και το τσεκούρι της δικαιοσύνης...
Χρήστος Ξανθάκης
Είναι σαν τον πρώτο αριθμό του λαχείου, αλλά από την ανάποδη. Εκεί που κερδίζει ο άλλος δηλαδή κάνα μύριο, να σε... παίρνουν εσένα τηλέφωνο και να σου λένε ότι έχασες πεντακόσιες χιλιάδες. Ντάγκα, μετρητά, στο χέρι πληρωμένα. Κι άμα δεν περάσεις να τα χώσεις εντός δεκαπενθημέρου, πάει και τελείωσε, στη μπουζού παρέα με Πυρήνες της Φωτιάς και Λάκη Γαβαλά. Μόνο και μόνο επειδή κλήρωσε λάθος για την πάρτη σου…
Το βλέπουμε με τις καθαρίστριες αυτόν τον καιρό και σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν είναι και τόσο σύμπτωση πλέον. Συνέβη πέρυσι με την καθαρίστρια από το Βόλο που είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού, γιατί είχε τελειώσει μέχρι την πέμπτη τάξη, για να πάρει τη δουλειά σε νηπιαγωγείο και δούλεψε είκοσι χρόνια σχεδόν και την ανακαλύψανε ύστερα την πλαστογραφία κάτι γατόνια με νύχια γαμψά και είπανε «ωπ, ένοχη» και το ίδιο πράγμα είπε και το Δικαστήριο και την καταδίκασε και πήγε η υπόθεση Εφετείο και την καταδικάσανε κι εκεί κι άνοιξε η πόρτα της φυλακής και το σωφρονιστικόν ίδρυμα την υποδέχτηκε στην αγκάλη του.
Παραμονές Χριστουγέννων, μακριά από τα παιδιά της. Το ξαναγράφω έτσι για το γαμώτι: Παραμονές Χριστουγέννων μπήκε φυλακή η καθαρίστρια από το Βόλο, να κάνει γιορτές μακριά από την οικογένειά της. Γιατί η Δικαιοσύνη είχε κουραστεί εκείνη την ημέρα και δεν έβλεπε καλά και είχε γείρει η παλάντζα και την έφαγε στο σταυρί η καθαρίστρια. Σε αντίθεση, ας πούμε, με πρώην πολιτικούς που είχαν ενθυλακώσει κάτι τροφαντές δεσμίδες με χαρτονομίσματα ή κάτι πρώην δικηγόρους που είχαν κάνει καριέρα αξιοζήλευτη στο παραδικαστικό. Εκεί βρήκαν το χρόνο και την ευσπλαχνία οι Δικαστές να το εξετάσουν λίγο καλύτερα το θέμα και να πούνε «μισό λεπτό ρε παιδιά, ντροπή, άνθρωποι είναι κι αυτοί, πώς να τους ρίξεις έτσι στεγνά πίσω από τα κάγκελα;» Και αποφασίσανε ποινή με αναστολή!
Χρήστος Ξανθάκης
Είναι σαν τον πρώτο αριθμό του λαχείου, αλλά από την ανάποδη. Εκεί που κερδίζει ο άλλος δηλαδή κάνα μύριο, να σε... παίρνουν εσένα τηλέφωνο και να σου λένε ότι έχασες πεντακόσιες χιλιάδες. Ντάγκα, μετρητά, στο χέρι πληρωμένα. Κι άμα δεν περάσεις να τα χώσεις εντός δεκαπενθημέρου, πάει και τελείωσε, στη μπουζού παρέα με Πυρήνες της Φωτιάς και Λάκη Γαβαλά. Μόνο και μόνο επειδή κλήρωσε λάθος για την πάρτη σου…
Το βλέπουμε με τις καθαρίστριες αυτόν τον καιρό και σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν είναι και τόσο σύμπτωση πλέον. Συνέβη πέρυσι με την καθαρίστρια από το Βόλο που είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού, γιατί είχε τελειώσει μέχρι την πέμπτη τάξη, για να πάρει τη δουλειά σε νηπιαγωγείο και δούλεψε είκοσι χρόνια σχεδόν και την ανακαλύψανε ύστερα την πλαστογραφία κάτι γατόνια με νύχια γαμψά και είπανε «ωπ, ένοχη» και το ίδιο πράγμα είπε και το Δικαστήριο και την καταδίκασε και πήγε η υπόθεση Εφετείο και την καταδικάσανε κι εκεί κι άνοιξε η πόρτα της φυλακής και το σωφρονιστικόν ίδρυμα την υποδέχτηκε στην αγκάλη του.
Παραμονές Χριστουγέννων, μακριά από τα παιδιά της. Το ξαναγράφω έτσι για το γαμώτι: Παραμονές Χριστουγέννων μπήκε φυλακή η καθαρίστρια από το Βόλο, να κάνει γιορτές μακριά από την οικογένειά της. Γιατί η Δικαιοσύνη είχε κουραστεί εκείνη την ημέρα και δεν έβλεπε καλά και είχε γείρει η παλάντζα και την έφαγε στο σταυρί η καθαρίστρια. Σε αντίθεση, ας πούμε, με πρώην πολιτικούς που είχαν ενθυλακώσει κάτι τροφαντές δεσμίδες με χαρτονομίσματα ή κάτι πρώην δικηγόρους που είχαν κάνει καριέρα αξιοζήλευτη στο παραδικαστικό. Εκεί βρήκαν το χρόνο και την ευσπλαχνία οι Δικαστές να το εξετάσουν λίγο καλύτερα το θέμα και να πούνε «μισό λεπτό ρε παιδιά, ντροπή, άνθρωποι είναι κι αυτοί, πώς να τους ρίξεις έτσι στεγνά πίσω από τα κάγκελα;» Και αποφασίσανε ποινή με αναστολή!
Πράγμα το οποίον περιμένω να δω αν θα συμβεί με την καθαρίστρια Δ.Κ. που δούλευε στα Γιάννενα στο νοσοκομείο και εισέπραξε 8 χρόνια ποινή πρωτοδίκως γιατί είχε κι αυτή πλαστογραφήσει το απολυτήριο του Δημοτικού για να βρει δουλειά και είχε γράψει ότι τελείωσε το 1980 αντί για το 1981. Τι είπες πουλάκι μου; Τσάκω «πλαστογραφία με χρήση» και «ψευδή υπεύθυνη δήλωση με σκοπό το κέρδος», να σου βρίσκονται. Και πάρε και μια οκταετία, το είπαμε αυτό, διότι η Δικαιοσύνη δεν αστειεύεται με τις καθαρίστριες. Αστειεύεται με πρώην Υπουργούς και πρώην Μεγαλοδικηγόρους, διότι τέλος πάντων τελείωσαν και ένα πανεπιστήμιο οι άνθρωποι και φοράγανε κοστούμι και γραβάτα και γυαλιστερό πατούμενο, αλλά με την καθαρίστρια με το φακιόλι και τις γαλότσες και τη σφουγγαρίστρα πώς να αστειευτεί; Σας παρακαλώ κυρίες και κύριοι, δεν θα ρίξομεν εμείς το επίπεδόν μας…
Η καθαρίστρια από το νοσοκομείο Ιωαννίνων, εν τω μεταξύ, έχει δεκατρία παιδιά να θρέψει. Τέσσερα από τα δεκατρία παιδιά της είναι ακόμη ανήλικα. Έχει και καρδιακό πρόβλημα, εξ ου και δεν κατάφερε να παραστεί στην πρωτόδικη διαδικασία και καταδικάστηκε ερήμην. Σε λίγες μέρες, στις 5 Μαρτίου, εκδικάζεται η έφεσή της. Αναμένω λοιπόν από το σεβαστό Δικαστήριο να κρίνει όχι μόνο με το γράμμα αλλά και με το πνεύμα του νόμου και να λάβει υπόψη του όλα τα δεδομένα της υπόθεσης. Όχι μόνο την πλαστογραφία, ας πούμε, αλλά και την ανάγκη μιας γυναίκας να θρέψει δεκατόσα στόματα. Συν το γεγονός ότι τα λεφτά που πήρε τα δούλεψε, δεν έκατσε στο σπίτι να εισπράττει. Να την τιμωρήσει λοιπόν ο Δικαστής, μιας και το προβλέπει ο νόμος, αλλά να δείξει και λίγο καρδιά γράφοντας πλάι στην καταδίκη τη λέξη «αναστολή». Έτσι για να καταλάβουμε κι εμείς ότι σ’ αυτή τη χώρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα μόνο οι ισχυροί, έχουν και οι καταφρονεμένοι, έχουν και οι ταπεινοί…
Η καθαρίστρια από το νοσοκομείο Ιωαννίνων, εν τω μεταξύ, έχει δεκατρία παιδιά να θρέψει. Τέσσερα από τα δεκατρία παιδιά της είναι ακόμη ανήλικα. Έχει και καρδιακό πρόβλημα, εξ ου και δεν κατάφερε να παραστεί στην πρωτόδικη διαδικασία και καταδικάστηκε ερήμην. Σε λίγες μέρες, στις 5 Μαρτίου, εκδικάζεται η έφεσή της. Αναμένω λοιπόν από το σεβαστό Δικαστήριο να κρίνει όχι μόνο με το γράμμα αλλά και με το πνεύμα του νόμου και να λάβει υπόψη του όλα τα δεδομένα της υπόθεσης. Όχι μόνο την πλαστογραφία, ας πούμε, αλλά και την ανάγκη μιας γυναίκας να θρέψει δεκατόσα στόματα. Συν το γεγονός ότι τα λεφτά που πήρε τα δούλεψε, δεν έκατσε στο σπίτι να εισπράττει. Να την τιμωρήσει λοιπόν ο Δικαστής, μιας και το προβλέπει ο νόμος, αλλά να δείξει και λίγο καρδιά γράφοντας πλάι στην καταδίκη τη λέξη «αναστολή». Έτσι για να καταλάβουμε κι εμείς ότι σ’ αυτή τη χώρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα μόνο οι ισχυροί, έχουν και οι καταφρονεμένοι, έχουν και οι ταπεινοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου