Πώς η καθαρή οπτική και η σκέψη θολώνουν από την προπαγάνδα

Ελιάν Περέ

Φαίνεται ότι στις μέρες μας πολλά μέσα ενημέρωσης δεν θεωρούν πλέον καθήκον τους να ενημερώνουν τους αναγνώστες, τους ακροατές και τους τηλεθεατές τους, μέσω αντικειμενικών ρεπορτάζ, για τα γεγονότα που αφορούν τη συνύπαρξη των ανθρώπων στη χώρα τους και σε όλο τον κόσμο. Όχι μόνο δεν υπάρχει πλέον σαφής διάκριση μεταξύ σχολιασμού και ρεπορτάζ, αλλά τα κείμενα προετοιμάζονται με ποικίλες μεθόδους που αποσκοπούν στον αποπροσανατολισμό της γνώμης, στη θόλωση της εστίασης και στη συσκότιση της καθαρής σκέψης. Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τα λεγόμενα «ποιοτικά μέσα ενημέρωσης».
Μονοπώληση – δημιουργία μιας ψεύτικης αλήθειας
Είναι φυσιολογικό για τους προσεκτικούς αναγνώστες να αναρωτιούνται για την ομοιομορφία της κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης και τις συχνά πανομοιότυπες εκτιμήσεις ενός γεγονότος. Οι μεγάλοι όμιλοι μέσων ενημέρωσης μπορούν να κάνουν κατάχρηση της μονοπωλιακής τους θέσης και να μεταδίδουν μόνο τις επιθυμητές πληροφορίες, φιλτραρισμένες από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία ή ακόμη και λογοκριμένες. Με αυτό το προπαγανδιστικό τέχνασμα, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια τεχνητή αλήθεια που δεν πρέπει να αμφισβητείται σύμφωνα με το σύνθημα: «Αν όλοι λένε το ίδιο πράγμα, τότε πρέπει να είναι αλήθεια!» Με αυτόν τον τρόπο αρνούνται την πραγματική τους αποστολή, η οποία είναι να παρουσιάζουν αντικειμενικά διαφορετικές απόψεις και οπτικές γωνίες για ένα γεγονός και να παρέχουν στον αναγνώστη τη βάση για να σχηματίσει τη δική του γνώμη, βασιζόμενοι σε ολοκληρωμένες πληροφορίες και αποκλίνουσες εκτιμήσεις. Αντίθετα, στην «πραγματικότητα» των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι ανεπιθύμητες παρατηρήσεις, εμπειρίες ή προβληματισμοί αγνοούνται ή απορρίπτονται ως σύμπτωση ή υποκειμενική άποψη. Μια τέτοια μονόπλευρη αναφορά είναι χειριστική και αυταρχική, διότι όχι μόνο ισχυρίζεται ότι κατέχει τη μοναδική αλήθεια, αλλά ταυτόχρονα υποτιμά όσους σκέφτονται διαφορετικά ως «αμελητέες μειονότητες». Οι διαφορετικές οπτικές καταδικάζονται έτσι και θεωρούνται ενοχλητικές, γεγονός που καταπνίγει τον ισότιμο διάλογο μεταξύ διαφορετικών απόψεων στο κοινό. Με τον τρόπο αυτό η ελεύθερη διαμόρφωση γνώμης περικόπτεται και, τελικά, υπονομεύονται τα θεμέλια ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου. Αυτή η αυταρχική προσπάθεια διαμόρφωσης της γνώμης πρέπει να αντιμετωπιστεί με την αναζήτηση αυθεντικών πληροφοριών και εναλλακτικών πηγών.Ολόκληρο το άρθρο (ΕΔΩ):Πώς η καθαρή οπτική και η σκέψη θολώνουν από την προπαγάνδα

seisaxthia.wordpress.com