του Ιωάννη Καβαλιώτη*Το κλείσανε λοιπόν το Λοιμωδών. Είχε λυσσάξει η πολιτική ηγεσία της εποχής, πιεζόμενη αφόρητα και από την πανεπιστημιακή ηγεσία.Οικονομικοί λόγοι. Έτσι ισχυρίστηκαν. Στα παρασκήνια, αλλά και φανερά μερικοί, τόνιζαν ότι το νοσοκομείο ήταν πρώτον ανασφαλές και δεύτερον υπολειτουργούσε. Πιο θρασείες δικαιολογίες δεν μπορούσαν να υπάρξουν. Τα στοιχεία λειτουργίας που λάμβανε συνεχώς η ΔΥΠΕ (και τώρα μιλάω για την παιδιατρική κλινική) έφταναν για να καταρριφθούν οι ισχυρισμοί. Απλά ήθελαν να μείνουν μόνοι τους οι άνθρωποι.
Το κλείσανε λοιπόν. Αγνοώντας οποιαδήποτε κοινωνική προσφορά. Αγνοώντας τις χιλιάδες παιδιά που εξυπηρετούντο κάθε χρόνο. Χωρίς διάκριση.
Που πήγαν τα παιδιά αυτά; Διασκορπίστηκαν. Και ορισμένα δεν τολμούν να πλησιάσουν τις πύλες της επιστήμης.
- Ε δεν θα νοσηλεύουμε και γυφτάκια.
Αυτό ακούστηκε από επίσημα χείλη, τόσο δημοσίως όσο και κατ' ιδίαν. Ναι, από ανθρώπους που κατά γενική ομολογία σπανίως βάζουν ακουστικά στο αυτί τους.
Το κλείσανε λοιπόν. Και δεν πήγε κανείς από τη διοικούσα αρχή να χαιρετήσει τους υπαλλήλους και να τους πει ένα ευχαριστώ. Δεν τολμούσανε φυσικά.
Και τι έγινε έκτοτε; Κατορθώθηκε κάποια οικονομία; Είναι αστείο. Πιο πολλά έξοδα δημιουργήθηκαν. Δεν απολύθηκε κανείς. Που είναι η οικονομία; Οι γιατροί διασκορπίστηκαν. Νέες συνθήκες εργασίας. Το νοσηλευτικό προσωπικό επίσης. Άλλες καταστάσεις, αναταραχή στον τρόπο εργασίας και διαβίωσης. Πολλές φορές μη αποδοχή από το νέο περιβάλλον, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το χειρότερο; Μόλις έκλεισε το Λοιμωδών, διορίστηκε στο νοσοκομείο (το κλειστό, το καταργημένο) ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ. Ναι, υπάρχει διοικητής μαζί με άλλους 4 υπαλλήλους (παλαιοί του νοσοκομείου αυτοί). Διοικητής που πληρώνεται αδρά σε τέτοιες εποχές. Για να κάνει άραγε τι;
- Για να οργανώσω τη μετεξέλιξη του Λοιμωδών, απάντησε σε σχετική ερώτηση.
- Γιαυτό με διόρισε ο κ. Υπουργός (Άδωνις ).
Μετεξέλιξη φυσικά δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Φάνηκε όμως η γύμνια του κράτους μας. Που αφού σκόρπισε μερικά έπιπλα και άλλο υλικό κατά το κλείσιμο του νοσοκομείου, το άφησε στην τύχη του με έναν διοικητή που περιμένει τη μετεξέλιξη. Και ώσπου να 'ρθει αυτή, το νοσοκομείο ρημάζει. Κάθε τόσο χάνονται (για να μην πω κλέβονται) πράγματα από το νοσοκομείο. Ό,τι βρει χρήσιμο ο κάθε περαστικός. Οθόνες, υπολογιστές, καλώδια (τι τα θέλουν άραγε τα καλώδια;) κλπ. Σε λίγο θα ξεσηκώσουν και τα πανέμορφα πλακάκια-ψηφιδωτά της αρχοντικής σκάλας που οδηγεί στον άνω όροφο.
Κατά τα άλλα έχουμε οικονομία κλίμακας! Ο πολίτης πληρώνει αδρά τις ενέργειες και τα λάθη των πολιτικών με την ευρεία έννοια του όρου. Οι πάσης φύσεως διοικούντες και "πολιτικοί" πότε θα πληρώσουν τα δικά τους αλλεπάλληλα λάθη;
Είναι ντροπή η κατάληξη αυτή του πιο ιστορικού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης. Είναι ντροπή να το κατακλέβουν. Και είναι ντροπή να χαθεί αυτό το διατηρητέο κτίριο.
Ας κάνει κάτι ο κ. Διοικητής, ώσπου να έρθει η περίφημη μετεξέλιξη!
*Ο Ιωάννης Καβαλιώτης είναι Παιδίατρος-Λοιμωξιολόγος, τέως Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου