Κανονικά, η Γερμανία θα έπρεπε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα είναι η Γερμανία. Δεν είναι η Κύπρος ή οι άλλες χώρες του Νότου, αλλά η Γερμανία με την καταστροφική διαχείριση των ευρωπαϊκών πραγμάτων [...] Πρέπει να γίνει κάτι, αλλά με πολλές χώρες μαζί. Να συνασπιστούν και να δώσουν ένα τελεσίγραφο στη Γερμανία. Να της πουν, ή αλλάζεις ή τα σπάμε! [...] Ο Κώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημίου VIII του Παρισιού, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο, συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο του tvxs.gr
Με αφορμή την ευρωπαϊκή απόφαση για την Κύπρο, λέει ο Κώστας Βεργόπουλος, πυροδοτείται γενικότερη εξέγερση και αμφισβήτηση κατά της γερμανικής διαχείρισης των ευρωπαϊκών δεδομένων. Ο Λουξεμβούργιος πρωθυπουργός ανεγνώρισε ότι το Γιούρογκρουπ αντιμετώπισε τους Κύπριους σαν να ήσαν γκάνγκστερς.
Όμως, στην πραγματικότητα, το Γιούρογκρουπ συμπεριφέρεται σαν γκανγκστερική Λέσχη: η Γερμανία με τους λαγούς και δορυφόρους της εξοντώνει την μια μετά την άλλη τις αδύναμες χώρες μέλη του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά σύντομα η αυτή μεταχείριση αναμένεται να επεκταθεί ακόμη και σε χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου, όπως το Λουξεμβούργο και η Γάλλια.
Στενεύουν τα περιθώρια της αυτοκαταστροφικής πολιτικής της Γερμανίας. Για την ενίσχυση της αξίας του χρήματος, η Γερμανία επέβαλε την γενικευμένη λιτότητα στην Ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την βαθειά ύφεση και ανεργία.
Στη συνέχεια, αθετεί δεσμεύσεις των αποφάσεων κορυφής σχετικά με τον διαχωρισμό τραπεζικών χρεών και κρατικών, επιρρίπτοντας τα πρώτα καθ’ ολοκληρία στα δεύτερα, και με συνέπεια την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.
Με την απαγόρευση της διαχείρισης του χρήματος από τα κυριαρχικά κράτη, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μετατρέπει τα κράτη σε απλούς ιδιώτες εκτεθειμένους στις χρηματαγορές και στον κίνδυνο χρεωκοπίας. Η νεοφιλελεύθερη φαντασίωση σε όλο το μεγαλείο της, και όλο αυτό με δραματικό ανθρώπινο και οικονομικό κόστος. Τίποτα δεν βελτιώνεται, οι θυσίες πηγαίνουν χαμένες, αλλά και ταυτόχρονα στενεύουν τα περιθώρια επέκτασης για τους κύκλους του μεγάλου χρήματος.
Κορωνίδα του φιλελεύθερου γερμανικού αδιεξόδου είναι το κυπριακό μοντέλο «διάσωσης», σύμφωνα με το οποίο η μεν Λαϊκή Τράπεζα «διασώζεται» μέσω της κατεδάφισης της.
Ο θάνατος του υπερχρεωμένου σβήνει την ικανότητα δημιουργίας ελλειμμάτων και χρεών, πολλώ μάλλον όταν τα χρέη του εκλιπόντος φορτώνονται σε άλλο οργανισμό.
Έπειτα, όπως διευκρίνισε ο Σοσιαλδημοκράτης Ολλανδός χοιροτρόφος, πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Νταίσελμπλουμ, εξαντλήθηκαν τα περιθώρια διασώσεων από έξω, με συνέπεια στο εξής οι διασώσεις να φορτώνονται στους ίδιους τους διασωζόμενους, από τα μέσα και με δικό τους κόστος.
Η Φινλανδία, λαγός της Μέρκελ, έσπευσε να αξιώσει την πλήρη απαγόρευση των διασώσεων από έξω. Δηλαδή την οριστική εγκατάλειψη της απόφασης του Ιουνίου 2012 περί διαχωρισμού τραπεζικών και κρατικών χρεών:
στο εξής, όλα τα χρέη θα παραμένουν στην ευθύνη των εθνικών κρατών, τα οποία και με αυτόν τον τρόπο θα συντρίβονται με μαθηματική ακρίβεια.
Παράλληλα, η φινλανδική πρωτοβουλία, με γερμανική υποβολή, συνεπάγεται επίσης την εγκατάλειψη της απόφασης για ανακεφαλαίωση των τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM.
Σε αυτή την περίπτωση, η επιστράτευση των καταθέσεων για την κάλυψη ελλειμμάτων των τραπεζών δείχνει το αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η γερμανική τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη. Όταν οι ασφαλείς καταθέσεις χρησιμοποιούνται για την απόσβεση επισφαλών τοποθετήσεων, αυτό σημαίνει ότι η οικονομία του καθαρού και ακάλυπτου τζόγου γενικεύεται και επεκτείνεται.
Αντί σταθεροποίησης, η στροφή που αναδύεται με την ευρωπαϊκή διαχείριση της κυπριακής κρίσης αυξάνει την ανασφάλεια και εντάσσει στον τζόγο ακόμη και όσους δεν έχουν καμία διάθεση να μπουν σε αυτόν.
Το αντιγερμανικό συναίσθημα σήμερα επεκτείνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Φυσικά όχι επειδή οι άλλοι ζηλεύουν τους Γερμανούς για τις επιτυχίες τους, όπως θριαμβευτικά και επιπόλαια επισείει ο Σόιμπλε, αλλά βασικά λόγω των καταστροφών που συσσωρεύονται και προαναγγέλλονται.
Σήμερα, η Γερμανία με τις αποσταθεροποιητικές επιλογές της αποβαίνει ο κύριος παράγων που υπονομεύει την Ευρώπη και τις χώρες μέλη της.
Μία έρευνα που έγινε στην Ελλάδα, έδειξε ότι οι το 96% των Ελλήνων, πιστεύουν ότι ότι η Γερμανία ενδιαφέρεται για τα γερμανικά συμφέροντα και όχι για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Κανονικά, η Γερμανία θα έπρεπε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα είναι η Γερμανία. Δεν είναι η Κύπρος ή οι άλλες χώρες του Νότου, αλλά η Γερμανία με την καταστροφική διαχείριση των ευρωπαϊκών πραγμάτων.
Ούτε τα δικά της συμφέροντα εξυπηρετεί. Ενόσω εξοντώνει τους εταίρους, τον έναν μετά τον άλλον, ενοχοποιώντας τους για αποκλίσεις από το δικό της «ενάρετο» μοντέλο, στο τέλος αυτό πλήττει και την ιδία.
Ένα δεύτερο θέμα είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία, πλήρως εναρμονισμένη με την γερμανική προσέγγιση, επισείει την απειλή να διακόψει την παροχή ρευστότητος στις κυπριακές τράπεζες. Με πρόσχημα ότι βρίσκονται σε ανασφάλεια.
Όμως, σε παρόμοιες ακριβώς καταστάσεις επιβάλλεται η παροχή ρευστότητος άνευ όρων, εάν η ΕΚΤ ενδιαφέρεται πράγματι για την σταθερότητα του Ευρωσυστήματος.
Όταν η ΕΚΤ έπαψε να δέχεται τα κυπριακά κρατικά ομόλογα ως εγγύηση για την παροχή ρευστότητος, συνέβαλε έτσι κι αυτή στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση της Κύπρου, παρόλο που η ίδια διακηρύσσει ως αποστολή της την διαφύλαξη της σταθερότητος.
Η ΕΚΤ ισχυρίζεται ότι είναι ανεξάρτητη τράπεζα, ότι δεν εξαρτάται απ’ τα κράτη! Αυτή λοιπόν θα έπρεπε να δίδει χρήμα όταν τα κράτη έχουν ανάγκη και όχι να κόβει το χρήμα όταν υπάρχει ανάγκη. Πολύ περίεργη η ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Ο πρόεδρός της Ντράγκι δηλώνει «εγώ κάνω ότι μου λένε οι ηγέτες». Την ευθυγράμμιση με τις γερμανικές επιλογές, ο ίδιος παρουσιάζει ως ανεξαρτησία της τράπεζας του.
Τρίτο θέμα, είναι η διαβεβαίωση του Ντράγκι ότι θα αγοράζει απεριορίστως ομόλογα, για να μην περιέλθει το ευρώ ποτέ σε κρίση.
Ωστόσο, μέχρι σήμερα η ΕΚΤ δεν έχει αγοράσει ούτε ένα και από καμιά χώρα μέλος.
Ερωτηθείς εάν προτίθεται να αγοράσει ελληνικά ομόλογα, ο ίδιος διευκρίνισε ότι δεν μπορεί αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε ειδικό πρόγραμμα βοήθειας. Αλλά ο ίδιος διευκρίνισε επίσης ότι δεν αγοράζει ούτε ισπανικά ομόλογα, επειδή μέχρι σήμερα η Ισπανία αρνείται να ενταχτεί σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα στήριξης. Δηλαδή, η ΕΚΤ τι είδους απεριόριστες αγορές ομολόγων προτίθεται να κάνει;
Κάθε χώρα που πέφτει σε δυσκολία, η Γερμανία την καθυβρίζει λέγοντας για το λαό της, ότι είναι τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, πελατειακό κράτος, ζουν με δανεικά, και για την Κύπρο, ότι ξεπλένει ρώσικο μαύρο χρήμα. Επικαλείται και προσάπτει οτιδήποτε, εκτός από το ζήτημα της δικής της διαχείρισης, η οποία όμως είναι και το κύριο πρόβλημα!.
Ποιες είναι αυτές οι βασικές συμπεριφορές της κακοδιαχείρισης της Γερμανίας;
Η Γερμανία, εφόσον πραγματοποιεί πλεονάσματα, έπρεπε ν’ αποδέχεται άνοδο τιμών και συναφή απώλεια ανταγωνιστικότητος. Ωστόσο, με την διαχείριση που επιβάλλει στο Νότο, βρίσκει τρόπο να διατηρεί σχετικά χαμηλή την ισοτιμία του ευρώ, ανταγωνιστικές τις τιμές της και συνεπώς διαιώνιση των πλεονασμάτων της, χωρίς διορθωτική κίνηση από μέρους της.
Η διοργάνωση της ύφεσης και της συντριβής του Νότου ενισχύει την ανταγωνιστικότητα των γερμανικών προϊόντων. Αυτή η πρακτική δεν είναι θεμιτή στη διεθνή οικονομία, αλλά ακόμη λιγότερο στην υποθετική σχέση μεταξύ εταίρων στο αυτό νόμισμα. Η κρίση στον Νότο λειτουργεί ως ρυθμιστής της ανταγωνιστικότητος του Βορρά. Όσο πιο πολύ βουλιάζει ο Νότος τόσο περισσότερο διατηρείται η ανταγωνιστικότητα του Βορρά.
Φυσικά, αυτή η επιλογή δεν έχει ορατότητα και μέλλον. Αποτελεί μπούμερανγκ για τους εμπνευστές της. Όταν όλοι οι εταίροι θα έχουν γονατίσει, τότε θα έλθει και η σειρά όσων σήμερα επωφελούνται.
Ήδη η Γερμανία εγκαθίσταται σε ύφεση. Πολλαπλασιάζονται οι απεργίες των εργαζομένων σε όλους τους τομείς και τους κλάδους.
Και τί εκτιμάτε για το μέλλον;
Το μέλλον του ευρώ είναι αβέβαιο και σκοτεινό, ενόσω δεν αλλάζει πολιτική η Γερμανία.
Και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο πρόβλημα; Είναι λύση για την Κύπρο –για παράδειγμα- η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Εφόσον η Γερμανία υπονομεύει την Ευρώπη, δεν έχει νόημα η συζήτηση για την μεμονωμένη αποχώρηση μιας χώρας, γιατί έτσι η υπεύθυνη αφήνεται ατιμώρητη. Αυτό που όλοι θέλουν είναι να λειτουργήσει κανονικά η Ευρώπη και για να γίνει αυτό χρειάζεται να πιεστεί και να υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική η Γερμανία.
Εάν κάθε θύμα της Γερμανίας αποσύρεται από το ευρώ και την ΕΕ, έτσι θα αποδυναμώνεται το μέτωπο εναντίον της Γερμανίας μέσα την Ευρώπη. Πρέπει να γίνει κάτι, αλλά με πολλές χώρες μαζί. Να συνασπιστούν και να δώσουν ένα τελεσίγραφο στη Γερμανία. Να της πουν, ή αλλάζεις ή τα σπάμε! Η πολιτική της λιτότητας, της ύφεσης, της ανεργίας, της φτωχοποίησης και της κοινωνικής καταστροφής δεν ωφελούν κανέναν!
Και ανασφάλεια και αναξιοπιστία, και φασιστικές πρακτικές, και τόσα άλλα…
Η Ευρώπη είναι η πιο καταποντισμένη περιοχή του κόσμου σήμερα. Στις άλλες περιοχές, στην Αμερική, στην Κίνα, στη Βραζιλία, στον υπόλοιπο κόσμο δεν υπάρχει τέτοια ύφεση, εκτός από αυτήν που διαχέεται από την Ευρώπη. Το σύστημα της λιτότητας είναι καταστροφικό όχι μόνο για τις χώρες της Ευρώπης, αλλά και όλες τις άλλες περιοχές του κόσμου που συναλλάσσονται μαζί της.
Η Γερμανία σήμερα με τις επιλογές εγκαθίσταται σε εχθρική σχέση με τους λαούς της Ευρώπης και με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οδηγούμαστε σε όξυνση της διεθνούς αντιπαλότητας και σε σύγκρουση! Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο, με άγνωστη τελική κατάληξη.
Εσείς τι πιστεύετε ότι θα ‘πρεπε να κάνει η Κύπρος;
Η Γερμανία εκδηλώνει συμπεριφορά που δεν υπολογίζει τους άλλους. Εάν η Κύπρος έχει προβλήματα, όπως με το ρώσικο χρήμα, τη χαμηλή φορολογία, τις οφσόρ εταιρείες, κλπ., πρέπει να καθίσουν να τα συζητήσουν και να τα λύσουν συνεταιρικά, και όχι με απειλές και εκβιασμούς!
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με την Κύπρο, αλλά αυτά δεν αντιμετωπίζονται με την μέθοδο της κατεδάφισης!
Δεν βάζεις φωτιά στην παράγκα να την κάψεις για να διορθωθούν τα προβλήματα της! Με πρόσχημα την τιμωρία του ρωσικού μαύρου χρήματος, τιμωρείται σήμερα ένας λαός και την ευθύνη για αυτό φέρουν οι επιλογές της Γερμανίας και των δορυφόρων της.
Θα μπορούσαν να ελέγξουν τους καταθέτες;
Να τιμωρηθούν οι αεριτζήδες –ας υποθέσουμε- αλλά μόνον αυτοί, ενώ σήμερα με τα μέτρα οδοστρωτήρα τιμωρείται ολόκληρο το νησί!
Η ίδια έρευνα που ανέφερα παραπάνω, έδειξε, ότι το 40,4% των Ελλήνων είναι υπέρ του να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, και 45% κατά του ευρώ.
Δεν είναι πολλοί. Στην Κύπρο είναι υπέρ της αποχώρησης από το ευρώ κατά 80%! Όμως, αυτό το βρίσκω εκβιαστικό και συναισθηματικό.
Παρόλα όσα έχει υποστεί η Ελλάδα, η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν ζητούν την διάλυση ούτε την αποχώρηση, αλλά καταδικάζουν την ακολουθούμενη πολιτική.
Ακόμη και τώρα, αν γίνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα, δύσκολα κερδίζει το όχι στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί όμως σύντομα με την επιτάχυνση προς το χειρότερο, η κοινή γνώμη να στραφεί προς πιο ριζοσπαστικές επιλογές. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν επιτυχία του ευρώ, αλλά σαφής αποτυχία του.
