Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι πρόσφατες αποφάσεις της Ευρωζώνης για την Κύπρο, δεν υπονόμευσαν μόνο την κυπριακή οικονομία αλλά κινδυνεύουν να στραφούν ενάντια στο οικοδόμημα της Ευρώπης. Δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι για 5,8 δις ευρώ θυσιάστηκε μία οικονομία, η οποία για πολλά χρόνια, και μετά την εισβολή του 1974, αν και με δυσκολία ανέκαμψε, αναδιατάχθηκε και κατάφερε να προσφέρει στον κυπριακό λαό ευημερία και ανάπτυξη.
Η αποσταθεροποίηση της κυπριακής οικονομίας δεν οφείλεται, όπως υποστηρίζουν μερικοί ανεγκέφαλοι αναλυτές, στο ότι η Κύπρος έχει υπερτροφικό τραπεζικό τομέα. Γιατί και άλλες χώρες της Ευρωζώνης έχουν περισσότερο υπερτροφικό χρηματοπιστωτικό τομέα απ’ ότι η Κύπρος. Για παράδειγμα στο Λουξεμβούργο είναι 25 φορές από το ΑΕΠ της χώρας, της Μάλτας 7,6 φορές, ενώ ο μέσος όρος της Ενωσης είναι 3,5 φορές.
Το δεύτερο σαθρό επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η απαράδεκτη απόφαση της Ευρωζώνης, είναι ότι σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, που έχουν υπερτροφικό χρηματοπιστωτικό τομέα και δεν ζήτησαν χρηματοδοτική στήριξη από την Ευρωζώνη, η Κύπρος βρέθηκε στην ανάγκη και τη δυσάρεστη θέση να παρακαλέσει για τη συνδρομή των Ευρωπαίων. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, όταν ξέσπασε η τραπεζική κρίση, η Ευρωζώνη στήριξε το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα παρέχοντας βοήθεια στην κυβέρνηση της χώρας για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες της, χωρίς «κούρεμα» των καταθέσεων. Και μάλιστα όταν οι ιρλανδικές τράπεζες είχαν κατηγορηθεί για υπερβολική έκθεση σε τοξικά μόλογα που προκάλεσαν και την κρίση του τραπεζικού συστήματος στην Ιρλανδία.
Στην περίπτωση της Κύπρου, οι τράπεζες της δεν είχαν εκτεθεί σε τοξικά ομόλογα, παρά μόνο σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που πριν το κούρεμα τους θεωρούνταν αξιόπιστα από τις αγορές, Παρ’ όλα αυτά, η Ευρωζώνη αρνήθηκε να ανακεφαλαιοποιήσει άμεσα τις κυπριακές τράπεζες που υπέστησαν ζημιές 4 και πλέον δισεκ.. από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και επέβαλε για πρώτη φορά στους καταθετες να υποστούν σημαντικές ζημιές στις καταθέσεις τους. Ταυτόχρονα ζήτησε να εκκαθαριστεί μία εκ των δύο μεγάλων κυπριακών τραπεζών που αποτελούσε για πολλά χρόνια ένα από τους δύο οικονομικούς πνεύμονες της κυπριακής οικονομίας. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι και στην περίπτωση της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, η ανακεφαλαιοποίηση έγινε μέσα από τις κυβερνήσεις και όχι με «κούρεμα» των καταθέσεων. Γιατί λοιπόν εφαρμόστηκαν δύο μέτρα και δύο σταθμά σττις περιπτώσεις αυτές.
Μήν μπορώντας να απαντήσουν στις αντιφάσεις, οι Ευρωπαίοι ειδήμονες στοχοποίησαν την Κύπρο ως κέντρο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος όπως έπραξαν και στην περίπτωση της Ελλάδας, την οποία χαρακτήρισαν ως χώρα τεμπέληδων και ανικάνων με την συνδρομή και του τότε πρωθυπουργού.
Μήπως αυτοί οι ειδήμονες δεν βλέπουν γύρω τους; Δεν βλέπουν τα τραπεζικά σκάνδαλα που ξέσπασαν από το 2007 με τα τοξικά δάνεια των τραπεζών, με τις περιπτώσεις τραπεζών που ξεπλένουν βρώμικο χρήμα όπως η HSBC που πρόσφατα καταδικάστηκε να πληρώσει 700 εκ. δολάρια πρόστιμο για ξέπλυμα χρήματος από ναρκωτικά; Και τί να πει κανείς για την Ντόϊτσε Μπάνκ που χάρις στις αμερικανικές αρχές προέκυψε ότι έχει αποκρύψει ζημιές 12 δις. ευρώ; Τα σκάνδαλα των τραπεζών στην Ευρωζώνη και παγκοσμίως είναι καθημερινά.
Είναι υποκρισία να διατείνεται κανείς ότι μόνο στην Κϋπρο υπήρχε ξέπλυμα χρήματος και όχι στη Γερμανία, στο Λουξεμβούργο, στη Μάλτα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Αδιαφορώντας για τη ζημιά που θα προκαλέσει αυτή η απόφαση, κυρίως λόγω του κλονισμού της εμπιστοσύνης των καταθετών απέναντι στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες θέλησαν να τιμωρήσουν μία μικρή χώρα με περιορισμένο συστημικό κίνδυνο αποδυναμώνοντας την οικονομικά αλλά και πολιτικά προκειμένου να της επιβάλουν ευκολότερα τις απαιτήσεις τους σε ότι αφορά το οικονομικό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσει η Κύπρος και τους «συμβιβασμούς» που πρέπει να κάνει με την εισβολέα Τουρκία.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αργά ή γρήγορα πλέον τα αποθέματα υδρογονανθράκων της Κύπρου θα αποτελέσουν τη λεία ευρωπαϊκών ίσως και τουρκικών συμφερόντων, μιάς που αποδείχθηκε περίτρανα ότι η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τα γενικότερα συμφέροντά της με τη Γερμανία, προκειμένου να στηρίξει την Κύπρο.
Η αποσταθεροποίηση της κυπριακής οικονομίας δεν οφείλεται, όπως υποστηρίζουν μερικοί ανεγκέφαλοι αναλυτές, στο ότι η Κύπρος έχει υπερτροφικό τραπεζικό τομέα. Γιατί και άλλες χώρες της Ευρωζώνης έχουν περισσότερο υπερτροφικό χρηματοπιστωτικό τομέα απ’ ότι η Κύπρος. Για παράδειγμα στο Λουξεμβούργο είναι 25 φορές από το ΑΕΠ της χώρας, της Μάλτας 7,6 φορές, ενώ ο μέσος όρος της Ενωσης είναι 3,5 φορές.
Το δεύτερο σαθρό επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η απαράδεκτη απόφαση της Ευρωζώνης, είναι ότι σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, που έχουν υπερτροφικό χρηματοπιστωτικό τομέα και δεν ζήτησαν χρηματοδοτική στήριξη από την Ευρωζώνη, η Κύπρος βρέθηκε στην ανάγκη και τη δυσάρεστη θέση να παρακαλέσει για τη συνδρομή των Ευρωπαίων. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, όταν ξέσπασε η τραπεζική κρίση, η Ευρωζώνη στήριξε το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα παρέχοντας βοήθεια στην κυβέρνηση της χώρας για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες της, χωρίς «κούρεμα» των καταθέσεων. Και μάλιστα όταν οι ιρλανδικές τράπεζες είχαν κατηγορηθεί για υπερβολική έκθεση σε τοξικά μόλογα που προκάλεσαν και την κρίση του τραπεζικού συστήματος στην Ιρλανδία.
Στην περίπτωση της Κύπρου, οι τράπεζες της δεν είχαν εκτεθεί σε τοξικά ομόλογα, παρά μόνο σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που πριν το κούρεμα τους θεωρούνταν αξιόπιστα από τις αγορές, Παρ’ όλα αυτά, η Ευρωζώνη αρνήθηκε να ανακεφαλαιοποιήσει άμεσα τις κυπριακές τράπεζες που υπέστησαν ζημιές 4 και πλέον δισεκ.. από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και επέβαλε για πρώτη φορά στους καταθετες να υποστούν σημαντικές ζημιές στις καταθέσεις τους. Ταυτόχρονα ζήτησε να εκκαθαριστεί μία εκ των δύο μεγάλων κυπριακών τραπεζών που αποτελούσε για πολλά χρόνια ένα από τους δύο οικονομικούς πνεύμονες της κυπριακής οικονομίας. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι και στην περίπτωση της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, η ανακεφαλαιοποίηση έγινε μέσα από τις κυβερνήσεις και όχι με «κούρεμα» των καταθέσεων. Γιατί λοιπόν εφαρμόστηκαν δύο μέτρα και δύο σταθμά σττις περιπτώσεις αυτές.
Μήν μπορώντας να απαντήσουν στις αντιφάσεις, οι Ευρωπαίοι ειδήμονες στοχοποίησαν την Κύπρο ως κέντρο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος όπως έπραξαν και στην περίπτωση της Ελλάδας, την οποία χαρακτήρισαν ως χώρα τεμπέληδων και ανικάνων με την συνδρομή και του τότε πρωθυπουργού.
Μήπως αυτοί οι ειδήμονες δεν βλέπουν γύρω τους; Δεν βλέπουν τα τραπεζικά σκάνδαλα που ξέσπασαν από το 2007 με τα τοξικά δάνεια των τραπεζών, με τις περιπτώσεις τραπεζών που ξεπλένουν βρώμικο χρήμα όπως η HSBC που πρόσφατα καταδικάστηκε να πληρώσει 700 εκ. δολάρια πρόστιμο για ξέπλυμα χρήματος από ναρκωτικά; Και τί να πει κανείς για την Ντόϊτσε Μπάνκ που χάρις στις αμερικανικές αρχές προέκυψε ότι έχει αποκρύψει ζημιές 12 δις. ευρώ; Τα σκάνδαλα των τραπεζών στην Ευρωζώνη και παγκοσμίως είναι καθημερινά.
Είναι υποκρισία να διατείνεται κανείς ότι μόνο στην Κϋπρο υπήρχε ξέπλυμα χρήματος και όχι στη Γερμανία, στο Λουξεμβούργο, στη Μάλτα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Αδιαφορώντας για τη ζημιά που θα προκαλέσει αυτή η απόφαση, κυρίως λόγω του κλονισμού της εμπιστοσύνης των καταθετών απέναντι στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες θέλησαν να τιμωρήσουν μία μικρή χώρα με περιορισμένο συστημικό κίνδυνο αποδυναμώνοντας την οικονομικά αλλά και πολιτικά προκειμένου να της επιβάλουν ευκολότερα τις απαιτήσεις τους σε ότι αφορά το οικονομικό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσει η Κύπρος και τους «συμβιβασμούς» που πρέπει να κάνει με την εισβολέα Τουρκία.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αργά ή γρήγορα πλέον τα αποθέματα υδρογονανθράκων της Κύπρου θα αποτελέσουν τη λεία ευρωπαϊκών ίσως και τουρκικών συμφερόντων, μιάς που αποδείχθηκε περίτρανα ότι η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τα γενικότερα συμφέροντά της με τη Γερμανία, προκειμένου να στηρίξει την Κύπρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου