Στην ταινία «Πεταλούδας» -που είναι βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία και στο βιβλίο του ανθρώπου που την έζησε-, ο Στηβ Μακ Κουήν προσπαθεί να αποδράσει με κάθε τρόπο από τη φυλακή, στην οποία βρίσκεται για έναν φόνο που δεν διέπραξε.
Η ταινία είναι ένας ύμνος στην ελευθερία και στην θέληση του ανθρώπου.
Η λέξη «ελευθερία» έχει υποφέρει πάρα πολύ, οπότε δεν θα ήθελα να την κάνω κι εγώ να υποφέρει ακόμα περισσότερο. Θα είμαι σύντομος.
Είμαι εντελώς βέβαιος πια πως η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν επιθυμούν να είναι ελεύθεροι.
Δεν ξέρουν –και δεν θέλουν να μάθουν- τι σημαίνει ελευθερία. Προτιμούν την «ασφάλεια».
Ένα από τα πράγματα που έχω δει στη ζωή μου –και δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα- είναι αυτό που συμβαίνει όταν ένα πουλί βρίσκεται στο κλουβί και ανοίγει η πόρτα του κλουβιού.
Τα περισσότερα πουλιά δεν περνάνε ποτέ την πόρτα του κλουβιού. Ούτε καν προσέχουν πως είναι ανοιχτή.
Ή κάνουν πως δεν το προσέχουν.
Ελάχιστα πουλιά περνούν την πόρτα και πετούν μακριά. Στην ελευθερία.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως αυτά είναι τα πουλιά που δεν γεννήθηκαν σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Όχι πάντα.
Υπάρχουν και κάποια άλλα πουλιά που περνούν την πόρτα, πετούν λίγο δεξιά κι αριστερά, και επιστρέφουν στο κλουβί.
Αυτά τα πουλιά μου μαυρίζουν τα σπλάχνα.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους ανθρώπους που συγκινούνται μόνο στις ταινίες με την προσπάθεια των ανθρώπων να ζήσουν ελεύθεροι, εγώ το εκτιμώ και στη ζωή.
Και μάλιστα στον παρόντα χρόνο. Όχι μόνο σε ιστορίες του παρελθόντος.
(Στον Κώστα Σακκά και στον Μάριο Σεϊσίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου