Στις 28 Δεκεμβρίου, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου κατηγορήθηκε για την αφαίρεση ονομάτων από τη λίστα των Ελλήνων με ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς -τη λεγόμενη λίστα Lagarde - και εκδιώχθηκε από το ΠΑΣΟΚ.Το όλο αυτό επεισόδιο, που έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο στο διεθνή τύπο, υπογραμμίζει το είδος της θεσμικής ανεπάρκειας από την οποία πάσχει η χώρα και που θα μπορούσε επίσης να σημάνει την αρχή του τέλους για τη σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας - και, ενδεχομένως, την παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ.
Η ιστορία ξεκινά στα τέλη του 2010, όταν η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Christine Lagarde διένειμε στους ομολόγους της σε όλη την Ευρώπη κατάλογο με τα ονόματα χιλιάδων καταθετών στο υποκατάστημα της HSBC Holdings Plc στη Γενεύη. Στις περισσότερες χώρες ερευνήθηκαν οι λογαριασμοί και συγκεντρώθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ σε διαφυγόντες φόρους.
Δεν έγινε έτσι και στην Ελλάδα όμως.
Τι έκανε λοιπόν η κυβέρνηση με τη λίστα; Ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματούχος που την έλαβε από την κ. Lagarde. Στη συνέχεια, ο ίδιος λέει ότι τα δεδομένα μεταφέρονται σε ένα memory stick και έδωσε την πλήρη λίστα στην ομάδα του.
Η κακή διαχείριση της λίστας Lagarde είναι το αποτέλεσμα των εξαιρετικά αδύναμων - και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτυχημένων - θεσμών στην Ελλάδα. Το ΣΔΟΕ θα έπρεπε να είχε πραγματοποιήσει πλήρη έρευνα γύρω από τα ονόματα στη λίστα, με την έγκριση του υπουργού Οικονομικών με σκοπό να ξεσκεπάσουν τους φοροφυγάδες.
Και μόνο ότι το σκάνδαλο συνέβη είναι κακό αλλά η προτεινόμενη λύση της κυβέρνησης είναι χειρότερη. Στις 28 Δεκεμβρίου, 71 μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού υπέγραψαν αίτημα ζητώντας να διερευνηθεί ο Παπακωνσταντίνου - και μόνο – λόγω της εμπλοκής του ώστε να αφαιρεθούν τα ονόματα τριών από τους συγγενείς του από τη λίστα.
Η κατηγορία εναντίον του δεν είναι καθόλου σαφής. Οι συγγενείς του κ. Παπακωνσταντίνου παρουσίασαν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι καταθέσεις τους στην Ελβετία ήταν νόμιμες και δηλωμένες. Πιο σημαντικό, ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι μόνο ένας από τους πολλούς που εμπλέκονται. Η μνήμη του Βενιζέλου σχετικά με τη λίστα εξελίσσεται όπως εξελίχθηκε και το σκάνδαλο. Ο ίδιος όχι μόνο απέτυχε να ξεκινήσει μια έρευνα σχετικά με τα ονόματα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο, αλλά πήρε επίσης τον κατάλογο μαζί του όταν έφυγε από το υπουργείο.
Την περασμένη εβδομάδα, δύο μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς εκδιώχθηκαν από το κόμμα τους απαιτώντας μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να παραμείνει στην εξουσία, διότι κανένα κόμμα δεν είχε κίνητρο να τη ρίξει. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι η έρευνα για τη λίστα πρέπει να περιλαμβάνει μια σειρά από πολιτικούς και αξιωματούχους. Το κόμμα μάλλον μυρίζεται την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ και ετοιμάζεται για το τελικό χτύπημα.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιήσει το σκάνδαλο της λίστας Lagarde για να προσελκύσει αρκετούς ψηφοφόρους ώστε να να σχηματίσει κυβέρνηση πλειοψηφίας, μπορούμε να αναμένουμε ότι θα υποκινήσει περαιτέρω το λαϊκό αίσθημα κατά της λιτότητας με στόχο τις πρόωρες εκλογές.
Η δημόσια κατακραυγή σημαίνει ότι περαιτέρω μέτρα λιτότητας και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστούν, καθώς μέλη του κοινοβουλίου θα μπορούσαν πιθανότατα να παραιτηθούν υπό την πίεση διεθνών πιστωτών. Ο αριθμός εδρών της κυβέρνησης στο κοινοβούλιο έχει ήδη συρρικνωθεί στους 164 από 179 από τις εκλογές του Ιουνίου.
Οι περισσότεροι αναλυτές εξισώνουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα με την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, δεδομένης της στάσης του αρχηγού του κόμματος Αλέξη Τσίπρα πριν από τις εκλογές του Ιουνίου. Η ρητορική του κόμματος έχει μαλακώσει πρόσφατα, με τον Τσίπρα να ζητάει ένα μορατόριουμ στις πληρωμές του χρέους με εκκλήσεις για μια πιο εποικοδομητική διαπραγμάτευση των όρων. Αυτή την εβδομάδα, ο ίδιος ήταν στη Γερμανία σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει την εικόντα του κόμματος του στο εξωτερικό.
Έτσι, ως κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί απλώς να υποχωρήσει και να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μπορεί και όχι. Μετά την απόφαση των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στα τέλη του 2012 να χορηγήσουν στην Ελλάδα ελάφρυνση του χρέους, οι περισσότεροι επενδυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της ζώνης του ευρώ θα παραμείνει σιωπηλό, τουλάχιστον μέχρι μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η λίστα Lagarde θα μπορούσε να φέρει την Ελλάδα στο επίκεντρο και πάλι νωρίτερα από ότι θα περίμενε κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου