Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Τέσσερις μέρες από το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ της Βρετανίας και η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ εξαιτίας της δολοφονίας της βουλευτίνας των Εργατικών Τζο Κοξ. Όμως η εκστρατεία των υποστηρικτών του Brexit ή της παραμονής ξεκινά και πάλι μετά την προσωρινή διακοπή λόγω της δολοφονίας. Πολλές πολιτικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Nigel Farage και ο Jeremy Corbyn, παρεμβαίνουν σήμερα σε διάφορες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις. Επίσης, ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον θα απαντήσει το βράδυ σε ερωτήσεις που θα του θέσει το κοινό μέσω του BBC.
Η αντιπαράθεση θα κορυφωθεί ουσιαστικά την Τρίτη, δύο ημέρες πριν από το δημοψήφισμα, με μια συζήτηση στο Wembley Arena μπροστά σε 6.000 ανθρώπους.
Πάντως, σαράντα οκτώ ώρες μετά τη δολοφονία της βουλευτίνας, που συμμετείχε ενεργά στην εκστρατείας παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και η συγκίνηση είναι ακόμα εξαιρετικά έντονη.
Στο Birstall, που επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον την Παρασκευή, συνοδευόμενος από τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης Jeremy Corbyn, οι κάτοικοι συχνά με δάκρυα συγκεντρώνονται για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, ενώ η οικογένεια του θύματος ήρθε να τους συναντήσει για να τους ευχαριστήσει, πανθομολογουμένως με μεγάλη αξιοπρέπεια, για τις αμέτρητες εκφράσεις συμπάθειας. Αγρυπνίες πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις, ενώ στο Λονδίνο, μπουκέτα από λουλούδια τοποθετήθηκαν στη φορτηγίδα που είναι αγκυροβολημένη κοντά στην Tower Bridge, όπου η Κοξ ζούσε με τον σύζυγό της, Brendan, και τα δύο παιδιά τους.
Αυτή είναι η επιφάνεια του ρεπορτάζ, που απευθύνεται στο ευρύ κοινό και στο θυμικό.
Το λόγο στη συνέχεια έχουν οι πολιτικές αναλύσεις. Εκείνοι που είναι υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τη συγκινησιακή φόρτιση που έχει προκληθεί στους ψηφοφόρους από τη δολοφονία μιας πολιτικού που ήταν κατά του Brexit, ταυτίζοντας συγχρόνως τους οπαδούς της εξόδου από την ΕΕ με τον ακροδεξιό δολοφόνο. Ήδη, δημοσκοπικά, η σχέση έχει ανατραπεί –αν και οριακά- υπέρ της παραμονής.
Οι οπαδοί του Φάρατζ και της εξόδου, καθώς και ο Τύπος που είναι υπέρ του Brexit, θέτει ερωτηματικό στο αν ήταν πολιτική η δολοφονία ή κάτι άλλο. Πολλοί αναλυτές, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, αξιολογούν με βάση του ποιος ωφελείται από τη δολοφονία της Τζο Κοξ, κι έτσι φθάνουν μέχρι το σημείο να θεωρούν ότι η δολοφονία μπορεί να ήταν και έργο των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, προκειμένου να μην υπάρξει το Brexit, το οποίο θα προκαλούσε διαλυτικές τάσεις στην ΕΕ αλλά και σοβαρές αναταρράξεις σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Είναι πρόδηλο, συνεπώς, ότι στο Brexit δεν επενδύουν μόνο οι βρετανοί εθνικιστές, ακροδεξιοί, νεοναζί ή ό,τι άλλο, αλλά και εκείνοι οι αριστεροί που θεωρούν ότι το Brexit θα λειτουργήσει διαλυτικά για την ΕΕ και θα παράσχει τη δυνατότητα στις λαϊκές δυνάμεις να προωθήσουν το δικό τους δημοκρατικό σχέδιο. Υπάρχει, όμως, τέτοιο σχέδιο; Κι ακόμα περισσότερο, υπάρχει το οργανωμένο –αυτοσυνείδητο άρα- πολιτικό υποκείμενο που θα το υλοποιήσει; Μάλλον όχι. Όμως πολλοί εκτιμούν ότι μπροστά στο orgy and barbary της σημερινής ΕΕ, οι διαλυτικές τάσεις και η κρίση θα απελευθερώσουν δυνάμεις ικανές να παράσχουν μια νέα προοπτική υπέρ των «κάτω».
Για την ώρα, όλα κινούνται στο πεδίο των υποθέσεων και του εάν.
Γι’ αυτό ένα ενδεχόμενο Brexit προκαλεί αβεβαιότητα και φοβίζει τόσο τους «κάτω» όσο και τους «πάνω». Φοβίζει τους "πάνω" στις χώρες-δορυφόρους, στις χώρες-προτεκτοράτα αλλά και μεγάλες δυνάμεις τύπου Βρετανίας της οποίας η πρώην αυτοκρατορική αλαζονεία, αναθερμαινόμενη από τους εθνικιστές αλλά και από την επεκτατική στάση του Βερολίνου, διαμορφώνει έντονη τάση για απόσχιση.
Η αποσυσσωμάτωση της ΕΕ φαίνεται να είναι επί θύραις και από αυτή θα βγουν ωφελημένες οι ΗΠΑ σε μία προσπάθεια διατήρησης της αυτοκρατορικής θέσης τους, η οποία αμφισβητείται από την Κίνα. Ο ανάλογος πλανητικής εμβέλειας στόχος για τη δημιουργία της «Μεγάλης Γερμανίας» στον οποίο ποντάρει το Βερολίνο μέσω ενός πρωτοφανούς οικονομικού πολέμου, δεν φαίνεται και πάλι να υλοποιείται καθώς δεν συνοδεύεται από μία νέου τύπου δημοκρατία, ένα νέο πολιτισμό και ανθρωπισμό αλλά, αντίθετα, περιβάλλεται με μία σκληρότητα κι έναν κυνισμό που έρχονται κατευθείαν από το παρελθόν του πιο απεχθούς ολοκληρωτισμού, του ναζισμού.
ArtiNews
Τέσσερις μέρες από το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ της Βρετανίας και η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ εξαιτίας της δολοφονίας της βουλευτίνας των Εργατικών Τζο Κοξ. Όμως η εκστρατεία των υποστηρικτών του Brexit ή της παραμονής ξεκινά και πάλι μετά την προσωρινή διακοπή λόγω της δολοφονίας. Πολλές πολιτικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Nigel Farage και ο Jeremy Corbyn, παρεμβαίνουν σήμερα σε διάφορες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις. Επίσης, ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον θα απαντήσει το βράδυ σε ερωτήσεις που θα του θέσει το κοινό μέσω του BBC.
Η αντιπαράθεση θα κορυφωθεί ουσιαστικά την Τρίτη, δύο ημέρες πριν από το δημοψήφισμα, με μια συζήτηση στο Wembley Arena μπροστά σε 6.000 ανθρώπους.
Πάντως, σαράντα οκτώ ώρες μετά τη δολοφονία της βουλευτίνας, που συμμετείχε ενεργά στην εκστρατείας παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και η συγκίνηση είναι ακόμα εξαιρετικά έντονη.
Στο Birstall, που επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον την Παρασκευή, συνοδευόμενος από τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης Jeremy Corbyn, οι κάτοικοι συχνά με δάκρυα συγκεντρώνονται για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, ενώ η οικογένεια του θύματος ήρθε να τους συναντήσει για να τους ευχαριστήσει, πανθομολογουμένως με μεγάλη αξιοπρέπεια, για τις αμέτρητες εκφράσεις συμπάθειας. Αγρυπνίες πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις, ενώ στο Λονδίνο, μπουκέτα από λουλούδια τοποθετήθηκαν στη φορτηγίδα που είναι αγκυροβολημένη κοντά στην Tower Bridge, όπου η Κοξ ζούσε με τον σύζυγό της, Brendan, και τα δύο παιδιά τους.
Αυτή είναι η επιφάνεια του ρεπορτάζ, που απευθύνεται στο ευρύ κοινό και στο θυμικό.
Το λόγο στη συνέχεια έχουν οι πολιτικές αναλύσεις. Εκείνοι που είναι υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τη συγκινησιακή φόρτιση που έχει προκληθεί στους ψηφοφόρους από τη δολοφονία μιας πολιτικού που ήταν κατά του Brexit, ταυτίζοντας συγχρόνως τους οπαδούς της εξόδου από την ΕΕ με τον ακροδεξιό δολοφόνο. Ήδη, δημοσκοπικά, η σχέση έχει ανατραπεί –αν και οριακά- υπέρ της παραμονής.
Οι οπαδοί του Φάρατζ και της εξόδου, καθώς και ο Τύπος που είναι υπέρ του Brexit, θέτει ερωτηματικό στο αν ήταν πολιτική η δολοφονία ή κάτι άλλο. Πολλοί αναλυτές, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, αξιολογούν με βάση του ποιος ωφελείται από τη δολοφονία της Τζο Κοξ, κι έτσι φθάνουν μέχρι το σημείο να θεωρούν ότι η δολοφονία μπορεί να ήταν και έργο των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, προκειμένου να μην υπάρξει το Brexit, το οποίο θα προκαλούσε διαλυτικές τάσεις στην ΕΕ αλλά και σοβαρές αναταρράξεις σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Είναι πρόδηλο, συνεπώς, ότι στο Brexit δεν επενδύουν μόνο οι βρετανοί εθνικιστές, ακροδεξιοί, νεοναζί ή ό,τι άλλο, αλλά και εκείνοι οι αριστεροί που θεωρούν ότι το Brexit θα λειτουργήσει διαλυτικά για την ΕΕ και θα παράσχει τη δυνατότητα στις λαϊκές δυνάμεις να προωθήσουν το δικό τους δημοκρατικό σχέδιο. Υπάρχει, όμως, τέτοιο σχέδιο; Κι ακόμα περισσότερο, υπάρχει το οργανωμένο –αυτοσυνείδητο άρα- πολιτικό υποκείμενο που θα το υλοποιήσει; Μάλλον όχι. Όμως πολλοί εκτιμούν ότι μπροστά στο orgy and barbary της σημερινής ΕΕ, οι διαλυτικές τάσεις και η κρίση θα απελευθερώσουν δυνάμεις ικανές να παράσχουν μια νέα προοπτική υπέρ των «κάτω».
Για την ώρα, όλα κινούνται στο πεδίο των υποθέσεων και του εάν.
Γι’ αυτό ένα ενδεχόμενο Brexit προκαλεί αβεβαιότητα και φοβίζει τόσο τους «κάτω» όσο και τους «πάνω». Φοβίζει τους "πάνω" στις χώρες-δορυφόρους, στις χώρες-προτεκτοράτα αλλά και μεγάλες δυνάμεις τύπου Βρετανίας της οποίας η πρώην αυτοκρατορική αλαζονεία, αναθερμαινόμενη από τους εθνικιστές αλλά και από την επεκτατική στάση του Βερολίνου, διαμορφώνει έντονη τάση για απόσχιση.
Η αποσυσσωμάτωση της ΕΕ φαίνεται να είναι επί θύραις και από αυτή θα βγουν ωφελημένες οι ΗΠΑ σε μία προσπάθεια διατήρησης της αυτοκρατορικής θέσης τους, η οποία αμφισβητείται από την Κίνα. Ο ανάλογος πλανητικής εμβέλειας στόχος για τη δημιουργία της «Μεγάλης Γερμανίας» στον οποίο ποντάρει το Βερολίνο μέσω ενός πρωτοφανούς οικονομικού πολέμου, δεν φαίνεται και πάλι να υλοποιείται καθώς δεν συνοδεύεται από μία νέου τύπου δημοκρατία, ένα νέο πολιτισμό και ανθρωπισμό αλλά, αντίθετα, περιβάλλεται με μία σκληρότητα κι έναν κυνισμό που έρχονται κατευθείαν από το παρελθόν του πιο απεχθούς ολοκληρωτισμού, του ναζισμού.
ArtiNews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου