Φελνίκος
Το σκίτσο, του Μποστ, δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδο στην Αυγή, στις 10 Δεκεμβρίου 1963, την επομένη της αποχώρησης του Κ. Καραμανλή από την πολιτική και της αναχώρησής του -με το όνομα Τριανταφυλλίδης σύμφωνα με τα θρυλλούμενα την εποχή εκείνη- για το Παρίσι. Καταφεύγω στο σκίτσο και στο κείμενο που βρήκα στο διαδίκτυο όχι για να υπονοήσω κάτι ούτε επειδή επιθυμώ να γίνουν συνειρμοί και αντιστοιχήσεις με το σήμερα. Μακριά από μένα οποιαδήποτε τέτοια πρόθεση. Βεβαίως, η αλήθεια είναι πως αρκετοί, και για να είμαι πιο ακριβής ολοένα και περισσότεροι διατείνονται πως ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του "θα φύγουν νύχτα". Δεν ξέρω αν θα φύγουν νύχτα ή μέρα και πως θα φύγουν, αλλά κάποια στιγμή θα φύγουν. Όπως φεύγουν όλες οι κυβερνήσεις. Αυτή άλλωστε είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας: η εναλλαγή των πολιτικών και των κομμάτων στη διακυβέρνηση και την εξουσία. Κάποια στιγμή λοιπόν θα γίνουν εκλογές και αν ο Τσίπρας, όπως βασίμως πιθανολογείται, τις χάσει, θα φύγει. Τώρα, αν θα φύγει και από τη χώρα μην αντέχοντας, όπως ο Καραμανλής το 1963 την ήττα, δεν το ξέρω. Για να είμαι πάντως ειλικρινής δεν το νομίζω. Εδώ θα μείνει. Εξάλλου είναι και οικογενειάρχης άνθρωπος με γυναίκα εργαζόμενη και μικρά παιδιά που πάνε σχολείο. Εδώ λοιπόν θα μείνει. Και δεν θα φύγει ως Τριανταφυλλίδης, Τριανταφυλλάκης ή Τριαναταφυλλόπουλος. Δημοσιεύω λοιπόν το σκίτσο του Μποστ και κείμενο για την εποχή όχι για να πω κάτι για τον Τσίπρα, αλλά για ιστορικούς λόγους, αφού αύριο 9 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 53 χρόνια από την απόδραση Καραμανλή εις Παρισίους με εισιτήριο που είχε κλειστεί στο όνομα Τριανταφυλλίδης.
Σημειώνουμε πως η αναχώρηση του Καραμανλή ήρθε αναπάντεχα. Ένα μήνα και κάτι μετά την ήττα του στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963, που όμως δεν έδωσε αυτοδύναμη πλειοψηφία στην Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, και χωρίς να προειδοποιήσει τους βουλευτές του, ο Κ. Καραμανλής δήλωσε ότι παραιτείται από αρχηγός της ΕΡΕ και αποχωρεί από την πολιτική. Στις εφημερίδες εκείνων των ημερών εγράφη ότι οι θέσεις είχαν κρατηθεί στο όνομα "κύριος και κυρία Τριανταφυλλίδη", μια λεπτομέρεια που δεν θα παρέλειπαν να του υπενθυμίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι στο μέλλον. Για την ιστορία να αναφέρουμε πως τα εισιτήρια τα είχε κλείσει ο γραμματέας του Ιωάννης Ζαχαράκης. Και εκτός από τον Κωνσταντίνο και Αμαλία Καραμανλή ταξίδευσε κι αυτός μαζί τους. Οι θέσεις των τριων στο αεροπλάνο της Ολυμπιακής ήταν οι 20, 21 και 22 και οι επιβάτες της απογευματινής πτήσης για το Παρίσι ήταν 25 εκ των οποίων οι μισοί ήταν αλλοδαποί ή εν πάση περιπτώσει είχαν ξένα ονόματα, όπως Ντοσεμεσί, Ερτουνγκ, Γκριπς, Γκας, Ζεϊνάντ κ.α..Την επομένη εκτός από την Αυγή που κυκλοφόρησε με το πρωτοσέλιδο του Μποστ, η "Ελευθερία" έγραφε στην πρώτη σελίδα: "Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών" και συμπλήρωνε ότι είχε αναχωρήσει με το ψευδώνυμο "Τριανταφυλλίδης" και είχε επιβιβαστεί στο αεροπλάνο "με λυγμούς".
Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα θριαμβολογούσε: "Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη. Υπήρξεν ηγέτης διά της δοτής εξουσίας. Αυτή, με τα “παραφερνάλιά” της, του έδωσεν ανάστημα. Η απώλειά της τον συνέτριψε".
Η αποχώρηση, ως ήταν φυσικό, προκάλεσε σεισμό στην ΕΡΕ. Στο σκίτσο του Μποστ εμφανίζεται ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τον οποίον ο Καραμανλής έχρισε διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος, να τον αποχαιρετά κλαίγοντας στο αεροδρόμιο. Ο Καραμανλής αποκαλεί "θείο" τον Κανελλόπουλο, επειδή πράγματι ο πατρινός πολιτικός ήταν θείος της τότε συζύγου του, της Αμαλίας (μετέπειτα Μεγαπάνου), και "αηδόνι του Μορέως" επειδή είχε φήμη δεινού ρήτορα. Και τα δυο παρατσούκλια τα έχει χρησιμοποιήσει κατ’ επανάληψη ο Μποστ.
Η Μπιγκ Λιφτ ήταν στρατιωτική άσκηση των Αμερικανών οι οποίοι, τον Οκτώβριο του 1963, είχαν μεταφέρει με αερογέφυρα μια ολόκληρη τεθωρακισμένη μεραρχία στη Γερμανία μέσα σε λίγες ώρες. Υπήρχαν φήμες ότι ανάλογη άσκηση θα γινόταν στην Ελλάδα.
Ο Μποστ θυμίζει και την προηγούμενη φυγή του Καραμανλή, τον Ιούνιο του 1963, όταν είχε παραιτηθεί από πρωθυπουργός και είχε αναχωρήσει για τη Ζυρίχη. Παραλληλίζει τις πολλές βαλίτσες του Καραμανλή με τις έδρες της ΕΡΕ, καθώς υπήρχαν έντονες φυγόκεντρες τάσεις στο κόμμα μετά την ήττα, με μαζικές ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών. Γίνεται επίσης αναφορά στη μετάβαση του αρεοπαγίτη Αντ. Φλώρου για δικαστική επιθεώρηση στη Θεσσαλονίκη, που είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση της ΕΡΕ.Θυμίζουμε πως στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 η Ένωση Κέντρου είχε κερδίσει 138 έδρες, δηλαδή δεν είχε αυτοδύναμη πλειοψηφία, ούτε και ήθελε να στηριχτεί στις 28 έδρες της αριστερής ΕΔΑ. Η ΕΡΕ είχε 132 έδρες στη Βουλή (και άλλες 2 οι Προοδευτικοί του Σπ. Μαρκεζίνη), και κάποιοι βουλευτές της, τουλάχιστον 11 σύμφωνα με τις εφημερίδες, είχαν δηλώσει ότι θα ψήφιζαν την ΕΚ ή και θα προσχωρούσαν σε αυτήν, όμως ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ανένδοτος υπέρ της διεξαγωγής νέων εκλογών, πράγμα που τελικά έγινε στις 16 Φεβρουαρίου 1964 οπότε και πέτυχε θρίαμβο με 52,7% και συγκέντρωσε φαινομενικά ακλόνητη πλειοψηφία 171 εδρών, που όπως αποδείχτηκε τον Ιούλιο του 1965 ήταν πολύ λιγότερο ισχυρή απ’ όσο έδειχναν τα μαθηματικά.
Το Κιούπκιοϊ (κατά λέξη «χωριό των πιθαριών» αφού κιουπ είναι το κιούπι και κιοϊ / köy το χωριό) είναι το παλιό όνομα (πριν από το 1927) της Πρώτης Σερρών, της γενέτειρας του Κ. Καραμανλή. Προδικτατορικά το όνομα Κιούπκιοϊ το χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά οι γελοιογράφοι και ευθυμογράφοι, αλλά σήμερα μάλλον έχει ξεχαστεί, αν και οι ντόπιοι θα το ξέρουν.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το γεγονός ότι ακριβώς 53 χρόνια μετά το σκίτσο του Μποστ στην Αυγή η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα καλείται στις 10 Δεκεμβρίου να ψηφίσει έναν προϋπολογισμό, που σε άλλες εποχές η Αυγή και ο Μποστ θα εχλεύαζαν πρωτοσέλιδα αποτελεί ειρωνεία της ιστορίας και μόνον. Ο Τσίπρας την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου θα εξακολουθεί να είναι πρωθυπουργός και θα βρίσκεται εν Αθήναις και ουχί εις Παρισίους. Εκτός κι αν, όπως έλεγαν οι Γαλάτες, "πέσει ο ουρανός στο κεφάλι του". Κομμάτι δύσκολο βέβαια αφού η οροφή της αιθούσης της Ολομελείας της Βουλής μπορεί να είναι γυάλινη, αλλά είναι καλά στερεωμένη και ανθεκτική ακόμη και σε ακραίας μορφής χαλαζοπτώσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου