Στην προσπάθειά της να συντηρήσει πάση θυσία το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, η κυβέρνηση δεν διστάζει να ερωτοτροπήσει με την ελαφρότητα. Το θέμα της Novartis δεν της βγήκε.
Τάσος Παππάς
Στην προσπάθειά της να συντηρήσει πάση θυσία το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, η κυβέρνηση δεν διστάζει να ερωτοτροπήσει με την ελαφρότητα. Το θέμα της Novartis δεν της βγήκε. Το αμετάκλητο βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου κατέρριψε τη θεωρία της σκευωρίας. Σκάνδαλο υπάρχει και μάλιστα καραμπινάτο, σωστά κινήθηκαν οι εισαγγελείς, στοιχεία κατέθεσαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, τη δουλειά τους έκαναν οι δημοσιογράφοι, οπότε η υπόθεση δεν προσφέρεται πια για κομματική εκμετάλλευση από την πλευρά της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ.
Ακόμη και ο πιο φανατικός υποστηρικτής της θεωρίας περί σκευωρίας, αυτός που υποσχόταν ότι θα κάνει τα πάντα για να τιμωρηθούν οι συνωμότες, υποχρεώθηκε να ζητήσει μισή συγγνώμη (με το τσιγκέλι τού την έβγαλαν), να παραδεχτεί δημοσίως ότι δεν υπάρχει σκευωρία και να κηρύξει λήξη του πολέμου. Βεβαίως δεν εξαρτάται απ’ αυτόν αν θα σταματήσουν οι εχθροπραξίες, γιατί οι διωκόμενοι δεν πρόκειται να κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα ούτε δείχνουν διατεθειμένοι να συμπεριφερθούν σαν τον Ιησού και να συγχωρήσουν τους διώκτες τους. Καλά θα κάνουν. Εισέπραξαν του κόσμου τις κατηγορίες, λοιδορήθηκαν, χλευάστηκαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν χωρίς δίκη, οπότε θα αντιδράσουν. Η ιστορία θα έχει πολλές συνέχειες.
Ο Αδ. Γεωργιάδης τοποθετήθηκε. Θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του και άλλοι -πολιτικοί και δημοσιολόγοι-, κυρίως εκείνοι που διακρίθηκαν στο άθλημα της συκοφαντίας; Η σιωπή στην περίπτωσή τους δεν είναι χρυσός, ισοδυναμεί με ψέμα ή, για να το πούμε καλύτερα, ισοδυναμεί με ομολογία ενοχής. Αν όμως το ζήτημα της Novartis δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την κυβερνητική προπαγάνδα πρέπει να βρεθούν άλλα επιχειρήματα για να κρατήσουν το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο συμπαγές. Υπάρχει φυσικά ο λαϊκισμός, αυτός ο μισητός εσωτερικός εχθρός. Θα θυμίσουν την εγκληματική δράση του τα προηγούμενα χρόνια.
Εχουμε και λέμε: Η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν επικίνδυνη για τη δημοκρατία, επικίνδυνη για την Ελλάδα, επικίνδυνη για την Ευρώπη και επικίνδυνη για τον πλανήτη. Γιατί; Μα, αφού εξαπάτησε τον αφελή ελληνικό λαό, επιχείρησε να καταλύσει το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας εφαρμόζοντας αποκρουστικές πολιτικές που είχαν καταδικαστεί παγκοσμίως.
Αν αυτά σας φαίνονται υπερβολές, αν νομίζετε ότι κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος απλώς παραληρεί και δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα φληναφήματά του, σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου (ναι, παραμένει στη θέση του, ναι, είναι η φωνή του πρωθυπουργού). Κατηγόρησε την πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι ήθελε να μετατρέψει την Ελλάδα «σε κράτος-παρία, εκτός του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ενα κράτος τριτοκοσμικό και χρεοκοπημένο, στο οποίο θα έβρισκαν την ευκαιρία να επιβάλουν ένα απόλυτα αυταρχικό καθεστώς, αντίστοιχο των πάλαι ποτέ του υπαρκτού σοσιαλισμού ή των καθεστώτων νοτιοαμερικανικού τύπου». Μάλιστα.
Οσοι λοιπόν από την άλλη Αριστερά νόμιζαν τότε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα ρεφορμιστικό κόμμα που επιδίωκε να διορθώσει κάπως τον καπιταλισμό, ότι σε τελική ανάλυση ήταν μία από τις εφεδρείες του αστικού συστήματος, έκαναν λάθος. Τους αποστομώνει ο ταξικός αντίπαλος. Σύμφωνα λοιπόν με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, επανάσταση ήθελε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ!
Σύμφωνα με τον υφιστάμενο του κ. Μητσοτάκη, σοσιαλισμό προσπάθησε να εφαρμόσει! Με άλλα λόγια, οι αβράκωτοι που βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας από ένα καπρίτσιο της Ιστορίας είχαν στο μυαλό τους τη Σοβιετική Ενωση, τον Τσάβες, τον Μαδούρο, τον Πολ Ποτ, τον Τσαουσέσκου. Ευτυχώς όμως οι φύλακες της δημοκρατίας, που τυχαίνει να είναι και ιδιοκτήτες της χώρας, αμύνθηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και τους εμπόδισαν. Πλάκα μεγάλη έχει η Δεξιά όταν νιώθει στριμωγμένη. Δυστυχώς γι’ αυτήν δεν είναι καθόλου πρωτότυπη. Κάτι τέτοιες μπαρούφες έλεγαν τα στελέχη της πριν από τις εκλογές το 1981. Τότε ο κίνδυνος για τη δημοκρατία και την Ελλάδα ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Ανάγωγα
Χτες στο Ευρωκοινοβούλιο τα έβαλε με τον λαϊκισμό των άλλων. Σήμερα στην ελληνική Βουλή θα τα βάλει ξανά με τον λαϊκισμό των άλλων. Με τον δικό του λαϊκισμό και τον λαϊκισμό των «από πάνω» θα ασχοληθεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου