Το προβληματικό μετά τις εκλογές ενδιαίτημα κατάντησε παράπηγμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ του διάττοντος αστέρα δεν απωθεί απλώς με όσα συμβαίνουν στους κόλπους του. Διασύρεται. Και πάει να σβήσει παραδομένος στη θυμηδία και την κοινή χλεύη.
Ο οιηματίας επικεφαλής του παραπήγματος που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ δεν παραπλάνησε κανέναν από τους εναπομείναντες ενοίκους της Κουμουνδούρου. Αυτοί δεν ήθελαν να δούν την αδαημοσύνη, το θράσος, το ομιχλώδες πολιτικό του πρόσημο, την πολυπραγμοσύνη, τον λαϊκίστικο ακτιβισμό του και άλλα παρεμφερή ων έστιν αριθμός.
Τώρα εξανίστανται, κραυγάζουν, καταγγέλλουν και ένοχοι όντες-ένοχοι γιατί αυτοί έπαιξαν το παιχνίδι του Κασσελάκη για την αρχηγία- υπερασπίζονται θέσεις, αρχές και (κομματικές) διαδικασίες τις οποίες περιφρονεί ο διάττων αστήρ του πολιτικού μας σύμπαντος.
Όμως τώρα είναι αργά. Το επικείμενο Συνέδριο στο οποίο επένδυαν, προσλαμβάνει ήδη διαστάσεις φιάσκου. Ηταν αρκετό το ερωτηματολόγιο του αρχηγού -και φυσικά οι αντιδράσεις τους- για να στρώσουν το χαλί στην πλήρη απαξίωση του Συνεδρίου.
Οσο για τις Ευρωεκλογές, τις οποίες θα…κέρδιζε ο φλύαρος Κασσελάκης, αναμένεται να επικυρώσουν τόσο το άδοξο τέλος του αλεξιπτωτιστή όσο και την ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, ο θρασύτατος νεαρός που αρχηγεύει δεν αποκλείεται να αγνοήσει το καχεκτικό ποσοστό που-όπως όλα δείχνουν-θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και να διεκδικήσει την παραμονή του στην αρχηγία.
Αλήθεια, όμως, πόσο νοιάζεται η κοινωνία και σε μεγάλο βαθμό οι πτοημένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά που συμβαίνουν στο πάλαι ποτέ ελπιδοφόρο κομμάτι της Αριστεράς;
Οι ενδείξεις είναι σαφείς: κανένας από τους σημερινούς κουμανταδόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι συνολικά η συμπεριφορά τους οδηγεί το κόμμα τους σε διασυρμό.
Η πρώτη περίοδος Κασσελάκη-από την εκλογή του μέχρι την διάσπαση- φανέρωσε έναν χώρο στον οποίο περίσσευαν το μίσος και η χολή. Ηταν μια κατάσταση άκρως απωθητική για την κοινωνία, η οποία τιμώρησε έτι περαιτέρω αυτόν τον χρεωκοπημένο θίασο. Το έδειξαν –και το δείχνουν μέχρι σήμερα- οι δημοσκοπήσεις.
Τώρα συμβαίνει κάτι χειρότερο: η όπερα μπούφα της Κουμουνδούρου δεν απωθεί απλώς τον κόσμο, αλλά ενεργοποιεί αντανακλαστικά γέλωτος, χλεύης και οίκτου.
Λένε ότι ο Κασσελάκης θα τα καταφέρει και θα τους συμμαζέψει. Αλλοι ισχυρίζονται ότι θα προκαλέσει νέα διάσπαση για να πάει καθαρός στις Ευρωεκλογές και να επιρρίψει στους νέους διασπαστές την ευθύνη για την αποτυχία.
Και, βέβαια, σωρός οι πληροφορίες για την εμφάνιση Τσίπρα στο Συνέδριο, καθώς και για τον ρόλο του μετά την αναμέτρηση του Ιουνίου. Και δώστου σχόλια για την στάση των «δικών» του έναντι του Κασσελάκη, κι άντε πάλι συζητήσεις για τον Παππά και τον Πολάκη, την Τζάκρη(!) και την Δούρου που καιροφυλακτεί.
Τζάμπα θόρυβος, αγαπητοί μου. Ο ΣΥΡΙΖΑ «έχει εμπλακεί στη μοίρα του». Προώρισται να σβήσει και θα σβήσει. Για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης.
Όμως είχαν την υποχρέωση όλοι τους-από τον Τσίπρα μέχρι τους παρατρεχάμενους του Κασσελάκη- να προστατεύσουν τον χώρο αυτόν από τον εξευτελισμό. Δεν το έπραξαν.
Και δυστυχώς όλοι αυτοί δεν θα σβήσουν ηττημένοι -η ήττα δεν είναι προς θάνατον- αλλά στιγματισμένοι και δακτυλοδεικτούμενοι: διέσυραν την συγκεκριμένη Αριστερά και την παραδίδουν ευτελισμένη στην κοινή χλεύη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου