Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Για αρχή θα δανειστώ κάτι που έγραψε ο φίλος Μάκης Μαλαφέκας γιατί θα ήταν (έτσι κι αλλιώς) αδύνατον να το αποδώσω λεκτικά καλύτερα:
Προσέξτε: Οι σπαθοφόροι της ανεπηρέαστης επιστήμης, η οποία εξελίσσεται σε μια γυάλα μακριά από οποιαδήποτε κοινωνική συνθήκη ή πολιτική σκοπιμότητα, κατηγορούν δύο επιστήμονες γιατί ο τρόπος και ο χρόνος παρουσίασης της έρευνάς τους δεν συμβάδιζε με τις πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης.
Δεν χρειάζονταν βέβαια τα έγκυρα δημοσιεύματα. Όποιος αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς πώς γίνονται οι «εξηγήσεις» σε αυτούς τους κύκλους, διαβάζοντας τη δήλωση διευκρινίσεων του κ. Τσιόδρα αντιλαμβάνεται αμέσως ότι είναι προϊόν πιεστικής απαίτησης από το ανώτατο κλιμάκιο της πολιτικής εξουσίας.
Δεν είναι μόνο η αποκήρυξη της χρήσης της έρευνας για «πολιτική αντιπαράθεση» και η αναφορά ότι πρόκειται για «παλιότερη εργασία», που είναι φανερό ότι έγιναν κατ’ απαίτηση. Είναι και οι (σχεδόν άσχετες σε πρώτη ανάγνωση) αναφορές στον εμβολιασμό, με τρόπο που καθιστά φανερό ότι στον επιφανή λοιμωξιολόγο απευθύνθηκε η μέγιστη των απειλών, ότι κινδυνεύει σχεδόν να εκπέσει στο στάτους του «αντιεμβολιαστή»…
Αυτό που αποδεικνύεται, όχι για πρώτη φορά βέβαια, είναι ακόμα πιο τραγικό. Ακόμα και μια νύξη να κάνεις ότι π.χ. εκτός από τον εμβολιασμό, χρειάζονται και καλύτερες δομές δημόσιας υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας ή (αντίστροφα) ότι οι χιλιάδες θάνατοι δεν οφείλονται μόνο στο ότι υπάρχουν και ανεμβολίαστοι πολίτες, αλλά και στα τεράστια προβλήματα και τις ελλείψεις των νοσοκομείων, τότε η ταμπέλα του «ψεκασμένου» είναι έτοιμη να σου φορεθεί κι ας είσαι και καθηγητής λοιμωξιολογίας, ακόμα και ο ίδιος ο «Σωτήρης».
Το συμπέρασμα βγαίνει ακόμα πιο αβίαστα αν διαβάσει κανείς την απάντηση του δεύτερου συντάκτη της μελέτης, του γιατρού κ. Θεόδωρου Λύτρα. Από πού αλλού προκύπτει η ανάγκη του να γράψει ότι η μελέτη «ανέδειξε στη δημόσια συζήτηση την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ, η οποία ουδόλως αντιμάχεται ή υποκαθιστά τον εμβολιασμό» αν όχι από επιθέσεις ανθρώπων που ισχυρίζονται στα σοβαρά ότι κάτι τέτοιο ισχύει. Ότι δηλαδή η ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ «αντιμάχεται τον εμβολιασμό»!
Είχαν προηγηθεί φυσικά και οι δηλώσεις των Γκάγκα, Μαγιορκίνη που από τηλεόρασης επισήμαναν κενά και παραλείψεις στην έρευνα. Έτσι, για πρώτη φορά είδαμε στο «γυαλί» ότι ακόμα και μελέτες επιφανών ιατρών δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά μπορεί και να επιδέχονται αμφισβήτησης!
Δεν μπορούμε να αποφύγουμε και ένα ερώτημα προς τον κο Τσιόδρα. Σοβαρά τώρα κύριε καθηγητά, είναι η πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που νιώθετε ότι επιστημονικές μελέτες, έρευνες, στοιχεία, το επιστημονικό κύρος, η επιστήμη η ίδια, χρησιμοποιούνται για πολιτικές σκοπιμότητες;
Για τη στάση της αντιπολίτευσης σε όλο το θέμα, κλείνοντας, μόνο ένα μικρό «ξύλινο» σχόλιο. Φαίνεται ότι οι εναλλαγές ανάμεσα σε κορώνες και επίδειξη πολιτικού πολιτισμού, δήθεν σφοδρής αντιπαράθεσης (πάντα για τα επιμέρους) και συναίνεσης, θα είναι συνεχείς σε ένα περιβάλλον πλήρους πολιτικής ρευστοποίησης που φαίνεται να οδηγεί σε ανάμεικτα σχήματα «μεταδιάλυσης» στο έδαφος της διαμορφούμενης νέας κοινωνικής πραγματικότητας.
«Η περιβόητη φράση “Δεν υπάρχει μελέτη που να δείχνει ότι” ακολουθούμενη από κάποια σχετικά αυταπόδεικτη αλήθεια όπως ότι η Γη δεν είναι κούφια ή ότι αν αρρωστήσεις βαριά μάλλον είσαι καλύτερα στην εντατική παρά σε ράντζο δίπλα στο ασανσέρ, είναι ένα από τα τυπικότερα ρητορικά σχήματα της συνωμοσιολογικής σκέψης. Όποιος τη χρησιμοποιεί, και μάλιστα στη διαπασών της μιντιακής του ισχύος, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να βγαίνει και να διαμαρτύρεται για “ψεκασμένους”, για “fake news” και λοιπές ανορθολογικές μάστιγες που μάλιστα διατείνεται ότι προσπαθεί να “πατάξει” στον “βούρκο του διαδίκτυου”. Ενώ ταυτόχρονα τις εξαπολύει από το φρεσκοσφουγγαρισμένο βήμα της Βουλής».Πάμε όμως στα πιο πρόσφατα. Σε δημοσιεύματα από αυτά που χαρακτηρίζονται «έγκυρα», διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση είναι «έντονα δυσαρεστημένη» με τον καθηγητή κ. Τσιόδρα. Του καταλογίζουν το γεγονός ότι δημοσιοποιήθηκε τώρα η έρευνα, και μάλιστα με σχόλια και προτάσεις του συνεργάτη του για βελτιώσεις στο ΕΣΥ.
Προσέξτε: Οι σπαθοφόροι της ανεπηρέαστης επιστήμης, η οποία εξελίσσεται σε μια γυάλα μακριά από οποιαδήποτε κοινωνική συνθήκη ή πολιτική σκοπιμότητα, κατηγορούν δύο επιστήμονες γιατί ο τρόπος και ο χρόνος παρουσίασης της έρευνάς τους δεν συμβάδιζε με τις πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης.
Δεν χρειάζονταν βέβαια τα έγκυρα δημοσιεύματα. Όποιος αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς πώς γίνονται οι «εξηγήσεις» σε αυτούς τους κύκλους, διαβάζοντας τη δήλωση διευκρινίσεων του κ. Τσιόδρα αντιλαμβάνεται αμέσως ότι είναι προϊόν πιεστικής απαίτησης από το ανώτατο κλιμάκιο της πολιτικής εξουσίας.
Δεν είναι μόνο η αποκήρυξη της χρήσης της έρευνας για «πολιτική αντιπαράθεση» και η αναφορά ότι πρόκειται για «παλιότερη εργασία», που είναι φανερό ότι έγιναν κατ’ απαίτηση. Είναι και οι (σχεδόν άσχετες σε πρώτη ανάγνωση) αναφορές στον εμβολιασμό, με τρόπο που καθιστά φανερό ότι στον επιφανή λοιμωξιολόγο απευθύνθηκε η μέγιστη των απειλών, ότι κινδυνεύει σχεδόν να εκπέσει στο στάτους του «αντιεμβολιαστή»…
Αυτό που αποδεικνύεται, όχι για πρώτη φορά βέβαια, είναι ακόμα πιο τραγικό. Ακόμα και μια νύξη να κάνεις ότι π.χ. εκτός από τον εμβολιασμό, χρειάζονται και καλύτερες δομές δημόσιας υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας ή (αντίστροφα) ότι οι χιλιάδες θάνατοι δεν οφείλονται μόνο στο ότι υπάρχουν και ανεμβολίαστοι πολίτες, αλλά και στα τεράστια προβλήματα και τις ελλείψεις των νοσοκομείων, τότε η ταμπέλα του «ψεκασμένου» είναι έτοιμη να σου φορεθεί κι ας είσαι και καθηγητής λοιμωξιολογίας, ακόμα και ο ίδιος ο «Σωτήρης».
Το συμπέρασμα βγαίνει ακόμα πιο αβίαστα αν διαβάσει κανείς την απάντηση του δεύτερου συντάκτη της μελέτης, του γιατρού κ. Θεόδωρου Λύτρα. Από πού αλλού προκύπτει η ανάγκη του να γράψει ότι η μελέτη «ανέδειξε στη δημόσια συζήτηση την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ, η οποία ουδόλως αντιμάχεται ή υποκαθιστά τον εμβολιασμό» αν όχι από επιθέσεις ανθρώπων που ισχυρίζονται στα σοβαρά ότι κάτι τέτοιο ισχύει. Ότι δηλαδή η ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ «αντιμάχεται τον εμβολιασμό»!
Είχαν προηγηθεί φυσικά και οι δηλώσεις των Γκάγκα, Μαγιορκίνη που από τηλεόρασης επισήμαναν κενά και παραλείψεις στην έρευνα. Έτσι, για πρώτη φορά είδαμε στο «γυαλί» ότι ακόμα και μελέτες επιφανών ιατρών δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά μπορεί και να επιδέχονται αμφισβήτησης!
Δεν μπορούμε να αποφύγουμε και ένα ερώτημα προς τον κο Τσιόδρα. Σοβαρά τώρα κύριε καθηγητά, είναι η πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που νιώθετε ότι επιστημονικές μελέτες, έρευνες, στοιχεία, το επιστημονικό κύρος, η επιστήμη η ίδια, χρησιμοποιούνται για πολιτικές σκοπιμότητες;
Για τη στάση της αντιπολίτευσης σε όλο το θέμα, κλείνοντας, μόνο ένα μικρό «ξύλινο» σχόλιο. Φαίνεται ότι οι εναλλαγές ανάμεσα σε κορώνες και επίδειξη πολιτικού πολιτισμού, δήθεν σφοδρής αντιπαράθεσης (πάντα για τα επιμέρους) και συναίνεσης, θα είναι συνεχείς σε ένα περιβάλλον πλήρους πολιτικής ρευστοποίησης που φαίνεται να οδηγεί σε ανάμεικτα σχήματα «μεταδιάλυσης» στο έδαφος της διαμορφούμενης νέας κοινωνικής πραγματικότητας.
Πηγή: edromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου