Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Εκείνο που δεν μπορούσαν να φανταστούν οι Έλληνες στην προηγούμενη μεγάλη οικονομική κρίση του 1931 ήταν ότι θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τα δόντια τους! Κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου οικονομικού κραχ, η Βρετανία εγκατέλειψε τον Κανόνα Χρυσού. Το γεγονός αυτό, πέραν των άλλων επιπτώσεων στην Ελλάδα, επέφερε και μία εντελώς απρόβλεπτη συνέπεια: την έλλειψη χρυσών δοντιών, τα οποία τότε ήταν της μόδας και θεωρούνταν η τελευταία λέξη της υγιεινής του στόματος!
Το θέμα, παρά την αρχικά εύθυμη χροιά του, πήρε μεγάλες διαστάσεις και ο Τύπος της εποχής έγραφε ότι «θα επαναστατήσουν όχι μόνον οι ζημιούμενοι εκ της χρηματιστηριακής κρίσεως, αλλά και όλοι ανεξαιρέτως οι πονούντες ελληνικοί οδόντες, από των τραπεζιτών μέχρι των κυνοδόντων και των… κοπτήρων».
Πράγματι, η απαγόρευση πωλήσεως χρυσής λίρας από τις ελληνικές τράπεζες προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση των οδοντιάτρων και των οδοντοτεχνιτών, οι οποίοι αποφάσισαν να αψηφήσουν την απαγόρευση της Κυβέρνησης επικαλούμενοι ζητήματα υγιεινής και υγείας. Ωστόσο, δεν έλειψαν περιπτώσεις οδοντιάτρων που οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα επειδή συνελήφθησαν να αγοράζουν χρυσές λίρες από σαράφηδες, προκειμένου να εξυπηρετήσουν κάποιον πελάτη τους. Εννοείται πως το γεγονός προκάλεσε πολλές αντιδράσεις αλλά και αμέτρητα διαβήματα εκ μέρους των Οδοντιατρικών Συλλόγων προς τους αρμοδίους για να εξευρεθεί λύση στο ζήτημα.
Ο Πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αθηνών Αντώνιος Κοντοφρύδης περνούσε ατελείωτες ώρες συνεργαζόμενος με τους τραπεζίτες και απειλώντας με κλείσιμο των οδοντιατρείων. «Η υγιεινή του στόματος τίθεται εις διωγμόν», υποστήριζε ο Πρόεδρος αλλά η Κυβέρνηση δεν έκανε πίσω. Η οριστική λύση δόθηκε πολλά χρόνια αργότερα, το 1944, όταν καθιερώθηκε ένας αναθεωρημένος Κανόνας Χρυσού σύμφωνα με τον οποίο τα εθνικά νομίσματα των κυριότερων οικονομικών δυνάμεων προσδέθηκαν έναντι σταθερής ισοτιμίας στο δολάριο, το οποίο ήταν μετατρέψιμο σε χρυσό με καθορισμένη ισοτιμία.
mikros-romios.gr
mikros-romios.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου