Ποιος κυβερνά την Αμερική; Μια ολιγαρχία λέει ο γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος, Μπέρνι Σάντερς: «Στην Αμερική σήμερα έχουμε μια ολιγαρχία που βασίζεται σ’ ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Φέτος, το κορυφαίο 1% ξοδεύει 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε τηλεοπτικές διαφημίσεις διάρκειας 30 δευτερολέπτων για να αγοράσει πολιτικούς…» (Bernie Sanders @BernieSanders).
Και επειδή μιλάμε για τις ΗΠΑ, την πλανητική υπερδύναμη, τότε η ολιγαρχία αυτή κυριαρχεί σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της νεοαποικιοκρατίας. Γιατί όπως λέει ο Σκωτσέζος ιστορικός και συγγραφέας Ουίλιαμ Ντάρλιμπλ στη LiFO και στον Θοδωρή Αντωνόπουλο:
«Η αποικιοκρατία συνεχίζεται με άλλες μορφές» και σήμερα, καθώς μπορεί να μην έχουμε κράτη που έχουν αποικίες, αλλά έχουμε μεγα-εταιρείες που κυριαρχούν σε διάφορες χώρες, όπως συνέβη με την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.
Αξίζει να διαβάσετε την συνέντευξη, που έχει και ελληνικό ενδιαφέρον. Εδώ παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα:
«Είναι αξιοσημείωτο -λέει ο Ουίλιαμ Ντάρλιμπλ- ότι στην Ινδία δεν είχαμε μια αποικιακή δύναμη που κυριάρχησε αλλά μια εταιρεία, κάτι που φαντάζει πολύ σημερινό. Στην Αφρική(σ.σ. σήμερα), για παράδειγμα, δεν υπάρχουν πια αποικίες αλλά πολυεθνικές εταιρείες που κάνουν κουμάντο σε ολόκληρες χώρες.
Φυσικά, υπάρχει άλλωστε προϊστορία κι εκεί. Ήδη τον 16ο αιώνα έχουμε τη Royal African Company (RAC) που ίδρυσαν από κοινού το Μπάκιγχαμ και ο δήμος του Λονδίνου προς εμπορική εκμετάλλευση όλης της ακτογραμμής της Δυτικής Αφρικής. Κύριο αντικείμενό της ήταν το δουλεμπόριο. Υπολογίζεται ότι απήγαγε και μετέφερε στις αμερικανικές αποικίες περισσότερους σκλάβους από κάθε άλλη εταιρεία του είδους.
Τον 19ο αιώνα, πάλι, ένα μεγάλο μέρος του Κογκό ανήκε στην Abir Congo Company που εκμεταλλευόταν τις φυτείες καουτσούκ σε μια τεράστια χώρα την οποία είχαν παραχωρήσει οι Μεγάλες Δυνάμεις στον Βέλγο βασιλιά Λεοπόλδο Β’. Οι ντόπιοι υποχρεώνονταν να εργάζονται ως σκλάβοι και, αν αντιδρούσαν ή δεν ήταν αρκετά παραγωγικοί, τους έκοβαν παραδειγματικά το ένα χέρι – μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους (φωτογραφία). Και πράγματι, ακόμα και σήμερα ξένες πολυεθνικές, κάποιες από τις οποίες διαθέτουν ένοπλους μισθοφόρους, λυμαίνονται τον πλούτο της Αφρικής.
… αυτό που συνέβη στην Ινδία ήταν πολύ μοχθηρό, πολύ καταχθόνιο. Μια εταιρεία, διοικούμενη από ένα διευθυντήριο, που έχει μετόχους, εξαγοράζει μισθοφόρους, συνάπτει συμφωνίες με χρηματιστές και κατακτά μια ολόκληρη χώρα. Και όχι μια οποιαδήποτε χώρα, αλλά το πλουσιότερο, τότε, έθνος του κόσμου! Το 1750 η Ινδία των Μουγκάλ αντιπροσώπευε το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ – το αντίστοιχο βρετανικό ποσοστό ήταν μόλις 2%.».
Βρετανός της Levant Company είχε αγοράσει την Πελοπόννησο
«…το 1640, αρκετά νωρίς δηλαδή, υπάρχει ένας Βρετανός στην Πελοπόννησο, κοντά στην Κόρινθο νομίζω –μου διαφεύγει τώρα το όνομα– ο οποίος είναι επενδυτής στη Levant Company και έμπορος.
Έχει γραφτεί ένα βιβλίο σχετικά από τον Αμερικανό ιστορικό Ντάνιελ Γκόφμαν. Αυτός ο έμπορος, που λες, αγοράζει ουσιαστικά το βιλαέτι του Μοριά από το οθωμανικό κράτος και μετατρέπεται για λίγο σε οιονεί κυβερνήτη. Υπάλληλος της Levant Company και της Υψηλής Πύλης ταυτόχρονα, φτιάχνει δικό του στράτευμα και ξεκινά μια παρόμοια ιστορία με της East India Company αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα.
Όταν ξεσπά ο Αγγλικός Εμφύλιος το 1642, οι περισσότεροι μέτοχοι της Levant Company συντάσσονται με τον Κρόμγουελ, όμως ο φίλος μας στηρίζει τον Κάρολο Β΄. Και η απίστευτη ιστορία, που θα γινόταν τρομερή ταινία, είναι ότι ο Κρόμγουελ στέλνει μια δύναμη «πεζοναυτών-κομάντος» η οποία αποβιβάζεται στον Μοριά, τον συλλαμβάνει και τον μεταφέρει σιδηροδέσμιο στο Λονδίνο, όπου τον εκτελούν!».
Πηγή: artinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου