Όταν μια κοινωνία σαπίζει, σάπια φρούτα παράγει, εν προκειμένω τους ελεγκτές των εισητηρίων στις αστικές συγκοινωνίες. Πρόκειται για «εθελοντές» εργαζόμενους. Μάλιστα άμισθους. Που αμείβονται αναλόγως των προστίμων που επιβάλλουν. Με το 50% της αξίας αυτών των προστίμων. Πρόκειται δηλαδή για κανονικούς κεφαλοκυνηγούς.
Οι τύποι αυτοί, χωρίς καμμιά θεσμική αρμοδιότητα, χωρίς καμμιά κρατική ιδιότητα, εξουσιοδοτούνται απ’ το κράτος να επιτελούν έργο που μόνον κρατικοί υπάλληλοι θα μπορούσαν. Οι τύποι αυτοί υποκαθιστούν το κράτος επειδή το κράτος τους αναθέτει μια υπεργολαβία,
πολύ πιο προσοδοφόρα (λόγω της αγριότητας του ιδιώτη) για το ίδιο (και τον ιδιώτη), απ’ όσα θα απέφερε αυτή η δραστηριότητα ως κρατική αρμοδιότητα.
Έτσι, ελαφρά τη καρδία, το κράτος υποκαθιστά τον εαυτόν του με έναν ιδιώτη, που ούτε το κύρος που εξασφαλίζουν οι θεσμοί διαθέτει, ούτε τις αρμοδιότητες που προβλέπουν οι νόμοι μπορεί να ασκήσει.
Ακόμα χειρότερα: το κράτος καταργεί από μόνον του το μονοπώλιο στη νόμιμη βία και το εκχωρεί στον κάθε τυχάρπαστο – δημιουργεί δηλαδή έναν «χρυσαυγίτη» ή τη χαρά του ψυχάκια που θέλει να υποκαθιστά τους νόμους ή «να είναι ο ίδιος ο νόμος δυτικώς του Ρίο Πέκος» κι ανατολικώς της Πατησίων.
Πρόκειται για μεγάλη πρόοδο! Για μια ακόμα «μεταρρύθμιση»! Με την ίδια λογική θα μπορούσε το κράτος να αναθέτει και την είσπραξη των φόρων σε φοροσυλλέκτες, σμπίρους και βασιβουζούκους, όπως έκανα κάποτε οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Οθωμανοί και κάνουν σήμερα οι φύλαρχοι Δυτικής Λιβύης.
΄Η να αναθέτει την άμυνα σε Εταιρείες Πολέμου – ήδη εταιρείες μισθοφόρων για αυτήν τη δουλειά υπάρχουν.
Αλλά, αν αυτό το άθλιο κράτος που δημιούργησε ο δικομματικός μονοκομματισμός κατηγορώντας ταυτοχρόνως για κρατισμό όλους τους άλλους, διαθέτει την αναλγησία και το κυνισμό που τον χρειάζεται για να λειτουργεί, πόση αναλγησία επίσης και κυνισμό διαθέτουν αυτοί που αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας τις σκατοδουλειές του;
Τί μυαλό, τί ήθος και τί παιδεία κουβαλάει αυτός ή αυτή που δέχεται να γίνει κυνηγός κεφαλών; Πού καταδέχεται να κάνει αυτή τη δουλειά παίρνοντας λεφτά με το κεφάλι; Εδώ το «καμμιά δουλειά δεν είναι ντροπή»,δεν χωράει. Διότι δεν είναι δουλειά να κάνει ο ιδιώτης τον προστιμομπήχτη για να κονομάει ο ίδιος. Ούτε η ανάγκη τα δικαιολογεί όλα. Δεν σε κάνει η ανάγκη έμπορο ηρωίνης ούτε νταβατζή.
Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα προβλέπει να κυκλοφορούν στα λεωφορεία νταβατζήδες. Να ασκούν έλεγχο πολίτες πάνω σε πολίτες. Συχνά με τρόπο ιταμό και σκαιο (διότι αλλοιώς δεν θα προσπορισθούν μπικίνια). Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα ανέχεται την εξύβριση, τη διαπόμπευση, τον διασυρμό ως επιτηδεύματα που μπορεί το κράτος να αναθέτει σε ιδιώτες. Αλλά, ποιός το υπολογίζει
το Σύνταγμα, όταν το παραβιάζει συστηματικώς ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, η φράου Μέρκελ κι όποιος άλλος κυβερνητικός βουλευτής προλαβαίνει;
Όμως ο φόβος που ένα τέτοιο κράτος παράγει και η ντροπή μέσα στην οποίαν ένα τέτοιο κράτος μας έχει βυθίσει να ζούμε, αποτυπώνεται και στη σιωπή των επιβατών του λεωφορείου. Όταν, ένας... κρατικός ιδιώτης, ένας ιδιότυπος χρυσαυγίτης, εντοπίζει, βουτάει και διασύρει τον οποίον παραβάτη. Σιωπή θανάσιμη. Αν πρόκειται για πιτσιρικά η μια μάνα που πεινάει, προσφέρεται το πλήρωμα των επιβατών να πληρώσει εκείνο το επίδικο αντίτιμο του εισιτηρίου. Αλλά ως εκεί. Να σηκωθούν εν σώματι οι επιβαίνοντες και να πετάξουν με τις κλοτσιές τον ιδιώτη που ασκεί παράνομη βία σε έναν απ΄τους ίδιους , ούτε περνάει πια απ΄το μυαλό μας.
Διότι το μυαλό μας συνήθισε σε πολλά. Στη φορολογική τρομοκρατία, στην απελπισία της καθημερινής μας δυσπραγίας. Διότι ο φόβος για το χειρότερο μας παραλύει. Διότι αισθανόμαστε εκ των προτέρων ένοχοι για ό,τι τυχόν θα μας κατηγορήσουν. Διότι επί μακρόν ιδιωτεύσαμε μέσα στις φενάκες και τις τηλεοπτικές παραμύθες. Διότι , μπορεί να σιχαινόμαστε
τα παπαγαλάκια κι όσα από άμβωνος (αισχρού και δόλιου) μας κανοναρχούν, αλλά μέσα μας οι ιερεμιάδες τους έχουν υποσκάψει το σθένος μας. Ξέρεις τι είναι να σου πει η κυρία Τρέμη «γιατί δεν πλήρωσες το εισιτήριό σου;», σου κόβονται τα γόνατα. Το «δεν είχα να πληρώσω « έρχεται δεύτερο, μουρμούρισμα που χάνει το δίκιο του, παρέλκει. Όσο για το «δεν είχα να πληρώσω και φταις κι εσύ γι΄αυτό» - φτου κακά! Πολύ επαναστατικό. «Αγανακτισμένος» της πλατείας Συντάγματος είσαι; Ντροπή σου! Αχ αυτή η γαμημένη η ντροπή – πόσο εύκολα τον επικαλούνται οι ξεδιάντροποι.
Το κράτος των ιδιωτών κατηγορεί για κρατιστές αυτούς που ξεζουμίζει. Οι χειρότεροι λαϊκιστές όλων των εποχών, οι «εκσυγχρονιστές», κατηγορούν τον λαό για λαϊκισμό. Αυτοί που μας δολοφονούν μας ζητούν να μην πάνε οι δολοφονίες μας χαμένες. Αυτοί που ξεπουλάνε την πατρίδα, θέλουν να διώξουν την Τρόικα που οι ίδιοι έφεραν και λένε ότι δεν θα μπούμε σε Τρίτο Μνημόνιο, διότι έχουν δεσμευθεί να είμαστε σε Μνημόνια μέχρι τετάρτης γενεάς. Δεν
πρόκειται για παραλογισμό, πρόκειται για την τέχνη του κυβερνάν. Όταν ο Κυνισμός ο δικός τους , κυβερνά τον φόβο τον δικό μας...
email: stathis@enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου