Τασος Παππας
Μέχρι τις ευρωεκλογές κάθε φορά που κάποιος/α από την αντιπολίτευση, τα συνδικάτα, τις συλλογικότητες, ασκούσε κριτική στις επιλογές της κυβέρνησης, εισέπραττε σχόλια του τύπου «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» (παλιό σχήμα ΠΑΣΟΚικής προέλευσης), «δεν υπάρχει εναλλακτική», «αυτά που λέτε... δεν γίνονται», «η διαμαρτυρία είναι η δεύτερη φύση σας», «το πρόγραμμά μας είναι κοστολογημένο, αυτό που προτείνετε είναι εκτός τόπου και χρόνου»· κι αν δεν έβγαζε τον σκασμό, δεν ζητούσε συγγνώμη για το θράσος του/της, είτε ο πρωθυπουργός είτε οι υπουργοί σαν φουσκωμένοι διάνοι έριχναν στην κυκλοφορία το αποστομωτικό επιχείρημα «κερδίσαμε άνετα τις εκλογές, οι πολίτες μάς εμπιστεύτηκαν, πήραμε το σαράντα και κάτι τοις εκατό στις κάλπες, οπότε στη γωνιά σας». Η συζήτηση τελείωνε εκεί από την πλευρά της κάστας που διοικεί τη χώρα και, αν το θέμα έμπαινε ξανά στο προσκήνιο με αφορμή κάποιο γεγονός, το μέγαρο Μαξίμου και τα ευθυγραμμισμένα μέσα ενημέρωσης επανέρχονταν με τα ίδια ζαβλακωμένα επιχειρήματα.
Στην περίπτωση που πολίτες επέμεναν να διαμαρτύρονται, οι μηχανισμοί του καθεστώτος κατηγορούσαν τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και τις οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς για στημένες κινητοποιήσεις και αμετροεπή σεχταρισμό λέγοντας ότι δεν έχουν ακροατήριο γιατί οι συνετοί και φιλήσυχοι πολίτες δεν στηρίζουν την εξτρεμιστική τακτική τους. Για κάθε πρόβλημα που παρουσιαζόταν είχαν και μια εύκολη απάντηση. Για τις φωτιές και τις πλημμύρες φταίνε οι παθογένειες του ελληνικού κράτους, τα πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα, η κλιματική κρίση γενικώς και αορίστως και, φυσικά, εστίαζαν την κριτική τους στην ατομική ευθύνη, καταγγέλλοντας τους ασυνείδητους που δεν πήραν μέτρα για να αυτοπροστατευθούν.
Διακήρυτταν σε όλους τους τόνους ότι η κυβέρνηση έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της, θύμιζαν τις καταστροφές άλλων εποχών με άλλες κυβερνήσεις, κυρίως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, μοίραζαν υποσχέσεις με τον σωρό, έταζαν γρήγορη αποκατάσταση των περιοχών που επλήγησαν· κι αν η διαδικασία σκόνταφτε, μιλούσαν για το τέρας της γραφειοκρατίας που βάζει εμπόδια, αλλά θα το τσακίσουν. Με λίγα λόγια, συμπεριφέρονταν σαν να μην κυβερνούσαν αυτοί. Το ίδιο καλαμπούρι και με την ακρίβεια. Οι τιμές στα ύψη, ο πληθωρισμός επίμονος και η κυβέρνηση χρέωνε την ευθύνη στον Πούτιν επειδή μπούκαρε στην Ουκρανία και ανέτρεψε τις παγκόσμιες οικονομικές ισορροπίες. Οι άλλες χώρες αντιδρούσαν και περιόριζαν τις συνέπειες· η δική μας όμως δεν άλλαζε την τεμπέλικη φιλοσοφία της: «το θέμα μάς ξεπερνά, είναι εισαγόμενο, κάντε υπομονή» και ταυτοχρόνως κατασκεύαζε στοιχεία που έδειχναν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις της μάχης κατά της ακρίβειας, ενώ ήταν πιο κάτω και από τον πάτο.
Για αρκετό διάστημα οι πολίτες κατάπιναν αμάσητες τις φαιδρές δικαιολογίες του μεγάρου Μαξίμου και των... ανιδιοτελών μέσων ενημέρωσης και ψήφιζαν το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας αφού δεν έβλεπαν φως από αλλού. Λες και αδημονούσαν να υποδουλωθούν. Τα πρησμένα «εγώ» των δοκησίσοφων επιτελικών στελεχών του καθεστώτος έφαγαν τον πρώτο μπάτσο στις ευρωεκλογές. (Προσοχή για να μη βρω τον μπελά μου από τον νέο... νόμο Πλεύρη, χρησιμοποιώ τη λέξη «μπάτσος» με τη σημασία του χαστουκιού). Τσαλακώθηκε ο ναρκισσισμός τους. Οι αυτοχειροτονημένοι σωτήρες που ήταν ταμπουρωμένοι στην αλαζονεία τους τρόμαξαν όταν είδαν το 28%. Θα περίμενε κανείς ότι θα έβαζαν μυαλό, ότι θα συζητούσαν μεταξύ τους εξαντλητικά για να εντοπίσουν τις αιτίες της εκλογικής καθίζησης και ότι θα έπαιρναν πρωτοβουλίες. Αυτοί όμως τον χαβά τους. Δεν φταίνε οι πολιτικές μας, φταίει ο αργός ρυθμός που τις εφαρμόζουμε – και σιχτιρίζουν τους αντιπάλους τους επειδή πριμοδοτούν τη δυσαρέσκεια του κόσμου με τοξικό λόγο. Και έτσι ήρθαν τα γιούχα στον πρωθυπουργό και στους υπουργούς. Κάτι μου λέει ότι θα έχουμε συνέχεια.
Ανάγωγα
Politico: Η επιλογή Τζιτζικώστα για τη θέση επιτρόπου σηματοδοτεί «στροφή επί δεξιά». Ενώ μέχρι τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγαινε πολύ αριστερά. Λέτε να θυμώσουν οι πρώην αριστεροί που τον πλαισιώνουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου