Τάσος Παππάς
Ενας από τους πιο δημοφιλείς ρόλους στην πολιτική είναι οι μετά Χριστόν προφήτες. Στα απλά ελληνικά «εμείς τα λέγαμε και δικαιωθήκαμε», «εμείς προειδοποιούσαμε, αλλά δεν εισακουστήκαμε», «δοξάστε μας». Βολικός ρόλος γι’ αυτούς που αρνούνται να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Στον ΣΥΡΙΖΑ το συγκεκριμένο σπορ έχει πολλούς οπαδούς.
Και στον παλιό ΣΥΡΙΖΑ και στον... σημερινό. Για τον αυριανό δεν ξέρω. Ουδείς μπορεί να προβλέψει αν θα υπάρχει με τη μορφή που τώρα έχει. Ανθρωποι βουβοί όταν τα πράγματα καίνε, που επιλέγουν τη σιγουριά της απόστασης, γίνονται φλύαροι όταν έρχεται μια στραβή και λαλίστατοι μετά τη συντριβή. Διεκδικώντας το δίκιο εκ των υστέρων προσπαθούν να γίνουν τιμητές εκ του ασφαλούς. Θυμούνται ό,τι τους συμφέρει και απωθούν ό,τι τους εκθέτει.
Είχαν δίκιο τα στελέχη που αποχώρησαν από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 γιατί το κόμμα θα εφάρμοζε μνημόνιο. Εγκλημα καθοσιώσεως όντως. Ιδεολογικό και πολιτικό. Είχε δίκιο και ο Τσίπρας που δεν επέλεξε τη σύγκρουση με τους δανειστές και μια πορεία σε αχαρτογράφητα νερά εκτιμώντας ότι θα διαλυθεί η χώρα. Μεγαλύτερο έγκλημα τούτο. Εθνικό. Προτίμησε τον συμβιβασμό. Είχαν δίκιο τα στελέχη που ζητούσαν συζήτηση σε βάθος μετά την ήττα του 2019.
Είχε δίκιο όμως και ο Τσίπρας που επέμεινε να μην εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ τον στόχο για επιστροφή στη διακυβέρνηση, αφού είναι κόμμα εξουσίας και όχι κόμμα διαμαρτυρίας και μια τέτοιου τύπου συζήτηση θα προκαλούσε κύκλο εσωστρέφειας. Είχαν δίκιο τα στελέχη που κατηγορούσαν τον Τσίπρα ότι θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα με φίλους και followers, μοντέλο ξένο για τη ριζοσπαστική Αριστερά. Είχε δίκιο και ο Τσίπρας που επιχείρησε να ανοίξει τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον κάνει κόμμα των μελών γιατί αυτό απαιτούσαν οι καιροί.
Εχουν δίκιο οι κατήγοροι του Τσίπρα που χρέωσαν στον πρώην αρχηγό τους τη διπλή εκλογική ήττα που «έφερε» το κόμμα στο 18%. Εχουν δίκιο και οι οπαδοί του Τσίπρα που τους θυμίζουν ότι ο Τσίπρας πήρε το κόμμα στο 4% και το πήγε στο 36%, δηλαδή από τα αζήτητα στη βιτρίνα της πολιτικής. Είχε δίκιο ο Τσίπρας που παραιτήθηκε. Είχαν όμως δίκιο και οι τάσεις που του πρότειναν να μείνει, να προηγηθεί το συνέδριο και να ακολουθήσει η εκλογή νέου αρχηγού.
Είχε δίκιο ο Τσίπρας που δεν παρενέβη στην εσωκομματική διαδικασία γιατί ως εγγυητής της ενότητας όφειλε να κρατήσει ίσες αποστάσεις. Είχαν δίκιο και οι άλλοι που τον πίεζαν να πάρει θέση για να μην πέσει το κόμμα στα χέρια ενός ουρανοκατέβατου. Σίγουρα έχει δίκιο και ο Κασσελάκης που είπε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κανονικό κόμμα αυτός δεν θα είχε εκλεγεί πρόεδρος.
Είχαν δίκιο όσοι αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και έφτιαξαν δικό τους κόμμα γιατί η συνύπαρξη με τον Κασσελάκη ήταν αδύνατη. Εχουν δίκιο κι αυτοί που τους κατηγορούν ότι βιάστηκαν και τους λένε ότι αν είχαν κάνει υπομονή θα μπορούσαν τώρα να πάρουν το κόμμα. Είχε δίκιο ο Τσίπρας που πρότεινε νέα εκλογή υποστηρίζοντας ότι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επικρατεί θα οδηγήσει το κόμμα στην καταστροφή.
Είχε δίκιο και ο Κασσελάκης που σήκωσε το γάντι και είπε ότι δεν μπορεί να είναι πρόεδρος υπό προθεσμία, προτείνοντας κάλπες στις 10 Μαρτίου. Είχε δίκιο η Ολγα Γεροβασίλη που του είπε «εκλογές σε δέκα μέρες δεν γίνονται, αν έτσι θέλεις πήγαινε μόνος σου». Είχε δίκιο και η «συμμορία των τριών» (Φάμελλος, Ν. Παππάς, Γ. Τσίπρας) που διαφώνησε με τις εκλογές τώρα και πήρε το συνέδριο.
Γίνεται να έχουν όλοι δίκιο σε κάθε περίπτωση; Οχι, φυσικά. Υπάρχουν πάντως κάποιοι που σίγουρα έχουν δίκιο. Και μάλιστα δίκιο βουνό. Ποιοι; Οι ψηφοφόροι που δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν το κόμμα που πίστεψαν και στήριξαν...
Και στον παλιό ΣΥΡΙΖΑ και στον... σημερινό. Για τον αυριανό δεν ξέρω. Ουδείς μπορεί να προβλέψει αν θα υπάρχει με τη μορφή που τώρα έχει. Ανθρωποι βουβοί όταν τα πράγματα καίνε, που επιλέγουν τη σιγουριά της απόστασης, γίνονται φλύαροι όταν έρχεται μια στραβή και λαλίστατοι μετά τη συντριβή. Διεκδικώντας το δίκιο εκ των υστέρων προσπαθούν να γίνουν τιμητές εκ του ασφαλούς. Θυμούνται ό,τι τους συμφέρει και απωθούν ό,τι τους εκθέτει.
Είχαν δίκιο τα στελέχη που αποχώρησαν από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 γιατί το κόμμα θα εφάρμοζε μνημόνιο. Εγκλημα καθοσιώσεως όντως. Ιδεολογικό και πολιτικό. Είχε δίκιο και ο Τσίπρας που δεν επέλεξε τη σύγκρουση με τους δανειστές και μια πορεία σε αχαρτογράφητα νερά εκτιμώντας ότι θα διαλυθεί η χώρα. Μεγαλύτερο έγκλημα τούτο. Εθνικό. Προτίμησε τον συμβιβασμό. Είχαν δίκιο τα στελέχη που ζητούσαν συζήτηση σε βάθος μετά την ήττα του 2019.
Είχε δίκιο όμως και ο Τσίπρας που επέμεινε να μην εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ τον στόχο για επιστροφή στη διακυβέρνηση, αφού είναι κόμμα εξουσίας και όχι κόμμα διαμαρτυρίας και μια τέτοιου τύπου συζήτηση θα προκαλούσε κύκλο εσωστρέφειας. Είχαν δίκιο τα στελέχη που κατηγορούσαν τον Τσίπρα ότι θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα με φίλους και followers, μοντέλο ξένο για τη ριζοσπαστική Αριστερά. Είχε δίκιο και ο Τσίπρας που επιχείρησε να ανοίξει τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον κάνει κόμμα των μελών γιατί αυτό απαιτούσαν οι καιροί.
Εχουν δίκιο οι κατήγοροι του Τσίπρα που χρέωσαν στον πρώην αρχηγό τους τη διπλή εκλογική ήττα που «έφερε» το κόμμα στο 18%. Εχουν δίκιο και οι οπαδοί του Τσίπρα που τους θυμίζουν ότι ο Τσίπρας πήρε το κόμμα στο 4% και το πήγε στο 36%, δηλαδή από τα αζήτητα στη βιτρίνα της πολιτικής. Είχε δίκιο ο Τσίπρας που παραιτήθηκε. Είχαν όμως δίκιο και οι τάσεις που του πρότειναν να μείνει, να προηγηθεί το συνέδριο και να ακολουθήσει η εκλογή νέου αρχηγού.
Είχε δίκιο ο Τσίπρας που δεν παρενέβη στην εσωκομματική διαδικασία γιατί ως εγγυητής της ενότητας όφειλε να κρατήσει ίσες αποστάσεις. Είχαν δίκιο και οι άλλοι που τον πίεζαν να πάρει θέση για να μην πέσει το κόμμα στα χέρια ενός ουρανοκατέβατου. Σίγουρα έχει δίκιο και ο Κασσελάκης που είπε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κανονικό κόμμα αυτός δεν θα είχε εκλεγεί πρόεδρος.
Είχαν δίκιο όσοι αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και έφτιαξαν δικό τους κόμμα γιατί η συνύπαρξη με τον Κασσελάκη ήταν αδύνατη. Εχουν δίκιο κι αυτοί που τους κατηγορούν ότι βιάστηκαν και τους λένε ότι αν είχαν κάνει υπομονή θα μπορούσαν τώρα να πάρουν το κόμμα. Είχε δίκιο ο Τσίπρας που πρότεινε νέα εκλογή υποστηρίζοντας ότι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επικρατεί θα οδηγήσει το κόμμα στην καταστροφή.
Είχε δίκιο και ο Κασσελάκης που σήκωσε το γάντι και είπε ότι δεν μπορεί να είναι πρόεδρος υπό προθεσμία, προτείνοντας κάλπες στις 10 Μαρτίου. Είχε δίκιο η Ολγα Γεροβασίλη που του είπε «εκλογές σε δέκα μέρες δεν γίνονται, αν έτσι θέλεις πήγαινε μόνος σου». Είχε δίκιο και η «συμμορία των τριών» (Φάμελλος, Ν. Παππάς, Γ. Τσίπρας) που διαφώνησε με τις εκλογές τώρα και πήρε το συνέδριο.
Γίνεται να έχουν όλοι δίκιο σε κάθε περίπτωση; Οχι, φυσικά. Υπάρχουν πάντως κάποιοι που σίγουρα έχουν δίκιο. Και μάλιστα δίκιο βουνό. Ποιοι; Οι ψηφοφόροι που δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν το κόμμα που πίστεψαν και στήριξαν...
Ανάγωγα
Είχαμε στην Κίνα τη «συμμορία των 4» με αρχηγό τη χήρα του Μάο. Εχασε τη μάχη για τη διαδοχή του Μάο. Είχαμε στο ΠΑΣΟΚ τη «συμμορία των 4» με αρχηγό τον Κώστα Σημίτη. Κέρδισε τη μάχη για την επικράτηση στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε τη «συμμορία των 3» (Φάμελλος, Ν. Παππάς, Γ. Τσίπρας). Κέρδισε το συνέδριο. Πρόεδρος ο Κασσελάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου