Η επίθεση ενάντια στην
κοινωνία γίνεται σε όλα τα επίπεδα: συντριβή εργασιακών κεκτημένων, υποβάθμιση
της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, κατάρρευση του συστήματος υγείας, πετσόκομμα
συντάξεων, ποσοστά ρεκόρ στην ανεργία, επίταση φοροληστρικού συστήματος. Και ο
κατάλογος που οδηγεί στη φτωχοποίηση και τη διάλυση του υποτιθέμενου κράτους
προνοίας είναι μακρύς....
Σκοπός τους είναι ένα περιβάλλον
ιδανικό για τη λεγόμενη ανάπτυξη με μεροκάματα πείνας, δημιουργώντας ένα
παράδεισο για τους επενδυτές-εκμεταλλευτές και μια επίγεια κόλαση για την
υπόλοιπη κοινωνία.
Για να επιβάλλουν την συγκεκριμένη πολιτική και να
πειθαρχήσουν την κοινωνία επιστρατεύουν κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους.
Βίαιη καταστολή διαδηλώσεων, κήρυξη των απεργιών ως παράνομων, στοχοποίηση
μεταναστών και αδύναμων (π.χ. οροθετικές), παραπλάνηση και τρομοκράτηση από τα
κυρίαρχα αστικά Μ.Μ.Ενημέρωσης (ή μήπως εξαπάτησης?).
Συγχρόνως, μόνο τυχαία
δεν μπορεί να θεωρηθεί και η άνοδος του φασισμού και η ενίσχυση του φασιστικού
παρακράτους του οποίου ο ρόλος αναβαθμίζεται για να δημιουργήσει την πρώτη άμυνα
απέναντι στην αγωνιζόμενη κοινωνία. Μιλάνε για τη θεωρία των άκρων θέλοντας
να απομονώσουν το αγωνιζόμενο κομμάτι, από την υπόλοιπη κοινωνία. Εμείς λέμε πως
δεν υπάρχουν δύο άκρα, αλλά δύο κόσμοι. Ο κόσμος της εκμετάλλευσης και της
καταστολής και ο κόσμος της αντίστασης και του αγώνα.
Σε αυτόν τον κόσμο,
της αντίστασης και του αγώνα, ανήκουν και οι καταλήψεις – αυτοδιαχειριζόμενοι
χώροι. Δημιουργούν εστίες ελευθερίας, δημιουργίας, αντίστασης και
αλληλεγγύης. Με τις οριζόντιες και αντί-ιεραρχικές δομές, ενάντια σε οποιαδήποτε
λογική ανάθεσης, προτάσσοντας ένα διαφορετικό μοντέλο… αυτό της αυτοδιαχείρισης
της κοινωνίας, της εργασίας, της γειτονιάς, της ζωής μας. Όπου και αν βρίσκονται
είναι αναχώματα ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση του συστήματος και την επέλαση
του φασισμού.
Στη γειτονιά μας, εδώ και τέσσερα χρόνια έχουμε καταλάβει
το δημοτικό χώρο Στρούγκα, που βρίσκεται απέναντι από το δημαρχείο, που
εγκαταλείφτηκε όπως η MAVA (συγκρότημα Renault) και το δημοτικό σχολείο
Σπαθάρη. Ύστερα δεκαπέντε χρόνια εγκατάλειψης, πήραμε την απόφαση να
«στεγάσουμε», όχι τους εαυτούς μας, αλλά τις ιδέες μας. Μπαίνοντας
αντικρίσαμε τη φθορά του χρόνου και την αδιαφορία του δήμου, κατ’ επέκταση και
του κράτους. Με κόπο και με προσωπική εργασία, η οποία συνεχίζεται, χωρίς
ανάθεση σε εργολάβους, αλλά με προσωπική και αλληλέγγυα χρηματοδότηση. Χωρίς
πομπώδεις ταμπέλες με προϋπολογισμό, το μεταμορφώσαμε στον πιο δημόσιο χώρο της
περιοχής μας, ένα χώρο ανοιχτό που στεγάζει πολιτικές, κοινωνικές και
πολιτιστικές δραστηριότητες. Λειτουργούμε με βάση τις συλλογικές αποφάσεις
της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. που γίνεται κάθε Τρίτη στο χώρο της
Στρούγκας. Λειτουργεί Πέμπτη και Παρασκευή αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο. Γίνονται
παιδικά εργαστήρια, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, συλλογικές κουζίνες,
συναυλίες, προβολές, θεατρικά, πολιτικές εκδηλώσεις, μαθήματα αυτομόρφωσης.
Επίσης, λειτουργεί και δανειστική βιβλιοθήκη.
Εμείς, ζούμε στη γειτονιά και
συναναστρεφόμαστε καθημερινά με τους ανθρώπους της. Σε πολιτικούς αγώνες,
διεκδικήσεις αλλά και στις πολιτιστικές δραστηριότητες που επί τέσσερα χρόνια
γίνονταν και θα συνεχίσουν να γίνονται. Στο πλαίσιο
της επίθεσης που δέχεται όλη η κοινωνία και εμείς ως κομμάτι αυτής, αλλά και ως
κατάληψη, δηλώνουμε πως θα υπερασπιστούμε και θα διεκδικήσουμε αυτά για τα οποία
αγωνιστήκαμε. Προτάσσουμε την αντίσταση και την αυτοοργάνωση και περιμένουμε την
αλληλεγγύη όλων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ,
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
Κατάληψη Στρούγκα
Δεκελείας 116
strouga.espivblogs.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου