Πες μου ειλικρινά, πεισματάρικο παιδί της χίμαιρας. έχεις σταματήσει ποτέ να κοιτάξεις τα παιδιά που παίζουν; ή να ακούσεις τον ήχο της βροχής που πέφτει στη γη; ή να κοιτάξεις το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας; το φιλί που δίνει στα λουλούδια; ή να παρατηρήσεις τον ήλιο που χάνεται μέσα στη νύχτα; ή να μυρίσεις το χώμα μετά την καταιγίδα;
ο χρόνος είναι λίγος. ζήσε, μην τρέχεις. η ζωή δεν διαρκεί για πάντα.
ο χρόνος είναι λίγος. ζήσε, μην τρέχεις. η ζωή δεν διαρκεί για πάντα.
όταν ρωτάς κάποιον "τι κάνεις", ακούς ποτέ σου την απάντηση; όταν.....
μιλάς σε κάποιον τον κοιτάς ποτέ στα μάτια; για την ψυχή σου ενδιαφέρθηκες ποτέ; για την ομορφιά της άνοιξης, του καλοκαιρού
το φως, του φθινόπωρου τις μυρωδιές και του χειμώνα την αψάδα δάκρυσες ποτέ σου; την διαδρομή που κάνουν τα δάκρυα, την παρατήρησες ποτέ; σαν έρχεται το τέλος της ημέρας, ξαπλώνεις στο κρεβάτι με χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό σου; πως "είμαι ευγνώμων για τη ζωή", το σκέφτηκες ποτέ;
ο χρόνος είναι λίγος. ζήσε, μην τρέχεις. η ζωή δεν διαρκεί για πάντα.
ο χρόνος είναι λίγος. ζήσε, μην τρέχεις. η ζωή δεν διαρκεί για πάντα.
αν δεν το συνειδητοποιήσεις είναι σαν τα γενέθλιά σου που ξέχασες και που κανείς δεν τα θυμήθηκε ποτέ. είναι σα να έχεις ένα δώρο που δεν το άνοιξες, που το πέταξες ως σκουπίδι χωρίς ποτέ να το ανοίξεις.
η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας. μην την αφήσεις να σε προσπεράσει
… Βικυ Δερμανη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου