Βούλτεψη δίχως Σοφία

 

Κώστας Ρεσβάνης

 

Υπήρξαν μετά τη δικτατορία κυβερνητικοί εκπρόσωποι καλοί, μέτριοι και ανεπαρκείς. Το επιθετικό μοντέλο όμως που πλάσαρε ο Σίμος Κεδίκογλου, με τις ευλογίες προφανώς του Σαμαρά, και ακολούθησε σε χειρότερη εκδοχή η Σοφία Βούλτεψη, νομίζω πως ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Κοκορομαχίες σε σχεδόν καθημερινή βάση, κάτι σαν σκηνές στα σοκάκια της Νάπολης όπου ξεκατινιάζονται οι νοικοκυρές των απέναντι μπαλκονιών. Μόνο που εδώ το θέαμα προσφέρεται στα  τηλεοπτικά πρωινάδικα και σε κάθε είδους «πολιτικές» εκπομπές με ακατάληπτα επιχειρήματα και αγωνία για την «έξυπνη» ατάκα. Όλα αυτά μαζί με την πρόθυμη συμβολή των αντιπολιτευομένων ταλιμπάν που δημιουργούν το γνωστό αλαλούμ όπου κανένας δεν καταλαβαίνει κανέναν και όλοι μαζί φωνασκούν αμέριμνοι στο κατάστρωμα ενώ το πλοίο γέρνει επικίνδυνα.

Μόλις χθες η Σοφία Βούλτεψη μπλέχτηκε σε αντιδικίες με αφορμή τον ανεκδιήγητο δήμαρχο Χαλανδρίου που περιέλαβε στο ρεπερτόριο της παρέλασης τον ύμνο του ΕΑΜ. Ήταν θέμα που αφορούσε τη μεγάλη εικόνα της κυβερνητικής πολιτικής; Προφανώς όχι. Σημείωσα την πιο νωπή άνευ λόγου παρέμβαση, διότι ανθολόγιο αποτυχημένης πολιτικής αντιπαράθεσης και αντιαισθητικών χαρακτηρισμών αποτελούν κυρίως οι (μη) διάλογοι με κάποιους του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ, για θέματα που περιλαμβάνονται συχνά στη λίστα των παραπολιτικών. Απολαμβάνουμε αυτή την παράσταση μήνες τώρα από την πολυθρόνα. Εδώ, λοιπόν, είναι που η Βούλτεψη παρενδύεται και μετατρέπεται σε καρικατούρα της θεσμικής της θέσης. Αυτή η θέση όμως, όπως θα έπρεπε να γνωρίζει, εκπροσωπεί την κεντρική Κυβέρνηση συνολικά και όχι τη Νέα Δημοκρατία, ούτε φυσικά την ίδια.

Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών που περνάει την ώρα του καθημερινά με το θέαμα του κομματικού μας μπερντέ. Ωστόσο έχω την αίσθηση, καθώς αλλάζει σιγά-σιγά το πολιτικό και οικονομικό τοπίο, ότι αυξάνονται εκείνοι που θέλουν να ακούνε ψύχραιμες φωνές και στοιχειοθετημένες απόψεις, που δεν τους αρκούν οι αλαλαγμοί. Αλλά και έτσι να μην είναι, υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι, έτοιμοι να μπουν στην αρένα, λ.χ. ο Άδωνις, ο Ντινόπουλος, ο Σκουρλέτης, ο Στρατούλης, ο Κουίκ… Χρειάζεται όμως να μετέχει σ’ αυτό το Θέατρο Σκιών και η εκπρόσωπος της Κυβέρνησης;

Η Βούλτεψη με την παλιά ιδιότητα της δημοσιογράφου έχει επισκεφθεί πολλές χώρες του πολιτισμένου κόσμου και γνωρίζει ξένες γλώσσες. Θα έχει δει επομένως ότι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι  δεν συναγωνίζονται σε τσιρίδες και αμετροεπείς εκφράσεις τον κάθε πικραμένο – αντίθετα. Μοιράζουν επισήμως στα ΜΜΕ ανακοινώσεις που καλύπτουν τα θέματα της επικαιρότητας και σε εξαιρετικές περιπτώσεις καλούν συνεντεύξεις Τύπου, δημοσιοποιούν τις θέσεις της κυβέρνησης και απαντούν σε όλες τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων με σοβαρότητα που δεν αποκλείει το χιούμορ, λένε λίγα λόγια και δίνουν πολλά στοιχεία. Δείχνουν στους πολίτες την αίσθηση ενός κυβερνητικού σχηματισμού που πιθανόν να μην έχει πάντα δίκιο αλλά δεν μοιάζει με πανικόβλητο κοπάδι. Με άλλα λόγια η συμπολίτευση πρώτη (πρέπει να) βάζει ψηλά τον πήχη της πολιτικής κανονικότητας.
Υπάρχουν, βεβαίως, και κάποιοι με περισσότερα γαλόνια από τη Βούλτεψη. Αυτοί που αποτελούν το εντελώς αποτυχημένο, κατά τη γνώμη μου, επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η εκπρόσωπος εκουσίως αυτοεξευτελίζεται, εκτός αν πιστεύουν και αυτή και εκείνοι πως έτσι βγαίνουν κερδισμένοι. Αλλά αν σκέφτονται με αυτό τον τρόπο κάνουν λάθος διότι με τη σημερινή τους εικόνα αυτοί περνούν πρώτοι κάτω από τον πήχη.

www.protagon.gr