από την Σύνταξη
Η υπόθεση του βουλευτή της Ν.Δ. κ. Πάτση δείχνει ανάγλυφα τη διαφθορά και τη σήψη που υπάρχει, και το «πάρτι» (κάτι σαν χορός κανιβάλων) σε βάρος των φτωχομεσαίων στρωμάτων. Ο εν λόγω βουλευτής αγόρασε –χάρη στις ειδικές σχέσεις του με μία συστημική τράπεζα– πακέτο κόκκινων δανείων, διατηρούσε υπεράκτιες εταιρείες, έπαιρνε με ανάθεση από τα ΕΛΤΑ μεγάλα ποσά για «νομικές υπηρεσίες» Ο ίδιος επικαλείται άγνοια (αν και δικηγόρος) για το ασυμβίβαστο των βουλευτών να έχουν και τέτοιες «επιχειρηματικές» δραστηριότητες. Η Ν.Δ. τον διέγραψε, σαν να έπεσε από τα σύννεφα.
Κι όμως, η υπόθεση ήταν γνωστή από το 2020 (βλ. πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Δημοκρατία: «Βουλευτής με εισπρακτική – Κουμπάρος του Πέτσα»). Άρα οι της Ν.Δ. γνώριζαν, και τον κάλυπταν. Μέχρι πρότινος μάλιστα είχε την υπερπροστασία του κ. Δημητριάδη, ανεψιού του Μητσοτάκη, που απομακρύνθηκε όταν έγινε γνωστό το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σιγά-σιγά βγαίνουν στη φόρα πολλά «ανδραγαθήματα» του εν λόγω βουλευτή (ο οποίος δεν έχει βέβαια τσίπα να παραιτηθεί), που κι αυτά είναι αδύνατο να μην τα γνώριζε κανείς. Μάλιστα ο γιος του ήταν συντονιστής του τομέα «Μη Εξυπηρετούμενων Επιχειρηματικών Δανείων» της Ν.Δ.! Τώρα ξαναγυρνάει η αμπελοφιλοσοφία: ναι μεν υπήρχε ασυμβίβαστο, αλλά στο φινάλε άλλο να είναι παράνομη μια δραστηριότητα κι άλλο να είναι ηθικά κολάσιμη…
Ο κ. Τσίπρας, που συχνά επικαλείται τη «μνήμη χρυσόψαρου» όταν αναφέρεται στη ρεμούλα της Ν.Δ., ξεχνά εύκολα πώς άνοιξε η πόρτα για την πώληση των κόκκινων δανείων στα αρπακτικά funds. Γιατί ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ (Δεκέμβρης 2015) που αθετήθηκαν όλες οι υποσχέσεις και συνεχίστηκε η κωλοτούμπα: τότε ψηφίστηκε στη Βουλή η δυνατότητα να πωλούν οι τράπεζες τα κόκκινα δάνεια στα «κοράκια». Από τότε έως σήμερα κτίστηκε ένα νομικό καθεστώς που καθιστά τους δανειολήπτες αιχμάλωτους, εντελώς απροστάτευτους απέναντι στη διεθνή και εγχώρια τοκογλυφίας. Μπορεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να ανεβάζει το θέμα, αλλά ξεχνά πώς ξεκίνησαν όλα. Όπως ξεχνά τους πλειστηριασμούς, τον νόμο να γίνονται υποχρεωτικά με ηλεκτρονικό τρόπο, τις διώξεις ενάντια σε όποιους κινητοποιούνταν εναντίον τους κ.ο.κ.
Από το 2015, λοιπόν, άνοιξε ο δρόμος της «δευτερογενούς αγοράς κόκκινων δανείων», στην οποία σήμερα λειτουργούν νόμιμα 26 «παίκτες». Υπολογίζεται ότι 17 funds έχουν κάνει τις μεγαλύτερες αγορές κόκκινων δανείων στην Ελλάδα: Davidson Kempner (αγορές 15,1 δισ. ευρώ), Intrum (13,5 δισ.), doValue (11,4 δισ.), Bain Capital (3,5 δισ.), B2Holding (3 δισ.), PIMCO (2,7 δισ.), Hoist (2,4 δισ.), Carval-Intrum (2 δισ.), Ellington Solutions (1,6 δισ.), Aldridge (1,3 δισ.), Apollo (1,2 δισ.), Fortress (1,1 δισ.), Elliot-Centerbridge (900 εκατ.), Astir NPL Finance (700 εκατ.), APS (400 εκατ.), Cross Ocean Partners (300 εκατ.) και Carval (100 εκατ.). Με τον τρόπο αυτό οι μεγαλύτεροι και πιο δραστήριοι «παίκτες» διαχειρίζονται 250.000 ακίνητα και συνολικά περιουσιακά στοιχεία ύψους έως και 134 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το «μαγαζάκι» του κ. Πάτση είχε αγοράσει ένα πακέτο κόκκινων δανείων έναντι 4,5 εκατομμυρίων ευρώ (ίσως και ως υπεργολάβος μεγαλύτερων μαγαζιών). Συγκρίνατε αυτό το ψιλικατζίδικο με τα μεγαθήρια των funds και το «πάρτι» που έχουν στήσει. Η βιομηχανία όμως των κόκκινων δανείων στήθηκε πάνω στην επιβολή των μνημονίων και την καταστροφή θέσεων εργασίας, τη μείωση μισθών και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι πολίτες να αποπληρώσουν τα δάνεια. Οι τράπεζες στη συνέχεια πωλούν τα κόκκινα δάνεια σε πολύ υποτιμημένη τιμή στα funds (χωρίς να δίνουν στους δανειολήπτες τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα δάνεια στην τιμή που τα αγοράζουν τα funds) κι έτσι αυτά με τη σειρά τους βάζουν στο χέρι την περιουσία των δανειοληπτών. Καλή αρπαχτή! Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο, για το στήσιμο του οποίου δούλεψε η δομική συμπολίτευση Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
Τώρα «τιμωρούν» ένα μικρό ψάρι, που βέβαια δείχνει πόση ρεμούλα υπάρχει σε μερικούς κύκλους και τι ρόλο παίζουν οι κουμπαριές, οι σχέσεις, οι οικογενειακοί δεσμοί. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες είναι στα νύχια των αρπακτικών και το σύμπλεγμα «κράτος-πολιτικό σύστημα-εταιρείες/funds-ολίγον ή πολύ υπόκοσμος» λειτουργεί μια χαρά σε βάρος της κοινωνίας και συμβάλλει στο πολλαπλό βούλιαγμα της χώρας. Ήδη έχει στηθεί το «πλυντήριο» για να μην θιχτεί ούτε τρίχα του συμπλέγματος αυτού…
Κι όμως, η υπόθεση ήταν γνωστή από το 2020 (βλ. πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Δημοκρατία: «Βουλευτής με εισπρακτική – Κουμπάρος του Πέτσα»). Άρα οι της Ν.Δ. γνώριζαν, και τον κάλυπταν. Μέχρι πρότινος μάλιστα είχε την υπερπροστασία του κ. Δημητριάδη, ανεψιού του Μητσοτάκη, που απομακρύνθηκε όταν έγινε γνωστό το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σιγά-σιγά βγαίνουν στη φόρα πολλά «ανδραγαθήματα» του εν λόγω βουλευτή (ο οποίος δεν έχει βέβαια τσίπα να παραιτηθεί), που κι αυτά είναι αδύνατο να μην τα γνώριζε κανείς. Μάλιστα ο γιος του ήταν συντονιστής του τομέα «Μη Εξυπηρετούμενων Επιχειρηματικών Δανείων» της Ν.Δ.! Τώρα ξαναγυρνάει η αμπελοφιλοσοφία: ναι μεν υπήρχε ασυμβίβαστο, αλλά στο φινάλε άλλο να είναι παράνομη μια δραστηριότητα κι άλλο να είναι ηθικά κολάσιμη…
Ο κ. Τσίπρας, που συχνά επικαλείται τη «μνήμη χρυσόψαρου» όταν αναφέρεται στη ρεμούλα της Ν.Δ., ξεχνά εύκολα πώς άνοιξε η πόρτα για την πώληση των κόκκινων δανείων στα αρπακτικά funds. Γιατί ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ (Δεκέμβρης 2015) που αθετήθηκαν όλες οι υποσχέσεις και συνεχίστηκε η κωλοτούμπα: τότε ψηφίστηκε στη Βουλή η δυνατότητα να πωλούν οι τράπεζες τα κόκκινα δάνεια στα «κοράκια». Από τότε έως σήμερα κτίστηκε ένα νομικό καθεστώς που καθιστά τους δανειολήπτες αιχμάλωτους, εντελώς απροστάτευτους απέναντι στη διεθνή και εγχώρια τοκογλυφίας. Μπορεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να ανεβάζει το θέμα, αλλά ξεχνά πώς ξεκίνησαν όλα. Όπως ξεχνά τους πλειστηριασμούς, τον νόμο να γίνονται υποχρεωτικά με ηλεκτρονικό τρόπο, τις διώξεις ενάντια σε όποιους κινητοποιούνταν εναντίον τους κ.ο.κ.
Από το 2015, λοιπόν, άνοιξε ο δρόμος της «δευτερογενούς αγοράς κόκκινων δανείων», στην οποία σήμερα λειτουργούν νόμιμα 26 «παίκτες». Υπολογίζεται ότι 17 funds έχουν κάνει τις μεγαλύτερες αγορές κόκκινων δανείων στην Ελλάδα: Davidson Kempner (αγορές 15,1 δισ. ευρώ), Intrum (13,5 δισ.), doValue (11,4 δισ.), Bain Capital (3,5 δισ.), B2Holding (3 δισ.), PIMCO (2,7 δισ.), Hoist (2,4 δισ.), Carval-Intrum (2 δισ.), Ellington Solutions (1,6 δισ.), Aldridge (1,3 δισ.), Apollo (1,2 δισ.), Fortress (1,1 δισ.), Elliot-Centerbridge (900 εκατ.), Astir NPL Finance (700 εκατ.), APS (400 εκατ.), Cross Ocean Partners (300 εκατ.) και Carval (100 εκατ.). Με τον τρόπο αυτό οι μεγαλύτεροι και πιο δραστήριοι «παίκτες» διαχειρίζονται 250.000 ακίνητα και συνολικά περιουσιακά στοιχεία ύψους έως και 134 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το «μαγαζάκι» του κ. Πάτση είχε αγοράσει ένα πακέτο κόκκινων δανείων έναντι 4,5 εκατομμυρίων ευρώ (ίσως και ως υπεργολάβος μεγαλύτερων μαγαζιών). Συγκρίνατε αυτό το ψιλικατζίδικο με τα μεγαθήρια των funds και το «πάρτι» που έχουν στήσει. Η βιομηχανία όμως των κόκκινων δανείων στήθηκε πάνω στην επιβολή των μνημονίων και την καταστροφή θέσεων εργασίας, τη μείωση μισθών και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι πολίτες να αποπληρώσουν τα δάνεια. Οι τράπεζες στη συνέχεια πωλούν τα κόκκινα δάνεια σε πολύ υποτιμημένη τιμή στα funds (χωρίς να δίνουν στους δανειολήπτες τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα δάνεια στην τιμή που τα αγοράζουν τα funds) κι έτσι αυτά με τη σειρά τους βάζουν στο χέρι την περιουσία των δανειοληπτών. Καλή αρπαχτή! Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο, για το στήσιμο του οποίου δούλεψε η δομική συμπολίτευση Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
Τώρα «τιμωρούν» ένα μικρό ψάρι, που βέβαια δείχνει πόση ρεμούλα υπάρχει σε μερικούς κύκλους και τι ρόλο παίζουν οι κουμπαριές, οι σχέσεις, οι οικογενειακοί δεσμοί. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες είναι στα νύχια των αρπακτικών και το σύμπλεγμα «κράτος-πολιτικό σύστημα-εταιρείες/funds-ολίγον ή πολύ υπόκοσμος» λειτουργεί μια χαρά σε βάρος της κοινωνίας και συμβάλλει στο πολλαπλό βούλιαγμα της χώρας. Ήδη έχει στηθεί το «πλυντήριο» για να μην θιχτεί ούτε τρίχα του συμπλέγματος αυτού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου