Μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω, μα πίσω δεν γυρίζω

 

Πιτσιρίκο, έψαχνα καιρό τώρα να βρω μιαν απάντηση για όλους αυτούς που επενδύουν στο φόβο και την καλύτερη μου την έδωσε ο Γιάννης Αγγελάκας:
 

Μου λέν” αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ, / στα όριά του μοναχά να γυροφέρνω /  και πως ο κόσμος είν’ ανήμερο θεριό /  κι όταν δαγκώνει, εγώ καλά είναι να σωπαίνω

 

Μου λέν”, αν φύγω πιο ψηλά, θα ζαλιστώ /  καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι /  και πως, αν θέλω περισσότερα να δω, / σ’ ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι / Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ, / μου λέν” να πάω κρυφά κάπου να κλάψω και να θυμάμαι, /πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός, / πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω

 

Μα εγώ μ’ ένα άγριο περήφανο χορό /  σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω / Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ…

   

Σε καλημερίζω με ένα σύνθημα που είχα δει στην Αθήνα το υπέροχο διήμερο 28-29/6/2011, μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω μα πίσω δε γυρίζω…
Γιάννης

(Αγαπητέ Γιάννη, μπροστά είναι ο θάνατος. Για όλους μας. Το θέμα είναι αν, μέχρι να ηττηθούμε οριστικά και σωπάσουμε για πάντα, θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια ή με το χέρι απλωμένο. Εγώ λέω να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Γιατί δεύτερη ζωή δεν έχει. Καλημέρα. Να είσαι καλά.)

pitsirikos.net