Βab el-Mandeb, η Γάζα και η γεωπολιτική του πολέμου

Η κατανόηση των στόχων των εχθρικών έργων μας βοηθά να αντιληφθούμε καλύτερα τη στρατηγική σημασία των μαχών της Γάζας και του Bab el-Mandeb. 

Mowafatt Mohadin

Η γεωπολιτική είναι ένας επιστημονικός τομέας που άνθισε στη Γερμανία στα τέλη του 19ου αιώνα, κυρίως χάρη στον γερμανό γεωγράφο Friedrich Ratzel και τη θεωρία του Lebensraum1, ή αλλιώς τη θεωρία του ζωτικού χώρου (η θεωρία που δικαιολόγησε τον επεκτατισμό του γερμανικού κράτους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου). 
Το πεδίο αυτό αναπτύχθηκε στη συνέχεια από τον Βρετανό Halford Mackinder (τον δημιουργό της θεωρίας Heartland) και άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανού Nicholas Spykman, προτού ο εγκέφαλος του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού Zbigniew Brzeziński το αξιοποιήσει κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να εστιάσει στη ρωσική ενδοχώρα στο πλαίσιο του ευρασιατικού του σχεδίου. 
Η Αίγυπτος μπορεί επίσης να υπερηφανεύεται για ορισμένα σημαντικά ονόματα στον τομέα αυτό, όπως τον πρόεδρο Gamal Abdel Nasser, ο οποίος συνέδεσε την ιδέα του έθνους με εκείνη του ζωτικού χώρου, τον Gamal Hamdan, με το έργο του με τίτλο “Η προσωπικότητα της Αιγύπτου”, και τον Mohamed Hassanein Heikal, έναν από τους πιο γνωστούς εκδότες στον αραβικό κόσμο. 

Η αραβική και μουσουλμανική Ανατολή είναι, στην πραγματικότητα, ένας κόσμος της πολιτικής γεωγραφίας. 

Αφενός, λόγω της ευαίσθητης θέσης της στον εμπορικό χάρτη και των πολέμων που βίωσε κατά τη διάρκεια της ιστορίας, οι οποίοι επηρέασαν τους κοινωνικούς και ιδεολογικούς μετασχηματισμούς, τους τρόπους παραγωγής και τις εμπορικές και στρατιωτικές συμμαχίες – όλα τα θέματα που πραγματεύονται οι Victor Sahab και Samir Amin. 

Δεύτερον, λόγω των πολιτικών σχεδίων που αναπτύχθηκαν τον εικοστό αιώνα, όπως το παναραβικό σχέδιο για την ενοποίηση της Εύφορης Ημισελήνου και το σχέδιο της Μεγάλης Συρίας, μέχρι τα πρόσφατα σχέδια που συνδέονται με τον Πόλεμο των Λιμένων και τις ιστορικές διαδρομές, όπως οι Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού που ξεκίνησε η Κίνα (BRI) και το πρόσφατο σχέδιο για έναν οικονομικό διάδρομο με την ονομασία Ινδία-Μέση Ανατολή-Ευρώπη (IMEC) που θα συνέδεε την Ινδία με την Ευρώπη μέσω της κατεχόμενης Παλαιστίνης. 

Γι’ αυτό ο σημερινός πόλεμος απαιτεί μια ευρεία θεώρηση της αραβικής περιοχής, που να περιλαμβάνει τις δικές της αντιλήψεις και τα στρατηγικά της σχέδια, ιδίως όσον αφορά το τόξο Αιγύπτου-Συρίας-Ιράκ, στα εδάφη του οποίου γεννήθηκαν και εξαφανίστηκαν μεγάλα έθνη, ενώ παραμένουν στενά συνδεδεμένα με τη γεωγραφία και, συνεπώς, με χερσαίους και θαλάσσιους διαδρόμους- στην προκειμένη περίπτωση, το Bab el-Mandeb, τη Χάιφα, την Ασκέλον και τη Γάζα. 

Εξ ου και το σιωνιστικό και αποικιοκρατικό ενδιαφέρον για την παρεμπόδιση της διαμόρφωσης αυτού του περιφερειακού τόξου, είτε την εποχή του Mehmet Ali (1760-1849) είτε την εποχή του Gamal Abdel Nasser (1918-1970), μέσω των Συμφωνιών Sykes-Picot (1916) και της Διακήρυξης Balfour (1917) και, σήμερα, μέσω της δαιμονοποίησης κάθε προσπάθειας για συνοχή μεταξύ Συρίας και Ιράκ σύμφωνα με τη ρητορική του Άξονα της Αντίστασης. 

Αυτή η δαιμονοποίηση συνοδεύεται από υποκίνηση μίσους μέσω της αναγωγής της σε σιιτική ημισέληνο, ενώ μεταξύ άλλων αραβικών χωρών και της ισραηλινής κατοχικής οντότητας διαμορφώνεται μια «αβρααμική» ημισέληνος. 

Επιπλέον, αφήνοντας στην άκρη τα γνωστά γεγονότα και τις επιπτώσεις του έπους της Γάζας που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023 και ακολούθησε η βάρβαρη σιωνιστική επίθεση ενάντια στον άμαχο πληθυσμό, η μάχη των Χούτις της Υεμένης γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα και το Bab el-Mandeb, όπως και η μάχη της Γάζας, βρίσκεται στο επίκεντρο εχθρικών στρατηγικών που είναι επικίνδυνες για την περιοχή, όπως : 

• Το σχέδιο του Ισραήλ για τη διώρυγα Μπεν Γκουριόν, 
• Το σαουδαραβικό σχέδιο Neom, 
• Το σχέδιο μετατροπής του λιμανιού της Χάιφα σε κύριο λιμάνι της Μέσης Ανατολής. 

I. Η διώρυγα Μπεν Γκουριόν: μια ισραηλινή εναλλακτική λύση στη διώρυγα του Σουέζ Από την έναρξη λειτουργίας της η διώρυγα του Σουέζ το 1869 και τον αντίκτυπό της στις μεγάλες παγκόσμιες θαλάσσιες ανακατατάξεις όσον αφορά το εμπόριο, τους πολέμους και τις παρεμβάσεις, καθώς και τις επιπτώσεις της στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και τις χερσαίες οδούς της Βόρειας Ασίας, βρίσκεται στο επίκεντρο διαφόρων διεθνών στρατηγικών προσεγγίσεων. 

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ το 1917 ήταν μία από τις συνέπειές της. Διέπεται δε, από μια συμφωνία ναυτικού δικαίου: τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του 1888, η οποία εξακολουθεί να ισχύει. 

Παρά τις ειρηνευτικές συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ (που υπογράφηκαν το 1978 με τη μεσολάβηση του προέδρου Τζίμι Κάρτερ και ακολούθησε η υπογραφή της ισραηλινοαιγυπτιακής ειρηνευτικής συνθήκης το 1979), ο σιωνιστικός εχθρός δεν έπαψε ποτέ να φοβάται το συλλογικό αραβικό πνεύμα της ιστορικής Αιγύπτου, ιδίως τα προαναφερθέντα σχέδια που εμπνεύστηκαν ο Mehmet Ali και ο Gamal Abdel Nasser. 

Εξ ου και οι αδιάκοπες σιωνιστικές προσπάθειες για την κατασκευή μιας εναλλακτικής λύσης στη Διώρυγα του Σουέζ που θα συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα, τη Νεκρά Θάλασσα και τη Μεσόγειο Θάλασσα με χερσαίες οδούς, αγωγούς για τη μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου από τα κράτη του Κόλπου, καθώς και οικονομικές και τουριστικές υποδομές. 

Η διώρυγα Μπεν Γκουριόν θα συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα με τη Μεσόγειο και θα περιλαμβάνει τη Λωρίδα της Γάζας. 

Στην πραγματικότητα, τα πρώτα σχέδια για μια εναλλακτική λύση στη διώρυγα του Σουέζ προέκυψαν στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, δεκαετίες πριν από τη δημιουργία του Ισραήλ, με την ώθηση των σιωνιστικών κομμάτων ή ορισμένων κύκλων που επιθυμούσαν να μεταφέρουν τους Εβραίους στην Ανατολή. Ένα από τα παράδοξα είναι ότι η Αιγυπτιακή Εκστρατεία (1798-1801) υπό την ηγεσία του στρατηγού Βοναπάρτη, ο οποίος ανησυχούσε για τη δημόσια τάξη και το “εβραϊκό ζήτημα”, ενέπνευσε τον Γάλλο φιλόσοφο Σαρλ Φουριέ (1772- 1837), ο οποίος κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό, να εκπονήσει ένα τέτοιο σχέδιο και να εγκαταστήσει Ευρωπαίους Εβραίους στην περιοχή. 

Η ιδέα αυτή υιοθετήθηκε από τον Βρετανό ναύαρχο William Allen το 1855 σε ένα βιβλίο με τίτλο “Η Νεκρά Θάλασσα, ένας νέος δρόμος προς την Ινδία”, καθώς και από τον Γερμανό Paul Friedman, στον οποίο θα επιστρέψουμε αργότερα. 

Πέρασαν δεκαετίες προτού ο Theodor Herzl διατυπώσει τέτοιες ιδέες στο μυθιστόρημά του Altneuland, στο οποίο περιέγραφε το μελλοντικό εβραϊκό κράτος. Ιδέες που θα οδηγούσαν στο σημερινό σχέδιο, ιδιαίτερα μετά την ισραηλινο-γαλλο-βρετανική επίθεση κατά της Αιγύπτου το 1956, επί προεδρίας του Gamal Abdel Nasser μετά την εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ, 

Αναφέρθηκε και πάλι το 1963 σε ένα μυστικό αμερικανικό υπόμνημα που αποχαρακτηρίστηκε το 1996 (2), στη συνέχεια μετά τις ισραηλινοπαλαιστινιακές συμφωνίες του Όσλο (1993) και τις ισραηλινο-ιορδανικές συμφωνίες του Wadi Araba (1994), αλλά κυρίως σε μια ομιλία του Σιμόν Πέρες στην οικονομική σύνοδο κορυφής του Αμμάν το 1995, όπως και στο βιβλίο του με τίτλο “Η νέα Μέση Ανατολή”, και πολύ πρόσφατα σε ένα άρθρο της Charlotte Dennett που δημοσιεύθηκε από το CounterPunch3 και την ιορδανική εφημερίδα Al-Ghad την 1η Ιανουαρίου 2024. 

Τέλος, δεδομένου ότι το τρέχον έργο περιλαμβάνει την εκσκαφή από το λιμάνι του Εϊλάτ στο νότιο Ισραήλ προς τη Μεσόγειο Θάλασσα, θυσιάζοντας τη Γάζα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι Υεμενίτες Ansar Allah χρησιμοποιούν μόνο το ιστορικό όνομα “Ουμ Ράσαρς” όταν αναφέρονται στο Εϊλάτ στις δηλώσεις τους στον Τύπο. 

Αυτό γίνεται για να υπενθυμίσει στον κόσμο ότι η πόλη δεν παραχωρήθηκε στην εβραϊκή πλευρά όταν εγκρίθηκε το σχέδιο διαμελισμού της Παλαιστίνης από τον ΟΗΕ το 1947, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τη Wikipedia και άλλες επίσημες δυτικές εκδόσεις. Η πόλη καταλήφθηκε από σιωνιστικές συμμορίες και αποσπάστηκε από την Ιορδανία για την προετοιμασία της εναλλακτικής λύσης της διώρυγας του Σουέζ. 

II. Το σαουδαραβικό σχέδιο Neom 

Το έργο Neom4,5 ανακοινώθηκε το 2017 και συγκροτήθηκε μια διαχειριστική επιτροπή υπό την προεδρία του Klaus Kleinfeld, ενός από τους πυλώνες του Φόρουμ του Νταβός. 

Πεντακόσια δισεκατομμύρια δολάρια έχουν διατεθεί στο εν λόγω έργο, στο πλαίσιο του «Οράματος 2030» της Σαουδικής Αραβίας, από δημόσια επενδυτικά κεφάλαια για την ανάπτυξη μιας σειράς βιομηχανικών, τεχνολογικών, μέσων ενημέρωσης και άλλων τομέων. 

Το έργο βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα στα βόρεια του Hedjaz και εκτείνεται από το Al-Bad’ έως τα δυτικά του Tabouk. Η περιοχή αυτή υποτίθεται ότι αποτελεί το νότιο τμήμα της Γης Μαδιάμ, η οποία εκτείνεται στο βόρειο τμήμα της μέχρι την πόλη Al[1]Karak της Ιορδανίας, περιλαμβάνοντας τα βουνά Al-Sharat, Wadi Araba και Al-Aqaba. Πρέπει να σημειωθεί ότι η εν λόγω ιορδανική περιοχή θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε μια δεύτερη φάση του έργου, σύμφωνα με τη δήλωση του πρώην επιτρόπου της Al[1]Aqaba στο Al-Madina News στις 27 Οκτωβρίου 2017 και στην ιορδανική εφημερίδα Al[1]Ghad στις 25 Μαρτίου 2018. Μια ένταξη που θα σχετιζόταν με την πρωτοβουλία του Σιμόν Πέρες που αφορούσε την “Κοιλάδα της Ειρήνης”. 

Επιπλέον, υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποδεικνύουν πολιτικές προσεγγίσεις του σχεδίου που συνδέονται με τη λεγόμενη “Νέα Μέση Ανατολή”, όπως αυτές εμφανίζονται στο βιβλίο του Σιμόν Πέρες και στις Συμφωνίες του Αβραάμ. Εξ ου και οι ακόλουθες παρατηρήσεις: 

Το ίδιο το όνομα υπόκειται σε διαφορετικές ερμηνείες. Κάποιοι βλέπουν στη λέξη “Neom” μια σύνδεση με τον βιβλικό λόγο (NO’AM;) σε σχέση με τη θεία χάρη που επέτρεψε στον λαό του Ισραήλ να εγκατασταθεί στην περιοχή μας. Άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των Σαουδαράβων, λένε ότι το όνομα αυτό αποτελείται απλώς από το πρόθεμα “neo” και το αρχικό γράμμα Μ της αραβικής λέξης Moustaqbal που σημαίνει “μέλλον”. 

Ορισμένες μελέτες έχουν επιχειρήσει να συνδέσουν την περιοχή που καλύπτει το έργο με τα ίδια τα μέρη όπου εγκαταστάθηκαν οι Εβραίοι μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο, φτάνοντας στο σημείο να αλλάξουν τα ονόματα των περιοχών και των βουνών. Το όρος Al-Tûr, για παράδειγμα, έχει μετατραπεί σε όρος Al-Lowz, όπως φαίνεται στη μελέτη του Αμερικανού ερευνητή Ron White. 

Η περιοχή που καταλαμβάνει το έργο αναφέρεται στις προβλέψεις των ανατολιστών, ανθρωπολόγων και αρχαιολόγων, οι οποίοι είχαν εξαρτήσεις από τα σιωνιστικά και βρετανικά κονδύλια, που διατίθεντο για τη μελέτη της Παλαιστίνης. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Γερμανός Paul Friedman6, ιδιοκτήτης του πρώτου οικισμού στην περιοχή και συγγραφέας του βιβλίου “Das Land Madian” (Η Γη Μαδιάμ) που εκδόθηκε στο Βερολίνο το 1891. 

Σε αυτό ζητούσε την ίδρυση εβραϊκών αποικιών μεταξύ του βόρειου τμήματος του Hedjaz και του νότιου τμήματος της Ιορδανίας, καθώς και την κατασκευή καναλιών που θα συνέδεαν την Ερυθρά Θάλασσα και τη Νεκρά Θάλασσα με τη Μεσόγειο μέσω ενός διαδρόμου κοντά στη Γάζα. 

Άλλα επίσης σχέδια προέκυψαν μετά τις συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, του Όσλο και του Wadi Araba υπό τον τίτλο “Τα δύο μονοπάτια του Αβραάμ και του Μωυσή”. Το πρώτο οδήγησε στην καταστροφή του Ιράκ, ακολουθούμενο από μια προσπάθεια καταστροφής της Συρίας και την επινόηση νέων τίτλων, όπως “η Συνομοσπονδία των Αγίων Τόπων”. Το δεύτερο προβλέπει την απομόνωση του μπλοκ Neom – Νότια Ιορδανία. 

Στα επόμενα στάδια, η περιοχή του σχεδίου θα πρέπει να ενωθεί με τη διώρυγα Μπεν Γκουριόν, από τη μια πλευρά, και με τις σιδηροδρομικές γραμμές και τα συμφέροντα των κρατών του Κόλπου, από την άλλη. Γνωρίζουμε επίσης ότι η έρημος στα ανατολικά της Ιορδανίας είναι υποψήφια για την κατασκευή αρκετών πόλεων για τη φιλοξενία Παλαιστινίων προσφύγων. 

Ο κύριος εταίρος του έργου είναι η αμερικανική εταιρεία πολλαπλών χρήσεων Bechtel, η οποία ήταν ο μεγαλύτερος εταίρος της Ουάσιγκτον στις περισσότερες εισβολές και λεηλασίες της σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής του Ιράκ. Πολλοί από τους εκπροσώπους της κατείχαν καίριες θέσεις σε διάφορες αμερικανικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειας Bush, του υπουργού Άμυνας Caspar Weinberger και του υπουργού Εξωτερικών George P. Shultz. 

Το σχέδιο Neom αντανακλά επομένως τις στρατηγικές του παγκόσμιου καπιταλισμού όσον αφορά τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τη θέση του στο χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα του αγγλοσαξονικού καπιταλιστικού συστήματος. Πράγματι, μετά την ανάκτηση του Χονγκ Κονγκ από την Κίνα, οι αγγλοσαξονικές μητροπόλεις επινόησαν τη Σιγκαπούρη και στη συνέχεια το Ντουμπάι, το οποίο διατήρησε τη σημασία του στο πλαίσιο αυτού του συστήματος παρά τις ανταγωνιστικές προσπάθειες άλλων χωρών του Κόλπου, όπως το Μπαχρέιν και το Κουβέιτ. 

Όσον αφορά τον πόλεμο των λιμανιών, το σχέδιο Neom στην άλλη πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας ανταγωνίζεται ήδη το Ντουμπάι και θα μπορούσε να δημιουργήσει αντιπαλότητες στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου. Το Συμβούλιο αγωνίζεται να διατηρήσει τη συνοχή του ενόψει των διαφορών μεταξύ των μερών του, είτε πρόκειται για το Σουλτανάτο του Ομάν, το Κατάρ ή το Κουβέιτ.

Επιπλέον, πρέπει να ειπωθεί ότι ο έλεγχος που ασκεί η Ansar Allah στη ζωτικής σημασίας περιοχή Bab el-Mandeb δεν βολεύει καθόλου τη Σαουδική Αραβία, η οποία θεωρεί ότι αυτό έχει στρατηγικές συνέπειες για το σχέδιό της Neom, αλλά και για την επανεκκίνηση της Διαδρομής των Ανατολικών Ινδιών» που είχε εξαγγείλει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden. 

III. Το σχέδιο μετατροπής του λιμανιού της Χάιφα σε κύριο λιμάνι της Μέσης Ανατολής 

Το σχέδιο να καταστεί το λιμάνι της Χάιφα σημαντικό λιμάνι στη Μέση Ανατολή συνεπάγεται την αποδυνάμωση του ρόλου της διώρυγας του Σουέζ και τον τορπιλισμό του διεθνούς χερσαίου εμπορίου μέσω της Συρίας και του Λιβάνου. Εξ ου και οι υποψίες για το ρόλο του Ισραήλ στις εκρήξεις στο λιμάνι της Βηρυτού στις 4 Αυγούστου 2020 και στην επιδείνωση των σχέσεων στα σύνορα Συρίας-Ιορδανίας με διάφορες προφάσεις. 

Επομένως, είναι λογικό να συνδεθεί το λιμάνι της Χάιφα με αυτό που έχει γίνει γνωστό ως “πολιτικός αβρααμισμός”, ο οποίος συνδέεται στενά με τα τεράστια σχέδια για την κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών και χερσαίων οδών μεταξύ των αραβικών χωρών του Κόλπου που οδηγούνται σε εξομάλυνση των σχέσεών τους με το Ισραήλ, και της κατεχόμενης Παλαιστίνης. 

Εν κατακλείδι: η κατανόηση των στόχων των εχθρικών έργων μας βοηθά να αντιληφθούμε καλύτερα τη στρατηγική σημασία των μαχών της Γάζας και του Bab el-Mandeb. 

Παραπομπές: 

1. Lebensraum 

2. Crazy: Οι ΗΠΑ ήθελαν να διανοίξουν ένα κανάλι μέσα από το Ισραήλ με 520 πυρηνικές βόμβες τη δεκαετία του 1960. 

3. https://www.counterpunch.org/2023/12/11/israel-gaza-and-the-struggle-for-oil 

4. Βίντεο : NEOM: Γιατί η Σαουδική Αραβία θέλει να φτιάξει την υπερ-φουτουριστική μεγαλούπολη της μέχρι το 2030 https://www.youtube.com/watch?v=cHoUmFjapgU 

5. Βίντεο: NEOM, The Line, Η κατασκευή της μεγαλούπολης της Σαουδικής Αραβίας προχωράει https://www.youtube.com/watch?v=_VUYYxm7bSk&t=3s 

6. Friedman, Paul https://www.encyclopedia.com/encyclopedias-almanacs-transcripts[1]and-maps/friedmann-paul

seisaxthia.com