Η μέρα που ξημερώνει είναι τέτοια που προκαλεί πόνο. Όχι μόνο στους Πόντιους και όσους έχασαν δικούς τους στην γενοκτονία των Ποντίων, αλλά σε όλους μας.
Είναι μέρα που όσο φυσική ζέστη και να έχει, η συννεφιά της καρδιάς μας τα σκεπάζει όλα. 353000 ψυχές κραυγάζουν ανάμεσά μας ότι ακόμα δεν δικαιώθηκαν.
Εκατομμύρια άλλοι έχασαν την πατρίδα τους, την ζωή τους εκεί και ολόκληρες οικογένειες διαλύθηκαν. Παιδιά μεγάλωσαν απότομα μέσα σε μια μέρα και έγιναν άντρες και γυναίκες αφού αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν χωρίς γονείς.
Ο τόπος τους έγινε μια κόλαση φωτιάς, ένα βουνό από άψυχα κορμιά και ένα ποτάμι αίμα αντικατέστησαν όσες εικόνες είχαν από εκεί.
Πέρα από το ιστορικό της ημέρας που ούτε ειδικοί είμαστε για να το παρουσιάσουμε, αλλά το κάνουν και πολύ καλύτερα στο βίντεο της ΕΠΟΝΑ (Ένωση Ποντιακής Νεολαίας Αττικής) όσοι το έζησαν, και κόντρα στην λήθη, είμαστε εδώ να τονίσουμε πως η 19η Μαΐου δεν είναι μουσειακή επέτειος και σίγουρα είναι πολύ παραπάνω από ετήσιο μνημόσυνο για τα χιλιάδες θύματα. Οι Ποντιακές οργανώσεις ακόμα παλεύουν για την αναγνώριση της γενοκτονίας των προγόνων τους.Οργανώνουν εκδηλώσεις, ενημερώσεις όλο τον χρόνο και κάθε χρόνο έχουν κορύφωση της δράσης τους στην πλατεία Συντάγματος την μέρα της γενοκτονίας. Αξίζει να είμαστε ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ μαζί τους. Κι ας μην είμαστε Πόντιοι, κι ας μην χάσαμε κάποιον δικό μας, κι ας μην έχουμε την γνώση να χορέψουμε την Σέρρα μαζί τους. Η φωνή μας δείχνει στις χιλιάδες των νεκρών ότι δεν ήταν απλά θύματα των αστικών ανταγωνισμών. Έγιναν και πηγή έμπνευσης για όλους, έγιναν και ιστορική διδαχή για να μην ξαναζήσουμε τα ίδια.
Σήμερα που οι λαοί χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών, σήμερα που το δηλητήριο της μισαλλοδοξίας ποτίζει όλο και περισσότερους, σήμερα που συντηρούν τις κρίσεις για να πολλαπλασιάζουν τον εθνικισμό, επιχειρούν να φτιάξουν τις αυριανές φάλαγγες που θα πολεμήσουν πρόθυμα μεταξύ τους.
Σαν Έλληνες, ζήσαμε την φρίκη του πολέμου, επιβιώσαμε από τον ξεριζωμό και γίναμε το πεδίο των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους ισχυρούς. Άλλωστε σε όλους τους πολέμους και σε κάθε μα κάθε κτηνωδία, εκείνοι που ήταν τα βασικά θύματα, ήταν οι φτωχοί, οι εργάτες, οι μικροί έμποροι, οι γυναίκες και φυσικά τα παιδιά τους. Από την διήγηση στο βίντεο προκύπτει και ποιος εξόπλιζε τους Τούρκους αλλά και τους Έλληνες για να συντηρείται η τεταμένη κατάσταση στην περιοχή.Όπως ακριβώς και σήμερα δηλαδή…
Σαν Έλληνες, ζήσαμε την φρίκη του πολέμου, επιβιώσαμε από τον ξεριζωμό και γίναμε το πεδίο των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους ισχυρούς. Άλλωστε σε όλους τους πολέμους και σε κάθε μα κάθε κτηνωδία, εκείνοι που ήταν τα βασικά θύματα, ήταν οι φτωχοί, οι εργάτες, οι μικροί έμποροι, οι γυναίκες και φυσικά τα παιδιά τους. Από την διήγηση στο βίντεο προκύπτει και ποιος εξόπλιζε τους Τούρκους αλλά και τους Έλληνες για να συντηρείται η τεταμένη κατάσταση στην περιοχή.Όπως ακριβώς και σήμερα δηλαδή…
Αδέρφια μας Πόντιοι είμαστε μαζί σας, είμαστε στο πλάι σας και είμαστε όλοι ένα μέχρι την δικαίωση. Μέχρι οι ψυχές που χάθηκαν στην γενοκτονία να δικαιωθούν, είμαστε μαζί μέχρι η Μικρασιατική καταστροφή να περάσει ολοκληρωτικά στην ιστορία και να μην υπάρχει κίνδυνος επανάληψης. Είμαστε μαζί μέχρι τα θύματα του ναζισμού στην Κοκκινιά, την Καλογρέζα, την Καισαριανή, τα Καλάβρυτα να δικαιωθούν. Είμαστε ένα, μέχρι να είμαστε σίγουροι πως ούτε η Αγγλική αστική τάξη,ούτε και η εγχώρια, θα δοκιμάζουν τις βόμβες ναπάλμ στην Ελλάδα. Είμαστε στον δρόμο μέχρι να ανατραπεί το σύστημα που γεννάει χούντες, πολέμους, τρομοκρατία. Μέχρι την τελική νίκη των λαών όλου του κόσμου.
353000 χιλιάδες νεκροί από την μεγαλύτερη ίσως θηριωδία που γνώρισε ο πλανήτης. Ας γίνει η σημερινή ημέρα αφορμή για τις καλύτερες μέρες που θα έρθουν.Μόνο τότε ο κεμεντζές θα σταματήσει να ακούγεται σαν τον οδυρμό της Πόντιας καλομάνας που έζησε την καταστροφή. Μόνο τότε τα βήματα του χορού θα ακούγονται σαν χαρμόσυνα χτυπήματα στο νταούλι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου