Ο James Leyland Kirby αποτελεί ηγεμονική παραπομπή στη Hauntology, αυτό τον ορισμό ομογενοποίησης που τεκμηρίωσε αναλυτικά ο θεωρητικός μουσικής Mark Fisher σύνομα της ριζοσπασπιστικής ντερινταϊκής σύλληψης της Φαντασμοντολογίας. Ο James Leyland Kirby, παρά τους μακρόχρονιους ηχητικούς πειραματισμούς του πάνω στη μνήμη και το χρόνο, απέκτησε φήμη για αυτή του την σπουδή ουσιαστικά κάτω από το σημαίνον The Caretaker και το περίφημο άλμπουμ του 2008 Persistant Repetition of Phrases. Η έμπνευσή του γι’αυτό το εγχείρημα αναδύθηκε από τη πασίγνωστη σκηνή του μπαρ στη ταινία του Stanley Kubrick «Η Λάμψη», στην οποία ο πρωταγωνιστής, Ο Επιστάτης, έχει την ψευδαίσθηση εισόδου σε μία ballroom χοροεσπερίδα της δεκαετίας του ’20. Ο James Leyland Kirby, πέρα από αυτή την ιδιοσυγκρασική προσέγγιση στη μουσική του, μνημονεύεται επίσης για την επαναστατικότητά του στη διακίνηση της μουσικής στα χρόνια του internet. Αποκύρηξε τη μουσική βιομηχανία παραβιάζοντας πνευματικά δικαιώματα και δίνοντας ελεύθερα το έργο του. Το Ough! μίλησε μαζί του μέσω e-mail.
Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο σου έργο, τη μουσική επένδυση για το φιλμ του Grant Gee, Patience (After Sebald). Πώς προέκυψε;
Ο Grant Gee με προσέγγισε για να κάνω το soundtrack, πριν δύο χρόνια περίπου, μιας και η δουλειά μου ως Caretaker είναι παρόμοια με του Sebald κατά κάποιον τρόπο. Αφού έγινε αυτή η επαφή, φρόντισα να αποκτήσω τους «Δακτύλιους του Κρόνου», μιας και το φιλμ θα βασιζόταν σε μία περιήγηση γύρω από αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο Grant τότε μου έστειλε κάποιες πολύ παλιές ηχογραφήσεις του ‘Winterreise’ του Franz Schubert, αφού ο Schubert ήταν ο αγαπημένος συνθέτης του Sebald. Το φιλμ παρουσιάζει ανθρώπους που διακινήθηκαν από το έργο του Sebald και μοιράζονται τις σκέψεις τους όπως και τις αναμνήσεις τους από αυτόν. Η μουσική στην ουσία είναι στο παρασκήνιο, αλλά οπωσδήποτε συμπληρώνει τα πλάνα του Grant. Είναι ένα πολύ ήρεμο φιλμ και με πολλή έμπνευση.
Ο Grant Gee με προσέγγισε για να κάνω το soundtrack, πριν δύο χρόνια περίπου, μιας και η δουλειά μου ως Caretaker είναι παρόμοια με του Sebald κατά κάποιον τρόπο. Αφού έγινε αυτή η επαφή, φρόντισα να αποκτήσω τους «Δακτύλιους του Κρόνου», μιας και το φιλμ θα βασιζόταν σε μία περιήγηση γύρω από αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο Grant τότε μου έστειλε κάποιες πολύ παλιές ηχογραφήσεις του ‘Winterreise’ του Franz Schubert, αφού ο Schubert ήταν ο αγαπημένος συνθέτης του Sebald. Το φιλμ παρουσιάζει ανθρώπους που διακινήθηκαν από το έργο του Sebald και μοιράζονται τις σκέψεις τους όπως και τις αναμνήσεις τους από αυτόν. Η μουσική στην ουσία είναι στο παρασκήνιο, αλλά οπωσδήποτε συμπληρώνει τα πλάνα του Grant. Είναι ένα πολύ ήρεμο φιλμ και με πολλή έμπνευση.
.jpg)
Ο W G Sebald ήρθε μετανάστης στη πατρίδα σου για πάρει αποστάσεις από το παρελθόν του. Εσύ γιατί μετανάστευσες στη δική του;Το να ζει κάποιος στην Αγγλία είναι βιοποριστικά δύσκολο, ειδικά αν κάνει ό,τι εγώ, δηλαδή να παράγει έργο χωρίς να συμβιβάζεται. Το 2003 προέκυψε μία ευκαιρία να μετακομίσω στο Βερολίνο, αλλά για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν τα κατάφερα εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Κανά δυο χρόνια μετά, ανέκυψε άλλη ευκαιρία, την οποία και άρπαξα. Η αλλαγή περιβάλλοντος και η απομάκρυνση από το τόπο σου μπορούν να δώσουν έμπνευση με απρόσμενους τρόπους.
Μπορούμε να ξεφύγουμε από το παρελθόν ή οι πρωταρχικές αναμνήσεις μας καταδιώκουν πάντα;Οι πρωταρχικές αναμνήσεις είναι περίεργη συνθήκη μιας και δεν μπορούμε να ’μαστε σίγουροι αν είναι όνειρα ή πραγματικότητα. Το παρελθόν όπως και η μνήμη είναι παράξενα πράγματα. Χρωματίζουμε το παρελθόν και τις εμπειρίες μας ποικιλοτρόπως, ειδικά μεγαλώνοντας. Το παρελθόν στη πραγματικότητα είναι μόνο ανάμνηση, αυτό που υπάρχει είναι μόνο το παρόν.
Το Βερολίνο υπήρξε η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του μεσοπολέμου. Μήπως είναι και το καλύτερο σκηνικό για τις στοιχειωμένες ballroom αναμνήσεις του Caretaker;Το Βερολίνο ουσιαστικά δεν επηρεάζει τη δουλειά μου. Προσπαθώ να κρύβομαι από τους ντόπιους ανθρώπους της μουσικής και τους καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται εδώ και ζουν το πάρτυ με λεφτά των δικών τους και μετά φεύγουν χωρίς να έχουν κάνει τίποτα που να χει αξία για τον εαυτό τους. Είναι μία πόλη στην οποία μπορείς πολύ εύκολα να χάσεις τον εαυτό σου, το ατελείωτο πάρτυ συνεχίζεται ασταμάτητα και μπορεί να είναι επικίνδυνο αν δεν είσαι δυνατός. Μπορεί να είναι φθηνότερα από άλλα μέρη, αλλά το πληρώνεις ακριβά με το χαμένο χρόνο που χρειάζεσαι για να αναρρώσεις από την υπερβολή. Η ζωή μου εδώ είναι απλή, δουλεύω τον περισσότερο χρόνο σκληρά και περιστασιακά σταματάω για κανα δυο βδομάδες, οπότε και βγαίνω όσο περισσότερο μπορώ για να πιω εδώ γύρω τζάμπα ποτά, και αυτές οι στιγμές μπορούν να δώσουν έμπνευση για μελλοντικά πλάνα -με τον τρόπο που βοηθάει πάντα μία απόσταση από τη δουλειά.
.jpg)
Νέες μορφές μνήμης έχουν αναδυθεί όπως των υπολογιστών και των servers. Μήπως έχουμε παγιδευτεί σε μία νέα αντίληψη του χρόνου; Τώρα τα πράγματα είναι πιο αρχειοθετημένα, οι περισσότεροι άνθρωποι καταγράφουν τα πάντα στα κοινωνικά δίκτυα. Εγώ δεν έχω smartphone και σπάνια τραβάω φωτογραφίες. Προτιμώ να θυμάμαι με τον δικό μου τρόπο, παρά να βλέπω φωτογραφίες και βίντεο των όσων έχω κάνει. Αυτή η καταγραφή, επίσης, παρεμβάλλεται στην εμπειρία. Ένα καλό παράδειγμα είναι όταν βγει ένας φακός -οι άνθρωποι αυτόματα συμπεριφέρονται λιγότερο φυσικά και γίνονται επιφυλακτικοί. Το νόημα νομίζω είναι να ζεις την αληθινή ζωή και να καταγράφεις λιγότερο τα πεπραγμένα.
Η επιβράδυνση στα μεσοπολεμικά 78στροφα που κάνεις σαν The Caretaker, αλλά και στα άλλα σου project, είναι κάποιο είδος διακήρυξης ενάντια στο Future Shock;Ίσως όλοι υποφέρουμε από το future shock, μιας και σήμερα είναι δύσκολο να επικεντρωθούμε με τέτοιο βομβαρδισμό από παντού, από τους φίλους έως τα μέσα και τις ειδήσεις. Κάπου-κάπου, καλό είναι να επιβραδύνουμε και να αποσυνδεόμαστε για λίγο.
Πολλοί καλλιτέχνες μέσα από αυτή τη ρετροφουτουριστική προσέγγιση της Hauntology διαπραγματεύονται τον μη χρόνο. Σου αρέσει η μουσική τους;Για να πω την αλήθεια, δεν ακούω πολλούς από αυτούς που φτιάχνουν μουσική την οποία συγκρίνουν με τη δική μου. Κυρίως εμπιστεύομαι το ένστικτό μου για το τι θα κάνω στη συνέχεια και περιμένω την έμπνευση και τις ιδέες για να προχωρήσω παρακάτω. Μερικές φορές αυτό οδηγεί στη κυκλοφορία πολυάριθμης παραγωγής, όπως την περσινή χρονιά. Άλλοτε πάλι χαλαρώνω και αφήνω τα πράγματα να αναπτυχθούν σε πιο στέρεο έδαφος πριν κάνω κάποια κίνηση.
.jpg)
Έχει δίκιο ο Mark Fisher για την ανάδυση της Hauntology;Ο Mark είναι ένας ιδιοφυής άνθρωπος, το βιβλίο του Capitalist Realism είναι σπουδαίο και είναι σημαντικός σχολιαστής της πολιτικής κατάστασης των καιρών. Είναι θαυμάσιο που στηρίζει τόσο αυτό που κάνω, όπως και αν αποκαλείται.Είσαι laptop καλλιτέχνης και είναι γνωστό πως είσαι αυτοδίδακτος μουσικός. Μπορείς να μας μιλήσεις σχετικά;Νομίζω ότι μερικές φορές είναι καλό να μην είσαι του ωδείου και απλά να αισθάνεσαι τα πράγματα και να αισθάνεται με τον δικό σου τρόπο. Για μένα, όσον αφορά την ηχητική δημιουργία, πιστεύω ότι όσα πιο πολλά έχεις διδαχθεί, τόσο πιο πολύ περιορίζεσαι από κανόνες και στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. Αυτό εξαρτάται από τους δασκάλους, οι περισσότεροι των οποίων είναι πικρόχολοι, μεταθέτοντας τη δική τους αποτυχία στους άλλους. Υπάρχει χώρος για την ακαδημαϊκή μουσική, αλλά αυτό δεν μου ταιριάζει. Εγώ προσπαθώ να είμαι ειλικρινής στη δουλειά μου και αυτό έχω κάνει μέχρι τώρα. Από τις πιο επαναστατικές δουλειές στη V/Vm, μέχρι τις πιο ήπιες που βγάζω τώρα.
Τα βγάζεις πέρα μόνο από τη μουσική;Μετά βίας επιβιώνω από τη μουσική. Η αμοιβή μου δεν είναι χρηματική, αλλά κυρίως μου αγοράζει το χρόνο για να εστιάζω σε αυτά που θέλω να κάνω. Ο χρόνος είναι άλλου είδους χρήμα, αλλά ζωτικός σε όλους, ειδικά όταν εργάζεσαι. Χρειάζεται να είσαι συγκεντρωμένος για να φτιάξεις μία σημαντική δουλειά και να περιφρουρηθείς από τις εξωτερικές πιέσεις. Στις μέρες μας αυτό είναι πολύ δύσκολο επειδή οι άνθρωποι δεν σε αφήνουν σε ησυχία.
Η Αθήνα είναι σαν να πάσχει από προχωρητική αμνησία κάτω από τη φαντασμοντολογία της Ακρόπολης. Τι εντύπωση έχεις από τις επισκέψεις σου;Καταλαβαίνω ότι η Ελλάδα οικονομικά είναι σε δυσχέρεια, αλλά αυτό περιστασιακά συμβαίνει παντού. Πάντα μου άρεσαν πολύ οι επισκέψεις μου στην Ελλάδα, τη σπουδαιότητα την βρίσκεις πάντα στα σημαντικά πράγματα. Φυσικά η Ελλάδα εμπορεύεται το πολύ σημαντικό ιστορικό παρελθόν της. Είναι επίσης σημαντικό για κάθε γενιά να αισθάνεται ότι συνεισφέρει στην ιστορία. Ίσως αυτή η γενιά να αισθάνεται ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ανταγωνιστεί το παρελθόν. Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι δεν πρέπει να σταματήσουν να προσπαθούν.
Έχεις γράψει κανένα κομμάτι που να ενσωματώνεις τις αναμνήσεις σου από την Ελλάδα;Για να είμαι ειλικρινής, είναι πάντα δύσκολο να συνδέω τα κομμάτια που φτιάχνω με κάποιο μέρος, καθώς τα πάντα τα φτιάχνω εδώ. Το νέο μου άλμπουμ είναι η ζωή που έζησα πέρσι. Περιλαμβάνει πολλές φωτογραφίες φίλων, ποτά, και περισσότερο από όλα τα κορίτσια που με σώζουν από το χάος και με ξαναρίχνουν στο χάος.
Πέρα από το soundtrack για το Patience (After Sebald) που το ακούς στο bandcamp του Caretaker,έχει και ένα παράλληλο που το δίνει για free download το Extra Patience(After Sebald):
http://thecaretaker.bandcamp.
http://thecaretaker.bandcamp.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου