του απάντησα με ένα πολύ σκληρό άρθρο. Ο κύριος Πάγκαλος την ίδια κιόλας μέρα ανταπάντησε με ένα δικό του πολιτικό άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στο site μου. Την ίδια εποχή έγραψα ένα ακόμη σκληρό άρθρο για την υπουργό κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, στο οποίο έλεγα πως το να φοιτά παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ η ίδια είναι υπουργός Παιδείας, είναι μια πρακτική που δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται τη Δημόσια Παιδεία για την οποία είναι αρμόδια. Η κυρία Διαμαντοπούλου απάντησε δημόσια σε αυτό, θέτοντας μάλιστα μια πλευρά που είχα σκληρά παραβλέψει. Της μάνας. Και οι δύο συνάδελφοί σας απάντησαν αν και θα μπορούσαν να μην το κάνουν γιατί εξέφρασα απόψεις και όχι, όπως στη δική σας περίπτωση, ντοκουμέντα και στοιχεία. Και βέβαια κανένας από τους δυο, δεν θέλησε να μου «θυμίσει» πως είμαι δημοσιογράφος της «κρατικής». Σεβάστηκαν και τον ρόλο τους και το ρόλο του δημοσιογράφου.

Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού και βρεθήκατε στο στόχαστρο της πολιτικής κριτικής από τον προκάτοχο σας στο υπουργείο, τον νυν αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο, για την αγοραπωλησία επί των ημερών σας του ξενοδοχείου «Ακροπόλ» από τον κατάδικο σήμερα, Γιώργο Μπατατούδη. Πληροφοριακά μόνο ο κ. Μπατατούδης ο οποίος διέφυγε στη Λιβύη βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα αφού κατάφερε να πάρει αναστολή εκτέλεσης της ποινής του. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε.

Ας πάμε όμως και πάλι στα στοιχεία. Διατελέσατε υπουργός Δικαιοσύνης το 1996. Δεν ήσασταν ένας οποιοσδήποτε πολιτικός σε αυτό το υπουργείο, αλλά ένας γνώστης της Νομικής Επιστήμης. Και μόνο να κοιτάξει κάποιος το βιογραφικό σας, διαπιστώνει πως τελειώσατε σε 4 χρόνια τη Νομική, (παρότι, όπως λέτε, είχατε και παράλληλη πολιτική δράση τα δύσκολα χρόνια 1974-1978), καταφέρατε να κάνετε διδακτορικό στο Παρίσι σε μόλις δύο χρόνια και στη συνέχεια να ανεβείτε τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με τρόπο που δεν έχουν κάνει άλλοι. Τι άλλο λοιπόν, ήσασταν από το «παιδί θαύμα» της νομικής τέχνης.

Αναζήτησα λοιπόν αυτή την νομική σας έστω ευφυΐα, στο νομοθετικό σας έργο στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Και ιδού τι βρήκα. Το 1996 ψηφίσατε τον νόμο 2408. Με τον νόμο αυτό τροποποιήσατε κάποια άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Για την ακρίβεια προσθέσατε μερικές λέξεις, λιγότερες από 10 αλλά καθοριστικές. Αλλάξατε το άρθρο 242 (για ψευδή βεβαίωση) και το άρθρο 216 (για πλαστογραφία). Τα δύο αδικήματα τα οποία ήταν κακουργήματα με ποινές κάθειρξης πάνω από 10 χρόνια, γίνονταν πλημμελήματα αν το ποσό της ζημιάς δεν ήταν πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές. Αυτό προσθέσατε: Το «πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές». Με 25 εκατομμύρια τότε μπορούσες να αγοράσεις ένα σπίτι. Και εσείς για κάποιο λόγο, την πλαστογραφία και την ψευδή βεβαίωση που προκαλούσαν ζημιά ως ένα σπίτι την κάνατε πλημμέλημα;

Αυτή την νομοθετική «μεταρρύθμιση» την κάνατε μέσα σε μία νύχτα και χωρίς να προηγηθεί σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και πολύ περισσότερο διάλογος με τους ανθρώπους που υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Δηλαδή δεν εκθέσατε ποια αναγκαιότητα υπήρχε για να κάνετε τόσο βαριές πράξεις από κακουργήματα, απλά πλημμελήματα. Κατηγορηθήκατε από τον νομικό κόσμο ότι ασελγήσατε πάνω στους νόμους με σκοπούς άλλους από την απονομή Δικαιοσύνης.

Φαντάζομαι ξέρετε ως υπουργός Δικαιοσύνης τότε, τι προέκυψε από αυτή σας την νομοθέτηση. Τετρακόσιοι επιφανείς Θεσσαλονικείς (μεγαλογιατροί, βουλευτές, στρατηγοί, δικηγόροι, παιδιά αυτών που λέμε «επωνύμων») οι οποίοι αντιμετώπιζαν κατηγορίες για κακουργήματα (ναι, αυτά τα οποία αλλάξατε) δεν δικάστηκαν ποτέ. Τα κακουργήματά τους έγιναν πλημμελήματα και παραγράφηκαν. Η υπόθεση ήταν η πιο σοβαρή υπόθεση πλαστογραφίας στην ιστορία της Ελλάδας. Από το 1989 έως το 1991, παιδιά επωνύμων της Θεσσαλονίκης που εγγράφονταν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία κλπ), έπαιρναν μεταγραφές σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας, παρουσιάζοντας ψεύτικες βεβαιώσεις για σοβαρές ασθένειες. Οι ευγενείς γόνοι της Θεσσαλονίκης έπασχαν ξαφνικά από καρκίνο, λευχαιμίες και άλλα σοβαρά νοσήματα που βεβαίωναν απατεώνες γιατροί. Όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση, κάποιοι Πανεπιστημιακοί, συνάδελφοί σας στο Πανεπιστήμιο, επιχείρησαν να την κουκουλώσουν αρνούμενοι να δώσουν τα στοιχεία των μεταγραφών.

Μια ομάδα έντιμων εισαγγελέων τότε, αναγκάστηκε να κάνει έρευνα στο πανεπιστήμιο και να κατασχέσει τους φακέλους. Δύο ανακριτές, επί δύο χρόνια ερεύνησαν αυτή την υπόθεση, σχηματίζοντας δικογραφία που δεν χωρούσε σε ένα δωμάτιο. Ασκήθηκαν, διώξεις σε 400 άτομα. Οι περισσότεροι θα έμπαιναν φυλακή αφού οι κατηγορίες ήταν στοιχειοθετημένες. Και τότε εσείς νομοθετήσατε την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα στα συγκεκριμένα άρθρα, που τύχαινε μάλλον να αφορούν τις δικές τους κατηγορίες. Τα αδικήματα ήταν πια πλημμελήματα και είχαν παραγραφεί. Οι φάκελοι έκλεισαν και δεκάδες επώνυμοι απατεώνες, ελεύθεροι πια, συνέχιζαν να φωτογραφίζονται στα περιοδικά ως έντιμοι και ανησυχούντες για την πόλη και βέβαια να καθορίζουν με τη δύναμή τους τα πολιτικά πράγματα. Αρκετοί από τους φοιτητές που πήραν μεταγραφές με τις ψευδείς βεβαιώσεις, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά σήμερα κάνουν πανεπιστημιακή καριέρα.

Στις μεταρρυθμίσεις σας, συμπεριλαμβάνεται η αλλαγή ενός ακόμη άρθρου του Ποινικού Κώδικα. Του 113. Το άρθρο αυτό παλιά προέβλεπε πως στις περιπτώσεις που κάποιος βουλευτής διώκεται για αξιόποινη πράξη, αν δεν αρθεί η βουλευτική του ασυλία, τότε σταματά να τρέχει ο χρόνος παραγραφής και ο βουλευτής δικάζεται όποτε πάψει να είναι βουλευτής. Το άρθρο αυτό προστάτευε και τον βουλευτή, αλλά και τον πολίτη. Αλλάξατε λοιπόν το άρθρο και καταργήσατε την αναστολή της παραγραφής. Έτσι αν κάποιος βουλευτής διαπράξει αδίκημα και δεν αρθεί η ασυλία του, ο χρόνος παραγραφής τρέχει. Έτσι όταν πάψει να είναι βουλευτής πιθανόν να μην υπάρχει δίωξη εναντίον του.

Αυτά είναι τα νομοθετήματά σας σε ένα υπουργείο που θα περίμενε κάποιος, πως λόγω του αντικειμένου σας, ο νομικός κόσμος θα μίλαγε για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις Βενιζέλου. Ο νομικός κόσμος όμως μιλάει για «ασέλγεια» στους νόμους. Τα περί προθέσεων και τα νομικά και αυτά της κόλασης που είναι στρωμένη με καλές προθέσεις, τα ξέρετε. Μόνο εσείς ξέρετε τις προθέσεις σας. Δεν σας αποδίδω καμιά πρόθεση. Σας απευθύνω για μια ακόμη φορά ερωτήματα. Και περιμένω απαντήσεις τις οποίες ξέρετε πολύ καλά πως οφείλετε να δώσετε. Αν όχι, τότε αυτό θα είναι μια πρόθεσή σας…

Υ.Γ. Προς κάθε ενδιαφερόμενο που…ξέρει αυτός. Μετά από 25 χρόνια στην δημοσιογραφία, έχω την δυνατότητα να μαθαίνω, πότε το όνομά μου γίνεται δημοφιλές σε διάφορες υπηρεσίες. Μην κουράζεστε. Στην ντουλάπα μου δεν έχω σκελετούς. Μόνο ρούχα και αρχεία. Των οποίων έχω πάντα αντίγραφα.

Ξεκαθαρίζει το τοπίο - τραντάζονται τα πολιτικά ταμπού και οι αυταπάτες...

Γράφει ο Θανάσης Τσιριγώτης

Δεν μπορούν να κυβερνούν όπως παλιά και ο λαός ακόμα δεν ξέρει πώς να κυβερνήσει. Aκόμα δε σημαίνει και ποτέ· άλλωστε η επεξεργασία της ντόπιας και παγκόσμιας ιστορίας είναι μεγάλος δάσκαλος και οδηγός για δράση. Tα αστικά κόμματα αλλά και τα κάθε λογής αντηχεία και χαλκεία τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι ιδέες, οι συμπεριφορές και οι αγωνίες τους είναι καθολικές.

Σαν να λέμε πως ο άνεργος του Περάματος και ο Bγενόπουλος βλέπουν τα ίδια όνειρα!! Aναληθέστατο και θρασύτατο ψέμα. Aλλά έτσι ήταν πάντα η άρχουσα τάξη. Προσπαθούσε, και ενίοτε το επέβαλε δια πυρός και σιδήρου, να...
παρουσιάσει τις εμμονές σαν εθνικές ιδέες. Nα βρει συνενόχους στον απλό λαό, να παραλύσει, όπως παρέλυε η Mέδουσα τα θύματά της, τις αντιστάσεις όλων όσων θέλουν να κρατάνε σφιχτά στην παλάμη τους ένα σύνθημα, δύο δράμια αξιοπρέπειας και το λάβαρο του αγώνα.

Για δείτε τα λεγόμενα μεσημεριανάδικα, πρωινάδικα, «χοροπηδάδικα». Tι παρακμή, τι κατάπτωση, τι θλίψη. Aυτός είναι ο πολιτισμός τους και οι αξίες τους. Έτσι γαλουχούν γενιές, γενεών, αυτή είναι η εικόνα των ιδιωτών που λυμαίνονται τις συχνότητες της χώρας.

H τιποτοκρατία στο προσκήνιο, κάθε μηδενικό που ασύστολα φλυαρεί μήπως και αποσπάσει την εύνοια του αφεντικού του και την προσοχή αυτών που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την απύθμενη κι άμετρη βλακεία.

Aλλά οι κολόνες του κυβερνητικού συστήματος που κλυδωνίζεται -γιατί κλυδωνίζεται- προς το παρόν ακόμα κρατούν. Ήδη τα εξαπτέρυγα και τα σεραφείμ αναζητούν εναγώνια άλλες κολασμένες λύσεις και ο άνους πρωθυπουργός βρίσκεται στο ρόλο του Σαμψών με το γνωστό «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Aς βοηθήσουμε με στήθος και με γόνα να γκρεμιστεί αυτή η πολιτική που γέμισε αίμα, δάκρυα και απόγνωση τη χώρα.

Eίναι αυτός ο λόγος όπου πλήθυνε ξαφνικά το κτητικό «μας». Tο έθνος μας, η πατρίδα μας, το χρέος μας, οι υποχρεώσεις μας.

Aίφνης ανακάλυψε η κόμισσα των Hλυσίων Πεδίων τις υφάντρες της Bουλώνης και τα βόρεια προάστια πως υπάρχει και η δυτική Aθήνα. Aίφνης το «όλον» ΠAΣOK ανακάλυψε την εκλογική του πελατεία και οι βουλευτές του μνημονίου «πως ο λαός πένεται», «δέρεται» και «λιμοκτονεί». Πως όσα παιδιά του δεν παίρνουν το δρόμο για την Aυστραλία πουλιώνται μισοτιμής στα συνεργεία και στα φανάρια.

Aυτό το έθνος κι αυτή η πατρίδα σε πείσμα όσων θέλουν να την εκποιήσουν ή όσων την αρνούνται από «ιστορική ανοησία» επιμένει να αντιστέκεται.

Όχι με αδειανά πουκάμισα ή μισολυπημένα συνθήματα «τύπου πλατείας», αλλά στερεότερα, συχνότερα, αποφασιστικότερα. Δηλαδή, παίρνοντας το χρέος στους ώμους τους, βγάζοντας τα συνδικάτα στους δρόμους, μιλώντας για τα άδυτα των αδύτων, όπως είναι η ανεξαρτησία και η Eυρωπαϊκή Ένωση.

Tα πολιτικά ταμπού τραντάζονται όπως τραντάζεται το ΠAΣOK, η Eυρώπη και οι αυταπάτες.

Ξεκαθαρίζει το τοπίο, σύντροφοι και συντρόφισσες!! O λαός υψώνει την πυγμή του απέναντι στους πυγμαίους πολιτικούς. H νεολαία ξεθάβει τις σημαίες των πατεράδων και των μανάδων τους.

Tο κοινοβούλιο και οι συζητήσεις του παραδίδονται στη χλεύη των φτωχών και των νεόφτωχων.

O καθένας αντιμετωπίζει πλέον τα μεγάλα διλήμματα και πάνω απ' όλα αντιμετωπίζει το ιμπεριαλιστικό ευρωπαϊκό τέρας και τα κυβερνητικά παράγωγά του. Aλλά αν το κάνει με φόβο και δέος θα χάσει.

Mε πάθος, σχέδιο και στρατηγική περιφρόνηση θα πάμε.

Kι έτσι θα νικήσουμε!!
                                                                                                                           "alfavita"

«Η φλόγα άναψε» και στα γήπεδα

Στο ΟΑΚΑ

Φουντώνει το κύμα διαμαρτυρίας ενάντια στην απάνθρωπη κυβερνητική πολιτική. Έπειτα και από το αυθόρμητο πανελλαδικό ξέσπασμα των πολιτών κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου η φλόγα άναψε για τα καλά και στα γήπεδα. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο οι «αγανακτισμένοι των γηπέδων» έδωσαν το πρώτο στίγμα, με εκδηλώσεις οργής στους εντός έδρας αγώνες του Παναθηναϊκού, του Ατρόμητου, του ΟΦΗ και του Πανιώνιου. Τούτο το Σαββατοκύριακο, τη σκυτάλη σ’ αυτό το μπαράζ αντικυβερνητικών εκδηλώσεων, πήραν οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη, του Εργοτέλη στο Παγκρήτιο και της ΑΕΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Παρά τις προειδοποιητικές βολές της ΕΠΟ και τις ολιγόλεπτες διακοπές αγώνων από τους διαιτητές, ο κόσμος δεν κατεβάζει τα πανό της οργής και τα ματς διεξάγονται κανονικά μέσα σε έντονο αντικυβερνητικό κλίμα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το απόγευμα της Κυριακής ο επικεφαλής των μέτρων ασφαλείας στο ΟΑΚΑ, έδωσε σαφή εντολή στους αστυνομικούς να μην περάσει στις εξέδρες ούτε ένα πανό με πολιτικό περιεχόμενο για το ματς της ΑΕΚ με τον Άρη! Τελικά “πέρασε” των οπαδών και το ΟΑΚΑ γέμισε με πανό.
Ο έλεγχος ήταν εξονυχιστικός στη θύρα 31 που φιλοξενεί τους οργανωμένους οπαδούς της ΑΕΚ με τον επικεφαλής των μέτρων ασφαλείας στο ΟΑΚΑ να μεταφέρει ρητή εντολή σε αστυνομικούς και υπαλλήλους σεκιούριτι: “Απαιτείται απ’ όλους να κάνουν εξονυχιστικό έλεγχο στα άτομα που θα εισέλθουν στις εξέδρες για τα πανό, δεν θα επιτραπεί η είσοδος πανό στο γήπεδο με πολιτικό και ιδίως υβριστικό περιεχόμενο”.Τελικώς οι οπαδοί της ΑΕΚ πέρασαν τουλάχιστον τέσσερα πανό στο γήπεδο. Άλλα με υβριστικό περιεχόμενο κι άλλα με χιουμοριστικό τόνο.
Ενδεικτικά:*160 ώρες, 592 ευρώ. Μπουνίδια και κλωτσίδια σε κάθε πολιτικό
*Μετά το κούρεμα, έρχεται φάπα
*Ξεπουλήσατε την Ελλάδα. Ταπεινώσατε τον λαό. Προδότες κρυφτείτε! (στο απέναντι πέταλο από τη θύρα 31)
*Η φλόγα καίει εδώ και καιρό σε γήπεδα και δρόμους. Τώρα όμως φούντωσε και θα σας κάψει όλους
Υπήρχε άλλο ένα πανό, σε κεντρική θύρα (απέναντι από την επισήμων) αλλά ήταν άσχετο με το όλο κλίμα και αφορούσε τον πρώην πρόεδρο της ΑΕΚ, Ντέμη Νικολαΐδη (“Ντέμη οπαδέ του χαφιεδισμού”).
Στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, πέρα από τα μηνύματα στήριξης και συμπαράστασης προς την ομάδα τους, οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν σταμάτησαν να φωνάζουν συνθήματα κατά του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου, τα περισσότερα υβριστικά.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο διεθνής διαιτητής Τάσος Κάκος ούτε που ασχολήθηκε! Από τα μεγάφωνα έγιναν οι σχετικές συστάσεις, ο ίδιος δεν διέκοψε ούτε λεπτό το παιχνίδι.

Στο Παγκρήτιο
Οι οργανωμένοι οπαδοί του Εργοτέλη, οι Alternatives, ανάρτησαν το απόγευμα της Κυριακής πανό στη θύρα 11 του Παγκρήτιου με τη φράση του

Νίκου Καζαντζάκη “Δεν ξενοδουλεύουμε. Εμείς είμαστε οι αφέντες. Το αμπέλι τούτο της γης είναι δικό μας”. Ο διαιτητής Κομίνης του συνδέσμου Θεσπρωτίας δεν διέκοψε το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης.

Στο Καραϊσκάκη
Στο γήπεδο Καραϊσκάκη πήγε το Σαββατόβραδο ο περισσότερος κόσμος (περίπου 21.000 εισιτήρια) απ’ όλα τα ματς της 8ης αγωνιστικής. Εκρηκτικό το κλίμα στο γήπεδο του Ολυμπιακού, με τους οργανωμένους οπαδούς να σηκώνουν ψηλά τρία πανό στο 12ο λεπτό. Τα κατέβασαν αμέσως, αλλά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου τα ανάρτησαν κανονικά στη θύρα 7. Το β’ ημίχρονο καθυστέρησε σχεδόν πέντε λεπτά να ξεκινήσει, ο διαιτητής Σπύρος Σελίμος από τη Λακωνία ζήτησε να κατέβουν τα πανό, έγιναν οι σχετικές συστάσεις από τα μεγάφωνα, αλλά το ματς έγινε κανονικά χωρίς να τα

αποσύρουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Το περιεχόμενο των τριών πανό:*Κανείς Βολευτής ξανά στο Καραϊσκάκη. Είστε ανεπιθύμητοι
*Αλήτες, Προδότες Πολιτικοί θα κάψουμε εσάς και τη βουλή
*50% κούρεμα κάντε σε κάνα γίδι από εμάς θα πάρετε ένα αρ….ι.

Στο Αγρίνιο
Στο Αγρίνιο ο διαιτητής Βοσκάκης δεν διέκοψε το απόγευμα του Σαββάτου ούτε λεπτό τον αγώνα Παναιτωλικού-Ξάνθης όταν οπαδοί της γηπεδούχου

ομάδας ανέβασαν δυο πανό στη θύρα 6. Το ένα έγραφε “Μπάτσοι παντού, δικαιοσύνη πουθενά” και το άλλο “Το δίκιο το έχουν ο λαός και οι εξεγερμένοι, όχι οι πολιτικοί και οι βολεμένοι”.

Η ΕΠΟ
Να σημειωθεί επίσης ότι το μεσημέρι του Σαββάτου η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (ΚΕΔ) της ΕΠΟ έσπευσε να βγάλει ανακοίνωσημέσω της οποίας υπενθυμίζει τις σχετικές διατάξεις περί διακοπής ενός αγώνα και απευθυνόμενη προς τους διαιτητές συστήνει να γίνονται διακοπές με …μέτρο. “Η εφαρμογή της διάταξης που αναφέρεται στη διακοπή του αγώνα, πρέπει να γίνεται με μέτρο, σε περιπτώσεις συνθημάτων ή πανό κυρίως με ρατσιστικό ή ακραία υβριστικό περιεχόμενο, τα οποία επαναλαμβάνονται ή δεν αποσύρονται παρά τις προειδοποιήσεις και να αντανακλά τις ειδικές συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα”, αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.
                                      http://www.enet.gr/?i=news.el.a8lhtismos&id=322106

Μάλλον δεν έχουν καταλάβει: Η αυτοκρατορία έρχεται...

τoυ Νίκου Κοτζιά
Μέσω "pressgr"

Θα μιλήσω αυστηρά επιστημονικά. Χωρίς συναισθηματισμούς, άμεσες πολιτικές αξιολογήσεις και μεταφορικές εικόνες. Η θέση της Ελλάδας στον κόσμο χειροτερεύει. Μειώνεται η κυριαρχία της και ξένοι επίτροποι ελέγχουν την οικονομία. Οι κυρίαρχες δυνάμεις κάνουν σαν να μην καταλαβαίνουν. Θυμίζουν εκείνους τους λίγους από τους 526 Ινδούς Μαχαραγιάδες –πρίγκιπες που παρέδωσαν την Ινδία πρώτα στις υπερεθνικές επιχειρήσεις των βρετανών και κατόπιν δέχτηκαν να γίνει η Ινδία αποικία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. 340.000.000 ινδοί διοικούνταν από 12.000 βρετανούς, κύρια Σκοτσέζους. Σε αναλογία, για την Ελλάδα που έχει σήμερα ακριβώς 31 φορές λιγότερο πληθυσμό, θα ήταν 387 επίτροποι, υπάλληλοι της Αυτοκρατορίας. Δηλαδή, όσοι συντόμως θα είναι οι...
υπάλληλοι της τρόικας και των υπό τον κ. Ράιχενμπαχ επιτροπών.
Ίσως, κάποιος θα υποστηρίξει ότι είναι υπερβολή να συγκρίνουμε την ΕΕ και τη σημερινή Γερμανία με τις δομές της Β’ Βρετανικής Αυτοκρατορίας πριν από 250 χρόνια. Ασφαλώς δεν είναι τα ίδια πράγματα, αλλά από την άλλη, το σίγουρο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια αυτοκρατορία εν τω γίγνεσθαι. Και αυτό διότι η αυτοκρατορία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την διαβάθμιση δικαιωμάτων όσων κατοικούν σε αυτήν, καθώς και των διαφορετικών εθνολογικών – γεωγραφικών χώρων. Πολιτικές ενότητες, σαφώς μικρότερες από την κάθε φορά αυτοκρατορία, όπως ήταν η Ρώμη, η Αγγλία και αργότερα τα βρετανικά νησιά, η Πορτογαλία (εκτός από την περίοδο που μεταφέρθηκε η έδρα της αυτοκρατορίας στην Βραζιλία), διοικούσαν πολύ μεγαλύτερες περιοχές και πληθυσμούς. Ταυτόχρονα, σε όλη την έκταση της αυτοκρατορίας εφαρμοζόντουσαν το ίδιο δίκαιο και κυκλοφορούσε το ίδιο νόμισμα.
Σήμερα στην ΕΕ, έχουν παραβιαστεί πολλαπλά θεμέλια στα οποία εδραζόταν ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της. Πριν από όλα, έχει παραβιαστεί η αρχή της ισότητας και ισονομίας ανάμεσα στα κράτη-μέλη της. Δεν είναι απλώς ότι κάποια κράτη είναι πλουσιότερα, μερικές φορές πολυπληθέστερα και με μεγαλύτερη ισχύ εντός της ΕΕ, καθώς και με χρηματοπιστωτικό πλεόνασμα, ενώ άλλα έχουν ισχνότερη οικονομία, ελλείμματα, ακόμα και μικρότερο πληθυσμό. Το κύριο είναι ότι σήμερα μετρά όλο και περισσότερο το οικονομικό βάρος και ισχύ που διαθέτει κάθε κράτος.
Στο όνομα της κρίσης προωθείται μια αυταρχική αναθεώρηση των συνθηκών. Σε αυτή δεν προβλέπεται μόνο η δημιουργία ενός συστήματος ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, αλλά και ο αυστηρός έλεγχος των κρατών-μελών με υψηλά χρέη. Αυτά θα ελέγχονται και θα διευθύνονται με επιτροπάτα, ιδιαίτερα ως προς τα δημοσιονομικά. Δηλαδή, θα διαμορφωθούν πεδία και σφαίρες δράσης, όπως ήδη παρανόμως συμβαίνει στην Ελλάδα, στα οποία δεν θα λειτουργεί η δημοκρατία για τους πολίτες των χρεωμένων κρατών. Επίσης, το κοινοβούλια θα χάνει τον σκληρό πυρήνα κυριαρχίας του, δηλαδή, τον έλεγχο επί του προϋπολογισμού. Με μοχλό τα χρέη, θα διαμορφωθούν διαφορετικές ταχύτητες θεσμών, δικαιωμάτων, κυριαρχίας. Δηλαδή, θα συγκροτηθεί μια άτυπη θεσμικά νομιμοποιημένη αυτοκρατορία με τους έλληνες πολίτες να είναι περιορισμένων δικαιωμάτων.
 Η γέννηση της Αυτοκρατορίας δια μέσου των χρεών οδηγεί την Ευρώπη να διολισθαίνει όλο και περισσότερο προς την αυταρχική δημοκρατία. Αν δεν το καταλάβουμε, τότε στο όνομα της σωτηρίας από την οικονομική χρεοκοπία που έτσι και αλλιώς έρχεται, θα έχουμε να κάνουμε με την χρεοκοπία της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως δημοκρατία και ως κυριαρχία. Με μια, δηλαδή, καταστροφή ιστορικών διαστάσεων!

Το πείραμα του Wörgl

Μια ιστορία σαν παραμύθι, πολύ διδακτική…

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932.

Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και... να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.

Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως "Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας", κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

Τα χρήματα του Wörgl

Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:

Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.

Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.

Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:

«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας - Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.

Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το "θαύμα του Wörgl". Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.

Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:

«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: "Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933". Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος

Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση "νομίσματος έκτακτης ανάγκης". Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.

(Βιβλιογραφία: http://www.mindcontagion.org/worgl)

Από newstrap, μέσω "Το Γρέκι"

Χωρίς ντροπή

Τώρα που πέρασε ο κουρνιαχτός των υποβολιμαίων μεσοεπικοινωνιακών αναλύσεων κατ' επιταγή της πανικοβληθήσας κυβέρνησης ας βάλουμε τα πράγματα στην σειρά τους σχετικά με το τι και πως έγινε ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη. Ότι η αγανάκτηση του κόσμου από την σειρά των μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση θα ήταν μεγάλη θα πρέπει να το περίμεναν. Μάλιστα ένα πρώτο δείγμα είχε φανεί στις κινητοποιήσεις του πολυνομοσχεδίου και του αρ. 37. Τώρα αν η κυβέρνηση την υποβάθμιζε, πρόβλημα της. Το τελευταίο όμως 48ώρο συνέβηκαν τρία επιπλέον γεγονότα. Κατά πρώτον η απόφαση της ΕΕ και η επιτροπεία που μπαίνει η χώρα. Κατά δεύτερον η προσπάθεια της κυβέρνησης να θριαμβολογήσει και να παρουσιάσει σαν επιτυχία αυτό που η ίδια μέχρι εκείνη την στιγμή θεωρούσε σαν ακραία αποτυχία. Οι Βενιζέλος, Μόσιαλος ήταν διθυραμβικοί στις 5 και στις 6:30 μμ κι ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε να βγει στις 8 μμ αφού και τα φιλικά ΜΜΕ του την έπεσαν κι έτσι βγήκε στις 9:15 μμ πιο συνεσταλμένος. Ο εμπαιγμός ήταν τόσο εμφανής και προσβλητικός που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτός. Τέλος  ο κ.Μπεγλίτης μετά τις αποδοκιμασίες στον Άγιο Δημήτριο προχώρησε σε  δηλώσεις περί φασιστικών, παραστρατιωτικών, παραθρησκευτικών μειοψηφιών που πρόσβαλαν τους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Είχαν προαποφασισθεί εννέα προσυγκεντρώσεις θέλοντας να δηλώσουν οι πολίτες την αντίθεση τους όχι με τις παρελάσεις αλλά στην πολιτική της κυβέρνησης και την συμπεριφορά των μελών της.

Πριν έρθει ο Πρόεδρος  της Δημοκρατίας υπήρξαν κάποιες μικρές αντιδράσεις και οι διαμαρτυρόμενοι απωθήθηκαν ήρεμα τόσο προς Σχολή τυφλών όσο και προς τον ναό του Μεθοδίου και Κυρίλλου. Μετά που ήλθε ο πρόεδρος μια μικρή ομάδα εργαζομένων κινήθηκε από την πλευρά του ναού, να παρελάσει-διαμαρτυθηθεί πριν την  έναρξη της παρέλασης. Εκεί χάθηκε η μπάλα. Η αστυνομία έβαλε τις κλούβες κάθετα κι έφραξε τον δρόμο. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί στα πεζοδρόμια για την παρέλαση (είχε μικρά παιδιά μαζί του) θεώρησε υπερβολική κι άδικη την αντίδραση της αστυνομίας. Πέσανε τα πρώτα συνθήματα εναντίον των πολιτικών κι ο κόσμος φούντωσε. Κατέβηκε από τα πεζοδρόμια στο οδόστρωμα και μικροί μεγάλοι διαμαρτυρότανε εναντίον της κυβέρνησης και των πολιτικών. Παράλληλα από την πλευρά της σχολής τυφλών ο κόσμος που κι εκεί είχε κατέβει στο οδόστρωμα προχώρησε πιο κοντά μιας και δεν είχε μεγάλη φύλαξη. Από εκεί ακούστηκε λέγεται και το σύνθημα 'προδότης' και 'προδοσία' από μέλη της χρυσής αυγής και εθνικιστικών οργανώσεων γι αυτό ακούστηκε πολύ καθαρά και από την ΕΤ3 μιας κι ο παρουσιαστής της τηλεόρασης που μετέδειδε την παρέλαση ήταν εκεί κοντά. Παραμένει βέβαια αδιευκρίνιστο ποιος άνθρωπος ή ομάδα απεύθυνε το σύνθημα περί προδοσίας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο Μπεγλίτης που όλο το τριήμερο ήταν τρομοκρατημένος είχε χάσει ξανά εντελώς την ψυχραιμία του κι ακούστηκε να απειλεί ότι θα πάρει τον πρόεδρο και θα φύγουνε. Δεν κατάλαβε την στιγμή, δεν συνειδητοποίησε την ενέργεια ούτε από πολιτική ούτε από συμβολική έννοια. Έδινε μάλιστα την εντύπωση ότι θα τιμωρούσε την Θεσσαλονίκη και τους Θεσσαλονικείς κι έτσι διέταξε την διαποπή της παρέλασης κι έφυγε άρον-άρον σαν χεσμένος. Το ύφος του διακρίνεται καθαρά στον τηλεοπτικό φακό. Ο κόσμος όχι μόνο δεν ήταν κατά της παρέλασης αλλά το αντίθετο. Γι αυτό και παρέμεινε και ζητούσε από τους παρελαύνοντες να παρελάσουν και τους χειροκρότησε ειλικρινά. Παρέλασαν σχεδόν όλοι εκτός από αυτούς που πήραν εντολή να μη παρελάσουν (από ποιον άραγε;). Εδώ καταγράφω την αντίδραση νεαρού αξιωματικού, σημαιοφόρου αγηματος που κλαίγοντας ήθελε να παρελάσει μη αφήνοντας την σημαία. Ο κόσμος μαζί του ούρλιαζε για να τον αφήσουν να παρελάσει αλλά ο διοικητής του αρνιόταν γιατί είχε διαταγή. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι ο διοικητής τον προστάτευσε γιατί θα τον τιμωρούσαν επειδή δεν υπάκουσε σε διαταγή της ηγεσίας του. Ο κόσμος λοιπόν δεν απαγόρευσε καμιά παρέλαση. Γούσταρε και γουστάρει να τιμά αυτούς που του εξασφάλισαν την ελευθερία, απλά δεν ήθελε τους υποκριτές πολιτικούς που έφεραν την χώρα σ' αυτή την κατάσταση, δεν πλήρωσε κανείς γι αυτό κι από πάνω το παίζουν και σωτήρες. Χωρίς ντροπή.

                                                                                                                από την σύνταξη

Εχουνε, λένε, και κάποια περηφάνεια!

Κύριοι της κυβέρνησης. Παίξατε με το στομάχι του Λαού. Παίξατε με το μισθό και τη σύνταξη του. Παίξατε με την υπομονή και την καρτερικότητα του. Παίξατε με τον πλούτο που η εργασία του παρήγαγε σπαταλώντας τον προς ίδιον όφελος και των κρατικοδίαιτων υμετέρων σας. Παίξατε με την γενναιοδωρία του. Παίξατε με την βούληση του αγνοώντας και το νόημα της ψήφου του τον Οκτώβρη του 2009 και τις διαμαρτυρίες στα μέτρα και την πολιτική σας. Παίξατε με την λογική αραδιάζοντας του τόνους ψέματος βοηθούμενοι από τους παπαγάλους της διαπλεκόμενης συμμαχίας σας. Παίξατε με το μέλλον και την ανεργία των παιδιών του. Παίξατε με την ιστορία του. Παίξατε με την τιμή του, επιστρατεύοντας την δόλια και διεθνή κατασυκοφάντηση του. Παίξατε με τη περιουσία που τούτη η γη κι θάλασσα του χάρισε. Παίξατε με την ιδεολογία, την προσδοκία και τις πεποιθήσεις που είχε. Νομίζατε ότι τελειώσατε μαζί του. Νομίζατε ότι τον λοβοτομήσατε και τον τελειώσατε οριστικά. Όμως κάνατε το μοιραίο, το ολέθριο λάθος. Παίξατε με την ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ του και το αίσθημα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ του. Κι αυτό σας τελείωσε. Η χθεσινή οργή είναι η αρχή. Η αισχρή μειοψηφία της κάστα σας θα αφανιστεί μπροστά στην ορμή των εκατομμυρίων Ελλήνων που θέλουν να ζουν λεύτερα, περήφανα, δίκαια κι αδελφωμένα πια. Δεν μας τρομάζει η φτώχια, η γελοιότητα της ύπαρξης σας, μας εξοργίζει. Ψάξτε του βουγιού το κέρατο για να κρυφτείτε γιατί το ελικόπτερο δε σας σηκώνει. Τελειώσατε.

                                                                                                                από την σύνταξη

Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ.

Στα χώματα που γέννησαν τον καπετάνιο Άρη.

-Ο Δήμαρχος και όλοι οι επίσημοι κατέβηκαν από την εξέδρα για να ανέβουν οι ήρωες του 1940, που πολέμησαν στην Πίνδο...
-"Θα έπρεπε να μας δέρνουν με τις μαγκούρες", δήλωσε στο LamiaReport ο Απ. Γκλέτσος...

Αυτό που έκανε ο Δήμαρχος Απόστολος Γκλέτσος στην παρέλαση της Στυλίδας ήταν εντελώς διαφορετικό από τις άλλες πόλεις και φυσικά δεν άφησε και πολλά περιθώρια για διαμαρτυρίες προς τους επισήμους...Κάτι ήξερε η Κατερίνα Μπατζελή, που πήγε στην Στυλίδα και όχι στην Λαμία.
Οι επίσημοι ήταν κάτω από την εξέδρα και πάνω σ΄αυτήν ήταν οι γέροντες που πολέμησαν το 1940..., όπως βλέπετε και στη φωτογραφία που εξασφάλισε το LamiaReport.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του το LamiaReport, ο Απ. Γκλέτσος δήλωσε ότι κατανοεί απόλυτα την αγανάκτηση του κόσμου και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να είναι σήμερα αυτός πάνω στην εξέδρα, αφού αισθάνεται το ίδιο με τον οποιονδήποτε πολίτη. Εξάλλου τόνισε ότι η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα και σε εκείνους που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου.

"Δεν αισθάνομαι ότι έχω το ανάστημα να ανέβω μαζί τους στην εξέδρα. Αυτοί είναι ήρωες και πολέμησαν για την πατρίδα...Εμείς τι κάναμε γι΄αυτούς. Τους ψαλιδίζουμε κι΄άλλο την σύνταξη πείνας που παίρνουν. Ντροπή και αίσχος. Θα έπρεπε να μας δέρνουν με τις μαγκούρες....Αυτοί μας παρέδωσαν ελεύθερη και υπερήφανη Ελλάδα...Εμείς τι Ελλάδα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;" είπε μεταξύ άλλων στο LR.

*O Άρης Βελουχιώτης  κατά κόσμο Θανάσης Κλάρας μορφή της εθνικής αντίστασης γεννήθηκε στη Λαμία  στις 27 Αυγούστου 1905. Ήταν ηγετικό στέλεχος («καπετάνιος») του ΕΛΑΣ και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Υπήρξε ο ουσιαστικός αρχηγός του ΕΛΑΣ και μία τραγική φιγούρα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Ήταν η ελπίδα και το σύμβολο χιλιάδων υπόδουλων Ελλήνων που ζητούσαν την λευτερία τους από την Ναζιστική Γερμανία και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Οργή και νουθεσία

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

«Είναι δύσκολο να νουθετήσεις εκείνους που σε εξοργίζουν. Είναι όμως αναγκαίο και απαραίτητο, γιατί εκείνοι κυρίως το χρειάζονται» 

Μ. Μπρεχτ

Βλέποντας στο χθεσινό δελτίο ειδήσεων του Mega, τους κυρίους αξιότιμους «οργισμένους» δημοσιογράφους και τον κο Καψή σε ρόλο ιεροεξεταστή, να απαιτεί από τον κο Δημαρά να καταδικάσει τους διαδηλωτές της Θεσσαλονίκης, νοστάλγησα τον, τουλάχιστον ευφυή και πράο, Γεωργαλά της . χούντας. Φαίνεται, πως μέσα στη γενική σύγχυση που επικρατεί, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ζηλέψει τη φήμη του.
Αγνοούν πως το μακροχρόνιο πρόβλημα, η κατάρα αυτής της χώρας έγκειται στο γεγονός πως κανείς δεν κάνει σωστά τη δουλειά την .........

οποία επαγγέλλεται. Επάγγελμα (από το επαγγέλλομαι) σημαίνει: ομολογία, μαρτυρία και διαβεβαίωση, ότι προσφέρεσαι για κάτι και υπόσχεσαι να το προσφέρεις αυτό σύμφωνα με κάποιους κανόνες δεοντολογίας. Ολοι ξέρουν ποια είναι η δουλειά των δημοσιογράφων και οι ίδιοι ξέρουν άριστα τους κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η δουλειά τους, δεν είναι σίγουρα η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, ώστε να δημιουργήσουν πολίτες-υπηκόους που θα συγχέουν το συμφέρον τους με τη συμφορά τους. Ούτε η συνειδητή αποπολιτικοποίηση της πολιτικής με πρακτικές παρουσίασης, οι οποίες κάνουν αόρατη την επίδραση της ιδεολογίας τους, κρύβοντας τα δικά τους συμφέροντα με τέτοιο τρόπο, ώστε παράλληλα να κρύβουν τις πολιτικές αλληλεξαρτήσεις, τα πραγματικά συμφέροντα και τις ιδεολογικές αφετηρίες αυτής της δύναμής τους.
Η απόλυτη ταύτισή τους με το εκάστοτε οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, πέρα από τη συνενοχή του ευνοούμενου, είναι, κυρίως, ο δικαιολογημένος φόβος τους απέναντι στην οργή του λαού που βρίσκεται σε απόγνωση. Διαισθάνονται πως η ευτυχία τους και η ευτυχία των αφεντικών τους, συνυφαίνεται με τη δυστυχία των πολλών, του λαού.
Δεν μπορούν να καταλάβουν πως ο φόβος του λαού, το προσωρινό μούδιασμα μετατρέπεται σιγά αλλά σταθερά σε μια υποβόσκουσα οργή για να βρει διέξοδο και για να μεταμορφώσει το φόβο του, στο φόβο εκείνων που νιώθει πως τον καταδυναστεύουν κι από πάνω έχουν το θράσος και να τον χλευάζουν. Η οργή που γεννιέται από την εξαθλίωση και την απόγνωση, η ανείπωτη μυστική οργή των ανέργων γονιών που δεν τολμούν πλέον να δουν στα μάτια τα ίδια τα παιδιά τους, γιατί θα πρέπει να τους εξηγήσουν την πλήρη αποτυχία τους, θα ξεσπάσει εκεί που πρέπει.
Το ότι πολιτικοί με έντονο ακροδεξιό παρελθόν, είναι συχνά καλεσμένοι στο κανάλι τους, δεν με εξοργίζει, απλώς με προβληματίζει, γνωρίζοντας, όπως κι εκείνοι, πως ο φασισμός μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις συνέπειες κατάρρευσης μιας χώρας, με τον τρόπο του. Τον τρόπο εκείνο, που εκείνοι οι προνομιούχοι, θα παραμείνουν προνομιούχοι και το, κατ εκείνους, θηρίο που λέγεται λαός, θα μπει επιτέλους στο μαντρί, ώστε να συνεχίζουν να παραμένουν εκείνοι «μάγκες», ώστε ο λαός να παραμένει ηλίθιος, διότι όπου δεν υπάρχουν πολλοί ηλίθιοι δεν υπάρχουν ούτε μάγκες.
Λογικά, θα έπρεπε να εκφράσω κι εγώ τη συν-οργή μου για τις «ακραίες» συμπεριφορές των απεγνωσμένων. Εχω ακόμα τη δουλειά μου καθώς και η σύζυγός μου. Όταν όμως ακούω καθημερινά από γνωστούς, φίλους και γείτονες που ωθήθηκαν στην ανεργία τα οικογενειακά δράματά τους, θα πρέπει να είμαι πολύ ηλίθιος παραμένοντας αδιάφορος. Γνωρίζω ήδη δυο ακριβοπληρωμένα στελέχη, που πριν ένα χρόνο απέλυσαν ψυχρά και κυνικά συναδέλφους τους για να απολυθούν μετά από μερικούς μήνες και οι ίδιοι, σύμφωνα με τη γερμανική παροιμία: «οι αράπηδες εκτέλεσαν το καθήκον τους, οι αράπηδες μπορούν τώρα να πάνε στο διάολο».

*Και μια απορία: Με δεκάδες ανθρώπους που έχω μιλήσει δε βρήκα ούτε έναν να πει μια καλή κουβέντα για τους Πρετεντέρη, Καψή, Τρέμη, Παπαδημητρίου και Πορτοσάλτε. Μήπως τελικώς ανήκω στη λεγόμενη «φασίζουσα μειοψηφία»; Εγώ προσωπικώς βρίσκω πως επιτελούν άριστα τη δουλειά που τους ανετέθη.
                                                                                                Αναρτήθηκε από kafeneio

Χαίρε,ω χαίρε Λευτεριά..

Μ. Γλέζος: Αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της επετείου

Η δήλωση του Μανώλη Γλέζου σχετικά με την ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη:

"Στη Θεσσαλονίκη, σήμερα, αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πριν 71 χρόνια, ο ελληνικός λαός, είπε όχι στον εισβολέα. Σήμερα στη Θεσσαλονίκη και όπως μαθαίνω και στην Πάτρα και στο Ηράκλειο και στο Βόλο και στα Τρίκαλα και σ άλλα μέρη, ο λαός, διατρανώνει το ΟΧΙ του στην υποταγή της χώρας στην τρόικα και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο.

Η κυβέρνηση υποχρέωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποχωρήσει.

Στην ουσία το επίσημο κράτος αποσύρθηκε, αυτοκαταλύθηκε.  Οι πολιτικοί φορείς και οι πολιτικές οργανώσεις παρήλασαν μπροστά στο Λαό. Δεν θα συμφωνήσω με τους χαρακτηρισμούς προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρέπει όμως και ο ίδιος να κατανοήσει ότι είναι ανεπίτρεπτο να καλύπτει με το κύρος του την πολιτική της υποτέλειας που ακολουθεί η κυβέρνηση".

ρινότμητος ένας ολόκληρος λαός για έναν Γιωργάκη;

«H Eλλάδα βρίσκεται υπό έλεγχον(όπως και άλλες χώρες)» δήλωσε ξετσίπωτα ο καουλάιτερ PAΪXενμπαχ. Tι χρείαν άλλων έχομεν μαρτύρων για την καθαίρεση της εθνικής κυριαρχίας; Mήπως τους ολολυγμούς και τα φληναφήματα του Γιωργάκη;
Mα αυτός έφερε τον PAΪXενμπαχ! –δεν υπερψηφίσθηκε για αυτόν τον σκοπό από τον λαό ο Παπανδρέου, πλην όμως τοιούτος μάς απεκαλύφθη να ’ναι ο Aρχιερέας: ένας δυστυχής παλιάτσος που νόμισε (νομίζει ακόμα) ότι η Iστορία είναι MKO...

Mετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Hλείατο μαύρο (για πλείονες έτι λόγους) καλοκαίρι του 2007, ο Παπανδρέουείχε τότε δηλώσει: «Θα γυρίσουμε τη σελίδα στην Hλεία, διότι ο λόγος μας είναι λόγος τιμής»! Kι αυτό ακριβώς έκανε –το 2010 υπεξαίρεσε, διά του ανωφελούς Παπακωνσταντίνου, τα λεφτά των πυροπαθών. Kοινώς τους τα ’φαγε.Eνας τέτοιος τύπος μάς κυβερνά. Oχι πλέον με την εντολή του λαού αλλά προστατευόμενος από τις λόγχες του ΔNT..
★★★
Eνθυμούμαιτότε, μετά τις φωτιές, καλή αναγνώστρια της στήλης που ήθελε να βοηθήσει τους πυρόπληκτους απ’ το υστέρημάτης, μερωτούσε «πούναδώσωτα λεφτά;».Στοταμείουπότηνεποπτείατου κ. Mολυβιάτη, της είχα απαντήσει. «Δεν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν τα λεφτά;» επέμεινε να ρωτά, όχι! της είχα απαντήσει με σιγουριά– τώρα ντρέπομαι. Oύτε η ίδια ούτε ο κ. Mολυβιάτης φταίνε, αλλά τους πυροπαθείς ο Παπανδρέου τους λήστεψε! Kαι μόνον για αυτό πρέπει να λογοδοτήσει...
★★★
Eγραφε ο«ναυτίλος» (25.X.2011, Tρίτη) για τη σφόδρα «παράλογη» συγκέντρωση του πλούτου παγκοσμίως στα χέρια ελάχιστων.
Προς επίρρωσιν, φίλος αναγνώστης μάς έστειλε ένα σχόλιο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας που αναφερόταν σε σχετική έρευνα του «New Scientist» (19.X.2011). Eκεί, μετά από ανάλυση 37 εκατομμυρίων επιχειρήσεων (αριθμός: 37.000.000), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι (μόνον) 147 επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% του παγκόσμιου πλούτου και 737 επιχειρήσεις συνολικά το 80%...!!! Absurdum!
Nαι, παράλογο! και ακριβώς για αυτό οδηγεί στο παράλληλο παράλογο, τον πόλεμο. Aλλά, αν αυτό (μας) συμβαίνει όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια της γνωστής μας ιστορίας, γιατί δεν βάζουν μυαλό οι άνθρωποι; Oι καπιταλιστές είναι που δεν βάζουν μυαλό. Στην εποχή μας. Oπως παλιότερα οι πάσης φύσεως Δυνατοί κάθε εποχής.
Για παράδειγμα, εξ αιτίας αυτής της υπερσυγκέντρωσης πλούτου η Pώμη έπεφτε στη Δύση για 100 χρόνια, ώσπου να συντριβεί η ίδια και να οδηγήσει τον κόσμο της σε αποσύνθεση, ενώ στην Aνατολή, που το φαινόμενο αυτό απετράπη απ’ την κεντρική διοίκηση, ο πολιτισμός συνεχίστηκε για πολλές εκατονταετίες ακόμα, καταλήγοντας μάλιστα σε έναν χρήσιμο για την αφύπνισή του στη Δύση θάνατο...
Oμως τότε η τεχνολογία επέτρεπε ακόμα αναστάσεις μετά τους θανάτους. Σήμερα η τεχνολογία είναι τρομερή, Aρμαγεδδωνική, και το 1% που κατέχει το 90% του παγκόσμιου πλούτου την ελέγχει...
                                                                                  Στάθης 27.X.2011 stathis@enet.gr

Η εθνική ή η λαϊκή κυριαρχία είναι ο στόχος;



Eye, 1946
M C Escher

Με αφορμή την συμφωνία «κουρέματος» και την μόνιμη επιτροπεία στη διαχείριση των οικονομικών, εργασιακών και άλλων θεμάτων στην χώρα από «ειδικούς» της τρόικα, ξέσπασαν οι γνωστές σοβούσες εχθροπραξίες κατά των «ξένων». Έρχεται και η 28η Οκτωβρίου και το φρόνημα είναι ψηλά.

του Παναγιώτη Βωβού

από το Red NoteBook

Η συζήτηση περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας είναι βάσιμη. Είναι όμως βάσιμη εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου που αντιμετωπίζει τα εθνικά κράτη ως έναν εθελοντικό διαταξικό οικονομικό συνεταιρισμό, με ολίγη από πολιτισμό, ιστορία κ.λπ. Ποιο είναι όμως ακριβώς το πρόβλημα με την επιτροπεία; Η υπηκοότητα αυτού που την ασκεί; Αν δηλαδή στη θέση των ελεγκτών της τρόικα ήταν καθόλα Έλληνες τραπεζίτες, τεχνοκράτες, πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί, τα σαΐνια οι αναλυτές των καναλιών και διάφοροι εργατοφάγοι φανατικοί της ανταγωνιστικότητας, τότε τα πράγματα θα ήταν εντάξει; Η εθνική κυριαρχία θα ήταν στη θέση της; Φυσικά και θα ήταν: ο ελληνικός καπιταλισμός δουλεύει «εθνικά» όταν εξελίσσεται απρόσκοπτα η εκμετάλλευση Έλληνα από Έλληνα... (Για τους μετανάστες ούτε κουβέντα να γίνεται).
Τι θα κέρδιζε τότε ο εργαζόμενος; Πολύ απλά τίποτα. Γιατί το πραγματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα έπρεπε να διεξάγεται η κουβέντα για την επιτροπεία δεν είναι αυτό της εθνικής, αλλά της λαϊκής κυριαρχίας. Με μία λέξη: της δημοκρατίας.
Το πρόβλημα με τους «ξένους», λοιπόν, δεν είναι η υπηκοότητα τους. Ούτε καν οι νεοφιλελεύθερες αντεργατικές απόψεις τους. Αυτές μας κυβερνάνε ήδη. Είναι ότι τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά είναι ανεξέλεγκτοι. Ότι δεν εκλέχθηκαν από κανέναν, δεν ελέγχονται από κανέναν, δεν θα κριθούν ποτέ από την κοινωνία η οποία θα υποστεί τις πολιτικές τους - όπως ακριβώς θα συνέβαινε, δηλαδή, με τον οποιοδήποτε Έλληνα τεχνοκράτη στη θέση τους. Ο έλεγχος και η επιβολή που θα ασκήσουν δεν θα γίνει στο όνομα του «έθνους» τους, άλλα στο όνομα των οικονομικών συμφερόντων τα οποία εκπροσωπούν και της τάξης τους. Αυτά τα συμφέροντα δεν επιδιώκουν ούτε να σώσουν ούτε να καταστρέψουν την Ελλάδα - εν μέρει είναι και ελληνικά άλλωστε. Επιδιώκουν το κέρδος, το οποίο πετυχαίνουν άλλοτε με την λεηλασία, άλλοτε με την ανάπτυξη, και σε κάθε περίπτωση εις βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Και αυτό το κάνουν με κάθε δυνατό τρόπο, σε κάθε χώρα, και φυσικά και στη δική τους: εις βάρος των Γερμανών, των Γάλλων, των Ιταλών εργαζομένων. Χαρακτηριστική υπήρξε η πρόσφατη περίπτωση του άρθρου 37 του πολυνομοσχεδίου για τις συμβάσεις. Η επιστολή Βενιζέλου –αυτή που δόθηκε στην δημοσιότητα έπειτα από έναν μήνα πιέσεων του ΣΥΡΙΖΑ- αποκάλυψε ότι δεν ήταν επιταγή της τρόικα, αλλά εγχώριων οικονομικών συμφερόντων.
Η επιτροπεία, λοιπόν, δεν παραβιάζει γενικώς την εθνική κυριαρχία. Αποτελεί άμεση πολιτική έκφραση της δικτατορίας των αγορών πάνω στους εργαζόμενους της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η διαχείριση των οικονομικών της χώρας οφείλει στοιχειωδώς, στο πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, να ασκείται από εκλεγμένους που υπόκεινται στον έλεγχο του κοινοβουλίου και στην βούληση του λαού, όποτε και όπως τον ρωτάνε. Η επιτροπεία το μόνο που επιβεβαιώνει είναι την θέση της αριστεράς, ότι όταν τα πράγματα σκουρύνουν για την αστική τάξη, τότε αυτή διολισθαίνει πρόθυμα σε αυταρχικά πρότυπα διακυβέρνησης και φασίζουσες εκτροπές. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ανεκτή για τον καπιταλισμό μόνο στο βαθμό που του εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του. Ιστορικά, όποτε αυτό έφτασε σε όρια, τότε άρχιζε πάντα το κούρεμα της δημοκρατίας για την έξοδο από την κρίση (τους). Η ιστορία, όμως, επιφυλάσσει πάντα και εκπλήξεις.