Ποιες είναι οι μεγαλύτερες αποκαλύψεις που έκαναν τα WikiLeaks στο διάστημα από τον Δεκέμβριο του 2006 έως τον Ιανουάριο του 2019
Γιώργος Αλλαμανής
Με ένα ματωμένο αλλά ακόμη καλά κρυμμένο μυστικό ξεκίνησε η δράση των WikiLeaks τον Δεκέμβριο του 2006. Ανήρτησαν στον ολοκαίνουργιο τότε ιστότοπό τους ένα έγγραφο στα αραβικά που έφερε την υπογραφή του πανίσχυρου σεΐχη Χασάν Νταχίρ Αουεΐς.
Ηταν ο ηγέτης της σούρας, του πολιτικού και θρησκευτικού συμβουλίου της Σομαλίας. Στο όνομα του Αλλάχ ένας ισλαμιστής σεΐχης διέταζε την εκτέλεση αξιωματούχων του θεοκρατικού καθεστώτος. Εσωτερικών εχθρών. Αντιπάλων σε έναν ανηλεή πόλεμο φατριών που μαινόταν στο παρασκήνιο. Η αυθεντικότητα του εγγράφου ούτε διαψεύστηκε ούτε επαληθεύτηκε ποτέ. Πολύ γρήγορα ο σάλος από την παγκόσμια φήμη των WiikLeaks κάλυψε τέτοιες «λεπτομέρειες».
Τον Ιανουάριο του 2008 η ελβετική τράπεζα Julius Baer ζήτησε και πέτυχε το προσωρινό κλείσιμο του ιστότοπου έπειτα από ενοχλητικές αναρτήσεις για παράνομες δραστηριότητες του υποκαταστήματος στις Νήσους Κέιμαν, τον φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής. Βρέθηκε όμως ένας Αμερικανός δικαστής, ο Τζέφρι Γουάιτ, ο οποίος στις 29 Φεβρουαρίου 2008 εξέδωσε ιστορική απόφαση με την οποία δικαιώνει τα WikiLeaks επικαλούμενος τις ελευθερίες που προασπίζεται η πρώτη τροπολογία του συντάγματος των ΗΠΑ.
Ο μυστικός οργανισμός λειτουργίας και απονομής της κατ’ ευφημισμόν δικαιοσύνης στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο ήταν μία από τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις. Ξεσκέπασε τη δικανική μαύρη τρύπα που έστησαν οι υπερσυντηρητικοί ιέρακες της Ουάσινγκτον για να εξοντώσουν όποιον ήταν ή τους έμοιαζε για τζιχαντιστής μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη. Αποδείχτηκε ότι γινόταν συστηματική προσπάθεια για να μην ανακατευτεί στην κράτηση ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, ότι ακόμη και έφηβοι 15 ετών κρατούνταν χωρίς καμία νομιμοποίηση, ότι επιβάλλονταν απάνθρωπες συνθήκες απομόνωσης για να γίνουν κάποιοι «συνεργάσιμοι».
ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ, ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ
Στις 24 Μαρτίου 2008 τα WikiLeaks ανήρτησαν 35 μη λογοκριμένα βίντεο από το Θιβέτ τα οποία κατέγραφαν σκηνές αστυνομικής καταστολής με θύματα ειρηνικούς διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την προσάρτηση της περιοχής στην Κίνα. Η αντίδραση των κόκκινων καπιταλιστών του Πεκίνου υπήρξε άμεση: από τότε μέχρι σήμερα καμία μηχανή αναζήτησης στην Κίνα δεν εντοπίζει τον ιστότοπο. Αφού πρώτα αναρτήθηκε για λίγο και μετά «κατέβηκε» σε περιθωριακό μπλογκ, στις 18 Νοεμβρίου 2008 τα WikiLeaks ανήρτησαν φαρδιά πλατιά τη λίστα με όλα τα μέλη του μεταφασιστικού Βρετανικού Εθνικού Κόμματος, του διαβόητου BNP. Ανάμεσα σε περίπου 13.500 ονόματα, με διευθύνσεις, τηλέφωνα, ηλικίες και επαγγέλματα, φιγουράριζαν εν ενεργεία αστυνομικοί, παπάδες και εκπαιδευτικοί.
Από τον Μάιο του 2009 τα WikiLeaks δημοσιεύουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα εκθέσεις συμπερασμάτων από τις συνεδριάσεις της διαβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, στην οποία συναντώνται εκπρόσωποι της πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζιτικής ελίτ της Δύσης χωρίς να τηρούνται πρακτικά. Ενα έγγραφο συνοψίζει την ιστορία της λέσχης, ενώ οι εκθέσεις συμπερασμάτων αφορούν τις χρονιές 1955- 1958, 1960, 1962, 1963 και 1980.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν υποστεί ισχυρότατο πλήγμα από διάφορες αποκαλύψεις. Η «καλή αρχή» έγινε στις 25 Νοεμβρίου 2009 με έναν ποταμό από 520.000 αποσπάσματα μηνυμάτων. Ηταν τμήματα της αγωνιώδους και εν θερμώ επικοινωνίας στην πυραμίδα του κρατικού μηχανισμού των ΗΠΑ την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου. Στρατιωτικοί, αστυνομικοί, πυροσβέστες, πληρώματα ασθενοφόρων και άλλοι σε ένα μοναδικό ντοκουμέντο μιας Αμερικής που μόλις έχει δεχτεί μαζική τρομοκρατική επίθεση.
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΓΔΑΤΗ
Τίποτε όμως δεν έκανε μεγαλύτερη εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια από το βίντεο που αναρτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010 και καταγράφει ένα ξεκάθαρο έγκλημα πολέμου από την κάμερα πολεμικού ελικοπτέρου των ΗΠΑ. Τρία χρόνια πριν, στις 12 Ιουλίου 2007, το πλήρωμα του ελικοπτέρου άνοιξε πυρ σε ό,τι κινούνταν στον δρόμο. Σκότωσε τουλάχιστον δώδεκα ανθρώπους, μεταξύ των οποίων δύο συνεργάτες του πρακτορείου Reuters. Οι θύτες πίστεψαν ότι μετέφεραν οπλισμό, ενώ επρόκειτο για κάμερες και άλλο τηλεοπτικό εξοπλισμό. «Είναι δικό τους λάθος να φέρνουν παιδιά σε μάχη» ακούγεται να λέει ένας από τους χειριστές, έχοντας μόλις τραυματίσει σοβαρά δύο παιδιά. Οι συνομιλίες και η αίσθηση ότι ο θάνατος είναι «μέρος της δουλειάς» είτε πρόκειται για μαχητές είτε για αμάχους έκαναν τεράστια εντύπωση στη διεθνή κοινή γνώμη.
Μετά ήρθε η Τσέλσι Μάνινγκ. Μόλις 22 ετών τότε, άντρας ακόμη με το όνομα Μπράντλεϊ Μάνινγκ, συνελήφθη ως υπεύθυνη για τη διαρροή του επίμαχου βίντεο. Κρατήθηκε, δικάστηκε, αποφυλακίστηκε τον Ιανουάριο του 2017 και από τον Μάρτιο του 2019 είναι ξανά προφυλακισμένη γιατί παραχώρησε στα WikiLeaks συνολικά περίπου 750.000 έγγραφα κάθε διαβάθμισης. Η Μάνινγκ ήταν αναλύτρια του Πενταγώνου και σήμερα είναι πολιτική ακτιβίστρια.
Τον Οκτώβριο του 2010 ένα νέο τσουνάμι ψηφιοποιημένων εγγράφων πλημμύρισε το διαδίκτυο. Περίπου 400.000 ντοκουμέντα που συνδέονταν με την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κατέγραφαν τις επιχειρήσεις, τις κρίσεις, τη δράση και την αντίληψη των εισβολέων. Εδειχναν πόσο κυνικά και υπολογιστικά οι αμερικανικές κυβερνήσεις έθαβαν κάθε πληροφορία για βασανιστήρια κρατουμένων μετά την κατάληψη της χώρας το 2003, σε κολαστήρια όπως οι φυλακές του Αμπού Γκράιμπ.
Λίγο αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου 2010, ήρθε η σειρά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα από την επικοινωνία των πρεσβειών των ΗΠΑ με το κέντρο στην Ουάσινγκτον είδαν το φως της δημοσιότητας. Είχε ήδη γίνει φανερό ότι τα WikiLeaks αντιμετώπιζαν ένα μπαράζ αρνήσεως παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών, ενορχηστρωμένο από τις άκρως θορυβημένες κυβερνήσεις.
Η λύση που έδωσε η ομάδα του Τζούλιαν Ασάνζ ήταν απλή και σχετικά αποτελεσματική: έβαλε στο παιχνίδι έγκυρα μέσα ενημέρωσης. Η ισπανική εφημερίδα «El Pais», η γαλλική «Le Monde», η βρετανική «Guardian», το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» και οι «New York Times» δέχτηκαν να πάρουν από ένα κομμάτι της τεράστιας πίτας των πληροφοριών. Εστησαν ομάδες δημοσιογράφων για την επεξεργασία και την τεκμηρίωσή του, προσδίδοντας για πρώτη φορά τόσο μεγάλο κύρος στον αποκαλυπτικό ιστότοπο. Ειδικά οι «New York Times» έκαναν αίσθηση δημοσιεύοντας άκρως απόρρητη εντολή της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον προς Αμερικανούς διπλωμάτες να υποκλέψουν αριθμούς πιστωτικών καρτών και άλλα προσωπικά δεδομένα μελών ξένων αποστολών στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, από τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Ρωσία και την Κίνα. Δηλαδή το ένα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι ΗΠΑ, κατασκόπευε τα άλλα τέσσερα μόνιμα μέλη.
ΜΙΖΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Στις 5 Ιουλίου 2012, κι ενώ ο εμφύλιος στη Συρία έχει αρχίσει να μαίνεται ανεξέλεγκτος, τα WikiLeaks ξεκινούν τη σταδιακή ανάρτηση περίπου δύο εκατομμυρίων εγγράφων (χρονολογημένων από τον Αύγουστο του 2006 έως τον Μάρτιο του 2012), κυρίως ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μεταξύ συριακών κυβερνητικών και δημόσιων υπηρεσιών, πολιτικών προσώπων και συναλλασσόμενων με το καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ.
Δύο χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 2014, ο ιστότοπος φωτίζει τη μυστική απόφαση της κυβέρνησης της Αυστραλίας να χρησιμοποιήσει την κεντρική τράπεζα της χώρας για να δωροδοκεί πολιτικούς κρατών στην ευρύτερη περιοχή του νότιου Ειρηνικού. Μίζες εκατομμυρίων δολαρίων κατέληγαν σε «φιλικούς» τραπεζικούς λογαριασμούς, ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας Βικτόρια έπειτα από συνεδρίαση κεκλεισμένων των θυρών έδωσε εντολή «να απαγορευτεί οποιαδήποτε σχετική δημοσίευση ονομάτων, για να μην εκτεθούν ηγέτες και προσωπικότητες από την Ινδονησία, το Βιετνάμ, τη Μαλαισία και την Αυστραλία».
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος που συγκλόνισε την Τουρκία στις 15 Ιουλίου 2016, προσφέροντας στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη δυνατότητα να κλιμακώσει την επίδειξη αυταρχισμού εναντίον ορατών και αόρατων εχθρών του, τα WikiLeaks δημοσίευσαν μεγάλο αριθμό εσωτερικής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στελεχών και οργανώσεων του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Tα e-mails φανέρωναν πόσο μεθοδικά είχε οργανωθεί το πογκρόμ διώξεων που ξεκίνησε αμέσως μετά την απόπειρα, με τη γνωστή δαιμονοποίηση του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.
Τα τελευταία χρόνια, με δεδομένη την αναγκαστική αδράνεια του Τζούλιαν Ασάνζ, οι δημοσιεύσεις όλο και λιγοστεύουν. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2018 δημοσιεύτηκε μια σειρά εγγράφων για τη διαφθορά ως εργαλείο των πολεμικών βιομηχανιών της Γαλλίας, της Γερμανίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, με φόντο τον ακήρυχτο πόλεμο σουνιτών (με την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας) και σιιτών (με την υποστήριξη του Ιράν) στην πολύπαθη Υεμένη.
ΣΗΜΕΡΑ: ΕΝΑΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΒΑΛΤΟΣ…
Αν σήμερα μπει κανείς στο σάιτ των άλλοτε ένδοξων (και όχι αδίκως…) WikiLeaks, θα δει μια εικόνα σχεδόν στατική. Ενας διαδικτυακός βάλτος.
Η τελευταία ανάρτηση φέρει ημερομηνία 30 Ιανουαρίου 2019. Πρόκειται για εσωτερική αλληλογραφία του Βατικανού με αντικείμενο το θεωρητικό και πρακτικό στάτους του τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας το οποίο ιδρύθηκε από σταυροφόρους το μακρινό 1099 μ.Χ. Ο πάπας Φραγκίσκος φέρεται δυσαρεστημένος από τη δράση σημερινών «ιπποτών», ενώ «αποκαλύπτεται» ότι στηρίζουν ανθρωπιστικές αποστολές στην Αφρική που μοιράζουν και προφυλακτικά, παραβιάζοντας τις αντιλήψεις συντηρητικών καθολικών.
Οι καιροί που κάθε νέα ανάρτηση έστελνε ηλεκτρικό ρεύμα στις καρέκλες των επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνώντων μοιάζει να ανήκει στο παρελθόν.
* Hot Doc #182, «Μάρτυρες στο όνομα του κοινού καλού», 30/6/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου