Έρχομαι από την εποχή του σκοταδισμού και της παρακμής…
Τα ρούχα μου κι η ψυχή μου κουρελιασμένα , τα παιδιά μου νηστικά εξαθλιωμένα.
Oι άνθρωποι που αγάπησα αυτόχειρες – θύματα στο βωμό της ευφορίας των ολίγων .
Η γη μου ξερή αργοπεθαίνει -άχρηστη να θρέψει τα πεινασμένα στόματα που καρτερούν το ξεροκόμματο .
Ο ουρανός πενθεί την παρακμή των ανθρώπων .
Αλήθεια πως έφτασα ως εδώ ….Πως το όνειρο έγινε εφιάλτης ;;
Οι τράπεζες ασφαλών
καταθέσεων στα όνειρα μου φαλίρισαν και βρέθηκα προδομένος
εξαθλιωμένος να πορεύομαι τώρα σε ένα κόσμο χωρίς όνειρα κι ελπίδα.
Μαζί με τα δικά μου χάθηκαν
και τα χιλιάδες άλλα που ήταν η κληρονομία μου –όνειρα ανθρώπων με
αιματοβαμμένα πρόσωπα , κουρελιασμένοι , μπαρουτοκαπνισμένοι για
μια ιδέα που μελλόταν να γίνει σχηματικά κι αληθινά η φυλακή μας .
Δε βρίσκω τη πόρτα για την εποχή του Διαφωτισμού και της αναγέννησης …
Τι να φταίει άραγε ;;
Μήπως η εποχή που ο άνθρωπος και
οι πραγματικές του ανάγκες θα είναι στο επίκεντρο κι όχι το κέρδος
των κερδοσκόπων είναι μακριά ;;
Μήπως το λιγοστό φως που διαφαινόταν – κάποιοι πρώην σύντροφοι μπήκαν μπροστά του και το σκίασαν ;
Μήπως εκείνοι που μέχρι χθες με
τρέφανε με όνειρα για μια άλλη ζωή –μια ζωή δικαίου για μια
δικαιότερη κοινωνία ανθρώπων – σήμερα , μου κλέβουν το όραμα μπροστά
από τα μάτια μου αφήνοντας με ξανά στο ξερό κι άνυδρο τοπίο που κάποιοι
εσκεμμένα δημιούργησαν ;
Αλήθεια… Οικειοποιηθήκαμε το
σκοτάδι -έγινε δεύτερη φύση μας – κι απαρνηθήκαμε το φως –το φως εκείνο
που θα μας λύτρωνε από τα συντρίμμια του παρελθόντος ;;
[Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησης το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.…..
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. Καβάφης
Μικρέ Οδυσσέα .. . Ήρθε η ώρα
να αφήσεις ξανά την Ιθάκη σου -τη κατεστραμμένη για άλλη μια φορά
Ιθάκη ,από τους Μνηστήρες των ξένων και ντόπιων συμφερόντων και
να αναζητήσεις τα υλικά εκείνα για να κτίσεις τη λευτεριά σου σε
ένα ταξίδι στη γνώση και στον ανθρωπισμό …
Ηρακλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου