Χωρίς ευρώ η Γερμανία κινδυνεύει να βρεθεί στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα ο ευρωπαϊκός Νότος.
Τα σενάρια για κατάρρευση εμπορίου και τραπεζών από το ισχυρό μάρκο και εκτόξευση του γερμανικού χρέους αναλύονται σε σημερινό άρθρο των Financial Times.
Γράφει ο Gerrit Wiesmann,
στο FT.com:
"Την ώρα όπου η Γερμανία εγγυάται πλέον για έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα και οι συζητήσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι σε κομβικό σημείο, πολλοί από τους ηγέτες της χώρας αρχίζουν να αναρωτιούνται δημόσια αυτό που μέχρι πρότινος ήταν ανομολόγητο: τι γίνεται εάν καταρρεύσει το ενιαίο νόμισμα;
Η διάσπαση του... ευρώ θα μπορούσε να οδηγήσει «σε σημαντική συρρίκνωση του πλούτου και του κοινωνικού διχτυού ασφαλείας» δήλωσε αυτό το Σαββατοκύριακο ο υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble. Ο Jens Weidmann, ο πρόεδρος της Bundesbank, προειδοποίησε προ ημερών ότι θα επιφέρει «πολύ μεγάλο κόστος και κίνδυνο, που κανείς δεν μπορεί πραγματικά να υπολογίσει...».
Ο Sigman Gabriel, επικεφαλής της αντιπολίτευσης των σοσιαλδημοκρατών, δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα στους F.T.: «Εάν το ευρώ καταρρεύσει, θα ακολουθήσει μία τεράστια οικονομική ύφεση και τεράστια αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη, με άγνωστες επιπτώσεις για την Ευρώπη αλλά και τη Γερμανία».
«Δεν θέλω αυτήν την εναλλακτική. Η κατάσταση είναι ήδη αρκετά δύσκολη», δήλωσε.
Το γεγονός ότι η συζήτηση γι' αυτήν την απομακρυσμένη, αλλά ορατή πιθανότητα, διεξάγεται πλέον ανοιχτά αντικατοπτρίζει την επιδείνωση του κλίματος στη Γερμανία. Οι πολιτικοί φαίνεται πως αναγνωρίζουν ότι το όραμα για μία ενοποιημένη Ευρώπη δεν αρκεί πλέον για να κρατήσει τους ψηφοφόρους στο πλευρό τους. Η επιβίωση του ευρώ καταλήγει σε έναν απλό υπολογισμό: η διάσωσή του είναι ακριβή, αλλά φθηνότερη από το κόστος εγκατάλειψής του.
Η τρέχουσα έκθεση του Βερολίνου στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και στην Ιταλία ανέρχεται στα 704 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του γερμανικού ινστιτούτου Ifo. Τα μισά από αυτά τα κεφάλαια βρίσκονται στα... τείχη προστασίας, τους μηχανισμούς στήριξης που στήθηκαν για να αποτρέψουν τον πανικό στις αγορές ως προς το χρέος του ευρωπαϊκού Νότου.
Το αποτέλεσμα της σταθερής ροής τραπεζικών καταθέσεων από τις χώρες της περιφέρειας προς ασφαλέστερα τραπεζικά συστήματα όπως εκείνο της Γερμανίας είναι πως υπάρχει οφειλή στην Bundesbank ύψους 349 δισ. ευρώ μέσω του συστήματος Target 2 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο ρυθμίζει τις συνολικές ανισορροπίες πληρωμών στην ευρωζώνη με δάνεια προς τις εθνικές κεντρικές τράπεζες που επηρεάζονται. Με τη ροή των ξένων κεφαλαίων προς τη Γερμανία και τα χαμηλότερα επίπεδα διασυνοριακού δανεισμού ενισχύεται η ευρύτερη έκθεση της κεντρικής της τράπεζας στους ομολόγους της στην ευρωζώνη στα 699 δισ. ευρώ.
«Η συνολική διάσπαση της ευρωζώνης θα ήταν πολύ δαπανηρή για τη Γερμανία» δηλώνει ο Carsten Brzeski, οικονομικός αναλυτής της ING στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, εκτός από το κόστος που προκύπτει από τους μηχανισμούς αντιμετώπισης της κρίσης, η χώρα θα έχει και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Δεδομένου ότι είναι η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, το νόμισμά της θα ενισχυθεί, πλήττοντας το εμπόριο, ενώ η αξία των δανείων ή των επενδύσεών της στο εξωτερικό θα βυθιστεί.
«Ο αντίκτυπος στο εμπόριο από ένα νέο ισχυρό μάρκο και το οικονομικό κόστος στους ξένους τίτλους για νοικοκυριά, επιχειρήσεις και το δημόσιο θα οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής μεγαλύτερη από 10% μέσα στα επόμενα τρία χρόνια» αναφέρει ο κ. Brzeski.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Bundesbank, στα τέλη Μαρτίου, η έκθεση των γερμανικών τραπεζών σε τράπεζες, επιχειρήσεις και δημόσιο τομέα άλλων χωρών της ευρωζώνης άγγιζε τα 804 δισ. ευρώ. Η γερμανική κυβέρνηση ενδεχομένως να αναγκαζόταν να στηρίξει τις τράπεζές της ή τις επιχειρήσεις που θα υποστούν σοβαρές ζημίες από τη διάσπαση της ευρωζώνης, θέτοντας υπό ασφυκτική πίεση τη δημοσιονομική της θέση. Η αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ θα επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική συρρίκνωση και τις αποπληθωριστικές πιέσεις.
Σύμφωνα με την ελβετική τράπεζα UBS, οι εταιρικές χρεοκοπίες και οι επιβεβλημένες ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του εμπορίου, της ανάπτυξης και της αγοράς εργασίας, θα μπορούσε να στοιχίσει στη Γερμανία 650 δισ. ευρώ μόνο τον πρώτο χρόνο - ποσό που αντιστοιχεί στο 20% - 25% του ΑΕΠ της.
Αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών και της Bundesbank υποστηρίζουν ότι δεν έχουν προβεί σε σχετικούς υπολογισμούς και πως υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες. Ακόμη κι έτσι, η Angela Merkel έχει παραδεχθεί ότι η Γερμανία έχει περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει από τη διάσπαση της ευρωζώνης.
«Εάν το ευρώ καταρρεύσει, θα καταρρεύσει και η Ευρώπη», είχε δηλώσει από τον Μάιο του 2010.
Ο Sigman Gabriel, επικεφαλής της αντιπολίτευσης των σοσιαλδημοκρατών, δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα στους F.T.: «Εάν το ευρώ καταρρεύσει, θα ακολουθήσει μία τεράστια οικονομική ύφεση και τεράστια αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη, με άγνωστες επιπτώσεις για την Ευρώπη αλλά και τη Γερμανία».
«Δεν θέλω αυτήν την εναλλακτική. Η κατάσταση είναι ήδη αρκετά δύσκολη», δήλωσε.
Το γεγονός ότι η συζήτηση γι' αυτήν την απομακρυσμένη, αλλά ορατή πιθανότητα, διεξάγεται πλέον ανοιχτά αντικατοπτρίζει την επιδείνωση του κλίματος στη Γερμανία. Οι πολιτικοί φαίνεται πως αναγνωρίζουν ότι το όραμα για μία ενοποιημένη Ευρώπη δεν αρκεί πλέον για να κρατήσει τους ψηφοφόρους στο πλευρό τους. Η επιβίωση του ευρώ καταλήγει σε έναν απλό υπολογισμό: η διάσωσή του είναι ακριβή, αλλά φθηνότερη από το κόστος εγκατάλειψής του.
Η τρέχουσα έκθεση του Βερολίνου στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και στην Ιταλία ανέρχεται στα 704 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του γερμανικού ινστιτούτου Ifo. Τα μισά από αυτά τα κεφάλαια βρίσκονται στα... τείχη προστασίας, τους μηχανισμούς στήριξης που στήθηκαν για να αποτρέψουν τον πανικό στις αγορές ως προς το χρέος του ευρωπαϊκού Νότου.
Το αποτέλεσμα της σταθερής ροής τραπεζικών καταθέσεων από τις χώρες της περιφέρειας προς ασφαλέστερα τραπεζικά συστήματα όπως εκείνο της Γερμανίας είναι πως υπάρχει οφειλή στην Bundesbank ύψους 349 δισ. ευρώ μέσω του συστήματος Target 2 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο ρυθμίζει τις συνολικές ανισορροπίες πληρωμών στην ευρωζώνη με δάνεια προς τις εθνικές κεντρικές τράπεζες που επηρεάζονται. Με τη ροή των ξένων κεφαλαίων προς τη Γερμανία και τα χαμηλότερα επίπεδα διασυνοριακού δανεισμού ενισχύεται η ευρύτερη έκθεση της κεντρικής της τράπεζας στους ομολόγους της στην ευρωζώνη στα 699 δισ. ευρώ.
«Η συνολική διάσπαση της ευρωζώνης θα ήταν πολύ δαπανηρή για τη Γερμανία» δηλώνει ο Carsten Brzeski, οικονομικός αναλυτής της ING στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, εκτός από το κόστος που προκύπτει από τους μηχανισμούς αντιμετώπισης της κρίσης, η χώρα θα έχει και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Δεδομένου ότι είναι η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, το νόμισμά της θα ενισχυθεί, πλήττοντας το εμπόριο, ενώ η αξία των δανείων ή των επενδύσεών της στο εξωτερικό θα βυθιστεί.
«Ο αντίκτυπος στο εμπόριο από ένα νέο ισχυρό μάρκο και το οικονομικό κόστος στους ξένους τίτλους για νοικοκυριά, επιχειρήσεις και το δημόσιο θα οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής μεγαλύτερη από 10% μέσα στα επόμενα τρία χρόνια» αναφέρει ο κ. Brzeski.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Bundesbank, στα τέλη Μαρτίου, η έκθεση των γερμανικών τραπεζών σε τράπεζες, επιχειρήσεις και δημόσιο τομέα άλλων χωρών της ευρωζώνης άγγιζε τα 804 δισ. ευρώ. Η γερμανική κυβέρνηση ενδεχομένως να αναγκαζόταν να στηρίξει τις τράπεζές της ή τις επιχειρήσεις που θα υποστούν σοβαρές ζημίες από τη διάσπαση της ευρωζώνης, θέτοντας υπό ασφυκτική πίεση τη δημοσιονομική της θέση. Η αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ θα επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική συρρίκνωση και τις αποπληθωριστικές πιέσεις.
Σύμφωνα με την ελβετική τράπεζα UBS, οι εταιρικές χρεοκοπίες και οι επιβεβλημένες ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του εμπορίου, της ανάπτυξης και της αγοράς εργασίας, θα μπορούσε να στοιχίσει στη Γερμανία 650 δισ. ευρώ μόνο τον πρώτο χρόνο - ποσό που αντιστοιχεί στο 20% - 25% του ΑΕΠ της.
Αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών και της Bundesbank υποστηρίζουν ότι δεν έχουν προβεί σε σχετικούς υπολογισμούς και πως υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες. Ακόμη κι έτσι, η Angela Merkel έχει παραδεχθεί ότι η Γερμανία έχει περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει από τη διάσπαση της ευρωζώνης.
«Εάν το ευρώ καταρρεύσει, θα καταρρεύσει και η Ευρώπη», είχε δηλώσει από τον Μάιο του 2010.
ΠΗΓΗ: FT.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου