Τις προηγούμενες ημέρες ανακοινώθηκε από χίλια δύο κανάλια η πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να επαναφέρει τα ερευνητικά πλοία που προετοιμάζουν την πόντιση του καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Πλοία που, θυμίζουμε, είχαν εκδιωχθεί κακήν κακώς από τουρκικά πολεμικά μόλις ανοίχθηκαν πέρα από τα έξι μίλια στην Κάσο-Κάρπαθο.
Η αισιόδοξη ανακοίνωση τροφοδότησε έντυπα, τηλεοπτικά κανάλια, ιστότοπους και μέσα μαζικής δικτύωσης με δηλώσεις και εκδηλώσεις εθνικής υπερηφάνειας. Αυτή τη φορά, διαβεβαίωναν οι πηγές αυτές, οι Τούρκοι ουδέν θα έπρατταν ίσως επειδή είναι φοβισμένοι από τους ελληνικούς εξοπλισμούς των εικοσιπέντε συν δέκα, συν άλλα δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ, ίσως διότι το έργο θα το κάλυπτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως διότι η Γαλλία θα έστελνε αεροπλανοφόρο, ίσως διότι το Ισραήλ θα έστελνε τον στόλο του, ίσως διότι ο Θεός της Ελλάδας -δηλαδή οι ΗΠΑ- θα νουθετούσαν την Άγκυρα “να κάτσει φρόνιμα”.
Τα παραπάνω αισιόδοξα κυριάρχησαν για μια περίπου εβδομάδα στην επικαιρότητα. Η κυβέρνηση φούσκωνε και ξαναφούσκωνε από έπαρση επιδεικνύοντας την αποφασιστικότητα και τον πατριωτισμό της. Επιτέλους οι αγκαλιές και τα φιλιά του κου Μητσοτάκη με τον εγκληματία πολέμου κο Νετανιάχου απέδιδαν κάποια τριάκοντα αργύρια!
Μετά ήρθε η προσγείωση δια στόματος του κου Γεραπετρίτη (οποία έκπληξη!!!). Οι έρευνες, είπε, θα ξεκινήσουν πάλι σε “εύλογο χρόνο”, όταν οι συνθήκες θα είναι πιο ευνοϊκές…….
Με άλλα λόγια δεν θα ξεκινήσουν όσο η Τουρκία δεν θέλει να ξεκινήσουν….
Όλα αυτά συμβαίνουν σε καιρούς που κυβέρνηση και υπουργός άμυνας -ο κος Δένδιας- παραμυθιάζουν την ελληνική κοινή γνώμη με F-35, “Ασπίδες του Αχιλλέα”, SCALP NAVAL και άλλα μεγαλοπρεπή και σπουδαία. Το κόστος μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια στα επόμενα χρόνια, κάτι ανάμεσα στο 10 και 15% του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας, περισσότερα από όσα δίνονται για βελτίωση των άθλιων υποδομών της χώρας (σιδηρόδρομοι κλπ.), την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, την ζωή και την ευημερία των Ελλήνων.
Μέσα από ετούτα τα συμβάντα η εικόνα που διαγράφεται προκύπτει διαυγής και ανάγλυφη. Στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εθνικής επικράτειας η αστική μας κυβέρνηση επαφίεται στις καλές διαθέσεις του γείτονα και στον μεσολαβητικό οίστρο των στρατηγικών μας “συμμάχων και εταίρων”. Παρά τα λεγόμενα του κου Δένδια και των συν αυτώ οι εξοπλισμοί δεν αφορούν ούτε στο ελάχιστο την προάσπιση της πατρίδας.
Αφορούν αποκλειστικά και μόνο τις “συμμαχικές” υποχρεώσεις της αστικής μας (το επαναλαμβάνω) κυβέρνησης. Τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, του Ιράν, της Παλαιστίνης ή όποιου άλλου εχθρού της Δύσης προκύψει.
Η υπεράσπιση της πατρίδας, της επικράτειας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων είναι αποκλειστική υπόθεση του λαού της, των εργαζόμενων και των παραγωγών. Αυτοί και μόνο αυτοί ενδιαφέρονται για το ζήτημα αυτό. Ενδιαφέρονται γιατί κάνουν την γη ετούτη να καρπίσει, πάνω σε αυτή ζουν, πάνω σε αυτή δημιουργούν, πάνω σε αυτή αγωνίζονται. Είναι η πατρίδα τους. Και η πατρίδα αυτή ουδεμία έχει σχέση με συμφέροντα ισχυρών του πλούτου, με κέρδη μονοπωλίων, συνεκμεταλλεύσεις και «παραχωρήσεις οικοπέδων» σε πετρελαιάδες.
Δεν είναι δε καθόλου παράξενο ότι η προάσπιση των εθνικών δικαίων περνά μέσα από την ανατροπή της άρχουσας αστικής τάξης και του καθεστώτος που οι κυβερνήσεις της έχουν διαμορφώσει.
Να τα έχουμε υπόψη αυτά στους καιρούς που έρχονται (πιο γρήγορα από ό,τι πιστεύουμε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου