Η εκστρατεία των ΛΟΑΤΚΙ κατά των παιδιών και της κοινωνίας

Οι ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστές πέρασαν από το «θέλουμε να μας αφήσετε ήσυχους για να ζήσουμε τη ζωή μας» στο «θέλουμε να ελέγχουμε και τη δική σας ζωή». Τώρα το κίνημα αυτό έχει με το μέρος του την κρατική εξουσία και φοβερίζει όλους όσους του εναντιώνονται

από Prime News 21/01/2024

Άρθρο της φιλελεύθερης φεμινίστριας Wendy McElroy για το Mises Institute

ΛΟΑΤΚΙ: Το ακρωνύμιο 2SLGBTQ+ΙΑ σημαίνει διφυείς, λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ, queer, αμφισβητούμενοι, διαφυλικοί, ανδρόγυνοι και άφυλοι. Η κοινότητα 2SLGBTQ+IA  αναφέρεται συχνά ότι αναζητά «δικαιώματα και ισότητα» για τα μέλη της. Ποιος δίκαιος άνθρωπος θα μπορούσε να αντιταχθεί;

Ολοένα και περισσότερο, ωστόσο, η κοινότητα αυτή φαίνεται να θέλει επίσης προνόμια και ισότητα αποτελεσμάτων. Οι στόχοι αυτοί είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Τα δικαιώματα, όπως η ελευθερία του λόγου, είναι καθολικά και δεν μπορούν να τα στερηθεί δικαίως κανένας. Τα προνόμια, όπως οι νόμοι εναντίον των διακρίσεων, είναι ειδικά πλεονεκτήματα που επεκτείνονται σε ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων. Μπορούν να δοθούν και να αφαιρεθούν, συνήθως από την κυβέρνηση. Ισότητα (equality) σημαίνει ότι ο νόμος αντιμετωπίζει τους πάντες με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το στάτους τους. Η ισότητα των αποτελεσμάτων (equity) —όπως χρησιμοποιείται τώρα ο πολιτικός όρος— σημαίνει ότι ο νόμος θεωρεί ορισμένους ανθρώπους ως μειονεκτούντες και τους αντιμετωπίζει κατά προτίμηση, για λόγους «κοινωνικής δικαιοσύνης».
Οι φατρίες εντός του κινήματος 2SLGBTQ+IA γίνονται πιο επιθετικές στο να απαιτούν προνόμια και να χαρακτηρίζουν όποιον αντιτίθεται ως «μισαλλόδοξο». Με αυτόν τον τρόπο, το κίνημα κινδυνεύει να χάσει τη δυναμική που του επέτρεψε να αναπτυχθεί αρχικά: την καλή προαίρεση κάποιων ανθρώπων με πνεύμα δικαιοσύνης. Αυτός ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός όταν οι απαιτήσεις για προνόμια αφορούν τα παιδιά ή την σωματική βία.

Εξετάστε μερικές από τις παρελάσεις του μήνα Υπερηφάνειας που έγιναν τον Ιούνιο. Το Fox News ανέφερε, «Η παρέλαση του Seattle Pride […] πυροδότησε αντιδράσεις σχετικά με τη συμπερίληψη ενός στόλου γυμνών ανδρών ποδηλατών, των οποίων τα γεννητικά όργανα ήταν σε πλήρη θέα για τους παρευρισκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών με παιδιά». Οι Washington Times αναφέρθηκαν σε ένα άλλο περιστατικό στην παρέλαση του Σιάτλ κατά το οποίο γυμνοί ενήλικοι άνδρες δροσίστηκαν σε μια δημόσια βρύση κοντά σε μικρά παιδιά. X (twitter.com)

Τα βίντεο και των δύο συμβάντων επιβεβαιώθηκαν ως αληθινά από τον ιστότοπο ελέγχου πληροφοριών Snopes. Παρ’ όλα αυτά, η προοδευτική βουλευτής Pramila Jayapal και άλλοι εξέχοντες Δημοκρατικοί παρέλασαν στην εκδήλωση, συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου του Σιάτλ Μπρους Χάρελ. Οι υπεύθυνοι της πορείας εμφανίζονται πεισματικά σιωπηλοί για αυτά τα γεγονότα, παρ’ όλο που απειλούν τα ίσα δικαιώματα για τα οποία πολέμησαν οι γκέι και οι λεσβίες τη δεκαετία του ’70 και του ’80. X (twitter.com)

Ο διάσημος δημοσιογράφος Glenn Greenwald εξήγησε αυτόν τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης:
«Το κίνημα των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών ήταν ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου. Μου έδωσε τη δυνατότητα να παντρευτώ νόμιμα και ήταν κάτι που υποστήριζα για πολύ καιρό. Η ουσία του κινήματος δεν ήταν μόνο κάτι στο οποίο πιστεύω, αλλά κάτι στο οποίο οι περισσότεροι Αμερικανοί κατέληξαν να πιστεύουν. Υπήρχε μια πολιτισμική συναίνεση […] με βάση την αρχή ότι οι ενήλικες έχουν το δικαίωμα να ζουν τη ζωή τους με οποιονδήποτε τρόπο θα τους προσφέρει τη μεγαλύτερη αυτοπραγμάτωση και μια υγιής, αξιοπρεπής κοινωνία διευκολύνει αυτήν την ελευθερία […] Αν κοιτάξετε τις δημοσκοπήσεις που έγιναν το 2015, οι περισσότεροι Αμερικανοί τάσσονταν υπέρ του γάμου ομοφύλων ζευγαριών, ακόμη και οι νέοι συντηρητικοί. Ο κόσμος δεν είχε καν πρόβλημα με τα τρανς δικαιώματα.»
Όλα αυτά έχουν διαλυθεί επειδή το LGBTQ+IA2 —ή όποιο ακρωνύμιο προτιμάτε— έχει κηρύξει τον πόλεμο σε αυτήν την αρχή. Υπήρχαν άνθρωποι που φώναζαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης «Ερχόμαστε για τα παιδιά σας». Η γκέι αντρική χορωδία του Σαν Φρανσίσκο τραγουδούσε επίσης, «Ερχόμαστε για τα παιδιά σας». (σ.σ. το ίδιο σύνθημα εμφανίστηκε και στην Ελλάδα, βλ. φωτο) Ισχυρίζονται ότι τα παιδιά σας πρέπει να λάβουν συγκεκριμένη ιατρική μεταχείριση που θα τα επιβεβαιώνει εάν αυτοπροσδιοριστούν ως τρανς, ακόμα κι αν εσείς δεν το επιθυμείτε. Μπορείτε να θεωρηθείτε ένοχοι για κακοποίηση παιδιών και να σας πάρουν τα παιδιά αν δεν το κάνετε. Το όλο κίνημα έχει μετατραπεί από ένα κίνημα της λογικής «Θέλουμε να μας αφήσετε ήσυχους για να ζήσουμε τη ζωή μας» σε «Τώρα θέλουμε να ελέγχουμε και τις δικές σας ζωές. Θέλουμε να ελέγχουμε τον τρόπο που σκέφτονται τα παιδιά σας και να επηρεάσουμε τον τρόπο που μεγαλώνουν».
Αυτή ήταν κάποτε μια περιθωριοποιημένη κοινότητα […] Δεν είχε μεγάλη δύναμη. Χρειαζόταν να κρύβεται. Διωκόταν στ’ αλήθεια. Τώρα έχει με το μέρος της κάθε θεσμό της εξουσίας […] και έχει μετατραπεί σ’ ένα κίνημα εκφοβισμού. Η ιδέα ότι «θα βγαίνουμε στους δρόμους δημόσια μπροστά στα παιδιά σας, θα είμαστε εντελώς γυμνοί, θα αποσεξουαλοποιούμε αυτή τη γύμνια, και δεν θα μπορείτε να κάνετε τίποτα για αυτό» είναι η νοοτροπία ενός κινήματος που πιστεύει πως […] είναι πλέον πλειοψηφία μ’ έναν τρόπο, ότι έχουν την εξουσία. Και την χρησιμοποιούν με τρόπους που είναι πολύ αυτοκαταστροφικοί.»
Ο Greenwald έχει δίκιο για την προσπάθεια του τρανς κινήματος να σφετεριστεί τα γονεϊκά δικαιώματα. Σκεφτείτε το νομοσχέδιο 107 της Γερουσίας της Καλιφόρνια , που μερικές φορές ονομάζεται «νομοσχέδιο θεραπείας που επιβεβαιώνει το φύλο». Η Καλιφόρνια προσκαλεί τους ανηλίκους και τις οικογένειές τους να έρθουν στην Πολιτεία για θεραπεία φυλομετάβασης, εάν η Πολιτεία της καταγωγής τους περιορίζει αυτή την πρακτική. Εάν μια αλλαγή κατοικίας παραβιάσει τους κανόνες της γονεϊκής επιμέλειας, ο γονέας που δεν έχει την επιμέλεια δεν χρειάζεται παρά μόνο να αιτηθεί για το ανήλικο τέκνο «θεραπεία που επιβεβαιώνει το φύλο», ώστε, αντί της ποινής φυλάκισης, να λάβει ασυλία. Τίποτα δεν θα μπορούσε να αντιστρέψει τη συμπάθεια για τους 2SLGBTQ+IA πιο γρήγορα από ό,τι κάτι τέτοιο.

Εκτός ίσως από την απροκάλυπτη βία. Ο Greenwald χρησιμοποιεί τον όρο «κίνημα εκφοβισμού» με την κυριολεκτική του έννοια. Για παράδειγμα, μια απογοητευμένη πρώην τρανς ακτιβίστρια εμφανίστηκε στην παρέλαση της Νέας Υόρκης με μια ταμπέλα που έγραφε «Σταματήστε τη ακύρωση (canceling) των γυναικών». Δέχτηκε ομαδική λεκτική καισωματική κακοποίηση. Τέτοιες τακτικές είναι μια θανάσιμη απειλή για τις θετικές εξελίξεις που προέκυψαν από τα γνήσια γκέι και λεσβιακά κινήματα.

Το τρανς αφήγημα κερδίζει έδαφος. Ίσως οι αρχές και τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης βλέπουν την τρανς δύναμη σε πτώση, κάτι που θα μείωνε τη δική τους ισχύ. Η τρανς ατζέντα επιβάλλεται ακόμα και στις πιο ασήμαντες περιπτώσεις, όπως η χρήση μιας λανθασμένης αντωνυμίας, καθώς και στις πιο αποτρόπαιες πράξεις, όπως η δολοφονία παιδιών. Εδώ είναι μερικές μόνο περιπτώσεις τρανς βίας, μεταξύ πολλών, που συνέβησαν σε λιγότερο από μία εβδομάδα το 2023.

• 27 Μαρτίου, Νάσβιλ, Τενεσσί: Ο Audrey Hale, ο οποίος αυτοπροσδιορίστηκε ως τρανς, έριξε 152 σφαίρες μέσα στο Covenant School, σκοτώνοντας τρία μέλη του προσωπικού και τρεις μαθητές. Το Trans Resistance Network εξέδωσε μια δήλωση υποστήριξης λέγοντας «το μίσος (σ.σ. κατά των τρανς) έχει συνέπειες» και προσδιορίζοντας τον Hale ως μια «δεύτερη και πιο περίπλοκη τραγωδία» του πυροβολισμού επειδή «ένιωθε ότι δεν είχε άλλον αποτελεσματικό τρόπο να τον δουν από το να εκφράσει τα απωθημένα του, παίρνοντας τη ζωή των άλλων και κατά συνέπεια την δική του». Οι περισσότερες αναφορές των μέσων ενημέρωσης υποβάθμισαν τα δολοφονημένα παιδιά για να αναφερθούν στην θυματοποίηση του Χέιλ. Οι αρχές αρνήθηκαν να δημοσιοποιήσουν τα πολλά περιοδικά και έγγραφα που βρέθηκαν στο σπίτι του Χέιλ (φωτο), υποστηρίζοντας τι ήταν εμπρηστικά.
• 
  29 Μαρτίου, Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια: Δύο τρανς ακτιβιστές συνελήφθησαν επειδή διέκοψαν βίαια μια εκδήλωση κατά των εκτρώσεων στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια Commonwealth. Σύφωνα με το Students for Life of America (SFLA), «Η εκδήλωση σταμάτησε βίαια, υλικά και εξοπλισμός υπέστησαν ζημιές και κλάπηκαν, και πολλά μέλη του προσωπικού της SFLA και μαθητές δέχθηκαν επίθεση, με ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης να καλούνται επί τόπου».
• 31 Μαρτίου, Κολοράντο Σπρινγκς, Κολοράντο: Η τρανσέξουαλ Lilly Whitworth συνελήφθη επειδή σχεδίαζε μαζικό πυροβολισμό μετά από απειλές σε τρία σχολεία και κατείχε τις αρχιτεκτονικές κατόψεις τουλάχιστον ενός από αυτά. Στη φυλακή, η Whitworth υποσχέθηκε να ολοκληρώσει το σχέδιό της εάν της κατέβαλλαν την εγγύηση. Το περιστατικό αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.

Η σιωπή και η άρνηση είναι οι χειρότερες δυνατές στρατηγικές για συμβάντα, τα οποία τόσο μεγάλο μέρος του κοινού γνωρίζει. Εάν το κίνημα 2SLGBTQ+IA διατηρήσει την τρέχουσα πορεία του, τότε θα συντριβεί.
Όταν αυτό γίνει, θα έχω μείνει με την απορία . Γίναμε μάρτυρες του να ενσωματώνεται στο νόμο ένα σύστημα διπλών στάνταρντ, ή αυτό ήταν κάτι χειρότερο – ένα σύστημα κάστας με βάση το φύλο; Πιθανότατα, η απάντηση θα είναι ένα μείγμα και των δύο.
Διπλά στάνταρντ είναι όταν ένα άτομο ή μια ομάδα αντιμετωπίζεται με προτίμηση βάσει ενός ενιαίου συνόλου νόμων που θα πρέπει να ισχύουν εξίσου για όλους. Ένα σύστημα κάστας είναι όταν ένας πληθυσμός χωρίζεται σε μια ιεραρχία, με κάθε κατηγορία να έχει διακριτά και συχνά ανταγωνιστικά «δικαιώματα». Με άλλα λόγια, διαφορετικοί νόμοι για διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων, μια «κοινωνία κοινωνικού στάτους», όπως την ονόμασε ο Ludwig von Mises (φωτο). Στο βιβλίο του The Free and Prosperous Commonwealth , ο Mises περιέγραψε μια κοινωνία στάτους ως «αποτελούμενη από πολίτες με ίσα δικαιώματα, αλλά χωρισμένη σε τάξεις που έχουν διαφορετικά καθήκοντα και προνόμια».

Το σύστημα των καστών βάσει φύλου και η πολεμικές πρακτικές προωθούνται από μια δυναμική του συρμού που ονομάζεται «διατομεακότητα» (intersectionality). Τον όρο επινόησε η εμπνευστής της κριτικής θεωρίας της φυλής Kimberlé Crenshaw, τον οποίο περιέγραψε ως «ένα πρίσμα για να δούμε τον τρόπο με τον οποίο διάφορες μορφές ανισότητας συχνά λειτουργούν μαζί και επιδεινώνουν η μία την άλλη». Κατά μία έννοια, η κατάταξη ενός ατόμου στην ιεραρχία της κάστας βασίζεται σε πόντους θυματοποίησης. Όσο περισσότεροι πόντοι θυματοποίησης, τόσο υψηλότερη είναι η κατάταξη και τα δικαιώματα ενός ατόμου. Μια γυναίκα που καταπιέζεται από την πατριαρχία μπορεί να έχει έναν πόντο, για παράδειγμα. Μια μαύρη γυναίκα, επίσης καταπιεσμένη από τον ρατσισμό, μπορεί να έχει δύο. Μια μαύρη λεσβία τρεις…και η λίστα συνεχίζεται. 

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά στην κλίμακα της καταπίεσης συχνά αποκτούν άδικη προτεραιότητα την κατάταξη αυτών που βρίσκονται από κάτω τους. Για παράδειγμα, οι μαύρες φεμινίστριες μπορούν να λένε στις λευκές φεμινίστριες να το βουλώνουν στις συναντήσεις τους, επειδή το στάτους τους ως λευκές καθιστά τις απόψεις τους δεύτερης κατηγορίας. Επί του παρόντος, τα τρανσέξουαλ άτομα φαίνεται να βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας. Τα ετεροφυλόφιλα, λευκά, αρσενικά άτομα βρίσκονται στον πυθμένα.
Ένα ανοιχτό σύστημα καστών – αντί για ένα κρυφό σύστημα που βασίζεται στο χρήμα, για παράδειγμα – αποτελεί μια παρωδία των βαθιά ριζωμένων φιλελεύθερων παραδόσεων. Ωστόσο, η τρανς ατζέντα έχει επιτύχει πραγματικές νομικές επιτυχίες, και αυτό συμβαίνει επειδή ο μέσος άνθρωπος τρέφει βαθιά συμπόνια για τα κάθε είδους θύματα. Όμως η συμπόνια εξαντλείται. Και όταν συμπόνια σημαίνει να βλάπτεις τα παιδιά, όταν ανεκτικότητα σημαίνει να συμπάσχεις με δολοφόνους παιδιών, τότε είναι καιρός να αποσύρουμε αυτή τη συμπόνια και, αντ’ αυτής, να απαιτήσουμε δικαιοσύνη —μια ενιαία δικαιοσύνη για όλους.

primenews.press