της Κατερίνας Γκαράνη
Κρυφτείτε όσο θέλετε στην ασφάλεια που νομίζετε ότι σάς δίνουν τα 100 τ.μ τσιμεντένιων κλουβιών που αποκτήσατε με κόπο ή χωρίς. Κρυφτείτε όσο θέλετε στην ασφάλεια που σας δίνει το φτηνό μεροκάματο της επιβίωσης ή το πλούσιο μεροκάματο του γλειψίματος στις κατοχικές δυνάμεις. Κρυφτείτε όσο θέλετε στην εθελοτυφλία σας και στον ωχαδερφισμό σας. Κρυφτείτε κάτω από σημαίες κομματικές, σημαίες ευρωπαϊκές ή τις ευθυνοφοβικές απολιτίκ και ό,τι άλλο συνηθίζατε να κάνετε χρόνια τώρα.
Το κρυφτό ήταν και είναι το εθνικό σπορ της χώρας. Μόνο που το μέτρημα μέχρι το "10" δεν ισχύει πια και δεν υπάρχει το αβάντζο να τρέξεις να βρεις την ασφαλή σου τρύπα και να κοροϊδέψεις αυτόν που τα "φυλάει". Καταλάβετέ το ότι όσοι σας πλήρωναν για να κρύβεστε τώρα έχουν αρχίσει το σαφάρι εναντίον σας. Θέλουν και το δικό σας τομάρι να διακοσμεί τα σαλόνια των Βρυξελλών.
Ως γνωστόν η πλειοψηφία ακόμη δεν θέλει να καταλάβει ότι αυτό το παιχνίδι θα είναι από εδώ και στο εξής αιματηρό. Ήταν αιματηρό και πριν αλλά σε αυτό έπαιζαν αποκλειστικά το ρόλο του θύματος τα εύκολα θύματα του οικονομοπολιτικού συστήματος. Οι αποκαλούμενοι από την πλειοψηφία ως "μαλάκες".
Οι μαλάκες λοιπόν, όσοι κατάφεραν να βγουν έστω και ακρωτηριασμένοι από τις μάχες με το σύστημα (όχι μόνο το πολιτικό αλλά και το κοινωνικό) έχουν γίνει πολύ κακά παιδιά. Έχουν φτάσει σε σημείο να βλέπουν να συντελείται αδικία εναντίον μιας ομάδας και να μην επεμβαίνουν συνειδητά γιατί γνωρίζουν ότι δεν αξίζει να κερδηθούν μάχες όπου οι "αδύναμοι" ήταν οι δυνατοί που το σύστημα εξουσίας τους χρησιμοποιούσε έναντι αντιτίμου να παίζουν το ρόλο των υπερασπιστών της δημοκρατίας των φιλοτομαριστών. Η συνέπειά τους σε ό,τι νόμιμο έφερε την Κατοχή.
"Θα χαθούν σπίτια", "θα μείνουν άστεγες οικογένειες" αναφωνούν οι ίδιοι που έπιναν τον φραπέ τους απολαμβάνοντας την έξωση του "μαλάκα" γείτονα, του "μαλάκα" άνεργου οικοδόμου, του "μαλάκα" που τα έβαζε πάντα με την γειτονιά όταν γινόταν της νεοπλουτίστικης άλωσης το κιγκλίδωμα.
Λοιπόν, ας δούμε ποιανών τα σπίτια θα χαθούν για να ξέρουμε αν πρέπει να κλάψουμε ή να γελάσουμε.
"Δεν θα υπάρχει ούτε ασπιρίνη", "πού θα κάνουμε εξετάσεις χωρίς ασφάλεια", μιξοκλαίγονται όσοι επί έξι χρόνια ενώ πήγαιναν για τα τσεκ απ τους ή για τις ενέσεις υαλουργικού για τις ρυτίδες στο πάνω χείλος, οι ουρές των ανασφαλίστων τα κοινωνικά ιατρεία όλο και μεγάλωναν με ανθρώπους που είχαν ακόμη και παιδιά στην αγκαλιά. Υπάρχουν τάφοι που δεν έχουν όνομα αλλά αριθμό λες και δεν ήταν άνθρωποι αλλά αναλώσιμα για την ησυχία των πολλών.
Το ναζιστικό κατεχόμενο κράτος θα σώσει αρκετούς από αυτούς τους άψυχους αλλά όχι όλους. Και η ασπιρίνη που θα έχει κρατηθεί καβάντζα να είναι σίγουροι ότι δεν θα την πάρουν αυτοί. Οι ασπιρίνες φτάνουν μόνο για όσους αξίζει να μην υποφέρουν.
Πολλά τα φοβερά ντοκουμέντα έξι χρόνων μαζεμένα για αυτούς που νομίζουν ότι θα σωθούν με το κρυφτό ή με το να κουνάνε ναζιστικές σημαιούλες για να πάρουν την κουραμάνα από τον γκεσταπίτη που εκπροσωπεί την εξουσία.
Πολλά τα αποδεικτικά στοιχεία έξι ετών δίποδων σκουληκιών που έβγαλαν ό,τι πιο άρρωστο βίτσιο είχαν επάνω σε ο,τιδήποτε ανυπεράσπιστο. Πολλά τα βίτσια, μεγάλη η αρρώστεια που αντί να κοπάζει εν μέσω κατοχής όλο και αυξάνεται.
Πολλοί πήραν τα μπογαλάκια τους και έφυγαν για άλλες χώρες μην αντέχοντας αυτό που συντελέστηκε και συντελείται εδώ στο νότο των Βαλκανίων. Καλά έκαναν. Μείναν όμως πίσω και κάποιοι ελάχιστοι, που συνειδητά ή μη μπορώντας να αποχωριστούν αυτά που τώρα χάνονται ένα-ένα εξαιτίας της απίστευτης λαιμαργίας της πλειοψηφίας για χρήμα, για βλαχοεπίδειξη και για χωριατοξιπασμό, κάνουν τουλάχιστον τα τελευταία έξι χρόνια λογαριασμό.
Κρυφτείτε όσο ακόμη σάς παίρνει γιατί οι μάχες που θα δοθούν δεν θα είναι για καμία Ελευθερία και για καμία Ανατροπή. Στριμωχτήκατε από μόνοι σας στις γωνίες και όσο και να συσπειρωθείτε εναντίον των "κακών παιδιών" το παιχνίδι σύντομα αλλάζει και από κρυφτό γίνεται κυνηγητό. Οι όροι σε αυτή την βιτσιόζα ζούγκλα που συνειδητά και άνευ ελέους δημιουργήσατε είναι γραμμένοι από όσους δεν έπαιξαν ποτέ στις απαλλοτριωμένες για φράγκα αλάνες που χαζοαλητεύατε. Για κάθε τετραγωνικό γης αυτής της χώρας που θα γίνεται επενδυτικό κεφάλαιο όσων σάς έτρεφαν με χρυσά κουτάλια θα έχετε την πλήρη ευθύνη εσείς. Για ό,τι έμψυχο πέθανε ή πεθάνει που αξίζει όσο εννέα γενιές από το κύτταρο που κουβαλάτε, την πλήρη ευθύνη την έχετε και πάλι εσείς.
Σας δόθηκαν αμέτρητες ευκαιρίες και όχι απλά δεν τις αρπάξατε αλλά τις κάνατε προσανάμματα για την πυρκαγιά που μάς εγκλώβισε όλους. Όποιο βίτσιο και να γεννήσει το άρρωστο κεφάλι σας ως αντεπίθεση ή προειδοποίηση, έχουμε πάθει δυστυχώς για σας, ανοσία.
Τα είχαμε ξαναπεί όταν η πάρτη σας γεννούσε το πάρτι της Κατοχής που έφτασε μόλις....
Κάποια στιγμή θα τελειώσουν οι καλοί άνθρωποι που αυτοκτονούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου