"Επιχείρηση σκούπα" σε μια χώρα που αδιαφορεί...

Σε σένα αναφέρομαι, που αν και κάποτε υπήρξες πρόσφυγας και σε έδιωξαν ακόμη και από την πατρίδα σου, απόψε γίνεσαι Κράτος.

Θέλω να χαθώ πάλι μέσα σ’εκείνη την ομίχλη σου με τους δαιδαλώδεις διαδρόμους και τις υπόγειες στοές, να παρασυρθώ από τους χειμάρρους του προσώπου σου, των αγαπημένων σου αντικειμένων, να νιώσω και πάλι την διάθεσή τους καθώς θα επιχειρώ ένα νέο άλμα στα αναβράζοντα νερά των πόθων μου. Θέλω να χαράξω αυλάκια στο σώμα σου, δρομάκια που θα με οδηγήσουν στο Δέλτα της καρδιάς σου, να μαζέψω τ’απόνερα των χαμένων στόχων μου και να τα ενώσω με τους καταρράχτες που γεννά η δίψα μου. Να ξεφύγω από τα παμφάγα μάτια του θανάτου και ν’αλλοιώσω τα χαρακτηριστικά μου καθώς θα παίρνω τη θέση μου στα χρώματά σου. Θέλω να χορέψω το βαλς των αναστεναγμών σου μέσα από τους στίχους σου που αγάπησα, ν’αποδώσω φορο τιμής στις λέξεις σου που με σημάδεψαν, ν’αναρριχηθώ στις μνήμες που με τσάκισαν και να βαπτιστώ στην κολυμπήθρα του θρόνου καθώς θα εκδύομαι τα αμαρτήματά μου και όλες τις καθημερινές μου θεωρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου