Αυτές τις μέρες, μετά από τις εξελίξεις στο θέμα της Χρυσής Αυγής, οι μέχρι πρότινος “αθώοι” και “αντικειμενικοί” κουστουμαρισμένοι υπάλληλοι του Μπόμπολα, του Βαρδινογιάννη, του Κουρή κ.α. πέφτουν από τα σύννεφα, με τις αποκαλύψεις για τις εγκληματικές δράσεις της οργάνωσης, την δικτύωσή της στην αστυνομία και την χιτλερική δομή της.
Είναι οι ίδιοι που εδώ και καιρό, μόνο που δεν χλεύαζαν όσους μιλούσαν για όλα τα παραπάνω. Που έκλειναν τα μάτια σε ρατσιστικές επιθέσεις και λείαιναν το προφίλ των χρυσαυγιτών βουλευτών, παρουσιάζοντάς τους ως “φυσιολογικούς ανθρώπους” μέσα από ρεπορτάζ. Ακόμα και η παρουσίαση προκλητικών δηλώσεών τους, γινόταν με την αισθητική του “απαγορευμένου” για να το κάνουν ακόμα πιο θελκτικό στους αμόρφωτους ψηφοφόρους.
Η life-style πλευρά του φασισμού, όπως προβλήθηκε από δημοσιογράφους σαν τον Θεοδωράκη, τον Τράγκα, τον Πρετεντέρη, τον Παπαδημητρίου και άλλους, την έκανε πιο προσιτή στα μεσαία και στα στρώματα των μικροαστών. Μετά από το άδικα χυμένο αίμα του Παύλου Φύσσα, η μεταστροφή του κλίματος στα ελληνικά ΜΜΕ είναι αξιοπρόσεκτη.
Έπειτα από αυτή τους την ροπή στο να παρουσιάσουν ως άξια εναλλακτική την Χ.Α. για να κυβερνήσει, αρκεί να γίνει “σοβαρότερη”, τώρα επιδεικνύουν αντιφασιστικό οίστρο, παρουσιάζοντας εαυτούς ως πολέμιους του ναζισμού. Τα δελτία ειδήσεων έχουν γίνει σχεδόν μονοθεματικά, με αποκαλύψεις επί αποκαλύψεων για την Χρυσή Αυγή.
Πέφτουν τάχα μου από τα σύννεφα για την τρομοκρατία που επικρατούσε στις γειτονιές, ειδικά αυτές των λαϊκών περιοχών. Πέφτουν από τα σύννεφα για την δράση τραμπούκων με ξυρισμένα κεφάλια, μαύρες μπλούζες και ρόπαλα. Πέφτουν από τα σύννεφα που αστυνομικοί τους κάνουν πλάτες. Πέφτουν από τα σύννεφα για τα τάγματα εφόδου και την “εκπαίδευση” που περνούσαν όσοι ήθελαν να ενταχθούν σ’ αυτά.
Πέφτουν από τα σύννεφα μετά από το ύφος τους σε videos που έπαιζαν τα κανάλια τους και υπήρχαν παντού στο διαδίκτυο. Πέφτουν από τα σύννεφα αυτοί που έβαζαν κολλητά σε ρεπορτάζ τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες με τις μαχητικές διαδηλώσεις και τις κινήσεις απελπισίας των κατοίκων της Κερατέας και της Χαλκιδικής. Έπεσαν από τα σύννεφα εκείνοι που αναπαρήγαγαν το “έξω οι ξένοι” σε πιο ιντελεκτουάλ φράσεις και σλόγκαν ξενοφοβικού πυρετού.
Πλέον, οι μεγαλοδημοσιογράφοι κρατάνε αποστάσεις ή γελάνε αμήχανα ή το παίζουν πολέμιοι του ναζισμού. Όχι επειδή απαραίτητα το πιστεύουν αυτό που κάνουν, απλά βλέπουν ένα νέο πεδίο τηλεθέασης μπροστά τους, που μπορούν να το εκμεταλλευτούν. Και βέβαια έχοντας καλεσμένους σε “παράθυρα” βουλευτές της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι πλέον μπορούν να παρουσιάζονται ως άγιοι και δημοκράτες, αφού δεν κρατάνε μαχαίρια και δεν έχουν τάγματα εφόδου.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι πλανεύτρες της κοινής γνώμης δεν πρόκειται να αγγίξουν με τον ίδιο ζήλο την κοινοβουλευτική συμμορία, ούτε να στήσουν “δικαστήρια”για την ανεργία, την φτώχεια, τα κλειστά πανεπιστήμια, τα σχολεία που καταρρέουν και το σύστημα υγείας που είναι πιο άρρωστο από ποτέ. Αυτά πλέον θεωρούνται αναγκαία κακά για την επίτευξη των στόχων που επιτάσσει το διεθνές κεφάλαιο και τα τραπεζικά καρτέλ.
Φυσικά η “χρυσαυγιάδα” πέρα από το σημαντικό της υπόθεσης που είναι η άνοδος του φασισμού -για τον γραφών το νούμερο ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας- βοήθησε και με το παραπάνω επικοινωνιακά στο να μπουν στο περιθώριο άλλα σημαντικά τρέχοντα ζητήματα.
Αυτοί που σήμερα πέφτουν από τα σύννεφα, είναι όσοι συντηρούν αυτό ο καθεστώς για να μην χάσουν τα προνόμιά τους. Ο media-κός οφθαλμός, στρέφεται μόνο εκεί που θέλει και κοιτάει με το ύφος που επιθυμεί. Βασανιστήρια, διαμαρτυρίες, δίκαια αιτήματα, αυταρχισμός όπως με τον Σακκά, οι buisness εις βάρος των μεταναστών και των Ελλήνων με τα στρατόπεδα στην Αμυγδαλέζα, είναι αόρατα, μέχρι να συμβεί ένα γεγονός τόσο τρανταχτό που να μην μπορεί να αγνοηθεί.
Τότε είναι που θα ξαναπέσουν από τα σύννεφα οι πλαστογράφοι της πραγματικότητας, αυτοί που κατασκευάζουν ένα εικονικό σκηνικό για την Ελλάδα της κρίσης, άλλοτε αποκρύπτοντας τα τέρατα κι άλλοτε προβάλλοντάς τα με τέτοια συχνότητα που κατασκευάζουν φόβο.
Οτιδήποτε ήταν περιθωριακό και κρυβόταν από το βλέμμα του νοικοκυραίου, πλέον θεωρείται κανονικότητα. Τα ΜΜΕ ως αναπόσπαστο κομμάτι του κεφαλαίου, διατηρώντας τον ρόλο του προπαγανδιστή, επιτελούν ακόμα περισσότερο σήμερα το έργο της διατήρησης μιας μαζικής πλάνης και του δικαστή, δείχνοντας με το δάχτυλο τι να είσαι και τι όχι.
Η τακτική “πέφτω από τα σύννεφα” είναι ύπουλη και κάθε άλλο παρά αθώα. Προετοιμάζει εγκλήματα, φόνους και αδικίες ενώ κάνει πως δεν βλέπει όταν αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια της. Δημιουργεί συνθήκες ανοχής και κανακεύει τους ηθικούς αυτουργούς, αφήνοντάς τους στις σκιές, απερίσπαστους να μηχανεύονται τα επόμενα σχέδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου