Συνήθως το Πάσχα δεν έχει κανένα σασπένς - ξέρουμε όλοι τι θα συμβεί: τη μια μέρα μπήκε ένας κοινός γνωστός μας σε ένα χωριό και τον έραναν με βάγια, μετά έκανε κάτι θαύματα, ανέστησε και γιάτρεψε δυο, τρεις, πέντε, δέκα, περπάτησε, φλεξάροντας φουλ, και πάνω σε κάτι νερά, εν τω μεταξύ ερωτεύτηκε κιόλας (αλλά αυτό δεν το λέμε) και μετά κάτι ψέλλισε πως είναι μάλλον ο βασιλιάς των ουρανών και κάποιους τάραξε και κάποιοι τον σταύρωσαν και είπε «I ‘ll be back» και πράγματι ξαναγύρισε και όλα αυτά αν θέλουμε τα πιστεύουμε. Το σίγουρο είναι πάντως πως οι μέρες σασπένς δεν έχουν. Εκτός κι αν έχεις υπουργό Υγείας τον Αδωνη Γεωργιάδη...
Εστειλε το υπουργείο (με την υπογραφή του) ένα μήνυμα για τις μέρες. Και ήταν έμπλεο λαθών. Κάτι αγγλικά γράμματα, κάτι ανορθογραφίες, κάτι τόνοι που έλειπαν. Ωστόσο, επειδή γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει, το πιο ενδιαφέρον «λάθος» του αναστάσιμου μηνύματος του υπουργού μας της Υγείας ήταν σαν έγραψε: «Με τα ζωντανά παραδείγματα της θυσίας και της νίκης του θανάτου να μας εμπνέουν, ας προσπαθήσουμε...» κ.λπ. κ.λπ. Ο Αδωνης είπε πως ο υπάλληλός του έκανε λάθος. Αλλά με την πολιτική που ακολουθεί στην Υγεία, ολόσωστα τα είπε: νίκη του θανάτου έχουμε (και όχι επί του θανάτου, όπως θα ήταν το σωστό). Ξεκάθαρα έχει νικήσει ο θάνατος στην Ελλάδα, με ένα ΕΣΥ να πνέει τα λοίσθια, ενώ ακόμα και οι ναυαγοί χαροπαλεύουν.
Οχι. Τα σωστά είπες, υπουργέ μου. Αλλά το καλύτερο μήνυμα για τις μέρες, παρά την (έστω και κατά λάθος) ειλικρίνειά σου, δεν το έστειλες εσύ, αλλά μας ήρθε από τις Κάνες: το φετινό 78ο Φεστιβάλ των Κανών έφτιαξε την καλύτερη ίσως αφίσα στην ιστορία του. Η Ανούκ Εμέ και ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν, βραβευμένοι και οι δύο στις Κάνες και όχι εν ζωή πλέον, αγκαλιάζονται σφιχτά, χαμογελώντας βαθιά. Σαν παιδιά. «Ως υπέροχοι ήρωες της ομορφιάς και της αποπλάνησης» όπως πολύ σωστά έγραψε ο Σαλονικιός συγγραφέας και ποιητής Τέλλος Φίλης. Αυτή η αγκαλιά - αυτή αρκεί για μια ζωή. Δίνοντας για πάντα ζωή. Ως νίκη επί του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου