Νενικήκαμεν!

Με βαριά καρδιά ψήφησα χτες το Νομοσχέδιο. Το δήλωσα άλλοστε στην ολομέλεια με βαριά, αισθαντική φωνή. Κάτι σαν Μάρθα Βούρτση. “Ο Πρωθυπουργός μου είπε”, είπα, “πως αν δεν ψηφιστεί δεν υπάρχει λόγος να πάει στη διάσκεψη κορυφής την Κυριακή” (ή την Τετάρτη. Παίζεται). Η Ελλάδα δεν θα έχει πια “φωνή” τόνισε. “Θα είναι μία ρακένδυτη, αυτοκαταστροφική κοπελούδα που θα χρήζει άμεσης ψυχιατρικής παρακολούθησης και θεραπείας. Μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί στο δρόμο και, από καγιέ να πάρει τράμπαντ, ακόμα κι’ εγώ, η σιδερένια κυρία, η μεγαλοκοπέλα από τα σπλάχνα του πασοκ, ένα είδος ντόρας της (παλαιάς) ΝΔ, iron lady όπως με αποκαλούσε ο μακαρίτης ο Σιδερένιος) λύγισα. Τι περιμένατε; Να ψηφίσω όχι σαν την θεία Λούκα; Αυτή έχει τον θείο Γεράσιμο που, με τη σειρά του έχει την ΜΚΟ “Κίνηση Δημοκρατικών Πολιτών για την Μελέτη των Φαινομένων Διαφθοράς στη Δημοκρατία του Δυτικού Ποτέ” και, κούτσα-κούτσα, τα βγάζει πέρα. Εγώ δεν έχω τίποτα άλλο απ’ τις αναμνήσεις μου.

Ε, λοιπόν ναι, ψήφισα ναι, oui, yes, da, ya. Η σοσιαλιστική μου καρδιά σκίστηκε στα δυό, όπως έκανε και του Μπένι όταν άκουσε τον Αλέξη να τον κατηγορεί για ομερτά. Ποιος είδε τον Γιαραμπή και δεν φοβήθηκε! “Τώρα” φώναζε στη Βουλή, σαν παχουλό μωρό που του πήραν την Μιλούπα. “Να ανακαλέσετε ΤΩΡΑ” απαιτούσε, με τα μπιρμπιλωτά του μάτια να έχουν πεταχτεί απ’ τις κόγχες. Κι’ εκείνος ο Τσίπρας… Τι άτομο κι’ αυτός. “Ζητάω την προστασία σας κ. Πρόεδρε”, είπε στον πρόεδρο της Βουλής που, ευτυχώς δεν ήταν ο ξενοδόχος του Γράμμου αλλά, ένας άλλος. Η λέξη δεν είναι άγνωστη στον ναό της Δημοκρατίας πρόσθεσε ο Πρόεδρος με αποτέλεσμα, ο Μπένι να περάσει σε κατάστση αμόκ. Μου θύμισε τον Τζιν Γουάϊλντερ στη ταινία “Producers” όταν, ο (μακαρίτης) ο Zero Mostel του ζήτησε να “φτιάξει τα βιβλία” (fix the books”) της θεάτρου. Δράμα σου λέω παιδί μου. Ενδοπασοκικο. Και να μην υπάρχει και μία security blanket να την δώσει κάποιος στον Μπένι τον Τρομερό να ηρεμήσει. Τσ, τσ, τσ που έφτασε αυτή η χώρα και οι πολιτικοί της ταγοί.

Πάμε πάρα κάτω. Και που ψηφίστηκε τι; Αφού στις Μπρουσέλς γίνεται το “έλα να δεις”. Η Άνγκελα πλακώθηκε με τον Σαρκό, ο Τρισέ με τον Όλι και η Λαγκάρντ με τον Γκάϊτνερ που ζητάει να τυπώσουν 2,5 τρισ και να τα “ρίξουν” στις “αγορές” για να χαρεί ο κάθε πικραμένος. Και, ενώ οι μισοί είναι εναντίον των άλλων μισών. πετάγεται η Μiss Λούλου ΙΙ της Μεγάλης (τρόπος του λέγειν) Βρετανίας και ορίστε ένα άνευ προηγουμένου μπέρδεμα. Μπροστά σ’ αυτό το δίλλημα ποία (ποιος δεν έχει σημασία) είμαι εγώ να μη πω το “ναι”; Ναι και πάλι ναι προκειμένου ο Γοδεφρείγος να σώσει την κοπελούδα που, όπως όλοι γνωρίζουμε, αυτοκαταστράφηκε. Εκείπου καθόταν και κεντούσε τα προικιά της, μία μέρα άρχισε, εντελώς ξαφνικά, να δανείζεται τεράστια ποσά προκειμένου να ζήσει τη μεγάλη ζωή. Πήγε στη Ντόϊτσε Μπανκ, στην Ι Εφ Τζι Ούρομπανκ, στην Γκρεντί Αγκρικόλ, στη Γκόλντμαν ουντ Ζακς, στην Μπανκ οβ Αμέρικα, ακόμα και στην Φινάντς Μπανκ στη Τουρκία, και άρχισε να δενείζεται σαν να μην υπήρχε αύριο. Μόνη της. Εντελώς. Ούτε ένας από τους 5,5 πρωθυπ της Μεταπολίτευσης δεν κατάλαβε το παραμικρό. Η Ελληνίτσα δανείζονταν με ρυθμό πολυβόλου για να ψωνίσει λούσα και κοσμήματα και να κάνει μεγάλη ζωή. Δέκα δισ ευρώ για πόρσε, επτά δισ για μπέμπες, 20 για μερσεντέ κομπρέσορ, άλλα πέντε για ξαπλώστρα στη Ψαρού, 10 για διακποές στο Μπαλί και στο Σεν Μπάρτ, 20 για βίλες στο “νησί των ανέμων”, 30 για Ολυμπιακούς, 300 για την Ζίμενς, ένα σκασμό για την άνοδο του Χρηματιστηρίου κλπ.

Τρελάθηκε σας λέω η κοπελούδα και ούτε εγώ, ούτε κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Ούτε οι Μπένι, ΓΑΠ, Κώστας ντε Μπαϊρακτάρ ή ο άλλος, ο Kώστας de Bidet δεν μπόρεσαν να την σταματήσουν γιατί, όλοι βρε παιδάκι μου, έλλειπαν απ’ το σπίτι. Ο ένας έκανε μπάνια στη Ραφήνα, ο άλλος άκουγε Μότσαρτ στο Μέγαρο Μουσικής, ο τρίτος δίδασκε στο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και ο ΓΑΠ έτρεχε από διάσκεψη σε διάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη με τον αδελφό Νικόλαο -ή τον Αντρίκο δεν ενθυμούμαι ακριβώς, ξέρει η Μάρτζ. Αφήστε που έχω πάρει δύο λεξοτανίλ και τρία Prozac, τα οποία μου έφερε ο Γιώργος από τη Νέα Υόρκη όταν, τρεις μέρες πριν τις εκλογές, πήγε να συναντήσει τον Dr. Langley για το πρόβλημα που έχει μετά τη πτώση με το ποδήλατο του (κάποιοι λένε με το skateboard αλλά, δεν τους πιστεύω).. Είμαι και πολύ ταραγμένη σας λέω, που παραβίασα τις σοσιαλιστικές μου αρχές. Η μόνη που δεν γνώριζα τίποτα για το έγκλημα (εκτός απ’ αυτούς που ήδη ανέφερα) ήμουνα εγώ, moi, η Miss Piggy ΙΙ (η “I” απαγγέλει τις ειδήσεις στη κρατική τηλεόραση και δεν επιθυμώ να την ενοχλήσω).

Πάμε πιο κάτω -από το παρακάτω. Και τώρα τι, θα ερωτήσετε και μεγάλο το δίκιο σας. Τι θα γίνει με την άστατη και απρόσεκτη μεγαλοκοπέλα; Ποίος θα την φροντίσει, ποιος θα την περιθάλψει, θα την νυμφευθεί βρε αδερφε τώρα που χρωστάει τα “μαλιοκέφαλά” της; Ο Μπένι λέει θα την αναλάβω εγώ -αντ’ αυτού. Ο Αντ’ Αυτού λέει εγώ αντί του Μπένι. Ο Theo καραδοκεί για να σχηματίσει κυβέρνηση με την ντοραμπακ να ηγείται της αντιπολίτευσης. Ο Αγάς του Αϊδινίου Καρά Τζαφέρ απειλεί πως αυτός θα είναι ο επόμενος Πρωθυπ. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είναι κι’ ο Αδελφός Ταγίπ που ο Γιωργάκης έδωσε (σε μία στιγμή αδυναμίας), όρκους αιωνίας φιλίας και αγάπης, ο οποίος κατέβασε τις φρεγάτες του στο Οικόπεδο 12 που δεν εννοεί να φύγει. Μόλις την περασμένη εβδομάδα τα μαχητικά του πέρασαν “σουβλάκι” το Αιγαίο και, η κοπελούδα αναγκάστηκε να τηλεφωνήσει στον Μπέντζαμιν ο οποίος, δεν σας το είπα, θέλει να της πάρει την …Κρήτη ο αθεόφοβος. Χρόνια τώρα κάνει γαιωλογικές “έρευνες” γύρω απ’ το νησί και ασκήσεις πάνω απ’ το πέλαγος. Χαμένα τα ‘χει η κοπελούδα και, αν πολιτικοί σαν εμένα και την ντόρα δεν της συμπαρασταθούμε, θα καταλήξει στο Δημόσιο Ψυχιατρείο. Έχω κι’ άλλα να σας πω γι’ αυτό

…Συνεχίζεται
                                                                                                  ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ