Νίκος Μπογιόπουλος: “Ναι, σεβασμός στους νεκρούς, αλλά στους ζωντανούς την αλήθεια”

Αναδημοσιεύουμε την ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ του γνωστού δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Μπογιοπούλου για τον Σημίτη:

“Παρατήρηση 1η:

Δεν ξέρω αν η φράση που αποδίδεται στον Βολταίρο (“στους ζωντανούς χρωστάμε σεβασμό, αλλά στους νεκρούς χρωστάμε μόνο την αλήθεια”) του ανήκει ή κι αν ειπώθηκε ποτέ. Θα μου φαινόταν, ωστόσο, πιο ουσιαστικό το αναποδογύρισμά της: “Ναι, σεβασμός στους νεκρούς, αλλά στους ζωντανούς την αλήθεια”.

Παρατήρηση 2η:

Ως τέτοιο μάθημα, σεβασμού και αλήθειας, κατανοώ εκείνο το αριστουργηματικό Επιτύμβιο του Αναγνωστάκη:

«Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός. Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων, εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες. Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν, τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα […]».

Μανόλης Αναγνωστάκης – «Επιτύμβιον»

Παρατήρηση 3η:

Προφανώς το 4ήμερο πένθος δεν κηρύχτηκε από την Πολιτεία λόγω της αξιόλογης δράσης του Κ.Σημίτη (όπως και χιλιάδων ακόμα) κατά της χούντας, ούτε για την δράση και τις τοποθετήσεις του (όπως και χιλιάδων ακόμα) κατά της βασιλείας στο δημοψήφισμα του 1974. Η Πολιτεία κοιτά προς τις μέρες της πρωθυπουργίας του. Κι εμείς το ίδιο:

– Ιμια και “ευχαριστούμε τους Αμερικάνους”…

– Συμφωνία της Μαδρίτης και “νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα” της Τουρκίας στο Αιγαίο…

– Οτσαλάν, καταισχύνη και “Σάββα παιδί μου πέτα τον έξω”…

– Σερβία, βόμβες, ΝΑΤΟική θηριωδία και μετατροπή της Ελλάδας σε λημέρι επιμελητείας των δολοφόνων…

– Χρηματιστήριο, λεηλασία, αρπαγή και “ας πρόσεχαν”, κάτι σαν πρελούδιο, δηλαδή, του κατοπινού “όλοι μαζί τα φάγαμε”…

– Σαμίνα, Φαράν και “αυτή είναι η Ελλάδα”…

– Διαφθορά, Ζήμενς, κομματικά ταμεία (“Το 2000 οι χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ από εταιρείες έφθασαν τα 16 δις δραχμές” – Θ.Τσουκάτος, Φεβρουάριος 2019) κι “όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα”…

– ΟΝΕ, λιτότητα, ευρώ, “our euro” κι από την επόμενη μέρα ό,τι κόστιζε 50 δραχμές κόστιζε 170 δραχμές.

– “Ξέρεις, έχουμε εκλογές του χρόνου και ίσως αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο” στον Μπλερ για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, “ανέλπιστο” στις στημένες επικοινωνιακά περαντζάδες στο ΙΚΑ, αλλά κατά τα άλλα “εκσυγχρονισμός” και αστική ευγένεια.

– Σαμποτάζ στα τρακτέρ των αγροτών, ξύλο στους συνταξιούχους, διακηρυγμένη και ομολογημένη παρείσφρηση ασφαλιτών σε διατεταγμένη υπηρεσία σε πορείες και συγκεντρώσεις κι άλλα. Πολλά.

Παρατήρηση 4η:

Ας είναι ελαφρύ το χώμα.”

thefaq.gr

ΥΓ του blog: ….όπως για κάθε πολιτική προσωπικότητα που σημάδεψε την πορεία αυτής της χώρας υπάρχουν πολλαπλές αναγνώσεις για το έργο και την διαδρομή τους… από εγκωμιαστικές  όπως αυτές του δημοσιογράφου Γιάννη Παπαδημητρίου (ΕΔΩ) ή του Κώστα Γιαννακίδη (ΕΔΩ), σε κριτικές όπως αυτή του Βαξεβάνη (ΕΔΩ)  ως σκωπτικές κριτικές όπως αυτές της αείμνηστης Μαλβίνας (ΕΔΩ), αυτό είναι απόλυτα κατανοητό κι αναμενόμενο .....όμως αν δούμε όλο το κάδρο του τι συμβαίνει στο νεοελληνικό κράτος, από τα τότε ως και σήμερα, θα πρέπει να διαβάσουμε την ιστορία…. όχι την κρατική, ή την σχολική αλλά την ιστορία πολλαπλά κι επισταμένα αλλά κι όπως την αποτύπωσε ο Ιωάννης Καποδίστριας με τον Ρίζο-Νερουλό, Ιακωβάκη το 1828, κοντά στα γεγονότα, στα γαλλικά και που έκανε σχεδόν 200 χρόνια για να μεταφραστεί στα ελληνικά μόλις φέτος (ΕΔΩ) ….όπως όμως κι αν την διαβάσουμε θα διαπιστώσουμε ότι παρά τις έριδες, τους εμφυλίους, τους πολέμους, τις πτωχεύσεις (7 Πόλεμοι, 4 Εμφύλιοι, 7 Πτωχεύσεις '1821-2016'  Γιώρος Β.Δερτιλής)(ΕΔΩ) και τις συγκρούσεις συμφερόντων δυο είναι οι κύριες αντιθέσεις που συνθέτουν το νεοελληνικό ζήτημα…. η μία θέλει την απελευθέρωση του ελληνισμού σαν διαχρονική οικουμενική κι εθνική οντότητα,  θέλει εθνική ανεξαρτησία κι αξιοπρέπεια κι άλλη θέλει να τον εντάξει σ’ ένα μικρό εθνικό κράτος δυτικού τύπου απόλυτα ελεγχόμενο, κι υποτελές από τις ξένες δυνάμεις, ισχύος, το πολιτικό τους προσωπικό και τους οικονομικούς ετέρους που ευνοούν…. αυτό συμβαίνει επί δύο αιώνες και συνεχίζεται….. προσπάθησαν οι επαναστάτες του 1821 αλλά απαξιώθηκαν και δικάστηκαν, προσπάθησε ο Καποδίστριας μα τον δολοφόνησαν, προσπάθησε ο Βενιζέλος αλλά τον γονάτισαν την 1/Νοεμβρίου/1920 με εκλογές παραπληροφόρησης και προδοσίας και τέλος προσπάθησε ολόκληρος ο ελληνικός που αντιστάθηκε μεγαλειωδώς στα βουνά και τις πόλεις απανταχού της πατρίδας να μας ελευθερώσει και το κατόρθωσε αλλά στις 3/Δεκέμβρη/1944 πυροβολήθηκε ύπουλα από το πολιτικό προσωπικό και τους ‘συμμάχους’ του στην τεράστια συγκέντρωση στο Σύνταγμα για Λευτεριά  κι Ανεξαρτησία…. ηττήθηκε και μας ακολουθεί η ήττα αυτή μέχρι σήμερα… ναι Μάνο είχες δίκιο γίναμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης κι ακόμα χειρότερα γίναμε τα bus boys τους, μας χρεοκόπησαν με τους πολιτικούς τους υπαλλήλους και μας ξεφτίλισαν το 2010 με τα  μνημόνια για να γίνουμε σήμερα οι πιο φτωχοί και λιγότερο αμειβόμενοι πολίτες τους (ακόμα κι από την Βουλγαρία πια) κι ο τόπος μας ένα πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι….