Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Γιατί οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν υποχρεούνται
να καταβάλουν αποζημίωση, για τυχόν βλάβες λόγω εμβολιασμού;»
Marco Rizzo
Γενικός Γραμματέας Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας
Σε ολόκληρη την Ευρώπη -εκτός Ελλάδας- έχει ενταθεί το σκάνδαλο της αποποίησης κάθε αστικής και ποινικής ευθύνης των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιριών (Big Pharma) και για τον εμβολιασμό "αντιμετώπισης του κορωνοϊού", που θα είναι υποχρεωτικός αφού ο μη εμβολιασμένος παραμένει έξω από το κοινωνικό κι εργασιακό γίγνεσθαι. Τη σημερινή Ελλάδα έπληξε πολιτική αστρομυωπία, η Σέχτα, όλο το πολιτικό κατεστημένο κι ο καθεστωτικός "επιστημονισμός" κατόρθωσαν να ηττηθεί η Ιπποκράτεια Ιατρική κι η πανεπιστημιακή κοινότητα μετατράπηκε σε πλασιέ εμβολίων για λογαριασμό της πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας Big Pharma.
Επιπροσθέτως... οι πολυεθνικές έχουν προπωλήσει το μπόλι τους και έχουν συνάψει εμπιστευτικά πρωτόκολλα με τις... κυβερνήσεις-πελάτες. Οι "παραγωγοί" των εμβολίων "ουδεμία αστική και ποινική ευθύνη έχουν από τυχόν παρενέργειες"!
Όποιος τολμήσει να αναδείξει προβληματισμούς κι ερωτήματα... εντάσσεται στους "αρνητές", δηλαδή σ' όσους αρνούνται το Ολοκαύτωμα. Η αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία, ο δημοσιογράφος που οφείλει να αναδεικνύει ειδήσεις και γεγονότα που αποκρύβει η καθεστωτική εξουσία, σήμερα έχουμε το τραγικό φαινόμενο του επίσημου χρηματισμού των ΜΜΕ με εκατομμύρια για να περάσει ένα "κοινωνικό μήνυμα", δηλαδή να φιμώσει κάθε άλλη άποψη.
Υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, επιδημία κι ερήμωση,
ψυχοαστυνόμευση και καταστροφή της ανθρώπινης ζωής.
Δεν υπάρχει κανένα μυστικό, δεν υπάρχει καμία συνωμοσία.
Το μόνο ανεξήγητο πράγμα είναι η βλακεία εκείνων που μπορούν,
αλλά δεν ανοίγουν τα μάτια τους να δουν τι συμβαίνει...
Ευτυχώς στην Ευρώπη υπάρχουν κι αυτοί που αντιστέκονται, όπως ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας Marco Rizzo:
«ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ, ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ;
Πιστεύω ότι για να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να ακολουθούν ελεύθερα αυτήν την πρακτική διαφύλαξης της υγείας τους κι εκείνων των άλλων, απαιτείται σαφήνεια: πρώτα απ' όλα, οι φαρμακευτικές εταιρίες πρέπει να υποχρεωθούν νομικά (με διάταγμα) να καταβάλουν αποζημιώσεις για βλάβες σε περίπτωση συνεπειών λόγω εμβολιασμού.
Εάν η κυβέρνηση δεν το κάνει αυτό, σημαίνει ότι είναι συνένοχη, αν η αντιπολίτευση δεν αγωνιστεί για αυτό σημαίνει ότι είναι συνένοχη. Το κέρδος των φαρμακευτικών εταιρειών δεν μπορεί να είναι πιο σημαντικό από την προστασία του πληθυσμού.
Σε μια σοσιαλιστική κοινωνία αυτό το πρόβλημα δεν υπάρχει επειδή ο αγώνας για κέρδος και κερδοσκοπία θα αντικατασταθεί από το γεγονός ότι η κυβέρνηση και το κράτος φροντίζουν πλήρως τη δημόσια υγεία.»
«Η ιστορία είναι δασκάλα της ζωής»
Αντόνιο Γκράμσι
Στην πατρίδα μας, με δεδομένη την προηγούμενη προμήθεια εκατομμυρίων για εμβολιασμούς, έχουμε ένα μοναδικό πολιτικό φαινόμενο: πλήρης ταύτιση του πολιτικού συστήματος χωρίς εξαιρέσεις.
Ενώ επισήμως οργανώνονται και στελεχώνονται "κέντρα εμβολιασμού", κανένας δεν αναζητεί τους όρους υπογραφής των συμβολαίων αγοράς, τα ζητήματα ανάληψης αστικών και ποινικών ευθυνών από τυχόν "παρενέργειες" των εμβολίων, απαιτήσεις της ιατρικής κοινότητας για έλεγχο των εμβολίων από Έλληνες επιστήμονες. Κανένας δεν αναζητάει αυτό που αναζητούν κόμματα, κινήματα, επιστήμονες σ' ολόκληρη την Ευρώπη... τα αυτονόητα:
Υπάρχει ρήτρα ανάληψης αστικής και ποινικής ευθύνης για κάθε "αστοχία" των εμβολίων κι από ποιον;
Το κράτος, ή η πολυεθνική φαρμακευτική εταιρία αναλαμβάνει τις ευθύνες;
Υπάρχει ρήτρα ασυλίας των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών για παρενέργειες;
Αυτονόητα ερωτήματα που όφειλαν να διατυπώνουν τα πολιτικά κόμματα και κυρίως οι γιατροί της Ιπποκράτειας Ιατρικής, διότι:
«Μόνο σε ένα σοσιαλιστικό σύστημα συγκεντρώνονται,
είναι κοινά κι είναι όλα ένα, τα συμφέροντα του ανθρώπου,
του κράτους και της κοινωνίας»
Χο Τσι Μινχ
Ο "θεραπευτικός καπιταλισμός" ως μέθοδος διακυβέρνησης πήρε τη νίκη. Όλες οι "μελέτες" κι οι σχεδιασμοί στην καρδιά του καπιταλισμού, επιβεβαιώθηκαν:
«Η τέλεια δικτατορία θα έχει την εμφάνιση της δημοκρατίας.
Μια φυλακή χωρίς τοίχους στην οποία οι κρατούμενοι
δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν.
Ένα σύστημα δουλείας όπου,
χάρη στην κατανάλωση και τη διασκέδαση,
οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους...»
Aldous Huxley
Επιστημονικό Συμπόσιο «Ο άνθρωπος και ο πολιτισμός: ο έλεγχος του νου»,
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σαν Φρανσίσκο (28-30 Γενάρη 1961)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου