Ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης και επί χρόνια συντάκτης της Liberation Δημοσθένης Δαββέτας, αναλύει από το Παρίσι τις αγροτικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία αλλά και σε όλη την Ε.Ε., υποστηρίζοντας ότι πίσω από αυτές υπάρχει μια υποβόσκουσα κοινωνική αμφισβήτηση, όσων αρνούνται έστω και διαισθητικά την νέα εποχή της τεχνο-ομοιομορφίας που οδηγεί σε απόλυτο έλεγχο από τις διεθνικές ελίτ, από την γη και την διατροφή έως την μετατροπή σε χώρο των χωρών, κατάργηση κάθε ταυτοτικού στοιχείου και διάρρηξη κάθε έννοιας κοινωνικής και ατομικής φυσικής σχέσης, με υποκατάσταση τους, από την τεχνο-κοινωνία και τελικά στην λογική της διαμόρφωσης ενός νέου τύπου απρόσωπων και τεχνητών κοινωνικών σχέσεων. Επισημαίνει πως, ο σημερινός, σύγχρονος άνθρωπος είναι χωρισμένος στα δύο. Το ένα του μέρος είναι το ιστορικό του το βιολογικό,φυσικό,με τις πολιτιστικές του μνήμες και το άλλο το τεχνικό,αυτό που αναπτύσσεται λόγω της κοινωνικής εκπαίδευσης κι αγωγής του. Το τεχνικό μέρος θέλει να κυριαρχήσει και να μετατρέψει τον Άνθρωπο σε Τεχνητή οντότητα σε ψηφιακή ύπαρξη. Το άλλο μισό του όμως αντιστέκεται. Κι έτσι υπάρχει διαρκής σύγκρουση. Οι αγροτικές απεργίες ανήκουν στην αντίσταση έναντι του αυταρχισμού της Τεχνικής τεχνητής ζωής. Οι αγρότες εκφράζουν την ταυτοτική ανάγκη του ανθρώπινου μέρους μας ( προσωπικά και κοινωνικά), όπως και στην παιδεία, την διατροφή, την μετανάστευση την ασφάλεια κλπ. Ζούμε μια ζωή διαρκούς" μεταμόσχευσης" τεχνικών οργάνων ώστε να γίνουμε τεχνικά όντα. Μένει η ψυχή. Αυτή θα σωθεί μόνο με την τέχνη που αντιστέκεται ακόμη μέσα από το ασυνείδητο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου