Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Δείξε μου τον εχθρό σου να σου πω αν είμαι φίλος σου…
Οι ακραίες προκλήσεις τις τελευταίες ημέρες, τόσο από τον Ταγίπ Ερντογάν, όσο και από τον μονίμως υστερικό Σόιμπλε, να επιτίθενται μαζί και ταυτοχρόνως στην Ελλάδα, δένουν «αρμονικά» μεταξύ τους, σε μια στιγμή που η κόντρα Σόιμπλε-ΔΝΤ με αιχμή ( ή μήπως πρόφαση;) το ελληνικό χρέος, μοιάζει να οδηγείται ακόμη και στα άκρα…
Μετά την εκλογή Τραμπ, οι δύο πλευρές έχουν πλέον έναν κοινό εχθρό, τις ΗΠΑ. Η Γερμανική πλευρά γνωρίζει πολύ καλά ότι στο πλαίσιο του οικονομικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ-Γερμανίας, θα πιεστεί περαιτέρω από τον αμερικανικό παράγοντα, σε μια κατεύθυνση αρκούντως απειλητική για την ηγεμονία της στην Ευρώπη…
Η σπουδή του Σόιμπλε να απαντά σε κάθε λέξη του Ομπάμα, όσο εκείνος έστελνε από την Ελλάδα τα «ενοχλητικά» μηνύματα, αντανακλά ανάγλυφα τη βαθιά ανησυχία του γερμανικού κατεστημένου, για την εξέλιξη της παρτίδας που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό στη γεωπολιτική σκακιέρα…
Στο ιερατείο της Ευρώπης αντιλαμβάνονται ότι πολιτικά ζουν ήδη πάνω από τις δυνατότητες τους… Οι συντεταγμένες της άγριας μονεταριστικής αρχιτεκτονικής στη βάση της οποίας στηρίχτηκαν, καταρρέουν και η τράπουλα ξαναμοιράζεται από την αρχή με δυσμενείς όρους, για την παντοκρατορία του νεοφιλελευθερισμού…
Σε αντίθεση με το αμερικανικό κατεστημένο που κινείται με συνταγμένο και κυρίαρχο σχέδιο στο γεωπολιτικό πεδίο, η στρατηγική της γερμανικής διεύθυνσης της Ευρώπης, είναι ανύπαρκτη στον τομέα αυτό. Προσαρτημένη πλήρως στο άρμα των ΗΠΑ από την εποχή της επέμβασης στην Γιουγκοσλαβία, μετατράπηκε αποκλειστικά σε λογιστικό γραφείο της διεθνούς χρηματοπιστωτικής δράκας…
Τώρα που τα πράγματα οριοθετούνται διαφορετικά λόγω των οικονομικών αδιεξόδων της Αμερικής, ο Σόιμπλε και η παρέα του δεν έχουν άλλη επιλογή από το να στραφούν στη βοήθεια της … κουρτίνας, δηλαδή στον Ερντογάν…
Όντας σε ανοιχτό πόλεμο με τις ΗΠΑ, ο σουλτάνος «ξεσάλωσε» περισσότερο μετά την εκλογή Τραμπ, καθώς είδε τη συνταγή της Χίλαρι Κλίντον, να καίγεται, τσουρουφλίζοντας και τα δικά του σχέδια. Τα e-mails της Χίλαρι, που αποκάλυψαν προσφάτως τα Wikileaks, δεν άφηναν κανένα περιθώριο για τους μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς της της, αναφορικά με το ρόλο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Ο Ερντογάν ανησυχεί για την αμερικανική πολιτική έναντι της Τουρκίας και προσπαθεί να πιέσει για τους όρους του. Έφτασε να αμφισβητήσει τη συνθήκη της Λωζάνης με γνώμονα όχι την Ελλάδα αλλά τη Μοσσούλη και το Κιρκούκ, δύο στρατηγικούς πετρελαϊκούς κόμβους στο Ιράκ.
Σόιμπλε και Ερντογάν συμπλέουν λοιπόν με τη μέθοδο της επιθετικής άμυνας, απέναντι στον «κοινό εχθρό», χρησιμοποιώντας την Ελλάδα σαν χρήσιμο φερετζέ για τις επιδιώξεις τους…
Άλλωστε η «χημεία» των δύο πλευρών έχει βάσεις που ανάγονται στο ιστορικό τους DNA…
Ο Βρετανός ιστορικός Στέφαν Αϊριγκ στο βιβλίο του «Ατατούρκ και Ναζί», αναπτύσσει λεπτομερώς την ιδεολογική σχέση Κεμάλ- Χίτλερ, αποδεικνύοντας ότι ο Ατατούρκ ήταν ο δάσκαλος και ο Χίτλερ ο μαθητής,στον εθνικισμό, στον ρατσισμό, τον ολοκληρωτισμό και πάνω απ΄ όλα στη γενοκτονία, εφαρμόζοντας στους εβραίους κεμαλικό πρότυπο εξόντωσης Αρμενίων και Ελλήνων της Ιωνίας και του Πόντου.
Επίσης ο κεμαλιστής δημοσιογράφος Φαλίχ Ριφκί Ατάι στο βιβλίο του Cankaya, γράφει ότι ως μέλος τουρκικής αντιπροσωπείας επισκέφθηκε τον Χίτλερ για τα πεντηκοστά γενέθλιά του, ο οποίος απευθυνόμενος προς αυτόν του δήλωσε: «Ο Μουσολίνι ήταν ο πρώτος και εγώ ο δεύτερος μαθητής του Κεμάλ»…
Τηρουμένων των αναλογιών, οι σχέσεις της Άγκυρας με το Βερολίνο διέπονται από το δόγμα, Βάστα Σόιμπλε και Ταγίπ γερά …
Έπεται συνέχεια …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου